>
အုိလံပစ္စိတ္ဓာတ္
ေမာင္စြမ္းရည္
ၾသဂုတ္ ၁၈၊ ၂၀၀၈
က်ေနာ္ မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက အုိလံပစ္ဆုိတာ ဘာလဲလုိ႔ ေက်ာင္းသားႀကီး တေယာက္ကုိ ေမးဖူးတယ္။ “အုိးကုိလွန္ၿပီးပစ္တာေပါ့ကြ” လုိ႔ ေျပာလုိ႔ တအံ့တၾသ မွတ္သားခဲ့ရဖူးတယ္။ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းနဲ႔ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ေရာက္ေတာ့ မႏၲေလးမွာ အေနမ်ားတယ္။ မူလေနခဲ့တာက ျမင္းၿခံပါ။ မႏၲေလး ေရာက္ေတာ့ ၿမိဳ႕မအသင္းႀကီးရဲ႕ ေတးဂီတသံေတြနဲ႔ ထုံမႊမ္းလာခဲ့ရတယ္။ ၿမိဳ႕မအသင္းဆုိတာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သက္သမ္းအရွည္ဆုံး ေတးဂီတအသင္းႀကီးေပါ့။ ၁၉၃၀ ေလာက္က စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တာကုိး။ အညာေဒသ ၿမိဳ႕ေတြ၊ ရြာေတြမွာ ၿမိဳ႕မအသင္းဆုိတာေတြ ရွိေနေတာ့ ၿမိဳ႕မဆုိတာ မႏၲေလးက မူလပဲဆုိတာေတာင္ မသိခဲ့မိဘူး။ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕မ၊ ေတာင္သာၿမိဳ႕မ၊ ကန္ၿမဲၿမိဳ႕မတဲ့။
မႏၲေလးမွာ ေက်ာင္းသားႀကီးျဖစ္လာေတာ့ ေမာင္သိဂၤါရ ကေလာင္အမည္ ခံထားတဲ့ ေမာင္သာႏုိးနဲ႔ ညီအစ္ကုိလုိခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ၀င္းေဖ၊ ေပၚဦးသက္၊ စႏၵရား သိမ္းေမာင္ စတဲ့ ၿမိဳ႕မအသိုင္းအ၀န္းနဲ႔လည္း ထိစပ္လာခဲ့ပါတယ္။ ေပၚဦးသက္က ၿမိဳ႕မညိမ္းရဲ႕ သားသမက္ပါ။ က်ေနာ္နဲ႔ မႏၲေလး အထက (၁)မွာ တေက်ာင္းတည္းေနခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၿမိဳ႕မသီခ်င္းေတြကုိ ေန႔စဥ္ေလာက္ ဆုိေလ့ရွိသူ ႏွစ္ဦးကေတာ့ ေမာင္သာႏုိးနဲ႔ တင္မုိးတုိ႔ပါပဲ။ ေမာင္သာႏုိးကေတာ့ စစ္ကုိင္းသားျဖစ္လုိ႔ မႏၲေလးနဲ႔ အေနနီးတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕မသီခ်င္းေတြ ပုိစုံ ေအာင္ရပါတယ္။ သူဆုိေလ့ရွိတဲ့ သီခ်င္းေတြထဲမွာ အုိလံပစ္ သီခ်င္းဟာ ထိပ္တန္းကပါတယ္။ “ေခါမျပည္၊ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ အႏွစ္တေထာင္ေလာက္က အုိလံပစ္ပြဲကုိ ဆင္ႏႊဲၾကသည္” ဆုိလုိ႔ အစခ်ီၿပီး တခမ္းတနား ဆုိေလ့ရွိပါတယ္။ သီခ်င္းကလည္း အင္မတန္႔ကုိ ခမ္းနားပါတယ္။ အုိလံပစ္ပြဲေတာ္ကုိ သမုိင္းစာအုပ္ထဲမွာေရာ၊ စာေပဗိမာန္ထုတ္ စာအုပ္ထဲမွာေရာ ဖတ္ဖူးပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ေခါမပုံျပင္ေတြဖတ္မိမွ ပုိၿပီး သေဘာေပါက္နားလည္လာခဲ့ပါတယ္။ ဂရိပုံျပင္ဆုိတာ နတ္သားေတြရဲ႕အေၾကာင္းပါပဲ။ နတ္မင္းႀကီးက ဇီးယုတဲ့။ အုိလံပစ္ပြဲဆုိတာ နတ္မင္းႀကီး ဇီးယုကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ က်င္းပတဲ့ နတ္ပြဲႀကီးပါပဲ။ မူလကေတာ့ ေတာင္ျပဳန္းနတ္ပြဲလုိ ရွိမွာေပါ့။ ေခါမနတ္ေတြဟာ ေကာင္းကင္ထဲက ၿဂိဳဟ္ေတြကုိ ကုိယ္စားျပဳပါတယ္။ ေနနတ္သား၊ လနတ္သားဆုိတာမ်ဳိးေတြေပါ့။ ေနနတ္သားရဲ႕အမည္က လူသိမ်ားတယ္။ “အေပၚလုိ” တဲ့။ အာကာသ ဒုံးယာဥ္တခုရဲ႕ အမည္ ျဖစ္ဖူးတာကုိး။ နတ္ေတြရဲ႕ အုိလံပစ္ပြဲမွာ ပထမဆုံးေအာင္ပြဲရသူက ေနနတ္သား “အေပၚလုိ” ပါပဲ။
ေနဆုိတာ အလင္းေရာင္ေပးတာဆုိေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ အလင္းေရာင္ ရရွိလုိၾကတဲ့ တျခားၿဂိဳဟ္ေတြဟာ ေနကုိ၀န္းရံၿပီး အလင္းေရာင္ရရွိေရးအတြက္ ပါရမီျဖည့္ၾကရတယ္။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး သန္႔စင္ေစရပါတယ္။ နတ္ပြဲေတြ က်င္းပတာ အတန္ၾကာေတာ့ အားက်လာလုိ႔ သူရဲေကာင္းႀကီးေတြက လည္း အုိလံပစ္ပြဲကုိ က်င္းပၾကတယ္။ ဟာက်ဴလီ အစရွိတဲ့ သူရဲေကာင္း (၅) ဦးတုိ႔ ၿပိဳင္ၾကတယ္။ ခြန္အားႀကီးတဲ့ ဟာက်ဴလီေပါ့။ ဗမာျပည္မွာေတာ့ စက္ဘီးအမည္အျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ “ရာေလး”တဲ့၊ “ဟာက်ဴလီ” တဲ့။ ဟာက်ဴလီကုိ အတုယူၿပီး “ေမာင္ဗမာ” ဆိုတာလည္း ေပၚလာေရာ စက္ဘီးေတြနာမည္ပ်က္ေတာ့တာပါပဲ။ ထားပါေတာ့ေလ။ အဲဒီနတ္ေတြၿပီးေတာ့မွ သာမန္လူသားေတြရဲ႕ အုိလံပစ္ပြဲဆုိတာ ေပၚလာခဲ့တာ။ အုိလံပီယာမွာ စုိက္တဲ့ ပထမဆုံး သံလြင္ပင္ဟာ လူသူ မေရာက္ဖူးတဲ့ ဟုိ ေျမာက္ဖ်ားတုိင္းျပည္ကေနၿပီး ဟာက်ဴလီ ႏုတ္ယူလာခဲ့တာတဲ့။ ဗမာဆန္ဆန္ ေျပာရရင္ ေျမာက္ကၽြန္းက သံလြင္ပင္ေပါ့။
ဂရိေခၚတဲ့ ေခါမႏုိင္ငံသားေတြဟာ စစ္တုိက္၀ါသနာပါတယ္။ မနားတမ္းစစ္ျဖစ္ေနၾကေတာ့ ဘုရင္တပါးက ရပ္နားလုိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နတ္မင္းေတြကုိ ပန္ၾကားၿပီး အုိလံပစ္ပြဲေတာ္ႀကီး က်င္းပ တယ္။ အုိလံပစ္မွာ ပါ၀င္ၾကဖုိ႔အားလုံး စစ္မက္ ရပ္နားထားရတယ္။ ပြဲေတာ္ကာလမွာ လူေတြဟာ ေဘးမရွိ၊ ရန္မရွိဘဲ ခရီးသြားႏုိင္ၾကတယ္။
အုိလံပစ္ပြဲကုိ (၄) ႏွစ္တႀကိမ္ က်င္းပတယ္။ ဆုရသူ ဟာက်ဴလီ စုိက္ခဲ့တဲ့ သံလြင္ပင္က သံလြင္ခက္ အေခြေလးကုိ ဦးေခါင္းမွာ ဂုဏ္ျပဳစြပ္ေပးတာ ခံရပါ တယ္။ ခုေခတ္မွာလုိ ေရႊ၊ ေငြ တံဆိပ္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သိပ္တန္ဖုိးထားတယ္။
ဒီေခတ္မွာ အုိလံပစ္ပြဲကုိ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ မပတ္သက္ပါေစနဲ႔၊ လူ႔အခြင့္အေရးတုိက္ပြဲေတြနဲ႔ မဆက္စပ္ ပါေစနဲ႔လုိ႔ ေျပာတာေတြ ၾကားေနၾကရပါတယ္။ မူလကေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး ဘာညာဆုိတဲ့ ေ၀ါဟာရေတြ မရွိခဲ့ဘူးနဲ႔ တူပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ စစ္ပြဲဆုိတာရွိေတာ့၊ စစ္ရပ္စဲခဲ့တာလည္း ရွိတယ္။ အဲဒါကုိ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” လုိ႔ေခၚတယ္မဟုတ္လား။ စစ္ပြဲေတြရွိေနရင္ အုိလံပစ္ပြဲလည္း က်င္းပလုိ႔ မရဘူး။ ေရွးေခတ္က ၿပိဳင္ပဲြေတြမွာ ကုိယ္ခႏၶာႀကံ့ခုိင္မႈသာမက စိတ္ဓာတ္သန္႔စင္ႀကံ့ခုိင္မႈလည္း ပါ၀င္ပါ တယ္။ အတုိခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ကာယဗလေရာ၊ စာရိတၱဗလပါ ျပည့္၀ေအာင္ ဆည္းပူးေလ့က်င့္ၿပီး ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ရတာမုိ႔ ဘာသာေရးပြဲႀကီးလည္း ျဖစ္ပါသတဲ့။ နတ္တုိ႔ကုိ ပူေဇာ္ပသၿပီး က်င္းပရတဲ့ ပြဲႀကီးေပကုိး။ အုိလံပစ္စိတ္ဓာတ္ဆုိတာ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး စင္ၾကယ္ႀကံ့ခုိင္မႈကုိ အေလးမူတဲ့ စိတ္ဓာတ္ပါ။ အမ်ားနဲ႔ ဆုိင္တာကေတာ့ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” နဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ေရးပါ။ စစ္တုိက္ေရးနဲ႔ ရန္သူဖြဲ႕ေရး မဟုတ္ပါဘူး။
အုိလံပစ္ပြဲဆုိတာ ေခါမ-ေရာမတုိ႔ရဲ႕ နတ္ပြဲကေန ကမာၻ႔အားကစားၿပိဳင္ပြဲႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ေရးကုိဦးထိပ္ရြက္ၿပီး လူသားအခ်င္းခ်င္း ကုိယ္ခႏၶာအလွၿပိဳင္ပြဲ၊ စိတ္မေနာအလွၿပိဳင္ပြဲႀကီး ျဖစ္လာပါၿပီ။ အုိလံပစ္စိတ္ဓာတ္ကုိ အုိလံပစ္မီး႐ွဴးတုိင္နဲ႔အတူ လူသားေတြ ဆက္လက္ သယ္ေဆာင္သြားၾကပါလိမ့္မယ္။ ေပက်င္းအုိလံပစ္ပြဲၿပီးရင္ တ႐ုတ္ေပါက္ေဖာ္ႀကီးေတြ အေနနဲ႔ ဗမာျပည္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလည္း ျပန္လည္ သုံးသပ္ႏုိင္ပါေစသတည္း လုိ႔ ဆုေတာင္းလုိက္ရပါေၾကာင္း။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
