>
(Illustration – Paw Oo Thet , 1970)
ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ပန္းခ်ီ ဦးနန္းေ၀သို႔ အမွတ္ရသမွ်
တာရာေ၀ယံ
ဒီဇင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၀၈
ျမန္မာပန္းခ်ီေလာကမွာ ဆီေဆးဓါးခ်က္ေရးနည္းကို ပိုင္ႏိုင္ကၽြမ္းက်င္စြာ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီဆရာၾကီး ဦးနန္းေ၀ ( ၈၃ ႏွစ္ ) ဟာ ဒီဇင္ဘာ ၁၈၊ ၂၀၀၈ ၾကာသာပေတးေန႔ ညေန ၃:၂၅ က အမွတ္ ၁၂၊ စံရိပ္ျငိမ္ ၅ လမ္းရွိ ညီမျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ရဲ႔ ေနအိမ္မွာ လူၾကီးေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာရဲ႔ စ်ာပနကို ဒီဇင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၈ စေနေန႔ နံနက္ ၁၁ နာရီက ထိန္ပင္သုႆန္မွာ မီးသျဂိဳလ္ျပီးစီးခဲ့ပါတယ္။
ဆရာဟာ ခရမ္းျမိဳ႔မွာ ေနထိုက္ရာမွ ညီမျဖစ္သူထံ ေဆးလာကုရင္း ကြယ္လြန္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ ဆရာဟာ လူပ်ဳိၾကီးဘ၀နဲ႔ အႏုပညာကို ဖက္တြယ္ရင္း ေနထိုင္ခဲ့သူပါ။
ဆီေဆးဆရာၾကီး ဦးနန္းေ၀ကို ၁၂၉၅ နတ္ေတာ္လဆန္း ၇ ရက္၊ မြန္းလြဲ ၁ နာရီခန္႔မွာ ခရမ္းျမိဳ႔နယ္ ျမိဳ႔လွရြာမွာ အဖ ဦးသြင္၊ အမိ ေဒၚသန္းတို႔မွ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ေမြးခ်င္း ၄ ေယာက္နဲ႔ အၾကီးဆုံး သား ျဖစ္ပါတယ္။
(at Funeral, Daw Myint Myint Khin, his younger siser)
ပန္းခ်ီပညာကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ၀ါသနာၾကီးခဲ့ျပီး ခရမ္းျမိဳ႔တြင္ အထက္တန္းပညာသင္ယူရင္း ဗုဒၶဘာသာ အဂၤလိပ္ ျမန္မာ အထက္တန္းေက်ာင္း (ခရမ္း) မွ ေရေဆးပန္းခ်ီဆရာ ဆရာပု (ေခၚ) ပန္းခ်ီနည္းျပ ဦးဘလႈိင္ရဲ႔ အကူအညီနဲ႔ ပန္းခ်ီေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာျဖစ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္ရီႏွင့္ ေတြ႔ဆုံကာ ၀ါသနာပါေသာ ပန္းခ်ီပညာႏွင့္ စတင္ရင္းႏွီးခဲ့ရပါတယ္။
အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ျပဳလုပ္ေသာ ျပိဳင္ပြဲမ်ားမွာ ၃ ႏွစ္ ဆက္တိုက္ ဆုမ်ား ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္ ကာလတ၀ိုက္တြင္ ဆရာဦးဘဉာဏ္သည္ ျမင္ဆရာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အျခား ျမင္ဆရာမ်ားမွာ ဆရာ ဦးဘၾကည္ႏွင့္ ဆရာ ဦးဘရင္ေလးတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဆရာသည္ outdoor ထြက္၍ ေရးဆြဲျခင္းကို ႏွစ္သက္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ ျမန္မာစာသုေတသန ဌာနမွာ ဆရာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အင္လ်ားကန္ႏွင့္ တကၠသိုလ္တ၀ိုက္က ျမင္ကြင္းမ်ားကို ပန္းခ်ီကားေရးဆြဲေလ့ရွိသျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ “အင္လ်ားနဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာ ျဖစ္လာတာ” လုိ႔ ေျပာဆိုေလ့ရွိပါတယ္။
၁၉၅၂ မွ ပထမဦးဆုံး တကိုယ္ေတာ္ ျပပြဲကို ရန္ကုန္ျမိဳ႔မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး အုပ္စုလိုက္ ျပပြဲေတြကို ၂ ႏွစ္တၾကိမ္ေလာက္ ျပသႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာဟာ ၁၉၆၅ စက္တင္ဘာ ၁၅ က စျပီး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘာသာျပန္ဌာနနဲ႔ စာအုပ္ထုတ္ေရးတို႕မွာ ပန္းခ်ီဆရာအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
(Artist U Nann Wai, file photo)
ဆရာရဲ႔ ပန္းခ်ီကားေတြမွာ အနီေရာင္ကဲတဲ့ အေသြးကို ေတြ႔ရေလ့ရွိျပီး ျမန္မာမႈ ေကာက္ေၾကာင္းပန္းခ်ီကိုလည္း ႏိုင္နင္းသူျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ ပရ၀ုဏ္အတြင္းမွာ ပန္းခ်ီျပပြဲေတြ ပန္းခ်ီအင္အားစုေတြ ေပၚထြက္လာေအာင္ အမ်ားၾကီး ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သူပါ။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ တကသ အေဆာက္အဦ ဗုံးခြဲခံရစဥ္က ဆရာ့ရဲ႔ ပန္းခ်ီကားေတြ အမ်ားအျပား ပါ၀င္သြားခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ဆရာဟာ ပန္းခ်ီေရးျခင္းကို ကာလတခု မေဆာင္ရြက္ခဲ့ဘဲ စိတ္ထိခုိက္ခဲ့ရပါတယ္။
စာေရးဆရာ ေအာင္ျပည့္ရဲ႔ “ျပိဳမွာေလလား မိုးရဲ႔” လုံးခ်င္း၀တၳဳဟာ ဆရာဦးနန္းေ၀ရဲ႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢဘ၀ ျဖတ္သန္းမႈ တစိတ္တေဒသကို ေရးဖြဲ႔ခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။
ဆရာဟာ ဆီေဆးဓါးခ်က္ ပိုင္ႏိုင္စြာနဲ႔ ရႈေမွ်ာ္ခင္း ပန္းခ်ီကားေတြကို ေရးဆြဲႏိုင္ခဲ့သလုိ ဆရာၾကီး ဦးေဖေမာင္တင္၊ ဆရာ မင္းသု၀ဏ္ စတဲ့ ဆရာမ်ားရဲ႔ ပုံတူပန္းခ်ီကားမ်ားကိုလည္း ေျပာင္ေျမာက္စြာ ေရးဆြဲႏိုင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာရဲ႔ စ်ာပနကို ပန္းခ်ီ အႏုပညာ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ပုဂၢဳိလ္မ်ားနဲ႔ သျဂဳိလ္ျပီးစီးခဲ့ပါျပီ။ ဆရာဟာ သူျဖတ္သန္းတဲ့ ေခတ္ကာလၾကီးရဲ႔ သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ေက်ျပြန္ခဲ့သူျဖစ္သလို မ်ဳိးဆက္သစ္ကို ယုံၾကည္စြာနဲ႔ ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့သူ တဦး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆရာၾကီး ဦးနန္းေ၀ကို ပန္းခ်ီ အႏုပညာအသိုင္းအ၀ိုင္းက ထာ၀ရ ေလးစားၾကည္ညိဳလွ်က္ ရွိတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားလွပါတယ္။
(Funeral Service Photo – MoeMaKa)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
