>
တကၠသိုလ္ဆရာတဦး မွာဖူးသည့္ ေကာ္ဖီ
ေဟမန္သဇင္
ဒီဇင္ဘာ ၇၊ ၂၀၀၉
ဒီေန႔အတန္းထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ စာသင္တာကို စိတ္မ၀င္စားႏိုင္ၾကဘူး။ သူတို႔ရဲ႔ စာေမးပြဲအေျဖလႊာေတြ ျပန္ေပးမွာဆိုေတာ့ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားေနၾကတယ္။ သူတို႔ေတြ စိတ္လႈပ္ရွားေနပုံကို ေတြ႔ရေတာ့ ဟိုးအရင္က ေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျပန္ျပီး သတိရမိတယ္။
ဟိုးတုန္းက စာေမးပြဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ unseen လို႔ေခၚတဲ့ တိုက္ရိုက္ပုစာၦမဟုတ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးတတ္ၾကတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေအာင္ခ်က္ရာခိုင္ႏႈန္းကလည္း ဌာနအလိုက္ ၅၀ ကေန ၇၅၊ ၈၀ % ေလာက္ အထိပဲ ရွိတတ္ၾကတယ္။ စာေမးပြဲေျဖခါနီးမွာ ဖတ္ရႈ႔ေလ့လာဖို႔ ေက်ာင္းပိတ္ေပးေလ့လည္း ရွိတယ္။ အဲဒီလို ေက်ာင္းမပိတ္ခင္ေလးမွာ ဌာနဆိုင္ရာ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲေတြ လုပ္ေလ့ရွိတယ္။ တႏွစ္တာလုံး ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြအေပၚ ေစတနာထား စာသင္လိုက္၊ ဆုံးမစရာ ရွိရင္ ဆိုဆုံးမလိုက္နဲ႔ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာ၊ ေစတနာေတြကို ျပန္ျပီး အေလးဂရုျပဳ၊ ဂါရ၀ျပဳတဲ့ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲေတြေပါ့။
အဲဒီ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲေတြမွာ ဆရာေတြကို ကန္ေတာ့ျပီးရင္ ေက်ာင္းသားအားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္က ဆရာေတြကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာေလ့ရွိတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ဆရာ ဆရာမေတြရ့ဲ ဂုဏ္ေက်းဇူး ေစတနာေတြကို အထူးေက်ဳးဇူးတင္ေၾကာင္းနဲ႔ အမွားေတြ ရွိခဲ့ရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေပါ့။
ဒါ့အျပင္ အေရးၾကီးဆုံးအေနနဲ႔ မထည့္မျဖစ္ အျမဲထည့္ေျပာတဲ့ စကားလည္း ရွိေသးတယ္။ ဒါကေတာ့ “အကယ္၍မ်ား ေက်ာင္းသားမ်ားဖက္က ၾကိဳးစားပမ္းစား က်က္မွတ္ေလ့လာခဲ့ေပမဲ့ အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ စာေမးပြဲမွာ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားဖက္က သနားညွာတာနားလည္စြာျဖင့္ အေျဖလႊာမ်ားကို သက္သက္ညွာညွာ စစ္ေပးဖို႔ အႏႈးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါသည္ ခင္ဗ်ား …” ေပါ။ အဲဒီလို ေျပာအျပီးမွာ ဆိုရင္ေတာ့ က်န္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ၀ိုင္းျပီး ေထာက္ခံပါေၾကာင္း ျပေလ့ရွိၾကတယ္။
ေက်းဇူးတင္စကားေျပာလို႔ ျပီးရင္ေတာ့ ဌာနမွဴးပါေမာကၡက ျပန္ျပီး ဆုေပးစကား ခ်ီးျမွင္ေလ့ရွိတယ္။ ဆရာၾကီးရဲ့ ခ်ီးျမွင့္တဲ့စကားေလးေတြထဲက အျမဲတန္း သတိရေစတဲ့ စကားေလးရွိတယ္။
ဌာနမွဴးဆရာၾကီးက ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ ေျပာပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ဂါရ၀တရားကို ေရွ႔ထားျပီး ဆရာ ဆရာမေတြရ့ဲ ေစတနာေတြကို တုံ႔ျပန္တဲ့အတြက္ ၀မ္းသားၾကည္ႏူးျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းကို ဦးဆုံးေျပာပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ …
“ဆရာ ဆရာမေတြကလည္း ေက်ာင္းသားေတြအေပၚ အျမဲေစတနာထားျပီး အားလုံးကို ေအာင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဆရာၾကီးပုံျပင္ေလး အျဖစ္အပ်က္ေလး တခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
တခ်ိန္တုန္းက … တဲ့ … External ျဖစ္မယ့္ ေက်ာင္းသားေတြကို စာေမးပြဲ စစ္ရေတာ့မယ္။ အဲဒီေက်ာင္းသားက external ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီစာေမးပြဲဟာ သူ႔ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးဆုံးအခ်ိန္ေပါ့။ ေအာင္ခဲ့ရင္ တကၠသိုလ္ ဆက္တက္ရမယ္။ က် ခဲ့ရင္ ဘာဘြဲ႔မွ မရဘဲ ေက်ာင္းက ထြက္ရေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတြ ေခါင္းခ်င္းရိုက္ျပီး ဒီေက်ာင္းသား ေအာင္ႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုေမးခြန္းမ်ဳိး ထုတ္ၾကမလဲ ဆိုျပီး တိုင္ပင္ၾကသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားက ညံ့လြန္းတာကို သိထားေတာ့ အေတာ္ အၾကပ္ရိုက္ၾကရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူေျဖႏိုင္မယ့္ အလြယ္ဆုံးေမးခြန္းေလးတခုပဲ ေမးမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အလြယ္ဆုံးေမးခြန္းေလးတခုရဖို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ စဥ္းစားလိုက္ၾကေတာ့ ေ၀ါဟာရတခုကို အဂၤလိပ္လို ေပါင္းခိုင္းမယ္။ အဲဒီစကားလုံးဟာ ေန႔စဥ္သုံး ျဖစ္ရမယ္။ အမ်ားသုံးလည္း ျဖစ္ရမယ္။ မခက္တဲ့ စကားလုံးလည္း ျဖစ္ရမယ္ ဆိုျပီး ဘက္ေပါင္းစုံ ေဒါင့္ေစ့ေအာင္ လြယ္ဖို႔အတြက္ စဥ္းစားလိုက္ၾကတာ ေနာက္ဆုံး “ေကာ္ဖီ” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ေရြးလိုက္တယ္။
ကဲ … အဂၤလိပ္လို ေကာ္ဖီကို စာလုံးေပါင္း၊ အဲဒီအထဲက တလုံးသာ မွန္ပါေစ၊ ေအာင္ေစေပါ့။ ဒါနဲ႔ အားလုံးက ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးကို ေခၚျပီး စာလုံး ေပါင္းခိုင္းလိုက္တယ္။ အညာမွာ ၾကီးလာတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ေက်ာင္းသားက အညာေလသံနဲ႔ အားပါးတရ ေပါင္းလိုက္တယ္။ “KARPHY !!!” (ကာဖီ) တဲ့။ …”
ဆရာၾကီးက ေျပာရင္း ရယ္ရင္းနဲ႔ပဲ …
“ဆရာတို႔က မင္းတို႔ကို ေအာင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာ္ဖီကို ကာဖီလို႔ေတာ့ စာလုံး မေပါင္းမိေစနဲ႔ေပါ့ကြာ …” တဲ့
ေက်ာင္းသားေတြက ဆရာၾကီးရဲ့ ပုံျပင္ကေလးကို တ၀ါး၀ါးနဲ႔ ပြဲက်ကုန္ပါတယ္။
ဒီပုံျပင္ေလးဟာ ေခတ္ေတြ စနစ္ေတြ ေနရာ ေဒသေတြ၊ အခ်ိန္ကာလေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း၊ ဘယ္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ အျမဲတန္း အသက္၀င္ေနဆဲပါပဲ။
စာေမးပြဲအေျဖလႊာစာရြက္ေတြ ေက်ာင္းသားေတြဆီ ျပန္မေပးခင္ ဒီပုံျပင္ေလးကို လက္ဆင့္ကမ္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ အေရွ႔ရယ္ အေနာက္ရယ္မွ မဟုတ္၊ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းသားဆိုတဲ့အထဲမွာ Coffee ကို Karphy လုပ္မယ့္ ေက်ာင္းသားေတြကလဲ အစဥ္ရွိတတ္စျမဲ မဟုတ္ပါလား။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
