>
ရင္ထဲကရွစ္ဆယ္႔ရွစ္ အပုိင္း ( ၃ )
ေမာင္ေမာင္ဝမ္း
ၾသဂုတ္ ၉၊ ၂၀၁၁
“၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွာ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ .. ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံဆုိတာ … တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကေန .. ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ အေကာင္ထည္ေဖာ္ဖုိ႔ .. ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကတဲ့ .. လူထုေတာ္လွန္ေရးႀကီး ျဖစ္တယ္ .. မင္းမဲ႔စ႐ုိက္ေတြနဲ႔ ပရမ္းပတာျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ .. ဆူပူအေရးအခင္း မဟုတ္”
————————————————————
ေခါင္းေလာင္းသံ မဆုံးခင္မွာဘဲ က်ေနာ္တုိ႔ သုံးေယာက္သား ေက်ာင္းထဲကုိ အေျပးဝင္သြားတယ္။ လုံျခံဳေရး ဆရာတေယာက္က တံခါးပိတ္မလုိ႔ထအလာ … ဆရာက က်ေနာ္တုိ႔ကုိၾကည့္ၿပီး ေၾကာင္သြားတယ္ … က်န္တဲ့ဆရာႏွစ္ေယာက္က ထလာၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ကုိ လုိက္တားတယ္ …
“ဟာ … ဟာ … ဘာလုပ္ၾကမလုိ႔လဲ ကေလးတုိ႔ … ဘာလုပ္ၾကမလုိ႔လဲ…” ဆရာ႔ေအာ္သံကုိ က်ေနာ္တုိ႔ နားစြန္႔မေနႏုိင္ဘူး … က်ေနာ္တုိ႔ သုံးေယာက္လုံး ေက်ာင္းအေပၚ ထပ္ေျပးတက္သြားခဲ့တယ္ … ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး႐ုံး ခန္းနားေရာက္ေတာ့ … ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ႔ ႐ုံးစာေရးတေယာက္က မတ္တပ္ရပ္လုိ႔္ … ႐ုတ္တရက္ဆုိေတာ့ သူတုိ႔လည္း ေၾကာင္သြားပုံရတယ္ … က်ေနာ္က …
“တယ္လီဖုန္း ဘယ္မွာလဲဗ်” ဆုိေတာ့ … ႐ုံးစာေရးလုပ္တဲ့သူက လက္ညႇဳိး လွမ္းထိုးျပလုိက္တယ္ … က်ေနာ္ အေျပးအလႊားသြားၿပီး ပါလာတဲ့ ဓားေျမႇာင္နဲ႔ ဖုန္းႀကိဳးကုိ ျဖတ္ပစ္လုိက္တယ္ … … ၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴး႐ုံးကလည္း ေက်ာင္းအေပၚထပ္မွာ … က်ေနာ္ ပညာေရးမွဴး ႐ုံးခန္းဆီကုိ တခါ အေျပးဝင္သြားတယ္ … က်ေနာ္ဝင္သြားေတာ့ .. ႐ုံးခန္းက ဝန္ထမ္းေတြက … မတ္တပ္ေလးေတြရပ္ၿပီး .. ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူး .. သူတုိ႔စိတ္ထဲ .. ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲကုိ မသိတာ … ေစာေစာကလုိပဲ ဖုန္းကုိလုိက္ရွာၿပီး ႀကိဳးကုိျဖတ္ပစ္လုိက္တယ္ … အဲဒီအခ်ိန္မွာ .. သက္ႏုိင္နဲ႔ ေက်ာ္ဆန္းဦးက ေက်ာင္းေဆာင္အေပၚထပ္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား နားေနရာအခန္းမွာ .. တရားေတြေဟာလုိ႔ …
“ဆရာ၊ ဆရာမတုိ႔ခင္ဗ်ား … အခုခ်ိန္ကစလို႔ .. က်ေနာ္တုိ႔ လူထုေတာ္လွန္ေရးႀကီး စပါၿပီ … ဆရာတုိ႔ ဆရာမတုိ႔ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ဆရာေတြပါ .. အားေတာ့နာပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ … ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတဲ့ … ျပည္သူလူထုႀကီးအတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာျဖစ္လုိ႔ .. က်ေနာ္တုိ႔ကုိ နားလည္ေပးပါ….” ေက်ာ္ဆန္းဦးက လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး တရားေဟာေနေတာ့ … ဆရာ ဆရာမေတြလည္း ဘာမွျပန္မေျပာၾကဘူး .. ငုတ္တုတ္ေလးေတြထုိင္ၿပီး .. က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေၾကာင္စီစီေလးေတြ ၾကည့္ေနၾကတယ္ … က်ေနာ္က ေက်ာင္းေအာက္ကုိ တခ်က္လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေက်ာင္းေရွ႕ကြင္းျပင္လယ္မွာ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္က ကုိကံတင္နဲ႔ ေက်ာ္စြာတုိ႔အုပ္စုက ခြပ္ေဒါင္းအလံကုိ လြင့္ၿပီးေႂကြးေၾကာ္သံေတြတုိင္လုိ႔ …
တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ ျဖဳတ္ခ်ေရး … တုိ႔အေရး … တုိ႔အေရး
ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ႔စည္းေရး … တုိ႔အေရး … တုိ႔အေရး
ဒီမုိကေရစီရရွိေရး … တုိ႔အေရး … တုိ႔အေရး
အေရးေတာ္ပုံ … ေအာင္ရမည္ … ေအာင္ရမည္
ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသား အင္အားက ဘာမွမရွိဘူး … ကြင္းျပင္လည္မွာ အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္ ငုတ္စုစုေလး ေအာ္ေနၾကတာ … က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ အားငယ္သြားတယ္ … ဒါနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းေအာင္ထပ္ကုို ျပန္ဆင္းလာၾကၿပီး … စာသင္ခန္းထဲကုိဝင္တယ္ … ေက်ာင္းသားေတြ ကုိဝင္ၿပီး တရားေဟာတယ္ … တျခားအေဆာင္ေတြမွာလည္း … က်ေနာ္တုိ႔ ရဲေဘာ္ေတြက .. စာသင္ခန္းေတြထဲဝင္ .. ေက်ာင္းသားေတြကုိ ကြင္းလည္ထြက္ခဲ့ဖုိ႔ ေျပာတယ္ … ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြက ေၾကာက္ေနၾကၿပီး ဘယ္သူမွထြက္မလာဘူး … ေက်ာင္းေရွ႕ကုိလွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ … ေက်ာ္လင္းတုိ႔ အုပ္စုက တံခါးမႀကီးကုိ သူတုိ႔ယူလာတဲ့ သံႀကိဳးေတြနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ပိတ္ထားလုိက္တယ္ … တံခါးမႀကီးရဲ႕ တဖက္ ေက်ာင္းဝန္းအျပင္ဘက္မေတာ့ … အစုလုိက္အျပံဳ လုိက္လူထုႀကီး … ေနာက္မွသိရတာက … က်ေနာ္တုိ႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ကုိက္နာရီကုိ ေရာက္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ထဲ … ၿမိဳ႕ထဲမွာ တာဝန္ယူထားတဲ့သူေတြက … သတင္းစကားေတြကုိ လုိက္ျဖန္႔ၾကတယ္ … ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ … က်ေနာ္တုိ႔ထဲကတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ျမင့္ေငြ (ယခု NDF ပါတီဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္) က လမ္းတေလွ်ာက္ ေအာ္ေျပးတယ္ေလ …
“အထက ၁ မွာ သူပုန္ေတြ ဝင္စီးလုိ႔ဗ်ဳိ႕ … အထက ၁ မွာ သူပုန္ေတြ ဝင္စီးေနၿပီ” ဆုိေတာ့ … ၿမိဳ႕ေနလူထုက ထိတ္လန္႔သြားၿပီး .. သူတုိ႔သားသမီးေတြရွိရာ ေက်ာင္းဆီကုိ တဟုန္ထုိး ေရာက္လာၾကတယ္ … ေက်ာင္းဝန္းျပင္ပမွာသာ လူထုႀကီးက ေရာက္ေနတာ … ေက်ာင္းဝန္းအတြင္းမွာက ဘာမွမရွိသေလာက္နီးပါး … က်ေနာ္တုိ႔ စိတ္ဓာတ္ ေတာ္ေတာ္က်သြားၾကတယ္ … ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကုိင္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး … ျပာယာခတ္ေနၾကၿပီ … သက္ႏုိင္က က်ေနာ့္ကုိၾကည့္ၿပီး .. မ်က္ႏွာ အမူအရာနဲ႔ … ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲေပါ့ … … က်ေနာ့္ေခါင္းထဲ အၾကံတခုဝင္လာတယ္ … ဘာမွ ေျပာမေနေတာ့ဘူး … ေက်ာင္းအေပၚထပ္ကုိ ေျပးတက္သြားၿပီး .. ေခါင္းေလာင္းရွိရာကုိ သြားတယ္ … ၿပီးေတာ့ .. ေခါင္းေလာင္းကုိ အဆက္မျပတ္တီးေတာ့ … ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက ေၾကာင္ၿပီး ၾကည့္ေနတယ္ … စာသင္ခန္းေတြဆီက ေက်ာင္းသားေတြက .. တကယ္ ေက်ာင္းဆင္းတယ္ထင္ၿပီး အကုန္ထြက္လာၾကတယ္ … အဲဒီအခါၾကမွ ေက်ာင္းသားေတြက ကြင္းလယ္ကုိ စု႐ုံးေရာက္ရွိလာၿပီး .. က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြနဲ႔ေပါင္း စည္းမိသြားေတာ့တယ္ … ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ကုိ ေရွ႕က ငြားငြားစြင့္စြင့္ ကုိင္သူကကုိင္နဲ႔ စနစ္တက် တန္းဆီထြက္ဖုိ႔ လုိက္ေျပာအၿပီးမွေတာ့ ငါးေရာက္တြဲ တန္းစီၿပီး ေက်ာင္းထဲက ေနထြက္လာေတာ့တယ္ … ေက်ာင္းဝန္းအျပင္က ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတဲ့လူထုႀကီးက အဲဒီအခါၾကမွ သေဘာေပါက္တယ္ထင္ပါရဲ႕ .. လက္ခုပ္သံေတြ .. မုိးထိယံေနေအာင္တီးလုိ႔ အားေပးၾကရင္း သူတုိ႔ပါ စီတန္းဆႏၵျပတဲ့ထဲမွာ ပါလာၾကတယ္ေလ။ … ေဘးမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္က က်ေနာ့္ကုိ လက္ကုိင္ပုဝါတထည္ လွမ္းကမ္းတယ္ … သူကုိယ္တုိင္လည္း မ်က္ႏွာမွာစည္းထားေတာ့ … စိတ္ထဲမွာ .. သူ႔မ်ား ဒီလုိလုပ္ရမယ္လုိ႔ ဘယ္သူကမ်ား ေျပာထားပါလိမ့္ေပါ့ … ဒီလုိနဲ႔ ေနရာတေနရာအေရာက္မွာ ပထမဆုံး လူထုႏုိင္ငံေရးတရားပြဲ စက်င္းပတယ္ … လူေတြက စားပြဲခုံတလုံးထုတ္ေပးေတာ့ .. က်ေနာ္က အဲဒီအေပၚတက္ .. ဦးထုတ္အမဲတလုံးကုိလည္း ေခါင္းမွာေဆာင္း … လက္ကုိင္ပုဝါကုိလည္း .. မ်က္ႏွာမွာ စည္းထားရင္း (႐ုပ္ဖ်က္တာ) ႏုိင္ငံေရးတရားေတြကုိ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ေဟာတာေပါ့။
“ျပည္သူလူထုႀကီးခင္ဗ်ား … က်ေနာ္တုိ႔ဟာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြပါ … အခုဒီေန႔ကစလုိ႔ က်ေနာ္တို႔တေတြ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ … တပါတီအာဏာရွင္ မဆလအစုိးရ (ျမန္မာ႔ဆုိရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ အစုိးရ) ကုိ လူထုအုံႂကြမႈနဲ႔ ေတာ္လွန္လုိက္ပါၿပီ … …”
“ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း …” လူထုႀကီးရဲ႕လက္ခုပ္သံေတြ ထြက္ေပၚလာတယ္ …
“ဘာလုိ႔ေတာ္လွန္ရသလဲဆုိရင္ ျပည္သူလူထုႀကီးသိတဲ့အတုိင္းပဲ .. က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံဟာ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္နက္လုိ႔ ေနပါၿပီ … ဒါ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ … …
“ေခြးသူေတာင္းစား အစုိးရေၾကာင့္ … … ဒီ ပါတီ၊ ေကာင္စီေတြေၾကာင့္ …”
“ဟုတ္တယ္ … လက္ရွိအစုိးရေၾကာင့္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီအစုိးရကုိ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ျဖဳတ္ခ်ပစ္ရမယ္ … ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ထူေထာင္ရမယ္ … … အားလုံး သေဘာတူပါသလား ခင္ဗ်ား …”
“တူပါတယ္ … တူပါတယ္ … တူပါတယ္..”
“က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာ ဒီေလာက္ပါပဲ … က်ေနာ္တုိ႔လူထုႀကီး ဆက္လက္ၿပီး စီတန္းလွည့္လည္ရင္း ဆႏၵေတြကုိ ထုတ္ေဖာ္ၾကမယ္ .. က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔အတူ လုိက္ခဲ့ၾကပါ ..”
“လုိက္မယ္ … လုိက္မယ္ … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေျဖာင္း … ေဟ့ ဒါမွ … တုိ႔ရြာသစ္သား … ေမာင္ေမာင္ဝမ္းကြ .. ရြာသစ္သားကြ …”
ဟာ သြားၿပီ .. က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ရီခ်င္သြားတယ္ … ရြာသစ္ဆုိတာ က်ေနာ္ေနတဲ့ရပ္ကြက္ က်ေနာ္က မသိေအာင္ ႐ုပ္ဖ်က္ထားကာမွ .. က်ေနာ့္နာမည္ကုိ ထုတ္ေအာ္ေနၾကေတာ့ .. မထူးေတာ့ပါဘူး .. မ်က္ႏွာမွာစည္းထားတဲ့ လက္ကုိင္ပုဝါေရာ၊ ဦးထုတ္ေရာ ဆြဲခၽြတ္ပစ္လုိက္တယ္ … လူအုပ္ႀကီးက မ်ားသထက္ မ်ားလာၿပီ … ေက်ာင္းသားတေယာက္က ေႂကြးေၾကာ္သံေရွ႕ကတုိင္ ေပးတယ္ … …
“တပါတီအာဏာရွင္ မဆလအစုိးရ ျဖဳတ္ခ်ေရး … တုိ႔အေရး … တုိ႔အေရး”
“ဒီမုိကေရစီရရွိေရး … တုိ႔အေရး … တုိ႔အေရး”
“ေက်ာင္းသား ကုလသမဂၢဖြဲ႔စည္းေရး … တုိ႔အေရး … တုိ႔အေရး”
“အေရးေတာ္ပုံ … ေအာင္ရမည္ … ေအာင္ရမည္”
ဟာ သြားၿပီ … က်ေနာ္ အေျပးအလႊား လွမ္းေျပာလုိက္ေပမယ့္ မမီလုိက္ေတာ့ … ဘယ္နဲ႔ .. ေက်ာင္းသား ကုလသမဂၢရမွာလည္း ေက်ာင္းသားသမဂၢ … ေက်ာင္းသားသမဂၢ … က်ေနာ္က သူ႔ကုိ ရွင္းျပလုိက္ေတာ႔မွ …
“ဟုတ္လား အကုိ … က်ေနာ္က ေက်ာင္းသား ကုလသမဂၢထင္ေနတာ … က်ေနာ္ ျပန္ျပင္ေအာ္ပါ့မယ္ …”
လမ္းေဘးတေလွ်ာက္မွာလည္း အားေပးေနၾကတဲ့ လူထုပရိတ္ႆတ္ႀကီးက အားရစရာ … ေရတိုက္သူက တုိက္ .. မုန္႔ေတြေပးသူက ေပး … လက္ခုပ္တီးသူက တီး … ဒီလုိနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲတေနရာေရာက္ေတာ့ …
“ကုလားဗလီ မီး႐ိႈ႕ၾကမယ္ေဟ့ … ကုလားေတြ လုိက္႐ုိက္ … ကုလားဆုိင္ေတြ ဖ်က္ၾက …” ဆုိတဲ့အသံေတြက စူးထြက္လာတယ္။ လူေတြအားလုံး စနစ္တက် စီတန္းလွည္႔လည္လာရာက ဝ႐ုန္းသုံးကားေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ … ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က ေက်ာင္းသားေတြအားလုံးကုိ အေျပးအလႊား လုိက္ေခၚၿပီး မြတ္စလင္ဗလီ သြားရာလမ္းသြယ္ထိပ္ကေန တေယာက္ကုိတေယာက္ လက္ျခင္းယွက္ ပိတ္ထားလုိက္တယ္ … စားပြဲခုံတလုံးကုိ အျမန္ယူခုိင္းၿပီး ခုံေပၚတက္ စကားေျပာရျပန္ေတာ့တယ္ … …
“ျပည္သူလူထုႀကီး ခင္ဗ်ား … က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ .. ဘာသာေရးဆန္႔က်င္မႈအတြက္ အခုလုိ ဆႏၵျပပြဲကုိေဖာ္ေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး … က်ေနာ္တုိ႔ဟာ .. လက္ရွိ တပါတီအာဏာရွင္ မဆလ အစုိးရကုိ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေနတာပါ … ဒါ့ေၾကာင့္ အခုလုိ … မြတ္စလင္ ဗလီမ်ားကုိ ဖ်က္စီးဖုိ႔ဆုိတဲ့ ကိစၥကုိမျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔ အႏူးအညြတ္ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ … အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတုိ႔ကုိဆန္႔က်င္တဲ့ ကိစၥေတြ အာ႐ုံအလွည့္အေျပာင္း ျဖစ္သြားေအာင္ … လူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းေတြကုိ ဖန္တီးေလ့ရွိပါတယ္ … တကယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးက ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရးအဓိက႐ုဏ္း ကုိ ျပဳလုပ္လုိက္မယ္ဆုိ … အစုိးရႀကိဳက္ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္ … အစုိးရအႀကိဳက္ အျဖစ္ခံေတာ့မွာလား”
“အျဖစ္မခံႏုိင္ဘူး … ဒီေခြးသားေတြ အႀကိဳက္အျဖစ္မခံႏုိင္ဘူး … ဆက္ခ်ီတက္ၾကမယ္”
လက္ခုပ္ေတြကုိ တေျဖာင္းေျဖာင္းတီးရင္း ဆက္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္ … … ၿမိဳ႕ေျမာက္ဖ်ားဘက္ ေရာက္သည့္တုိင္ေအာင္ လူထုဆႏၵျပပြဲႀကီးကုိ က်င္းပခဲ့ၾကတယ္ .. တခါၿမိဳ႕ထဲဘက္ကုိ ျပန္လွည့္လာခဲ့တယ္ … က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးက သပိတ္စခန္း အမာခံထုိင္မဲ့ ေနရာကုိ လွ်ဳိ႕ဝွက္ထားတယ္ … တကယ္လုိ႔ ဒီလုိမလုပ္ဘဲ ႀကိဳတင္ေၾကျငာလုိက္မယ္ဆုိ .. အာဏာပုိင္ေတြက လက္နက္ကုိင္ေတြနဲ႔ စီးေစာင္႔ေနမွာကုိ ကာကြယ္ထားတဲ့သေဘာပါ။
သပိတ္စခန္း အမာခံထုိင္မယ့္ေနရာက ၿမိဳ႕လယ္နားမွာရွိတဲ့ .. လည္ေပၚ (လယ္ေပၚ) သာသနာ့ဗိမၺာန္ … ဒီေနရာက သမုိင္းရွိခဲ့တဲ့ေနရာ … တုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးႀကီး ျပည္လုံးကၽြတ္ ညီလာခံ က်င္းပခဲ့တဲ့ေနရာ … ဗိမၺာန္ႀကီးကလည္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္ … ေဘးပတ္လည္ကလည္း ရပ္ကြက္ေတြ အိမ္ေတြဝန္းရံထားေတာ့ … လက္နက္ကုိင္ေတြ ေတာ္႐ုံဝင္ဖုိ႔မလြယ္ဘူး။
လည္ေပၚ သာသနာ႔ဗိမၺာန္ကုိ ဝင္မယ့္လမ္းသြယ္ထိပ္ကုိ ဆႏၵျပလူအုပ္ႀကီး ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ … ေက်ာင္းသားေတြအားလုံးက လမ္းေၾကာင္းေပးလုိက္ၾကတယ္ … အဲဒီ့ေနရာမွာ အမာခံသပိတ္စခန္း ထုိင္မယ္ဆုိတဲ့ သတင္းကုိလည္း အားလုံးသိေအာင္ ျဖန္႔ေဝလုိက္တယ္ … … သာသနာ့ဗိမၺာန္ထဲကုိ လူထုႀကီးေရာက္ေတာ့ … ေတာ္ေတာ္ ေမာေနၾကၿပီ … ၿမိဳ႕တပတ္ဆုိတာ နည္းတဲ့အကြာေဝးမွ မဟုတ္တာ … ရပ္ကြက္ထဲမွာရွိတဲ့သူေတြက ေသာက္ဖုိ႔ .. ေရေတြကုိ ပလပ္စတစ္ပုံးေတြ .. ေရအုိးေတြနဲ႔ အဆက္မျပတ္ သယ္လာရင္း … လာတုိက္ၾကတယ္… ခဏေနေတာ့ လူထုထဲကပဲ သူတုိ႔ဖာသာသူတုိ႔ မုိက္က႐ုိဖုန္းေတြ၊ ေလာ္စပီကာေတြ သယ္လာၾကတယ္ … မေမာႏုိင္ မပမ္းႏုိင္ အသံခ်ဲ႕ စက္ေတြဆင္ .. ေနရာေတြခ်ေပါ့ … လူစုမခြဲဖုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြက ေမတၱာရပ္ခံထားေတာ့ … လူအုပ္ႀကီးက ကြဲမသြားဘူး … ဒီလုိနဲ႔ … ေန႔လည္(၁)နာရီေလာက္ကေန .. သာသနာ႔ဗိမၺာန္ထဲမွာ .. အထုိင္သပိတ္စခန္း … ႏုိင္ငံေရး တရားပြဲကုိ က်င္းပၾကေတာ့ … တေယာက္ၿပီးတေယာက္ စင္ေပၚတက္ ေျပာေတာ့တာပဲ … လူထုရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံ အသီးသီးကုိ ၾကားေနရၿပီ …
“က်မမွာ သားသမီး ၅ ေယာက္ ရွိပါတယ္ … ေယာက်္ားဆုံးသြားတာ … ၁၂ ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ .. က်မ က အေၾကာ္ေရာင္းၿပီး သားသမီးေတြကုိဘ ေစာင္႔ေရွာက္လာခဲ့တာ .. က်မမွာ ဝင္ေငြနဲ႔ … ထြက္ေငြ မေလာက္ပါဘူးရွင္ … မႏွစ္က သမီးအငယ္ဆုံးေလး ဖ်ားလုိ႔ ေဆး႐ုံသြားပုိ႔တာ … က်မတုိ႔မွာ .. ေဆးကုစရာ ပုိက္ဆံကလည္း မရွိ .. ဘယ္သူကုိ အားကုိးရမွန္းလည္း မသိ … ေသာကေတြ ေဝခဲ့ရပါတယ္ … ဒါေပမယ့္ .. က်မ သမီးေလး အသက္မရွင္ရွာပါဘူး … ဒီဘဝမွာ က်မတုိ႔မိသားစု ဘယ္သူ႔ကုိ အားကုိးရေတာ့မွာလဲ … ဟီး … ဟီး” ခ်ဳံးပြဲခ်ငုိေႂကြးရင္း ရင္ဖြင့္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတဦးရဲ႕ခံစားမႈ
“အလုပ္လုပ္တုိင္းသာ ခ်မ္းသာရစတမ္းဆုိ … က်ဳပ္ခ်မ္းသာတာၾကာၿပီဗ် … က်ဳပ္က ဆုိက္ကား နင္းတယ္ … အားတဲ့အခ်ိန္၀ါသနာပါတဲ႔…စာေလးေပေလးဖတ္တယ္…..က်ဳပ္ရဲ႕အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ဟာတေန႔ကုိ၁၀နာရီေလာက္ရွိတယ္….တေန႔တေန႔စားဘုိ႔ကုိမနည္းရုန္းကန္ေနရတယ္…ဒါေတာင္ မတ္တပ္စာပဲရွိေသးတယ္ေနာ္ …တုန္းလုံးစာ… (ေနထုိင္မေကာင္းလုိ႔ေဆးကုသရမဲ႔စရိတ္)တၿပားမွမရွိဘူး…ေနမေကာင္းလုိ႔ေဆးရုံသြားမယ္…ဘယ္မွာလည္း ေဆး…အလုပ္မလုပ္နုိင္လုိ႔..စားစရာမရွိရင္..ဘယ္သူကလာေႀကြးမွာလည္း…ဒီစနစ္ဆုိးႀကီးကုိက်ဳပ္မႀကိဳက္ဘူး ဗ်ာ…အားလုံးေတာ္လွန္ပစ္ႀကမယ္….
ဒီလုိနဲ႔ညေနနည္းနည္းေစာင္းသြားေတာ႔….စီတန္းလွည္႔လည္ဆႏၵၿပပြဲကုိဆက္လုိ႔ဖုိ႔..ဆုံးၿဖတ္လုိက္တယ္…က်ေနာ္ကတခ်ိဳ႕လူေတြကုိေမတၱာရပ္ခံၿပီးသပိတ္စခမ္းမွာေစာင္႔က်န္ရစ္ခဲ႔တယ္…ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ႔… လူေတြအားလုံးထြက္ခြာသြားတဲ႔အခါ….အာဏာပုိင္ေတြက…သပိတ္စခမ္းကုိ၀င္သိမ္းသြားမွာကုိလည္းစုိးရိမ္ရ ေသးတယ္….က်န္တဲ႔ေက်ာင္းသားေတြေခါင္းေဆာင္ၿပီး…လူထုဆႏၵၿပပြဲကုိဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တယ္…..ညေန၆နာရီေလာက္လည္းေရာက္ေရာ…သတင္းဆုိးတခုက၀င္လာတယ္…ဆႏၵၿပပြဲကုိအာဏာပုိင္ေတြကၿဖိဳခြင္းေန ၿပီ….အခုဆႏၵၿပသမားေတြ..ပိတ္မိေနၿပီ…ေသနပ္နဲ႔လည္းပစ္တာ…တေယာက္ေသသြားတယ္လုိ႔ႀကားတယ္….က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္စုိးရိမ္သြားတယ္…စိတ္ေတြလည္းအရမ္းလႈတ္ရွားေနၿပီ…မတတ္နိုင္ဘူး…က်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔သူေတြကုိဦးေဆာင္ၿပီးေနာက္ကေနလုိက္သြားခဲ႔တယ္…ၿမိဳ႕ထဲတေလွ်ာက္မွာလည္း..လူထုကိုလႈံ႕ေဆာ္ရင္း…ပိတ္မိေနတဲ႔ေနရာဆီခ်ီတက္လာေတာ႔…တေနရာအေရာက္မွာ…လူေတြက၀ုိင္းတားတယ္…ေရွ႕ဆက္မသြားနဲ႔ပစ္လိမ္႔မယ္…အေႀကာင္းမဲ႔အေသမခံႀကပါနဲ႔…သပိတ္စခမ္းမက်ေအာင္သာကာကြယ္ႀကေအာင္ပါ…ဆုိေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေနာက္ေႀကာင္းၿပန္လွည္႔လာခဲ႔ႀကတယ္…ေရႊဘုံသာရပ္ကြက္ေန..ဖုိးခ်ိဳဆုိတဲ႔သူေသနပ္နဲ႔အပစ္ခံရတာ ပြဲခ်င္းၿပီးေသသြားတယ္…သုံးဦးေလာက္ဒဏ္ရာရတယ္…လူထုႀကီးက..အာဏာပုိင္ေတြစီးလာတဲ႔ကားကုိ အတင္းလုယူၿပီးမီးရိႈ႕ပစ္လုိက္ႀကတယ္…လူအုပ္ႀကီးကယူႀကဳံးမရၿဖစ္ေနၿပီ္…ေဒါသေတြေပါက္ကြဲေနၿပီ…ဒါေပမဲ႔အမာခံသပိတ္စခမ္းကုိေတာ႔မက်ရေအာင္ၿပန္လွည္႔ကာကြယ္ဘုိ႔ၿပန္လာရာကေန..ရဲစခမ္းတခုေရွ႕လည္းေရာက္ေရာ…လူအုပ္ႀကီးကရဲစခမ္း၀န္းထဲက..အေဆာက္တဦတခုကုိမီးရႈိ႕ပစ္လုိက္တယ္ေလ…လူအုပ္ႀကီးကုိက်ေနာ္တုိ႔မထိန္းႏုိင္ေတာ႔ဘူး…..ဘာတတ္ႏုိင္မွာလည္း…က်ေနာ္တုိ႔ဘယ္လုိမွမတားဆီးႏုိင္ေတာ႔ဘူး….
ညဘက္၈နာရီသတင္းမွာေတာ႔…ဆူပူအႀကမ္းဖက္ဆႏၵၿပသူလူတစုကကားကုိမီးနဲ႔ရႈိ႕လုိ႔ေသနပ္နဲ႔ၿပန္ လည္ပစ္ခတ္တာလူတဦးေသဆုံးသြားတယ္ဆုိတာပါလာတယ္…က်ေနာ္တုိ႔တေတြေဒါသထြက္လုိက္တာမေၿပာပါနဲ႔..တကယ္က..ေသနပ္နဲ႔ပစ္တာ..လူတဦးေသလုိ႔…လူထုကကားကုိမီးနဲ႔ရိႈ႕လုိက္တာ…ေၿပာင္းၿပန္ေက်ၿငာသြားတယ္…အစုိးရရဲ႕မသမာမႈ႔နဲ႔လိမ္ညာမႈ႔ကုိအားလုံးကသေဘာေပါက္သြားႀကၿပီ…..အဲဒီေန႔ကလူေတြေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားေဒါသေတြထြက္ႀကတယ္…ေက်ကြဲႀကတယ္…ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္သပိတ္စခမ္းကုိအာဏာပုိင္ေတြ၀င္မစီးနင္း ႏုိင္ေအာင္ေတာ႔ကာကြယ္ရမယ္….သပိတ္စခမ္းတည္ရွိရာ..ဆုံတုိက္ရပ္ကြက္သူရပ္ကြက္သားေတြအပါ၀င္ လူေတြက နုိးႏုိးႀကားႀကားနဲ႔၀ုိင္း၀န္းကာကြယ္ႀကတယ္ေလ…
အပုိင္း ( ၄ ) ဆက္ပါဦးမည္
အားလုံးကုိေလးစားစြာၿဖင္႔
( ေမာင္ေမာင္၀မ္း )
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
