>
သားထူး
ေအာက္တုိဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၀
သူ႕အမည္ မမွတ္မိ
ကြ်န္ေတာ့္ အမည္ သူ မသိ
သူေျပာတဲ့လက္သံုးစကား
အမည္နာမ ဟာ အေရးမၾကီး …။
အေရးၾကီးတာက ေသြးနီးဖို႔ပါတဲ့…။
ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ တံတိုင္းျခားေပမယ့္…
ဆႏၵေတြက ပိုင္းမျခားပါ။
သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ေျမလတ္သား မဟုတ္လည္း
က်ံဳးေရကိုေတာ့ အတူေသာက္ခဲ့တယ္။
ထူးအိမ္သင္ကို ႏွစ္ျခိဳက္တဲ့ကြ်န္ေတာ္
ေတာင္ျပဳန္းပြဲ ရထားသံၾကားတိုင္း
အေမ့အိမ္သီခ်င္းကို ညည္းမိ။
ျပဴတင္း သံတိုင္ၾကားက
လေရာင္ေလးျမင္တိုင္း
စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ့ လျပည့္ည
သူ..ကြ်န္ေတာ့္ကို ဆိုျပ။
ႏွစ္အနည္းငယ္ ၾကာေတာ့
အခန္းက်ဥ္းေလးကို စြန္႔ခြာ
ျမိဳ႕ျပရဲ့ လမ္းမထက္မွာ…
ကြ်န္ေတာ္ေလ..
ဘီးေလးကို တေယာက္တည္းစီးလို႔ေပါ့ ။ ။
(မန္း နရသိန္ အတြင္းမွာဆံုခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္း သက္ဝင္းေအာင္အား တမ္းတစြာျဖင့္..)
မွတ္ခ်က္ – ၁။ ဤကဗ်ာကုိ သက္၀င္းေအာင္ မႏၱေလးေထာင္တြင္ က်ဆုံးျခင္း ၄ ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရအျဖစ္ ဟစ္တုိင္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူ ေဖာ္ျပသည္။
၂။ သက္၀င္းေအာင္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းကုိ ေနျခဴး၏ ေကာင္းကင္စိတ္နဲ႔ ေျမလိုက်င့္တဲ႔ ဧည့္သည္ႀကီး – အပုိင္း ၅
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=3174&Itemid=132 တြင္ ဖတ္ရႈႏုိင္သည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
