ေမ ၂၂၊ ျဗိတိန္၊ ၀ူးလ္၀ခ်္မွာ စစ္သားတဦး အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္ခံရတဲ့ကိစၥနဲ႔ သတၱိခဲအမ်ဳိးသမီး ရင္ဆိုုင္ပုုံ
ႏိုုင္ငံတကာသာဂိ၊ ေမ ၂၄၊ ၂၀၁၃
ေမလ ၂၂၊ ျဗိတိန္ႏိုုင္ငံ၊ ၀ူးလ္၀ခ်္ျမိဳ့ကေလးမွာ အရပ္၀တ္နဲ႔ စစ္သားတဦးကိုု ေဒသခံ၊ အာဖရိကန္လူမ်ဳိး ၂ ဦးက ကားနဲ႔တိုုက္၊ လမ္းေပၚမွာ လူျမင္ကြင္းေရွ႔ ဓါးေတြ၊ လက္နက္ေတြနဲ႔ ခုုတ္ျပီး သတ္ျဖတ္၊ ျပီးေတာ့ ရဲေတြ မေရာက္မခ်င္း အစြန္းေရာက္တဲ့ အၾကမ္းဖက္တရား ေဟာေျပာမႈေတြ က်ဳးလြန္ခဲ့တယ္။ ရဲေတြက မိနစ္ ၂၀ ေက်ာ္မွ ေရာက္လာျပီး သူတိုု႔ကိုု ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ျပီး ဖမ္းလိုုက္ရတယ္တဲ့။ လူျမင္ကြင္းမွာ လူေတြက လူသတ္ပြဲျမင္ကြင္းကိုု မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ၾကရတယ္။ တယ္လီဖုုံးဗီဒီယိုုေတာင္ တင္လိုုက္ၾကေသးတယ္။ လူေတြက ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမား ၂ဦးက ေသြးသံရဲရဲလက္ေတြနဲ႔ လမ္းမေပၚ လမ္းသလားျပီး သူတိုု႔ေတြရဲ့ က်ဳးလြန္မႈကိုု ထုုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုု ေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္။ အဲသည္မွာ သူတိုု႔ ၂ ဦးရဲ့ မင္းမဲ့စရိုုက္ အၾကမ္းဖက္ လူသတ္မႈကိုု မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ရင္ဆိုုင္ခဲ့တဲ့ သတၱိခဲအမ်ဳိးသမီးတဦးရဲ့ သတင္းဟာ မီဒီယာေတြမွာ ထင္ရွားသြားတယ္။ အဲသည္မွာ ေျပာစရာေတြ သိစရာေတြ ျဖစ္လာတယ္။
ဒါကုုိ အင္တာနက္သတင္းစာျဖစ္တဲ့ The DailyBeast 23rd May edition, The Lady and The Butchers (အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ သားသတ္သမား) by Christopher Dickey က ေရးထားတာကိုု ေကာက္ႏုုတ္ေဖာ္ျပလိုုက္ပါတယ္။
ကြန္းေ၀ါအရပ္က အသက္ ၄၈ ႏွစ္အရြယ္၊ ကေလးကင္းေထာက္အသင္းေခါင္းေဆာင္ မိန္းမတေယာက္ရဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈကိုု ရင္ဆိုုင္ေျဖရွင္းလိုုက္တယ္။ သူဟာ သူရဲေကာင္းမတဦးပဲ။ (သတၱိခဲမလိုု႔ဘာသာျပန္ရမယ္ ထင္တယ္)။ သူ႔နံမယ္က Ingrid Loyau-Kennett ျဖစ္တယ္။
သူက လန္ဒန္ေတာင္ပိုုင္းက ၀ူးလ္၀ခ်္အရပ္ကိုု အသြား၊ ဘတ္စ္ကားေပၚက အဆင္း၊ လမ္းမွာ လူတဦး လဲေနတာေတြ႔လိုု႔ ေရွးဦးသူနာျပဳဖိုု႔ အေျပးသြားခဲ့တယ္။ ဟိုုက လူက ေသေနျပီ။ အဲသည္မွာ လူသတ္သမားေတြကိုု ေတြ႔တယ္။ ေဘးနားမွာ ဒါးေတြ၊ ပုုဆိန္ေတြ ကိုုင္ျပီးေတာ့၊ တေယာက္လက္ထဲမွာ ေသနတ္လည္း ပါတယ္ ေျပာတယ္။ သူတိုု႔လက္ေတြမွာ ေသြးေတြ ေပက်ံလိုု႔။ အင္းဂရစ္က တခါတည္း ထြက္ေျပးေရာတဲ့လား။ ေ၀းပါေသးရဲ့။ သူက လူသတ္သမားတဦးကိုု ထိပ္တိုုက္ ရင္ဆိုုင္ခဲတယ္။
ေနာက္ထပ္လူေတြကိုု ရန္ရွာတာေတြ သတ္ျဖတ္တာေတြ လုုပ္ကုုန္မွာစိုုးလို႔ သူတို႔နဲ႔ စကားေျပာဖိုု႔ ၾကိဳးစားတာလိုု႔ အင္းဂရစ္က ေဒးလီတယ္လီဂရပ္ဖ္သတင္းစာအင္တာဗ်ဳးမွာ ေျဖခဲ့တယ္။ ဒီလိုုလူမ်ဴိးေတြမွာ ေပးစရာ မက္ဆိခ်္ သတင္းစကားတခုုခုု ရွိရမယ္။ အေၾကာင္းရွိရမယ္။ ဘာေျပာစရာရွိလဲလိုု႔ က်မက ေမးလိုုက္တယ္လိုု႔ သူက ေျပာပါတယ္။
သူတိုု႔က အာဖရိကားမွာ၊ အာဖဂန္မွာ၊ ပါကစၥတန္မွာ ရဲေဘာ္မူဆလင္ေတြ အသတ္ခံေနရတယ္။ ျဗိတိန္စစ္သားေတြက သတ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတိုု႔က လန္ဒန္မွာ လက္တုုန္႔ျပန္တဲ့ လက္စားေျခတဲ့ လူသတ္မႈ အၾကမ္းဖက္မႈကိုု က်ဳးလြန္တာျဖစ္တယ္လိုု႔ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကိုု ဟစ္ေအာ္ေျပာဆိုုေနတာ ျဖစ္တယ္။
အင္းဂရစ္က အဲသည္လိုု ရင္ဆိုုင္ေနခ်ိန္မွာ အျခားအမ်ဳိးသမီးေတြက ေသဆုုံးေနတဲ့ စစ္သားကိုု ကာကြယ္ဖုုံးဖိေပးေနၾကတယ္။ လမ္းေဘးက လူတဦးက အဲသည္အၾကမ္းဖက္သမားေျပာေနတာကိုု ဗီဒီယိုုရုုပ္သံအျဖစ္ ဖုန္းနဲ႕ရိုုက္တယ္။ အင္တာနက္ေပၚ တက္သြားလိုုက္တာ တေလာကလုုံး ၾကည့္ေနရေတာ့တာပဲ။
အဲသည္ အစြန္းေရာက္တဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ အၾကမ္းဖက္တဲ့သူေတြကိုု အမ်ဳိးသမီးတဦးက ေသြးေအးေအးနဲ႔ ရင္ဆိုုင္ေမးျမန္းလိုုက္တဲ့အခါမွာ အဲသည္အၾကမ္းဖက္သမား၊ သားသတ္သမားက ကေယာင္ကတန္းနဲ႔ သူတိုု႔လုုပ္ရပ္ကိုု မွန္ကန္တဲ့အေၾကာင္း လုုပ္သင့္တဲ့အေၾကာင္း တရားေဟာေတာ့တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ စစ္ပြဲမွာ စစ္သားေတြအခ်င္းခ်င္း၊ ဒါး ဒါးခ်င္း၊ လက္ လက္ခ်င္း ရင္ဆိုုင္တိုုက္ခိုုက္ၾကတဲ့ နည္းနဲ႔ မေျဖရွင္းပဲ၊ စစ္မက္ မရွိတဲ့ ေနရာမွာ လက္နက္မဲ့တဲ့ လူသားတဦးကိုု အလစ္အငိုုက္ တမင္တိုုက္ခိုုက္ သတ္ျဖတ္ျပီးေတာ့ စစ္ပြဲထဲက စစ္သားေတြလိုုမ်ဳိး သူတိုု႔ လုုပ္ၾကတာလိုု႔ ေျပာတာ၊ ဆင္ေျခေပးတာမ်ဳိးကေတာ့ စစ္သားလည္း မဆန္ဘူး၊ သူရဲေကာင္းလည္း မဆန္ဘူးလိုု႔ စာေရးဆရာက သုုံးသပ္ျပပါတယ္။ ဒီလိုုမ်ဳိးနဲ႔ အယ္ကိုုင္ဒါအၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ အိုုဆာမာဘင္လာဒင္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ခိုုင္းေစခဲ့လိုု႔ ေနာက္လိုုက္ေတြက (9/11) မွာ လူေတြကိုု ေလယ်ာဥ္နဲ႔ တိုုက္သတ္တယ္။ ျမိဳ့ေတြမွာ ဗုုံးခြဲျပီး လုုပ္ၾကံတာေတြ လုုပ္ခဲ့ၾကတယ္ မဟုုတ္လား။
ဒီလိုုမ်ဳိး အမုုန္းတရားေတြ၊ အေၾကာက္တရားေတြ၊ အၾကမ္းဖက္တရားေတြနဲ႔ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ အသိုုင္းအ၀ိုုင္းေတြကိုု ဖ်က္ဆီးေခ်မႈန္းဖိုု႔ ၾကိဳးစားတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈကိုု အင္းဂရစ္က လက္မခံဘဲ၊ ေမးခြန္းျပန္ထုုတ္တာ၊ သူေျပာဆိုု ရန္ေတြ႔ေနရတာကိုု တည္ျငိမ္စြာ ရင္ဆိုုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေသြးပ်က္ဖြယ္ ထပ္မံဆိုုး၀ါးမႈေတြ မျဖစ္ပဲ အခ်ိန္ဆြဲသလိုု ျဖစ္သြားတယ္။ လူေတြကလည္း သူတိုု႔ ၂ဦးကိုု ရပ္ျပီး ၾကည့္ေန ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္လာတယ္။ အဲသည္လိုု အခ်ိန္ဟာ မိနစ္ ၂၀ ၾကာတယ္။ မိနစ္ ၂၀ ၾကာမွ လက္နက္အျပည့္အစုုံနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေရး တပ္ဖြဲ႔ေတြ ေရာက္လာတယ္။ ျဗိတိန္က သာမန္ပုုလိပ္ေတြက ေသနတ္ကိုုင္ခြင့္မရွိလိုု႔ အဲသည္အခ်ိန္မွာ လက္နက္မဲ့ပုုလိပ္ေတြက ၀င္ျပီး မေျဖရွင္းခဲ့ၾကဘူး။ အဲသည္ေနာက္ လက္နက္ကိုုင္ပုုလိပ္ေတြ ေရာက္လာေတာ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြက ထိပ္တိုုက္ရင္ဆိုုင္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားတဲ့အတြက္ ပုုလိပ္ေတြက ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ျပီး ဖမ္းဆီးခဲ့ရတယ္။
ကဲ … ျဖစ္တာေတြ ျဖစ္ျပီးသြားျပီ။ ဘယ္လိုုမ်ဳိး ျဗိတိန္နဲ႔ ႏိုုင္ငံတကာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက တုုန္႔ျပန္ၾကမလဲ။ (ဒီစာေနာက္ပိုုင္းကေတာ့ သာဂိရဲ့ အာေဘာ္ေတြ ျဖစ္သြားျပီ)။ ခုုနင္က အင္ဂရစ္လိုုမ်ဳိး အၾကမ္းဖက္မႈကိုု အက်ဳိးမရွိတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈက်ဳးလြန္တာတခုုအျဖစ္ လူေတြက တုုန္႔ျပန္ၾကမွာ မဟုုတ္ပါဘူး။ အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားေတြကေတာ့ သူတိုု႔ရန္သူ ၀ါဒအျမင္မတူသူေတြကိုု မ်က္လုုံး တလုုံးခ်င္း၊ သြားတေခ်ာင္းခ်င္း ထုုိးေဖာက္ လက္စားေျခရတယ္ဆိုုျပီး ေအာင္ပြဲခံၾကလိမ့္မယ္။ ၀ါဒခ်င္း မတူသူေတြ အျခားတဖက္ကအစြန္းေရာက္ေတြကေတာ့ မူဆလင္ေတြအားလုုံးကိုု ၀ါးလုုံးရွည္နဲ႔ရမ္းျပီး ကန္႔ကြက္ ရႈံ႔ခ် ရန္ရွာၾကလိမ့္မယ္။ ၾကား၀င္ ေစ့စပ္သူေတြကေတာ့ မူဆလင္ေတြတိုုင္း သည္လိုုမဟုုတ္ေၾကာင္း၊ ခရစ္ယာန္နဲ႔ အျခားဘာသာ၀င္ေတြကလည္း ဘာသာေရး ေရွ႔တန္းမတင္ဖိုု႔ ေျပာၾကလိမ့္မယ္။ ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြကလည္း ခ်စ္ၾကည္ေရး တရားေဟာသူကေဟာ၊ မုုန္းတီေရးေပၚလစီေတြ အစြံထုုတ္သူက ထုုတ္ၾကလိမ့္မယ္။ ျဗိတိန္ပုုလိပ္ေတြ၊ ဥပေဒသမားေတြကေတာ့ တရားဥပေဒစိုုးမိုုးေရးနဲ႔အညီ အၾကမ္းဖက္သူ၊ အၾကမ္းဖက္ေရး လႈံေဆာ္သူေတြကိုု အေရးယူ၊ တားဆီး ကာကြယ္တာေတြ လုုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္။
ဘယ္လိုုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အၾကမ္းဖက္မႈ ရာဇ၀တ္မႈ တခုုခုု က်ဳးလြန္ျပီးသည့္ေနာက္ အဲသည္အမႈကိုု ေျဖရွင္း အေရးယူရာမွာ မည္သည့္ဆင္ေျခနဲ႔မွ ေရွာင္လႊဲတာ အကာအကြယ္ယူတာ အခြင့္အေရးယူတာ အျမတ္ထုုတ္တာေတြမွ မလုုပ္သင့္ပါဘူး။ သတၱိခဲ အမ်ဳိးသမီးလုုိမ်ဳိး ရဲရင့္စြာ ရင္ဆိုုင္ျပီး ေမးခြန္းထုုတ္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတဦးတည္းေတာ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြကိုု ေျဖရွင္းလိုု႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေလ။ သည္ေတာ့ ေနာက္ မိနစ္ ၂၀ အတြင္းမွာေတာ့ ျပည္သူ႔ရဲေတြ အေရာက္လာျပီး တရားဥပေဒစိုုးမိုုးေရးနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေရးကိုု ေဆာင္ရြက္ေပးသင့္ပါတယ္။ မိနစ္ ၂၀ ထက္ ေက်ာ္သြားရင္ေတာ့ အဲသည္ ၀ူးလ္၀ခ်္မွာ အကုုန္ မသာေပၚကုုန္လိုု႔ အမ်ဳိးသမီးလည္း သူရဲေကာင္းမ မျဖစ္ဘဲ အာဇာနည္မ ျဖစ္သြားလိမ့္မေပါ့။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
