>
ဦးဂမၻီရ – ၁၂ ႏွစ္၊ ဦးေကလာသ – ၃၅ ႏွစ္ ႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္မ်ား
ႏွင္းပန္းအိမ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခ်က္
ဘီဘီစီ (ျမန္မာပိုင္း)
ႏိုဝင္ဘာလ ၁၈ ရက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္
မႏွစ္က ၾသဂုတ္နဲ႔ စက္တင္ဘာလေတြအတြင္း သံဃာနဲ႔ ျပည္သူေတြ ဆႏၵျပရာမွာ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုေခါင္းေဆာင္ အရွင္ ဦးဂမၻီရကို အင္းစိန္ေထာင္တြင္း တရား႐ံုးက ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအျပစ္ဒဏ္အျပင္ ေနာက္ထပ္ေထာင္သက္တမ္း တိုးလိမ့္ဦးမယ္လို႔လည္း မိသားစုဝင္ေတြ က စိုးရိမ္ေနပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုေခါင္းေဆာင္ အရွင္ ဦးေကလာသကိုလည္း ေထာင္ဒဏ္ ၃၅ ႏွစ္ အျပစ္ဒဏ္ သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ရခိုင္တိုင္းရင္းသား ကိုတင္ထူးေအာင္ နဲ႔ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား ကိုကန္လန္ခုတ္ ေခၚ ကိုေက်ာ္စိုးတို႔ကို ေထာင္ဒဏ္ ၃၃ ႏွစ္စီခ်လိုက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားတဦးျဖစ္တဲ့ ကိုကန္ခန္႔ခြာ ေခၚ ကိုအန္ေထာ္နီကိုေတာ့ ေထာင္ဒဏ္ ၈ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
အခုလ ၁၁ ရက္ေန႔က ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ အျပစ္ေပးခံထားရတဲ့ ကိုသီဟသန္႔ဇင္ ကို ေထာင္ဒဏ္ ၈ ႏွစ္ ေနာက္ထပ္တိုးခဲ့သလို အဲဒီေန႔ကပဲ ေထာင္ဒဏ္ ၈ ႏွစ္အခ်ခံခဲ့ရတဲ့ ကိုသိန္းေဇာ္ဟာလည္း ေနာက္ထပ္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ အတိုးခံရပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ အခုတေလာ ေထာင္ဒဏ္အျပစ္ေပးမႈေတြ ဆက္တိုက္လုပ္လာခ်ိန္မွာပဲ ျပည္တြင္းမွာ ဆက္ေနလို႔ မျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ဖိအားေတြေပးခံရလို႔ဆိုၿပီး စာေရးဆရာမ ႏွင္းပန္းအိမ္ဟာလည္း မၾကာေသးခင္ကပဲ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ကို ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူ ဘာေတြ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရလို႔ပါလဲ။ ဆရာမ ႏွင္းပန္းအိမ္ ေျပာျပတာက …
“က်မတို႔ရဲ႕မိသားစုဘဝလံုျခံဳမႈ ေပးႏိုင္မႈမရွိလို႔ က်မ ထြက္ခဲ့တာပါ”
– လံုျခံဳမႈမေပးႏိုင္လို႔ဆိုတာက ဘာကိုအေျခခံၿပီးေတာ့ ေျပာတာပါလဲ။
“က်မ အမ်ဳိးသားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်မအိမ္ကို ခဏခဏလာၿပီးေတာ့ ေမးတာ ျမန္းတာေတြ လုပ္တယ္၊ ဖိအားေပးခံရတယ္။ က်မ အမ်ဳိးသားေၾကာင့္ က်မရဲ႕ဆုေပးပြဲတို႔ ဘာတို႔ဆိုရင္ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပတာကို ေမးတာျမန္းတာေတြ အလုပ္ခံရတယ္။ အိမ္မွာလာၿပီး ေမးတယ္ စမ္းတယ္”
– ဘာေၾကာင့္မို႔လို႔ အမ်ဳိးသားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာမကို ဒီလိုဖိအားေတြ လုပ္တာပါလဲ။
“အမ်ဳိးသားကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုေတာ့ ေထာင္ကထြက္လည္း သူက ႏိုင္ငံေရးပဲ ဆက္လုပ္တာကိုး။ ဒါ သူတို႔ရဲ႕ယံုၾကည္မႈပဲ။ က်မ အမ်ဳိးသား ကိုေနဦးက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္ပါပဲ။ သူ ၁၉၉၈ မွာ အဖမ္းခံရပါတယ္၊ အခု ၂၀၀၅ ဇူလိုင္ ၆ ရက္ေန႔မွ ကေလး အက်ဥ္းေထာင္က လြတ္ပါတယ္။ ေနာက္တခု က်မက စာေရးတယ္၊ လံုျခံဳမႈတင္ မဟုတ္ဘူး။ စာေရးတဲ့အေပၚမွာပါ ထပ္ၿပီး ဖိအားေတြေပးတာေပါ့ေနာ္”
– ဟုတ္ကဲ့ ဘယ္လိုဖိအားမ်ဳိးေတြပါလဲရွင့္။
“ က်မတို႔လက္ရွိရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ လူမႈဒုကၡေတြေပါ့ေနာ္။ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းရွိတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ႏိုင္ငံေရး ရဲေဘာ္မိသားစုေတြ က်မတို႔ျပည္သူလူထုေတြ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းခံရတာေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြ ေသြးေျမက်တဲ့ ကိစၥေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားေတြကို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခ်တာေတြ၊ ဒီမိသားစုေတြဟာ ခံစားရတဲ့ ခံစားမႈ ေတြ၊ မိသားစု တကြဲတျပားျဖစ္ရတာေတြ၊ ပုန္းရ ေရွာင္ရ တိမ္းရ ဘဝတည္ၿငိမ္မႈမရွိတာေတြ၊ ေနာက္တခု ဆင္းဆင္းရဲရဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း ရွာေဖြစားေသာက္ရတာေတြ။ ဆင္းရဲပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ ေျပာေတာ့သာ လြယ္တယ္၊ တကယ့္ကို ဆင္းရဲတာရွင့္။ ထမင္းကို ၂ ႏွပ္စာကို ၁ နပ္တည္းေပါင္းစားရတာ၊ နပ္ေက်ာ္ နပ္နင္းေတြ စားရတာ၊ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ေတြမရွိတာ။ စာသင္ခန္းမွာ ေနရမယ့္အရြယ္ေတြက လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ေတြမွာ စားပြဲထိုးလုပ္ေနရတာ၊ ကုန္ထမ္းေနရတာ၊ ေတာင္းစားေနရတာ။ ဒါမ်ဳိးေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။
တကယ္ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ့ ကေလးေတြကေရာ ျပည့္စံုလားဆိုေတာ့လည္း မျပည့္စံုဘူး။ စာအုပ္စာတမ္းေၾကး ရွိတယ္။ မိဘေတြကို ဖိအားထပ္ေပးတာက ေက်ာင္းေတြကေနၿပီးေတာ့ အခု နာဂစ္ျဖစ္တယ္၊ နာဂစ္ျဖစ္တဲ့ အေပၚမွာ က်မတို႔ကို သြပ္မိုးအလွဴခံလိုက္၊ ၾကမ္းခင္းဖိုးအလွဴခံလိုက္၊ ခံုဖိုးအလွဴခံလိုက္ ဒီလိုအလွဴခံမ်ဳိးေတြကို က်မတို႔ မိဘေတြက နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ လွည့္ေပးေနရတာ။
ဒီလိုရင္ဆိုင္ရတဲ့ ဒုကၡအခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒီလို ဒုကၡေတြကို က်မတို႔က စာမ်က္ႏွာေပၚ တင္ခြင့္ မရွိဘူးရွင့္၊ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ တင္ခြင့္မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ က်မတို႔ေရးရတဲ့အေပၚမွာလည္း အႏုပညာ သ႐ုပ္ေဖာ္ဖို႔ ထက္ စာေပစိစစ္ေရး လြတ္ဖို႔ဆိုၿပီးေတာ့ စာေရးဆရာက ဒီလို ဦးစားေပးၿပီး ေဇာင္းေပးၿပီးေရးရတယ္ဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့လည္း စာေရးသူတေယာက္အေနနဲ႔ ဒါ ေတာ္႐ံုဒုကၡေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး”
မၾကာခင္ကပဲ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ကို ထြက္ေျပးလာတဲ့ နာမည္ႀကီး စာေရးဆရာမ ႏွင္းပန္းအိမ္ေျပာျပသြား တာပါ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
