အိပ္ရာ၀င္သူရဲေကာင္းပံုျပင္ (သို႕မဟုတ္)
699, Serramonte Blvd, Daly City, CA
မိုးမိုုး(ပုုသိမ္)၊ ဇြန္ ၂၆၊ ၂၀၁၃
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလေနာက္ဆံုးပတ္မွာ အေမရိကန္ႏိူင္ငံၾကီးကိုစတင္ျပီး Green Card ထုတ္ရန္ ေျခခ်ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ က်မတို႔မိသားစု ေရာက္ျပီးသံုးေလးရက္မွာ အေမရိကန္ကိုေရာက္ႏွင့္ေနသူ က်မအမလို ခင္မင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက သူေနတဲ့ျမိဳ႕ကေန က်ြန္မရွိတဲ့ျမိဳ႕ကို ၈၄ မိုင္ေလာက္ကေန ေမာင္းခ်လာျပီး ေတြ႕ၾကပါတယ္။ က်မတုိ႔ စကၤာပူရဲ့အလုပ္တစ္ခုမွာ သူမကို စေတြ႔ျပီး ခင္မင္မႈ စတင္ခဲ့တာပါ။ ဒီလိုပဲ ရယ္စရာေမာစရာေတြ အလုပ္မွာ ေန႔စဥ္ေတြ႔ၾကံဳရတာေတြကို ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္စရာအျဖစ္ စကားေတြေျပာရင္း “၈၈ အေရးေတာ္ပံု” ကိုေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူမ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့အေတြ႕အၾကံဳကေလးေတြကို မထင္မွတ္ပဲ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါ႔အျပင္ သူ႔ရဲ့ခင္ပြန္းက စကၤာပူကိုအရင္ ေရာက္ရွိျပီး အလုပ္လုပ္ကိုင္တာျဖစ္ျပီး၊ သူ႔ခင္ပြန္းရဲ့ အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြေတြထဲမွာ စကၤာပူမွာ ဗီဇာ ရက္လြန္ေနထိုင္ေနသူ (OverStay) ေတြ ပါ၀င္ေၾကာင္း သူမက အမွတ္တမဲ့ေျပာလိုက္တဲ့အခါ၊ က်မ အရမ္း အံ့ၾသသြားပါတယ္။ အဲဒိအခ်ိန္က အမ်ားစုဟာ (Over Stay) ေနတဲ့သူေတြဆို အထင္ေသး၊ အေ၀းကေရွာင္ေျပးျပီး၊ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အဆင့္အတန္းခဲြျခားတဲ့ စရိုက္ေတြ ပတ္၀န္းက်င္ေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ အခုလို ျမန္မာေတြ အခ်င္းခ်င္း လက္တြဲေပါင္းသင္းႏိုင္သူေတြအျဖစ္ အံ့ၾသ ၀မ္းသာ ျဖစ္မိတာပါ။ ဒါနဲ႔ က်မလည္း ၈၈မွာ ကိုယ္နိုင္သေလာက္ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့ဘူးပါတယ္ဆိုတာ စကၤာပူကိုေရာက္ျပီးမွ သူမကို ပထမဆံုးဖြင့္ေျပာခဲ့လိုက္တာဘဲ။
စကားေတြစပ္လိုက္ၾကေတာ့ ကိုတိတ္(AAPP)က သူ႔ခင္ပြန္းနဲ႔ သိေၾကာင္း၊ လွည္းတန္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြ စုျပီးေတာ့ လဘက္ရည္ဆိုင္ဖြင့္ခဲ့ေၾကာင္း၊ (က်မတို႔ စတည္းခ်ခဲ့တဲ့ေနရာ)၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ခင္ပြန္းသည္က အေမရိကန္မွာ ျမန္မာကြန္ျမဴနီတီ၀က္ဆိုက္ေတြ ဘာေတြ စတင္ျပီး လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလ ဆိုေတာ့ (Website)ဆိုတာၾကီးကို သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့က်မအတြက္ အထူးအဆန္းေတြေကာ၊ စိတ္၀င္စားစရာေတြနဲ႕ ေျပာမကုန္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။
အခုလိုမ်ဳိး ကြဲကြာေနတဲ့ မိတ္ေဆြကို ျပန္လည္ဆုံေတြ႔ၾကျပီး စကားလက္ဆုံ ေျပာမကုန္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အဲဒိအခ်ိန္မွာ က်မက ေမးဖို႔အားခဲလာတဲ႔အေၾကာင္း ေမးမိပါတယ္။ က်မတို႔လာတဲ႔ ရက္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ ”အရုဏ္ဦးမွာဖူးသည့္ၾကာ” သမိုင္းေၾကာင္းလိမ္ဇာတ္ကားကို ပါ၀င္ရိုက္ကူးၾကတဲ့ အေမရိကန္ျပည္ အလည္ေရာက္ေနတဲ့ အႏုပညာသည္ေတြကို ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ ကန္႔ကြက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းတစ္ခုမွာ LAရဲ႕ဆႏၵျပပြဲကို က်ြန္မဖတ္ခဲ့ရျပီးပါျပီ။ အဲသည္မွာ ဓာတ္ပံုေတြမွာ စကၤာပူက က်မခင္ပြန္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းညီမကလည္း ေရွ႕ဆံုးမွာ ေတြ႕ခဲ႔ရျပီး၊ (သူမကေတာ့ စကၤာပူရဲ႕ ျမန္မာ့အေရးပြဲတိုင္းမွာ တက္ၾကြစြာပါ၀င္သူပါ) ဆႏၵထုတ္ေဖာ္သူေတြနဲ႔ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ေတြဟာ တစ္ခ်ိန္တုန္းက အတူလက္တြဲလုပ္ေဆာင္ခဲ့သူေတြျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊ အခုမွ လမ္းတဖက္ဆီမွာ ရပ္တည္ေနၾကေၾကာင္း … သတင္းထဲမွာ ဖတ္ခဲ့ရတာမို႔ ျဖစ္စဥ္ကိုစိတ္၀င္စားေနခဲ့တာပါ။
သူက … ဟုတ္တယ္ဆိုျပီး၊ ဇာတ္ေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ ဆန္ဖရန္စစၥကိုမွာလည္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲေတြရွိေၾကာင္း၊ ဆႏၵျပပြဲအတြက္ အင္အားလိုေၾကာင္းေျပာျဖစ္ေတာ့ “က်မတို႔ လိုက္လို႕ရလား …” ေမးမိ ပါတယ္။ သူမက ၀မ္းသာအားရနဲ႔ “ေကာင္းတာေပါ့၊ လူအင္အားတိုးတာေပါ႔” လို႕ ဆိုပါတယ္။ ျပီးမွ စဥ္းစားမိသလိုလုပ္ျပီး အဲဒီေဒသက အရမ္းေအးတယ္။ က်မရဲ့သားက ၁ႏွစ္နဲ႔၈လ ပဲဆိုျပီး ျဖစ္ပါ့မလားဆိုျပီး၊ ေတြးေျပာေျပာျပီး ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ က်မတိုု႔ အားလုုံး စိတ္ထက္သန္ေနျပီး၊ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲဘို႕ခ်ိန္းၾကပါတယ္။
မသြားခင္တစ္ရက္္မွာ က်ြန္မေတြးရျပီ။ သားက အရမ္းငယ္ေသးေတာ့ “ငါက ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သားကို ဘယ္မွာသြားထားမလဲ၊ ကားထဲမွာလဲ ဥပေဒအရ ကေလးကို ခ်န္ထားခြင့္မရွိ၊ အရမ္းေအးတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ေအးတာလဲ၊ ဘယ္လိုအေႏြးထည္လိုမွာလဲ။ (က်မမွာ အေႏြးထည္ လံုလံုေလာက္ေလာက္ မပါဘူးေလ)။ ေနာက္ဆံုး၊ အိမ္ရွင္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ သားအၾကီးငယ္ငယ္တုန္းက ၀တ္တဲ့အေႏြးထည္ေတြဟာ သားအတြက္အေတာ္ပဲျဖစ္ေတာ့၊ ငွားခဲ့ျပီး ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
“စတိတ္ရွိဳးလာၾကည့္တဲ့သူမ်ား”နဲ႕ “အာရုုဏ္ဦးမွာဖူးသည့္ၾကာ”သရုုပ္ေဆာင္ေတြပါတဲ့ အနုပညာသည္မ်ားရဲ႕ ကားမ်ား ၀င္လာခ်ိန္မွာ က်ြန္မတို႔ဟာ ပိုစတာမ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ျပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကတာပါဘဲ။ ဒါက လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္က အေမရိကားနဲ႔ က်မ တခန္းရပ္ဇာတ္၀င္ခန္း တခုုေပါ့။
ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ျပီး ၂၀၁၃ ခုႏွစ္။
ဒီနွစ္္မွာ က်ြန္မတို႕ အေမရိကားကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ဘို႔ ဆံုးျဖတ္ျဖတ္ခဲ့ျပီး က်ြန္မနဲ႔သားက အရင္ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ မေျပာင္းခင္ ဘယ္ျမိဳ႕မွာေနမလဲစဥ္းစားၾကတဲ့အခါ … ကေလးနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္တည္း အရင္လာမွာျဖစ္တဲ့ ကၽႊန္မဟာစိတ္ပူျပီး သြားလာရပိုျပီးလြယ္ကူတဲ့ ဆန္ဖရန္စၥကိုနဲ႔ ကပ္ရက္ ရွိေနတဲ့ Daly City ျမိဳ႕ကိုု ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။ Daly Cityကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း၊ အိမ္ကိုသြားၾကည့္ျပီး၊ ကေလးအတြက္ မူလတန္းၾကိဳေက်ာင္းမ်ားကို လိုက္လံၾကည့္ျပီး၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အိမ္နဲ႕အနီးဆံုးလည္းျဖစ္၊ ေက်ာင္းရဲ႕အေနအထားလည္း က်ယ္၀န္းသန္႔ျပန္႔တဲ့ “Youth World Preschool” ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။
သားကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႕တိုင္း ေက်ာင္း၀င္းထဲကို၀င္တဲ႔ေနရာေရာက္ရင္ ဒီေနရာကိုသိသလို ခံစားမိေတာ့ စကၤာပူမွခင္ပြန္းကို “ေက်ာင္းကိုသိလား၊ အိမ္နဲ႔နီးတဲ့ Google Earth ကေနၾကည့္” လို႕ဆိုေတာ့၊ သူက “မင္းမမွတ္မိဘူးလား၊ အဲဒါ ငါတိုု႔လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္က ဆႏၵျပ ထုတ္ေဖာ္တဲ့ေနရာေလ။” တဲ့။
က်မ “ေအာင္မေလး …”လို႔သာ ေအာ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာ။ သူေျပာေတာ့မွ မ်က္စိထဲ တေရးေရး ျပန္ျမင္ေယာင္လာပါေတာ့တယ္။
ေရာက္ခါစ ဘာကိုမွ အတည္တက်မျဖစ္ေသးေတာ့၊ သတင္းေတြလည္း ဖတ္နိုင္သေလာက္ လိုက္ဖတ္ရင္း၊ မိုးမခရဲ႕သတင္းမွာ ၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေဌးၾကြယ္လာမယ္ ဆိုတာ သိလိုက္ေတာ့ ဘယ္မွာလဲ၊ ဘယ္ေနရာလဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ Fremont ဆိုေတာ့ ဘာမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကည့္မိ၊ ၾကည့္လဲ သိမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ Fremont ဆိုေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပါ့။ ပြဲခ်ိန္က ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေနပြဲၾကီး။ စိတ္ကေတာ့ မျဖစ္မေန သြားမယ္ဆိုျပီး သြားျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဇြန္ မွာ မင္းကိုႏိုင္နဲ႔ ကိုကိုၾကီး လာမယ္။ က်င္းပေရးေကာ္မတီက အစည္းအေ၀းေတြ ဖိတ္တယ္ ။ ပြဲလုပ္မဲ့ေနရာ၊ ပြဲခ်ိန္ေတြထြက္လာလို႕ရင္မစြာၾကည့္လိုက္မိေတာ့
“Little Thereater 699 Serramgnte DalRey …” တဲ့။
ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ။ က်မနဲ႔ ေရစက္ရွိတဲ့ ေနရာျဖစ္ေနျပီကိုုး။
ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ပြဲက်င္းပမယ့္ေက်ာင္းရဲ့ ေၾကျငာဘုတ္မွာ မင္းကိုႏိူင္နဲ႔ကိုကိုၾကီးတို႔ တိုင္းရင္းသားမ်ားနဲ႔ေတြ႕ဆံုပြဲေၾကျငာ ေတြ႔ရေတာ့တာပါဘဲ။ သားကိုျပျပီး သူတို႔ရဲ႕နာမည္ေတြကို ေျပာျပရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုတာရယ္၊ သူတို႕လာရင္ ေလဆိပ္ကိုသြားၾကိဳရမယ္ … ဆိုတာရယ္၊ က်မကေလးကိုု စတင္စည္းရံုုးရပါတယ္။ ေလဆိပ္ဆိုရင္ အေဖလာရင္သြားၾကိဳရမယ္လို႔ ေျပာထားရေတာ့၊ အရမ္းကို စိတ္၀င္စားေနတဲ့သားက ေလဆိပ္ကိုသြားရမယ္ ဆိုေတာ့ အရမ္းကိုေပ်ာ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ “ေခါင္းေဆာင္” ဆိုုတာ ဘာလဲ ေမေမ … တဲ့။
သူ႔အတြက္ နားအလည္ႏိုင္ဆံုးျဖစ္မဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ရွင္းရေတာ့တာပါဘဲ။ ေက်ာင္းသား ေတြအမ်ားၾကီးကို သူတို႔က ေခါင္းေဆာင္ျပီး၊ စစ္သားေတြကို လက္ႏွက္မပါပဲ တိုက္ခဲ့တယ္။ အားလံုးထဲမွာ သူတို႔ကေရွ႕က ထြက္ျပီးစကားေျပာတာေပါ့။ ဘာေတြေျပာလဲ ဆိုေတာ့ “စစ္သားေတြေတြက ႏွိပ္စက္တယ္၊ ဒီလိုလုပ္တာ မေကာင္းဘူး၊ မင္းတို႔လက္ခံလားေပါ႕”။ အဲဒိေတာ့ ေမေမတို႕ေက်ာင္းသားေတြက “မွန္တယ္၊ မင္း ေျပာတာမွန္တယ္ …” ဆိုျပီး ေနာက္ကလိုက္တာေပါ႔။ သားကစားကြင္းထဲမွာ ေဆာ့တဲ့အခါ သားရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကို “ဒီကိုလာ၊ ဒီမွာေနရာေကာင္းတယ္၊ ေဘာလံုးကန္မယ္ … လာၾက” လို႕ သားကေခၚရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြက လိုက္လုပ္တဲ့အခါ သားက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သြားမယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ သားကရန္စမယ္။ သြားရိုုက္မယ္ … ဆို သူတို႔ေတြက လာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး လို႕ေျပာျပရတာေပါ႔။
ျပီးေတာ့ …
“ဒီဦးဦးေတြကို စစ္သားေခါင္းေဆာင္ေတြက ေထာင္ထဲမွာ အၾကာၾကီးခ်ထားတယ္။ ဦးဦးတို႔က မငိုဘူး။ ဦးဦးတို႕ကို ထမင္းေတြေကၽႊးရင္ သဲေတြပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဦးဦးတို႔က သတိၱရွိလြန္းလို႕၊ စစ္သားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေၾကာက္ျပီး၊ ေထာင္ထဲကျပန္လႊတ္ေပးတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဦးဦးတို႔က အေမရိကားကိုလာျပီး သတိၱရွိသူေတြေပးတဲ့ ဆုလာယူတာ …” လို႕ ေျပာရတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ သားကေမးပါတယ္။ “ေမေမေျပာတဲ့ စစ္သားေတြကေကာင္းတယ္ ဆို။ ရန္သူေတြကို ခ်တာဆို။ အခုေတာ ့ေမေမက မေကာင္းဘူး …” တဲ့။
က်မ သူနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပဘို႔ အရမ္းစိတ္အိုက္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေဘာင္းဘီၾကိဳက္၊ ေသနတ္ပစ္တာၾကိဳက္တဲ့ က်မကေလးကိုု က်မကုုိယ္တိုုင္ အျမဲတမ္းရွင္းျပခဲ့တာက စစ္သားေတြက လူဆိုးေတြကိုဖမ္းတာ။ လူေကာင္းေတြကိုကာကြယ္ေပးတာဆိုျပီး၊ သူ႔ရဲ႕စိတ္ ေတြ တလြဲမေရာက္ဖို႔ ကၽႊန္မရွင္းျပေနရတာ ေန႔တိုင္းပါဘဲ။
အခုေတာ့ နားလည္ႏိုင္မယ့္စကားလံုး က်မ ရွာရခက္။ ျပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျမန္မာျပည္က “စစ္သားေခါင္းေဆာင္ေတြ”လို႔ ကၽႊန္မေခါင္းစဥ္တပ္ရျပီ။ သူတို႔ကဆိုးတာ ဒီက အေမရိကားက စစ္သား ေတြက မဆိုးဘူး။ အဲဒိလို ေက်ာင္းသားေတြကို မႏိွပ္စက္ဘူးလို႔ ရွင္းျပရျပန္ပါတယ္။
သားက “ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြက စစ္သားေတြကုိ မေၾကာက္ဘူး။ ေထာင္ထဲမွာခ်ထားတာ မငိုဘူး” ဆိုတာနဲ႔တင္ အရမ္းကိုသေဘာက်ေနပါျပီ။
အဲဒိေန႔ကစျပီး အိပ္ရာမ၀င္ခင္ပံုျပင္ေတြေျပာျပတာကိုု နားေထာင္ျပီးမွ အိပ္တဲ့သားအတြက္ (စိတ္ထဲရွိတဲ့ ပံုျပင္ေတြကို ရွာၾကံ ျပီး ခက္ခဲစြာေျပာျပေနရတဲ့) က်မ လြယ္ကူတဲ့ဇာတ္လမ္းေတြ ရရွိသြားျပီး သူရဲေကာင္းေတြအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့တာပါပဲ။
ညတိုင္း ေမေမ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္းေျပာျပီးရင္ ဘုရားစာေျပာျပျပီးရင္၊ အိပ္မယ္။ သူက မအိပ္ခင္မွာ အေမကို သူျဖစ္ခ်င္တာေတြျဖစ္ဖို႔ အျမဲတန္းစီျပီး ေျပာပါတယ္။ သူဘာလုပ္မယ၊္ ေမေမက ဘာလုပ္။ ပံုျပင္ကလည္းသူ သူၾကိဳက္တဲ့ပံုျပင္ေတြ ထပ္ခါထပ္ခါေျပာရလို႔ က်ြန္မေမာရတဲ့ ပံုျပင္ေတြျပီးရင္ က်ြန္မအၾကိဳက္ ဘုရားရွိခိုးတဲ့စာေတြကိုရွင္းျပရတာေတြကို သူကပံုျပင္လို႔မွတ္ယူျပီး တန္းေျပာတယ္။
ညစဥ္အိပ္ရာမ၀င္ခင္မွာ သူရဲေကာင္းေတြအေၾကာင္းေျပာျပျပီးရင္ သူ႔ကိုနာမည္ေတြျပန္ေမး၊ ဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တာလဲ ေမးလိုက္ရင္ ”သတၱိရွိလို႔”ဆိုျပီး မ်က္ႏွာမွာ လက္သီးဆုပ္သေလး ေထာင္ျပရင္း၊ အံၾကိတ္ေျပာတဲ့သားရဲ႕ပံုကိုျမင္တိုင္း က်မ ေက်နပ္ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေလဆိပ္မွာ သြားမ ၾကိဳခင္မွာ၊ ပန္းစည္းကမ္းမယ့္သားကို ပန္းစည္းႏိုင္ မႏိုင္ က်င့္ရပါေသးတယ္။ ဒီအခ်ိန္တိုကေလးအတြင္းမွာ ”ၾကယ္စင္တန္းၾကီးေတြ ျဖတ္သန္းသြားခ်ိန္တဒဂၤ” မွာ က်မတိုု႔မိသားစုု သူရဲေကာင္းေတြကိုု ၾကိဳဆိုရင္း”တဒဂၤေလး” ေရွာေရွာရွဴရွဴျဖတ္သန္းနိုင္ခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ဇြန္ ၁ ရက္ေန႔ေရာက္ျပီး ခန္းမထဲမွာ၀င္ထိုင္ျပီး ပြဲစေတာ့ ကိုထြန္းျမတ္ဦး (ကိုပန္းသီး) ရဲ့မိတ္ဆက္အဖြင့္စကားေတြကို နားေထာင္ျပီး ကိုတိုးလြင္(NLD) Bay Areaမွ ကိုယ္စား လွယ္အေနနဲ႕ မိတ္ဆက္စကားေျပာေတာ့ “ေမေမ … ဦးတိုးလြင္ကလည္း ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္လား …” တဲ့။ မင္းကိုႏိုင္ရဲ႔ “စာရြက္လက္တ၀ါးစာ ေတြ႕ရင္ ေက်ာကုန္းမွာ အေရခြံ လက္တ၀ါးစာ စုတ္တယ္” ေျပာေတာ့၊ “အဲဒါဘာေျပာ တာလဲ” ဆိုေတာ့ … “ေထာင္ထဲမွာ စာဖတ္ခြင့္မေပးဘူး။ စာအုပ္မေပးဘူး။ စာရြက္ကေလးတစ္ရြက္ေတြ႔ရင္ ေက်ာကုန္းကိုခ်တာ အေရျပားေတြစုတ္ကုန္တာ …” လို႕ရွင္းျပေတာ့၊ “ေမေမ ေသြးေတြထြက္လား”တဲ့။ သူ႔ရဲ့ရုုတ္တရက္ထြက္လာတဲ့ ေမးခြန္းေတြက ေရွ႕တန္းကထိုင္ေနတဲ့သူေတြနဲ႔ ေဘးမွာထိုင္ေနသူေတြပါ လွည့္ၾကည့္ျပီး လွည့္ၾကည့္ရင္း ျပံဳးရပါတယ္။
ေမးခြန္းေတြေမးလိုက္၊ နားေထာင္လိုက္၊ သူေသာက္္ခ်င္တဲ့ အေအးတိုက္ဖို႔ ေျပာလိုက္နဲ႔၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုုကိုုၾကီိးမိန္႔ခြန္းတစ္၀က္ေလာက္မွာ က်ြန္မလက္ကို မီွရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။ သူ႔ရဲ့အိပ္မက္ထဲမွာ သူရဲေကာင္းေတြနဲ႔ေတြ႔ေနမွာ မလြဲပါဘူး။ သားရဲ့အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ေတြကလည္း သူရဲေကာင္းပံုျပင္ေတြ ျဖစ္ေနတာကိုး။
ဘယ္လို ၾကိဳတင္ေတြးခဲ့မလဲ။ ဒီေနရာကေလးမွာ (699 Serramgnte DalRey) ကိုယ္ရဲ့ရင္ထဲက ဆႏၵေတြ မတရားမႈကိုအားေပးတဲ့ သမိုင္းလိမ္တဲ့သူေတြကို ရွံ႔ခ်တဲ့ပြဲမွာ ကၽႊန္မတို႔ တကူးတက လာေရာက္ ဆႏၵထုတ္ခြင့္ ရခဲ့ဘူးမယ္လို႔ … က်မတိုု႔ ဘယ္လိုု ၾကိဳတင္ ေတြးခဲ့မွာလဲ။ ျပီးေတာ့ သမတၾကီးေျပာတဲ့ (၃၀၀၀က်ပ္) မရပါဘူး။ (ႏိုင္ငံျခားမွာဆႏၵျပရင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြကေထာက္ပံ့ေပးၾကတယ္) ဆိုုတာမ်ဳိး က်ြန္မတို႔နဲ႔အတူ ဘယ္သူမွ မရခဲ့ၾကပါဘူး။
ဒီေနရာေလးမွာပဲ (699 Serramgnte DalRey) သမိုင္းတြင္ ေတာ္လွန္ေခါင္းေဆာင္၊ သူရဲေကာင္းေတြကို ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳဆိုခြင့္ ရခဲ့တယ္။ ဒီေနရာကေလးနဲ႔ ငါးမိနစ္ေလာက္ေလွ်ာက္တဲ့ အကြာအေ၀းမွာ က်ြန္မေနထိုင္ခြင့္ရေနတယ္။ ဒီေနရာကေလးကို တစ္ပတ္ကို ၅ရက္ တစ္ေန႔ကို နွစ္ေခါက္၊ သားကို ေက်ာင္းပို႕၊ ေက်ာင္းၾကိဳလုပ္ခြင့္ရတယ္။ ဒီခံစားခ်က္ကေလးဟာ က်မရဲ႕ဘ၀မွာ အမွတ္တရ ရွိေနမွာျဖစ္သလို၊ သားရဲ႕အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ေတြျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းေတြဟာ သူ႕ရဲ႕ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း ဒီစာနဲ႔အတူ၊ မွတ္တမ္းဓါတ္ပံုေတြဟာ အေထာက္အကူ အမွတ္တရမွတ္တမ္းေတြအျဖစ္၊ အေထာက္အကူ တစ္ခုအေနနဲ႔၊ သားရဲ႕ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈမွာ သူရဲေကာင္းေတြကိုအားက်ရင္း၊ အမွန္တရားကိုခ်စ္တဲ့ သားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရွင္သန္ၾကီးထြားလိမ့္မယ္လို႕ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ …
မိုးမိုး (ပုသိမ္)
လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ(၈၈)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ