>
ေကာင္းကင္စိတ္နဲ႔ ေျမလိုက်င့္တဲ႔ ဧည့္သည္ႀကီး – ၄
ေနျခဴး
ဇန္န၀ါရီ ၂၇၊ ၂၀၀၉
ေနျခဴး
ဇန္န၀ါရီ ၂၇၊ ၂၀၀၉
၁၉၉၈ သႀကၤန္အၿပီးေလာက္မွာ ဆရာႀကီးရဲ႕ ရပ္ေဆြရပ္မ်ဳိးတေယာက္ရဲ႕သမီး မဂၤလာေဆာင္ရွိလုိ႔ သူ ျမင္းျခံသြားရမယ့္အေၾကာင္း ေပၚလာတယ္။ ဆရာႀကီးညီမ အန္တီစန္းလည္း ရန္ကုန္ေရာက္ေနၿပီး သူနဲ႔အတူ ျမင္းၿခံ ျပန္မယ္။ က်ေနာ့္ကို သူနဲ႔လိုက္ဖုိ႔ ဆရာႀကီးက အတင္းေခၚတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ သမီးေတြကလည္း သူတုိ႔ အေဖနဲ႔အေဒၚ လူငယ္အေဖာ္ မပါပဲ ခရီးသြားရမွာ ပူေနတာနဲ႔ က်ေနာ္ လိုက္သြားႏိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ျမင္းၿခံေထာင္က ထြက္လာေတာ့ အထဲက ရဲေဘာ္ေတြကို စားစရာ ေပးခ်င္တာနဲ႔ အေၾကာင္းဆုံၿပီး လိုက္သြားျဖစ္ေရာ ဆိုပါေတာ့။ က်ေနာ္တုိ႔ကို ဆရာႀကီး သမီးေတြက အေဝးေျပးဂိတ္အထိ လိုက္ပုိ႔ၾကတယ္။ မမိုးေအးရဲ႕ သမီးေလးက သူ႔အဖိုးနဲ႔ လိုက္မယ္ခ်ည္း တကဲကဲ။ ဒီကေလးေလးက ဆရာႀကီးနဲ႔ အေတာ့္ကို ခြၽတ္စြတ္တူတာ။ ရဲလိုက္တာမွ လြန္ေရာ။ ဘာကိုမွ မေၾကာက္တတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ကိုလည္း ျမင္ရဖန္ မ်ားလာေတာ့ မွတ္မိေနၿပီ။ ဦး.. ဦး ဆိုၿပီး လက္ကမ္းေပးတတ္တယ္။ က်ေနာ္ကလည္း သူ႔အတြက္ ကစားစရာေလးေတြ ယူသြားေပးတတ္တာကိုး။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
