>
ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲေအာက္တိုဘာ ၂၆၊ ၂၀၁၀
ျဖစ္ပ်က္ပံုကို ခင္ဗ်ားတို႔သိၿပီးသား မဟုတ္လား။ ကဲပါေလ … အစကပဲ ျပန္ရွင္းျပမယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ဆီက သတင္းမီဒီယာေတြမွာ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားစြာနဲ႔ ေဖာ္ျပေနတဲ့ “ေအာက္တိုဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔ နံနက္ ၉ နာရီမွာ ေနျပည္ေတာ္-မႏၱေလး လမ္းမသစ္ႀကီး ဖြင့္ပဲြလုပ္ေတာ့မယ္” ဆိုတဲ့သတင္းေလ။ ဟုတ္တယ္ … သတင္းေတြမွာ စာလံုးမဲႀကီးနဲ႔ သတင္းဂ်ာနယ္ အစံုစံုက ေဖာ္ျပေနတာေလ။
ဖြင့္ပဲြကို ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္ ဘယ္အခ်ိန္ ဖြင့္ပါဆိုၿပီး အထက္ကလည္း ညႊန္ၾကားထားေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တာဝန္ရွိသူေတြလည္း ဝါယမစိုက္ၿပီး အပတ္တကုတ္ ႀကဳိးစားခဲ့တာေပါ့။ သတင္းမီဒီယာေတြမွာ၊ တီဗြီေတြမွာ အဖြင့္သတင္းႀကီးအေနနဲ႔ အေရးပါတဲ့လူႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ ဖြင့္လွစ္ေပးမွာဆိုေတာ့လည္း ဘက္ေပါင္းစုံက ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ။
အျဖဴအစိမ္းဝတ္ေတြကိုလည္း ေခ်ာဆဲြရတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေတြဆိုတာ ပုဝါစိမ္းေတြ တျပင္ျပင္ေပါ့။ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးေတြ၊ မုဒ္ဦးႀကီးေတြ ႀကိဳလုပ္ထားရတယ္။ ဖဲႀကိဳးေတြ၊ မိုးပ်ံပူေပါင္းေတြကအစ အစံုစီစဥ္ထားတာေလ။ သတ္မွတ္ရက္အခ်ိန္မွီ လမ္းမႀကီးၿပီးစီးေအာင္လည္း ေန႔ညမအား ႀကိဳးစားရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဖဲႀကိဳးျဖတ္မယ့္လူႀကီးဆို မွန္ေရွ႕မွာ ကတ္ေၾကးေလး တကိုင္ကိုင္နဲ႔ စတိုင္က်က် ဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖို႔အခါခါ စမ္းသပ္ေလ့က်င့္ျပင္ဆင္ထား ရရွာတာဆိုပဲ။ ေက်ာင္းသားေလးေတြလည္း အဲဒီေန႔ အကုန္လာဖို႔ စီစဥ္ထားရတာ။ က်ဳပ္တို႔ ျခေသၤ့ပါတီက လူေတြကလည္း အင္ျပည့္အားျပည့္ေပါ့ဗ်ာ။ ရပ္ကြက္ေတြ ၿမိဳ႕ေတြထဲက အနည္းဆံုး တအိမ္တေယာက္ မလာမေနရ။ စီစဥ္ထားၿပီးသားေလ။
အဲ … ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့အတိုင္း လမ္းမႀကီးက ဖြင့္ေတာင္မဖြင့္ရေသးဘူး။ ဖြင့္ပဲြလုပ္ဖို႔ အစစ ျပင္ဆင္ၿပီး အသင့္ျဖစ္ၿပီဆိုမွ လမ္းမႀကီးမွာ ဟိုနား ဒီနားက ပ်က္ဟဲ့ က်ဳိးဟဲ့ ပဲ့ဟဲ့ နဲ႔ ျဖစ္ပါေလေရာ။ သြားၿပီ။ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ေခါင္းက်ိန္းပါေလေရာ။
တကယ္ဆို လမ္းမဖြင့္ၿပီးမွ တံတားက်ဳိးက်ဳိး၊ ကားေမွာက္ေမွာက္၊ လူေသေသ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေပါ့။ အခုေတာ့ မဟုတ္ေပါင္။ လမ္းဖြင့္ေတာ့မယ္ဆိုမွ ကပ္ၿပီး က်ဳိးၾက ပ်က္ဆီးသကိုးဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာသလို ရွက္ဖြယ္လိလိ ျဖစ္တာေပါ့။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာဆို ရွက္လြန္းလို႔ ရာထူးက ႏႈတ္ထြက္တာေတြ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသတာေတြေတာင္ ရွိၾကမွာေပါ့။ အဲ … က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ႐ိုးေနပါၿပီ။ ရွက္က်ဳိးလည္း ျဖတ္ထားတာ ၾကာလွေပါ့။ အဲဒီလို တလဲြတေခ်ာ္ေတြ ျဖစ္တိုင္းသာ ႏႈတ္ထြက္ရရင္ က်ေနာ္တို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွာ လူေတာင္က်န္မယ္မထင္ဘူး။ ဟီး … က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အေရထူေနေတာ့ ရွက္ပါဘူး။ ရွက္စရာကို ရွက္ရမယ္မွန္းေတာင္ မသိလုိ႔ ရွက္စရာကို ျဖစ္ေနတာကိုး။
ထားပါေတာ့ဗ်ာ … လမ္းမႀကီးက ပ်က္ကေရာ။ ဆိုေတာ့ ခုနေျပာသလို အစည္းအေဝး လုပ္ၾကတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ဘယ္လုိေျဖရွင္းမလဲ။ ဘယ္သူတာဝန္ရွိသလဲ။ မီဒီယာကေန ဘယ္လို တင္ျပမလဲ။ အစံုေပါ့ဗ်ာ ဝိုင္းေဆြးေႏြးၾကတယ္။
အင္ဂ်င္နီယာေတြကလည္း သူတို႔တာဝန္အတိုင္း အတိအက်လုပ္တယ္။ ဘိလပ္ေျမ ရသေလာက္နဲ႔ ခိုင္ေအာင္ေကာင္းေအာင္ ကြန္ကရစ္လမ္းကို ခင္းပါတယ္ေပါ့။ ကြန္ကရစ္ဆိုတာ ေရထိေလ ခိုင္ေလဆိုလား ေျပာၾကေတာ့ အခုလို ေရတိုက္စားလို႔ ပ်က္စီးတာ သဘာဝလြန္ျဖစ္ေနတယ္ေပါ့။ သူတို႔က သူတို႔ကို ခိုင္းတဲ့အတိုင္း စနစ္တက်လုပ္တယ္။ အခုဟာက ဆည္က ေရတိုက္စားလုိ႔ ျဖစ္ရတာေပါ့။ အေသးစိတ္ ေသခ်ာရွင္းျပတယ္။ ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ။
လမ္းတာဝန္ခံကလည္း ေအာက္ခံေျမေပ်ာ့တယ္ဆုိေပမယ့္ သာမန္ေရ တိုက္စားမႈဆို မၿပိဳေလာက္ပါဘူးေပါ့ေလ။ သူတို႔အေတြ႔အႀကံဳအရ ဘယ္သို႔ဘယ္ပံု ရွင္းျပျပန္တယ္။ ေနာက္ အထက္က ခ်ေပးတဲ့ေငြနဲ႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာပါေပါ့။ အင္း … ဒါလည္းဟုတ္တာပဲ။
တာဝန္ခံေဆာက္လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီကလည္း ရွင္းျပျပန္တယ္။ အခ်ိန္မီၿပီးစီးဖို႔ စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ရတဲ့အေၾကာင္း၊ ေန႔မအိပ္ ညမအိပ္ လုပ္သားခ ပိုေပးၿပီးေတာင္ လုပ္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း။ သတ္မွတ္ရက္အမီ ၿပီးစီးခဲ့ပါေၾကာင္း၊ ဘိလပ္ေျမ သဲ စတာေတြလည္း ခိုခိုကပ္ကပ္ မလုပ္ခဲ့ပါေၾကာင္း … စံုလို႔ေပါ့ေလ … ရွင္းျပျပန္တယ္ … ။ အင္း … ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ။
ေနာက္ … ဆည္ေျမာင္းက ေရေတြေဖာက္ခ်တာေၾကာင့္ ျဖစ္ရတယ္ဆိုတဲ့အေပၚလည္း ဆည္ေျမာင္းတာဝန္ခံက ရွင္းျပျပန္တယ္။ သူတို႔လည္း မိုးႀကီးၿပီး သတ္မွတ္ေရထက္ေက်ာ္လြန္လို႔ အထက္က ညႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္း ေဖာက္ခ်ရတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆည္ေရေဖာက္ဖို႔ လူထုကို အသိေပးၿပီးမွ ေဖာက္ရမယ္လို႔ သတ္မွတ္ေပးထားတာမရွိလို႔ ေဖာက္ဖို႔လိုမယ္ထင္တဲ့အခ်ိန္ ေဖာက္ရေၾကာင္း၊ ဆည္က အရင္ကတည္းက ရွိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္လို႔ ေနာက္မွေဖာက္မယ့္ လမ္းသမားေတြက ေရေဖာက္ရင္ ဒီလို ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို ထည့္မတြက္ၾကလို႔သာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူတို႔မွာ အျပစ္မရွိေၾကာင္း ထြက္ဆိုျပန္တယ္။ အင္း … ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ။
ဒီေတာ့ အင္ဂ်င္နီယာပိုင္း လူႀကီးတခ်ဳိ႕ကလည္း ျပန္ရွင္းျပန္ေရာ။ အထက္က လူႀကီးက ေရစီးဆင္းႏိုင္ဖို႔ တံတားမထိုးပဲ ေရထြက္ေျမာင္းႀကီး လုပ္ရင္ရတယ္ဆိုလို႔ လုပ္ရေၾကာင္း။ တံတားထိုးခဲ့ရင္ ေရစီးဆင္းဖို႔ေနရာ လံုေလာက္လို႔ အခုလို က်ဳိးမွာမဟုတ္ေၾကာင္း၊ အနီးဝန္းက်င္မွာ ဆည္ႀကီးရွိၿပီး ဒီလို ေရစီးရင္ ဒီလိုပ်က္ဆီးႏိုင္တဲ့လို႔ ဘယ္သူမွ သတိမေပးရဲခဲ့။ မေျပာရဲခဲ့လို႔ အခုလိုျဖစ္ရေၾကာင္း ေျပာျပန္ေရာ။ ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ။
ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလူႀကီးေတြကလည္း ဒါ ေဆာက္လုပ္သူ၊ စီမံကိန္းဆဲြသူ၊ ေရကာတာ၊ ဘာညာ အားလံုးမွာ ရာသီဥတုက ဖ်က္လုိ႔ျဖစ္ရေၾကာင္း ေျပာျပန္တယ္။ ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ။
အားလံုးက အျပစ္မရွိ။ တာဝန္မရွိ။ ဆင္ေျခေတြအျပည့္နဲ႔ဆိုေတာ့ တိုင္းမွဴးလည္း ဘာေျပာရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္လုိ အေရးယူရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတယ္။ အေရးယူဖို႔ထက္ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ျဖစ္ရတာလဲဆိုတာကို အထက္ကလူေတြဆီ ေက်လည္ေအာင္ တင္ျပႏိုင္ဖို႔ ခက္ေနပံုပဲ။ ေဆြးေႏြးပဲြကလည္း သူလည္းမဟုတ္ ငါလည္းမဟုတ္နဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ‘ေရႊသမင္ ဘယ္ကထြက္ …’ ဆုိသလို ျဖစ္ေနၿပီေလ။ အဲ … ‘မင္းႀကီးတာက ထြက္ …’ ဆိုၿပီး မေျပာၾက႐ံုတမယ္ပဲရွိတာ။
ဒါနဲ႔ … အစည္းအေဝးႀကီးက အီလည္လည္ေတြျဖစ္ၿပီး အေျဖမရျဖစ္ေနၿပီ။ အစည္းအေဝး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး ႐ုတ္သိမ္းရမယ့္အခ်ိန္လည္း ေရာက္ၿပီ။
ေဟာ … တာဝန္ႀကီးႀကီးယူထားတဲ့ တိုင္းမွဴးႀကီးရဲ႕ ေကာက္ခ်က္ဆဲြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ထြက္လာပါၿပီဗ်ာ။ အထက္ကို တင္ျပဖို႔ … မီဒီယာေတြကတဆင့္ ေဖာ္ျပဖို႔ … ေျပာၾကားလိုက္တာက …
“ေနျပည္ေတာ္-မႏၱေလး လမ္းမႀကီး ပ်က္ဆီးသြားသျဖင့္ ဖြင့္ပဲြကို ရက္အကန္႔အသတ္မရွိ ေရြ႕ဆိုင္း ေၾကာင္း၊ လမ္းပ်က္ဆီးျခင္းသည္ ဆည္ေရေဖာက္သူမ်ားလည္း တာဝန္မရွိေၾကာင္း၊ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားလည္း အျပစ္ကင္းေၾကာင္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီလည္း အျပစ္မရွိေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္သူမ်ားလည္း သဘာဝေဘးဒဏ္ကို ထည့္မတြက္မိသျဖင့္ ျဖစ္ရျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ သက္ဆိုင္ရာမွ သတ္မွတ္ကုန္က်စားရိတ္ မ်ားခ်ေပးရာတြင္လည္း မိမိတို႔အဆင့္ဆင့္ တာဝန္ရွိသူမ်ားက သင့္ေတာ္သလို ယူသင့္တာယူ သိမ္းသင့္တာ သိမ္းၿပီး လမ္းခင္းရန္ ခ်ေပးသင့္သေလာက္ခ်ေပးခဲ့သျဖင့္ မိမိတို႔တာဝန္ရွိသူမ်ားလည္း တာဝန္မရွိေၾကာင္း …။ အမွန္တကယ္ အျပစ္ရွိသူ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွာ ျပည္ပေရာက္ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ျပည္ပမီဒီယာမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း။ ၎တို႔က ဝိုင္းဝန္းေသြးထိုးသျဖင့္ လမ္းသစ္ႀကီးမွာ ယခုကဲ့သို႔ ပ်က္ဆီးသြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း … … ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ။
ဒါလည္း ဟုတ္တာပဲ … ေနာ္။ ကဲ … က်ဳပ္တို႔လူႀကီးေတြ မေတာ္လားဗ်ာ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
