>
အေနာက္တိုင္း ပန္းခ်ီပန္းပု
ဦး၀င္းတင္
ႏို၀င္ဘာ ၄၊ ၂၀၀၈
(ျပန္လည္ဆန္းသစ္ ေဆာင္းပါး)
အေနာက္တိုင္း ပန္းခ်ီပန္းပုတို႔၏ ျမစ္ဖ်ားခံရာသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝဝဝ ေက်ာ္က အီဂ်စ္(ယခု အာရပ္သမတႏိုင္ငံ)တြင္ ထြန္းကားခဲ့ေသာ ပန္းခ်ီပန္းပုတို႔ျဖစ္သည္။
ေ႐ွးအီဂ်စ္ လူမ်ဳိးတို႔သည္ ေနာင္တမလြန္ဘဝ ကို ယံုၾကည္ၾက၏။ ဂူသင္ခ်ဳိင္းမ်ား၌ ျမႇပ္ႏွံ သၿဂၤ ိဳဟ္ ရာတြင္ေသသူ၏ပစၥည္းမ်ားကိုထည့္သြင္းျမဳပ္ႏွံသည္။ ေသသူ၏ သက္႐ွိဘဝက လႈပ္႐ွားမႈမ်ား၊ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား၊ ႐ုပ္သြင္သ႑ာန္မ်ားကို ပန္းခ်ီ ပန္းပုမ်ားျဖင့္ျပဳစု၍ ထည့္သြင့္း ျမႇပ္ႏွံသည္။ ထိုေခတ္က ထြန္းကားခဲ့ေသာ သင္းခ်ဳိင္း နံရံပန္းခ်ီေရးနည္း၊ ပန္ုးပု႐ုပ္ထုနည္း တို႔သည္ ေျမထဲပင္လယ္ေဒသ ေႏွာင္းယဥ္ေက်းမႈမ်ားျဖစ္ေသာ ကရိ၊ ဂရိ၊ ေရာမ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ပ်ံ႕ႏွ႔ံသြားသည္။
ဂရိပန္းခ်ီပန္းပုတို႔သည္ခရစ္မတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ဝဝမွ ၁ဝဝဝခန္႔အတြင္း ထြန္းကား ခဲ့သည္။ ကရိ ပန္းခ်ီပန္းပုတို႔သည္ အီဂ်စ္ ပန္းခ်ီပန္းပု ကဲ့သို႔ ပံုစံအားျဖင့္ မင္းစိုးရာဇာႏွင့္ အာ႐ံုခံစားမႈမ်ားကို ေရးျခယ္ထုလုပ္ သည္။ အေၾကာင္းအရာအားျဖင့္လည္းတမလြန္ဘဝကို ေျမာ္မွန္းစိုး႐ြံ႕ျခင္းထက္ ပစၥဳန္ပၸန္ဘဝ၌ ခံစားစံစားမႈ စိတ္ဓာတ္ကို ေဖာ္က်ဴးသည္။
ဂရိပန္းခ်ီပန္းပုသည္ ခရစ္မတိုင္မီႏွစ္ေပါင္း ၁ဝဝဝ မွ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝဝ ေက်ာ္အထိ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ပန္းခ်ီမ်ားကို မ်ားမ်ား စားစား မေတြ႕ရေသာ္လည္း ပန္းပုလက္ရာမ်ားကား အေနာက္တိုင္းပန္းပုပညာတြင္ သင္႐ိုးအျဖစ္ စံသတ္မွတ္ ထားရသည့္ ေျပာင္ေျမာက္ေသာ လက္ရာမ်ားျဖစ္သည္။
ေရာမေခတ္ ပန္းခ်ီပန္းပုမ်ားကား ဂရိေခတ္ကို ျပန္လည္ ဆန္းသစ္ျခင္း သေဘာ မွ်သာ ျဖစ္ေလသည္။ယင္းသို႔ ခရစ္မတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း၆ဝဝဝေက်ာ္မွ စ၍ ေရာမႏိုင္ငံႀကီး ပ်က္သုဥ္းခ်ိန္ အထိထြန္းကားခဲ့ေသာ ပန္းခ်ီပန္းပုတို႔သည္ အေနာက္တိုင္း ပန္းခ်ီ ပန္းပုတို႔၏ပႏၷက္ အုတ္ျမစ္ မ်ား ပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
၁ – အီဂ်စ္ပန္းခ်ီပန္းပု
အီဂ်စ္ယဥ္ေက်းမႈသည္ တ႐ုတ္ယဥ္ေက်းမႈကဲ့သို႔ပင္ ကမၻာေပၚ၌ ေ႐ွးအက်ဆံုး ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္သည္။ ခရစ္မတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ထြန္းကားခဲ့သည္။
အီဂ်စ္ယဥ္ေက်းမႈေခတ္တြင္ ကမၻာဦးကပင္ လူသားတို႔ဦးေႏွာက္၌ စဲြဝင္ခဲ့ေသာ ဘာသာေရးအစဲြအလန္း မ်ားသည္ အခိုင္အမာ အျမစ္တြယ္လ်က္႐ွိေလၿပီ။ အီဂ်စ္ေခတ္က လူတို႔သည္ ေသသည္၏ အျခားမဲ့၌ ဘဝတဖန္ ႐ွင္သန္ထေျမာက္ျခင္းသည္႐ွိ၏ဟူ၍ ယံုၾကည္စဲြမွတ္ၾကသည္။
သို႔ယံုၾကည္ရင္းစဲြ႐ွိသည့္အတိုင္း၊ ေသသူအသက္ ထင္႐ွား႐ွိစဥ္က ႐ုပ္ဝတၴဳတို႔သည္ ေသသည္၏ အျခားမဲ့၌ ႐ွင္သန္ခေျမာက္မႈအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစသည္။ ေသသူ၏ ႐ုပ္လကၡဏာသည္လည္းေကာင္း၊ သူပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဘူးေသာ စပါးဆန္ေရ လယ္ေျမအိုးအိမ္ လူ႔စည္းစိမ္တို႔၏ အသြင္သည္လည္းေကာင္း ေနာင္ဘဝ ကူးဆက္ သြားေသာအခါ အက်ဴိးသက္ ေရာက္ေစသည္ဟူ၍ ယံုၾကည္သက္ဝင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေခတ္မင္းႏွင့္တကြေသာ နယ္စား၊ ပယ္စား၊ ၿမိဳ႔စား၊ ႐ြာစားမွအစ၊ ေျမပိုင္လယ္ပိုင္ ဓန ေၾကးရည္တတ္ႏိုင္သူတို႔သည္ ေသလြန္ေသာအခါ၊ သူ႔သင္းခ်ဳိင္းတြင္ သူ႔႐ုပ္သြင္၏ ႐ုပ္တု၊ သူ႔ပစၥည္း ဥစၥာ၏႐ုပ္ပံုတို႔ကို ပန္းခ်ီပန္းပုတို႔ျဖင့္ ျပဳစုထည့္သြင္းေစသည္။
သို႔ျဖင့္ထိုေခတ္ ထိုကာလ၏ အဘိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ပန္းခ်ီပန္းပုအႏုပညာလက္ရာတို႔သည္ ယေန႔ေခတ္အခါ ထိ သမိုင္းအေမြအႏွစ္ က်စ္ရစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေတာ့သည္။
အီဂ်စ္ေခတ္ပန္းခ်ီလက္ရာမ်ားတြင္ ထိုေခတ္က လူတုိ႔ေနထို လႈပ္႐ွားပံု၊ လယ္ယာ ကိုင္းကြၽန္း စိုက္ပ်ဳိးပံု၊ ဘုရင္စိုးမင္းတို႔ခံစားစံစားပံုမ်ားေတြ႔ႏိုင္သည္။
အီဂ်စ္ပန္းခ်ီလက္ရာတို႔သည္ ေဆးေရာင္မ်ား ခ်ယ္လ်က္ စဲြမက္ဖြယ္ ျဖစ္သည္။ ေက်းကြၽန္ စံနစ္ထြန္းကားေသာ ေခတ္ျဖစ္၍ လူ႔အသြင္သ႑ာန္ကို ေရးဆဲြရာ၌ စည္းစိမ္ ဂုဏ္သိန္ ေလ်ာ့နိမ့္သူကို တစ္ေနရာတည္း ယွဥ္တဲြရပ္ လ်က္႐ွိေစကာမူ အ႐ြယ္ေသးေသး ေရးဆဲြသည္။လူပံုသ႑ာန္ကို ေဘးတိုက္ေရးဆဲြေသာ္လည္း မ်က္လံုးတို႔ကို ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွ ျမင္ေတြ႕ရဟန္ေရးဆဲြသည္။
အီဂ်စ္ပန္းပုလက္ရာတို႔အနက္၊ ခရစ္မတိုင္မီ ၁၃၅၈မွ ၁၃၇၅ ခုႏွစ္ အတြင္းက ျမႇပ္ႏွံခဲ့ေသာ ဂူသင္းခ်ဴိင္း တစ္ခုအတြင္းမွ ရခဲ့သည့္ နဖာတီတီမိဖုရား၏ ႐ုပ္တုသည္ ကမၻာေက်ာ္လက္ရာ ျဖစ္သည္။ထံုးေက်ာက္ျဖင့္ ထုလုပ္ၿပီး ေဆးေရာင္ခ်ယ္လွယ္ထားေသာ လက္ရာျဖစ္သည္။
ခရစ္မတိုင္မီႏွစ္ေပါင္း ၄ဝဝဝခန္႔ကပင္ အီဂ်စ္ျပည္ႏွင့္ ပင္လယ္နီ ျခားလ်က္႐ွိေသာ ယခု အာေရဗ်သဲကႏၲာရ ေနရာတြင္ ဆူမာရီယန္းယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ဆူမာရီယန္းတို႔၏ ပန္းခ်ီလက္ရာမ်ားကို မေတြ႕ရေသာ္ လည္း ပန္းပု႐ုပ္ထုမ်ားကား က်န္ခဲ့သည္။
ပန္းပုလက္ရာမ်ားအနက္ ခရစ္မတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း၂၆ဝဝေက်ာ္ခန္႔က ထုလုပ္ ခဲ့သည့္ အဘိုးအိုတစ္ဦး မတ္တတ္ရပ္ေနပံုေက်ာက္႐ုပ္ထုသည္ အႏုပညာေျမာက္ေသာ လက္ရာျဖစ္သည္။
၂ – အေမရိကန္ ေ႐ွးပန္းခ်ီပန္းပု
ကမၻာ႔ ပန္းခ်ီပန္းပုသမိုင္းတြင္ လူျဖဴတို႔မတိုင္မီ အေမရိကန္ပန္းခ်ီပန္းပုသည္ အဆန္းၾကယ္ဆံုး လူသိအနည္းဆံုး အႏုပညာမ်ားျဖစ္သည္။ေ႐ွးအေမရိကန္ ပန္းခ်ီပန္းပု တို႔သည္ ယခုမက္ဆီကိုႏိုင္ငံတဝိုက္ေဒသ (နီကရာဂြ၊ ေကာ့စကာ၊ ရိကာပနားမား)ႏွင့္ ေတာင္အေမရိက(ယခု ကိုလမ္ဘီယာ ႏွင့္ ပီ႐ူး) တြင္ ထြန္းကားခဲ့သည္။
ထိုပန္းခ်ီပန္းပုတို႔၏ အလြန္လ်ဳိ႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္သည့္ သေဘာ၊ လူသိနည္းသည့္ သေဘာသာမက မက္ဆီကိုအိုးခြက္ပန္းပုလက္ရာတို႔သည္ တ႐ုတ္(ေခ်ာင္မင္းဆက္) ပန္းပုမ်ား ႏွင့္ ထူးထူးျခားျခား တူေနျခင္းသည္ ထူးျခားမႈျဖစ္သည္။
ေ႐ွးေခတ္ အေမရိကန္ယဥ္ေက်းမႈ သည္ လူျဖဴတို႔မေရာက္မီ ႏွစ္ေပါင္းပေဝသဏီမွစ၍ ၁၆ ရာစု အင္ကာေခတ္ အထိ ထြန္းကားခဲ့သည္မွန္ေသာ္လည္း၊ ေ႐ွးေခတ္ယဥ္ေက်းမႈမ်ားျဖစ္ေသာ အီဂ်စ္၊ ဂရိ၊ တ႐ုတ္ စသည္တို႔ကဲ့သို႔ ကမၻာကမသိခဲ့ေခ်။ ဤအခ်က္သည္ စာေပဟူ၍ တိတိပပ မ႐ွိျခင္း ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တန္ရာသည္။
ထိုအေမရိကန္ ပန္းခ်ီပန္းပု တို႔တြင္ လႊမ္းမိုးေသာ လကၡဏာသည္ အျခား ေ႐ွးကမၻာပန္းခ်ီပန္းပုမ်ား ကဲ့သို႔ ဘဝတဏွာမဟုတ္၊ ဗ်ာပါေသာကသာျဖစ္သည္။ ထိုပန္းခ်ီ ပန္းပုတို႔၌ အီဂ်စ္လက္ရာတို႔၏ ဘဝတဖန္ ႐ွင္သန္ထေျမာက္ျခင္းသေဘာကို မေတြ႕ရ။ ေသျခင္းနိမိတ္သာ လႊမ္းမိုးလ်က္႐ွိသည္။
၃ – ဂရိပန္းခ်ီပန္းပု
ဂရိစာေဟာင္းေပေဟာင္းမ်ားအရ ဂရိယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားစဥ္က အမ်ားျပည္သူႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ဘုရား႐ွိခိုး ေက်ာင္းမ်ား ႐ံုးကႏၷားမ်ား စသည္တို႔တြင္ နံရံပန္းခ်ီမ်ားျဖင့္ တခမ္းတနားမြမ္းမံခ်ယ္သထားခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ဂရိပန္းခ်ီတို႔သည္ ေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ ဂရိပန္းခ်ီဟူ၍ ကမၻာ့အႏုပညာေလာက၌ ထင္႐ွားေသာ ဂရိအိုးခြက္မ်ားေပၚ ၌ ေရးခ်ယ္ခဲ့သည့္ ပန္းခ်ီ႐ုပ္မ်ားသာ က်န္ေတာ့သည္။
ဂရိအိုးမ်ားကို ခရစ္မတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း ၈ဝဝေက်ာ္မွစ၍ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ထိုေခတ္ကလက္ရာမ်ားသည္ ၾကမ္းလွေသးသည္။ ပန္းခ်ီလက္ရာမ်ားမွ မ်ဥ္းေၾကာင္း မ်ဥ္းကြက္မွ်သာျဖစ္သည္။ ခရစ္မတိုင္မီႏွစ္ေပါင္း ၆၅ဝ ေက်ာ္ မွစ၍ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။
ထိုေခတ္က လက္ရာမ်ားသည္ ၾကမ္းလွေသးသည္။ ပန္းခ်ီလက္ရာမ်ားမွာ မ်ဥ္းေၾကာင္း မ်ဥ္းကြက္မွ်သာျဖစ္သည္။ ခရစ္မတိုင္မီႏွစ္ေပါင္း ၆၅ဝ ေက်ာ္ကာလတြင္ ဂရိယဥ္ေက်းမႈ လကၡဏာမ်ား ေပၚလြင္လာသည္။ ခရစ္မတိုင္မီ ၅ဝဝ ေက်ာ္ ၆ဝဝ ေက်ာ္ကာလသည္ ဂရိပန္းခ်ီ၏ ေ႐ႊေခတ္ပင္ျဖစ္သည္။
အိုးေရးပန္းခ်ီလက္ရာမ်ားသည္ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး အဆင့္သို႔ေရာက္လာသည္။ ထိုေခတ္အိုးမ်ားသည္ ယေန႔တိုင္ကမၻာေပၚ၌ အလံုးေပါင္း ငါးေသာင္းခန္႔ မကဲြမ႐ွက်န္ရစ္ေနေသးသည္။
ဂရိပန္းခ်ီ လက္ရာမ်ား ထူးထူးျခားျခား မက်န္ခဲ့ေသာ္လည္း ပန္းပုဘက္တြင္ကား ေ႐ွ႕ကမၻာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး လက္ရာမ်ားက်န္ခဲ့သည္။ ယေန႔ေခတ္အခါ တိုင္ေအာင္ အံ့ၾသ႐ႈေမာရေသာ ပန္းပုလက္ရာ မ်ားျဖစ္သည္။
ဂရိပန္းပုတြင္ ေခတ္ ၄ ေခတ္ ႐ွိသည္။ ခရစ္မတိုင္မီႏွစ္ေပါင္း ၆ဝဝ မွ ၄၈ဝအထိ ေခတ္၊ ဂရိလက္ရာတို႔ သည္ အီဂ်စ္လက္ရာ၊ ဆူမာရီယန္ လက္ရာဆန္ဆန္မ်ားျဖစ္သည္။
ခရစ္မတိုင္မီႏွစ္ေပါင္း ၄၅ဝအထိ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ကာလအတြင္းတြင္ ဂရိပန္းပု လက္ရာမ်ားသည္ သြက္လက္လႈပ္႐ွားလာသည္။ ကိုယ္ေနဟန္ထား အခ်ဴိးအစား ေျပာင္းလဲ လာသည္။
ခရစ္မတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း ၄၅ဝ မွစ၍ ႏွစ္ေပါင္း ၅ဝ ခန္႔အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး ပန္းပုလက္ရာမ်ား ေပၚထြက္လာ ခဲ့သည္။ ဂရိပန္းပု၏ ေ႐ႊေခတ္ပင္ျဖစ္သည္။ အေနာက္တိုင္း ပန္းပုပညာ၏ သင္႐ိုးေခတ္ဟုဆိုႏိုင္သည္။
ခရစ္မတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂ဝ မွ ဂရိကို ေရာမတို႔ သိမ္းပိုက္ခဲ့ေသာ ခရစ္မတိုင္မီ ၁၄၆ ႏွစ္အထိ ဟယ္လင္နစ္ ေခတ္ ဂရိပန္းပုလက္ရာမ်ားတြင္ အေ႐ွ႕တိုင္းၾသဇာ အေငြ႕အသက္မ်ား ပိုမိုေရာဝင္လာသည္။
ဘဝသ႐ုပ္မွန္လက္ရာမ်ား ေပၚထြက္လာသည္။ ပန္းပုဆရာတို႔သည္ နတ္ဘုရားမ်ား၊ မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္မ်ား၊ ကညာမယ္လ်မ်ား၏ ႐ုပ္တုကိုသာ မထုလုပ္ေတာ့ေခ်။ ကေလးမ်ား ကစားေနဟန္၊ အရက္သမားမ်ား မူးယစ္ေန ဟန္၊ သူေတာင္းစားမ်ား ေတာင္းရမ္းေနဟန္ ႐ုပ္တုမ်ား ထုလုပ္လာသည္။
ထိုေခတ္ ထိုကာလ၏ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုးလက္ရာသည္ ယေန႔ကမၻာ၌ အေက်ာ္ၾကားဆံုး ပန္းပုလက္ရာ ျဖစ္သည့္ မီလိုအရပ္မွ ဗီးနတ္စ္ နတ္သမီး႐ုပ္တုျဖစ္သည္။
(ေပၚသစ္ ၏ အလွရွာေတာ္ပံု စာအုပ္မွ ကူးယူေဖၚျပသည္)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
