အရက္အေျချပဳ မုဒိမ္းမႈေဝဆာ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ပါ သမတေရ
ငါးညႇီရသား
ေမ ၂၀၊ ၂၀၁၃
ကၽြႏု္ပ္တို႔ငါးမည္ရျပည္ေရႊဘိုတြင္ အဲေလ ေရာင္လုိ႔ ငါးညွီရေရႊဘိုသူ၊ ေရႊဘိုသားေတြ အနံ႔ဆိုးႀကီးကို အလုိမတူဘဲ ရွဴရွဳိက္ေနၾကရသည္။
ယင္းအနံ႔ဆိုးျပႆနာကို အာဏာပိုင္မ်ားေရာ၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဆိုၿပီးဖြဲ႔ထားသည့္အာဏာ့မပိုင္တပိုင္မ်ားေရာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္သည့္အက်င့္ပါလာသည့္အားေလ်ာ္စြာ၊ သိေသာ္လည္း မသိေအာင္ အေမွာင္ခ်ထားသည့္အားေလ်ာ္စြာ မသိက်ဳိးက်င္ျပဳေနေနၾကသည္။ ၿမိဳ႕ကေတာ့ မေက်နပ္မႈေတြ တရြရြထေနေပၿပီ။
ယင္းအနံ႔ဆိုးႀကီး ဘယ္မွ်ဆိုးသနည္းဆုိလွ်င္ ညဖက္ ညဖက္ ေလေကာင္းေလသန္႔ေလးရွဴခ်င္လို႔မ်ား၊ လမ္းမသလားေလႏွင့္၊ သင့္ႏွာေခါင္းကို ငရုတ္က်ည္ေပြ႔ႏွင့္ေထာင္းသကဲ့သုိ႔ စုိ႔ကနဲျဖစ္သြားေပမည္။ ဤသည္ပင္လွ်င္ အနီးအပါးမဟုတ္ေခ်ေသး၊ ခပ္ေဝးေဝးကသူ ေတြသာရွိေသးသည္။
ယင္းသို႔ တၿမိဳ႕လံုးကို ဂရုမစုိက္၊ အနံ႔မႈိင္းတုိက္ေနသည္ကား ေရႊဘုရင္မအရက္ခ်က္စက္ရုံႀကီးေပတည္း။
ယင္းကားအမ်ဳိးအမည္မသိ အရက္ဆိုးမ်ားထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ရာ စက္ရုံတခုျဖစ္ေပေတာ့သတည္း။
ယင္းသည္ ၿမိဳ႕တြင္းမွာ တာဝန္မဲ့စြာ၊ ဥပေဒမဲ့စြာ၊ လူ႔အသိကင္းစြာတည္ထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အာဏာပုိင္မ်ားသည္လည္း တာဝန္မဲ့စြာ၊ ဥပေဒမဲ့စြာ၊ လူ႔အသိကင္းစြာ လက္ခံထားေလသည္။ ယင္းစက္ရုံတည္ရွိရာ အမွတ္(၆)ရပ္ကြက္ဆုိလွ်င္ အနံ႔ဆိုးႀကီးကို နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ရွဴရုိက္ရရုံသာမက စက္ရုံမွက်လာသည့္ျပာမ်ားကိုလည္း ခြဲတမ္းခ် ယူႀကရေလေသးသည္။ မည္သူမွ် ဇိမ္က်က်ႏွင့္ အိမ္ခါးျပင္တြင္ ႏွပ္ေန၍မရ။ စိတ္ေအးလက္ေအး မစားေသာက္ရ။ ျပာမႈန္အလြင့္၊ အထံုႏွင့္ဟုဆုိရမလုိပင္။
ေရဆိုးထုတ္ခံရသည့္ရြာမ်ားဆိုသည္ကေတာ့ ဆုိးက်ဳိးေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ခါးစည္း၊ ရင္စည္း၊ စိတ္ခ်ဳပ္တည္း၊ လူခ်ဳပ္တည္းခ ံေနၾကရေပသည္။
ယင္းတို႔ရပ္ရြာ၏ သာစြေခ်ာင္းေျမာင္းမ်ား တေထာင္းေထာင္းထကုန္ၿပီ။ ကူးခတ္ေဆာ့ကစားသည့္ ကေလးမ်ားမရွိေတာ့ၿပီ။ ငါးမ်ားေပါေလာ၊ ေျမြေပါေလာႏွင့္၊ ရြံ႕ေတာငါးရွဥ့္၊ အဆိပ္သင့္ၾကၿပီ။
ႏြားေသာက္ေရေပ်ာက္၊ သံုးေရေပ်ာက္ၾကၿပီ။ ဓာတုမကင္း၊ ေရအပင္းမ်ားကိုေသာက္၍ေနၾကရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ နီးနီးရွိေခ်ၿပီ။
ယင္းအရက္ခ်က္စက္ရုံမွထြက္သည့္ ဘီအီးအမႈန္႔ဆိုသည္မ်ားကုိ ေဖ်ာ္ေသာက္သည့္ကေဇာ္သမားမ်ား ေျခာက္လအၾကာေလာက္မွာ အသက္ေပ်ာက္ၾကတာကိုေထာက္ရွဳလွ်င္ ဓာတုအဆိပ္ပမာဏကို ရိပ္မိၾကေပလိမ့္မည္။
ယင္းသုိ႔ ပိုင္ရွင္ကိုယ္က်ဳိးမွလြဲ၍ ဘယ္သူဘယ္ဝါမွ ေကာင္းက်ဳိးမျပဳေလသည့္၊ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားမ်ား သိမ္ဖ်င္းႏံု႔နဲ႔သြားေစသည့္၊ မိသားစုေပါင္းမ်ားစြာ၊ မိခင္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ အိမ္ရွင္မေပါင္းမ်ားစြာ အၿမဲမျပတ္ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ေနေစသည့္ေသမင္းတမန္စက္ရုံကို ဘယ္မသမာသူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ထဲ၊ အရပ္ထဲမွာလည္ပတ္ေနသည္မသိရေပ။
ယခုအခါတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုသဟာက အရက္ခ်က္စက္ရုံတစ္ရုံခြင့္ျပဳလုိက္သည့္သတင္းတစ္ပုဒ္ကို စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ ဖတ္လုိက္ရျပန္ေပ သည္။
ေအာ္ က်ဳပ္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ အရပ္သမားကလြဲလုိ႔ ဘာမ်ားထြန္းကားအံုးမွာပါလိမ့္။
အရက္ကိုအေျချပဳၿပီး မုဒိမ္းမႈေတြလည္း ေဝဆာေတာ့မည္ပ။
တရက္တရက္လူသတ္မႈေပါင္း ရာခ်ီရွိေနသည့္တုိင္းျပည္ျဖစ္ေနသည္ကို မသိရွိၾကေလေရာ့သလား။
မုဒိမ္းမႈေတြလည္း ပေဒသာပင္ေပါက္သလုိ ေပါက္ေနသည္မွာ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ဟု ဆုိရေလမည္လား။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုလံုး ဝရုန္းသုဥ္းကားျဖစ္ေနသည္ကို မသိၾကေတာ့ဘူးလား။ အာဏာရွိရင္ သူေဌးပိုက္ဆံ ယူၿပီး လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ဖ်က္ဆီးခြင့္ရသလုိမ်ဳိး ဘာ့ေၾကာင့္မ်ားျပဳမႈေနၾကတာပါလိမ့္။
က်ဳပ္တို႔သမတႀကီးက ဘယ္လုိလူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိးကိုမ်ား အိပ္မက္မက္ထားပါလိမ့္။ မသမာခြင့္ေတြ၊ ယုတ္မာခြင့္ေတြ၊ ပက္စက္ခြင့္ေတြ ဘာ့လုိ႔မ်ား အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေနပါလိမ့္။
ဒီလုိေတြျဖစ္ေနတာဟာ လူယုတ္မာေတြဘဲ ႀကီးစုိုးမင္းမူေနၾကလုိ႔လား။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
