>
ေမာင္စြမ္းရည္
ေမ ၁၄၊ ၂၀၀၈
မေန႔ကလိုလို
ဒီေန႔လိုလို
တေန႔တုန္းမွာ၊ ဝုန္းဒိုင္းဒုန္းစိုင္း
ေရ႐ိုင္းျမင့္ေမာက္ …
အုန္းပင္ေလာက္ အိမ္လံုးေလာက္ဆယ့္
ေျခာက္ေပလား၊ ၁၅ ေပလား
ကုန္တင္ရထား၊ ကုန္တင္ကားေလာက္
ခုန္ေပါက္ထစ္ခ်ဳန္း၊ ဆိုင္ကလုန္း တဲ့
တဝုန္းဝုန္းနဲ႔၊ လိႈင္းလံုးမဟာ
ဝဠာခြင္က
သြန္ခ် တြန္းခ် လိွမ့္ခ်လိုက္တာ
ကမၻာလိႈင္းဖံုး
လိႈင္းလံုး လိမ့္လူး လႊမ္းေလသတည္း။
အေဖကို ဖက္၊ အေမကို ဖက္
သမီးကို ဖက္၊ သားကို ဖက္လို႔
ေခြးဖက္ ေၾကာင္ဖက္
သစ္ပင္ကို တက္၊ အိမ္ေခါင္တက္ၾက
ဖက္ၾက တြယ္ၾက၊ ကြယ္ၾက ပုန္းၾက
ရုန္းၾက ကန္ၾက၊ ေအာ္ၾက ဟစ္ၾက
ညွစ္ၾက အစ္ၾက၊ ကုပ္ခြ ခါးဆဲြ
လူတဲြ လူလံုး၊ ဒလိမ့္တံုးလို
ဝ႐ုန္းသုန္းကား၊ လိႈင္းလံုးေတြၾကား
လြင့္အသြားမွာ၊ ဝူးဝါးသံေတြ
ေလသံလြင့္ေရာ၊ ေရမွာ ေမ်ာလ်က္
ေမာခြင့္မရ၊ ေျပာခြင့္မရ
ထိုခဏမွာ၊ ျမဳပ္ၾကေလျပီ …
ပုပ္ပြေလမွ ေပၚေတာ့မည္။
ေနာက္ကိ် ေကာင္းကင္
ေနာက္ကိ် ေရျပင္
ရံႊ႕နႈန္းလြင္မွာ
သစ္ပင္ေတြက၊ လဲက် က်ဳိးျပတ္
မတ္တတ္မရိွ
အိမ္ေပၚ ဖိတာ ဖိ၊ လူေပၚ ပိတာ ပိ
ျငိတာ ဖိျငိ၊ လဲတာ လဲ
တဲြေလာင္း လူေသ
ေခြးေသ ဝက္ေသ ကဲြ်ေသ
အေသေကာင္မ်ား၊ ညိဳေဖာင္းကားလ်က္
သားခ်င္း မ်ဳိးေဆြ
ေျမျမွဳပ္မည့္သူ၊ ဖံုးအုပ္မည့္သူ
ကယ္သူ ကူသူ၊ ရိွဟန္မတူ
လူမသိ သူမၾကား
မနား လင္းတ၊ မက် ကီ်းငွက္
မတက္ေလာက္ေကာင္၊ ယင္ေျပာင္ မအံု
ဒိုက္ပံု ခ်ဳံစပ္၊ အေလာင္းထပ္လ်က္
ေခ်ာင္းစပ္ ရံႊ႕ပုပ္၊ မျမွဳပ္ခဲ့လို႔
ပုပ္အဲ့ ေလထု၊ ေရာဂါစုျပီ
လုယက္ တိုးေဝွ႔ ဝိညာဥ္မ်ား။
မႈန္မိႈင္းအံု႔ပ်၊ သည္ေလာကမွာ
လ နဲ႔ ေနပဲ၊ ေျမကို ငံု႔ၾကည့္
မခ်ိဝမ္းနည္း၊ မေသဘဲ က်န္သူ
လူတေစၦေတြ၊ ရံႊ႕ေရထဲက
လြန္႔လူးထရင္း …
ထမင္း နဲ႔ ေသမင္း၊ မင္းတမ်ဳိးမ်ဳိး
အပင္းေရ နဲ႔ ေသာက္ေရ၊ ေရတမ်ဳိးမ်ဳိး
ေထာင္းသူ နဲ႔ ထူသူ၊ လူတမ်ဳိးမ်ဳိး
ဘယ္တမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္
ေတြ႔ျဖစ္နိုးနဲ႔၊ ရနိုး ေယာင္ခ်ာ
ဘာမွ် မေတြ႔၊ တေန႔ၿပီး တေန႔
ေနာက္တေန႔ၿပီး၊ ေနာက္တေန႔
မူးေမ့ မိန္းေမာ ေမ်ာခဲ့ျပီ။
မင္းေဘး ဖိစီး၊ မီးေဘးက ညွပ္
ေရေဘးထပ္လ်က္၊ ကပ္ၾကီးသံုးပါး
ဆိုက္ေရာက္သြားျပီ၊ တို႔မ်ား ျပည္မွာ
မ်က္ရည္နဲ႔ ေသြး၊ လူစေတးလ်က္
ကပ္ေဆးေစသား၊ ေအးေစသားဟု
ဘုရား …
ဘုရား …
ဘုရား …၊ ဘုရား တ ရင္း
မင္းဆိုး က်ိန္ဆဲ၊ မ်က္ရည္ရဲႊေပါ့
ငရဲျပည္က ႐ိႈက္သံမ်ား။ ။
ေမာင္စြမ္းရည္
၂ဝဝ၈ ေမ ၁၁
အေမေန႔
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
