ဆရာေမာင္၀ံသအတြက္ အလြမ္းေျပ
(အေမဆံုးတံုးကလို ခံစားရပါတယ္)
ေမာင္ထြန္းလြင္(မိုးေလ၀သ)၊ ၾသဂုုတ္ ၁၂၊ ၂၀၁၃
“ဆရာေမာင္၀ံသေတာ့ ညကဆံုးသြားရွာျပီတဲ့..ဆရာ”။ ဒီသတင္းကို ကြ်န္ေတာ္ ႀကားသိလိုက္ ရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က မအူပင္ကို လယ္သမားေတြအတြက္ ေဟာေျပာပြဲ တစ္ခုေဟာေပးဖို႕ ေရာက္ေနတံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ကလိုက္လာတဲ့ ဂ်ာနယ္တိုက္ တစ္ခုက ဂ်ာနယ္လစ္ကေလးမေလး တစ္ဦးက ကြ်န္ေတာ့္ကို အသိေပးေျပာလိုက္ တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မွန္တာေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီသတင္းကို ႀကားလိုက္ရေတာ့ အံ့ႀသ မသြားခဲ့တဲ့အျပင္ တုန္လည္းမတုန္လႈပ္သြားခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အလြန္ အားငယ္သြား မိပါတယ္။ ၀မ္းလည္းနည္းသြားမိတယ္။ ဆရာမႀကီးေဒၚေဒ၀ီသန္႕စင္ ရဲ႕ေျပာျပခ်က္ အရ ဆရာေဆးရံုတက္ရတယ္ဆိုကတည္းက ေရာဂါရဲ႕အေျခအေနကိုသိလိုက္ရေတာ့ ဒီကိစၥကို ႀကိဳတင္ တြက္ဆထားျပီးသား.. ႀကိဳတင္ ႏွလံုးသြင္း ထားျပီးသား.. ေျပာရ ရင္ေတာ့ ဒီသတင္းမႀကာခင္ ႀကားရေတာ့မယ္ ဆိုတာ တြက္ဆ ထားျပီးသားမို႕သာ မထူးဆန္း၊ မအံ့ႀက၊ မတုန္လႈပ္ခဲ့ရေပမယ့္၊ ဒီသတင္းကို တကယ္ႀကားလိုက္ ရေတာ့ ေျပာရရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေမ ကြယ္လြန္တံုးကလိုဘဲ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ “သြားျပီ” ဆိုတဲ့အသိနဲ႕ ဘ၀မွာ အားကိုးမဲ့သလို အားငယ္ သြားရတဲ့ ေႀကကြဲမႈမ်ိဳးပါဘဲ။
တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေမ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္မွာကြယ္လြန္ေတာ့ အေမဟာ အိပ္ယာထက္မွာ လဲေနတဲ့အေနအထားမ်ိဳးမွာပါ။ သူ႕ကိုယ္သူေတာင္မထူႏိုင္၊ မထႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးမွာ ရွိေနခဲ့တာပါ။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕အေပၚမွာ အေမဟာ ရုပ္ပို္င္းဆိုင္ရာအရ ဘာမွမကာကြယ္ မကူညီ မေစာင့္ေရွာက္ႏႈိင္္ေတာ့ ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမ့ရဲ႕အရိပ္က ကြ်န္ေတာ္တုိ႕အေပၚမွာ တစ္သက္လံုး၊ လႊမ္းမုိးလြန္းလွတယ္။ တစ္သက္လံုး အေမကျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္လာေလေတာ့ အေမ့ပံုရိပ္က လႊမ္းမိုးလြန္းလွတယ္။ အေမ့အရိပ္ကို ခိုလံႈရတာ လံုျခံဳလွပါတယ္။ အေမရွိရင္အားရွိေနတယ္။ အေမ့အသံက ခြန္္အားေတြ ျဖစ္ေနေစပါတယ္။ အေမရွိေနတာ ဘ၀အခက္အခဲေတြ၊ ဘ၀ရဲ႕ရုန္းကန္မႈေတြကိုရင္ဆိုင္ဖို႕ သတၱိေတြျပည္႕ေနေစတယ္။ တကမၻာလံုးက ဆန္႕က်င္ေနႀကပါေစ။ ငါ့ေနာက္မွာ အေမဟာ အျမဲရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ ခြန္အားမ်ိဳးေတြ၊ ယံုႀကည္မႈမ်ိဳးေတြကို ရေနေစပါတယ္။
အဲဒီအေမ… ကြယ္လြန္သြားေတာ့ အဲဒီခြန္အာေးတြ၊ ယံုႀကည္မႈေတြ။ သတၱိေတြ အားလံုး…အားလံုး… ကုန္ဆံုးသြားရသလို ခံစားရျပီး အားငယ္သြားရတဲ့ခံစားရမႈမ်ိဳးကို ကြ်န္ေတာ္ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဒါအေမဆံုးတံုးကပါ။
အံ့ႀသစရာေကာင္းတာက ဆရာေမာင္၀ံသကြယ္လြန္တဲ့သတင္းႀကားရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီလို ခံစားရမႈမ်ိဳး ခံစားလာရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဆရာဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြအမ်ားစုရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္၊ လူအခြင့္အေရး၊ လူ႕တန္ဖိုး စတဲ့စတဲ့ လူမႈေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္း ကို ျမဲျမဲစြဲ ကိုင္ျပီး ေရွ႕တန္းကတိုက္ပြဲကို ဦးေဆာင္တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ ျပည္သူ႕ဘက္ေတာ္သား အမွန္တရားဘက္ကရဲရင့္ျပတ္သားစြာနဲ႕ မမွန္တာေတြကို ဖြင့္ဟေ၀ဘန္ ေရးသားျပီး တိုက္ပြဲ၀င္ေပးေနတဲ့ သတင္းစာဆရာႀကီးတစ္ဦးပါ။ ကြ်န္ေတာ္သိမွီလို္က္တဲ့ သတင္းစာ ဆရာႀကီး လူထု(ဦး)စိန္၀င္းနဲ႕ ဆရာေမာင္၀ံသဟာ ကြ်န္ေတာ္ အလြန္ေလးစားရတဲ့ သတင္းစာ ဆရာႀကီးႏွစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။
အခုေတာ့ ဒီဆရာႀကီး(၂)ဦးလံုး ကြယ္လြန္ခဲ့ႀကရပါျပီ။ ႏိုင္ငံအတြက္ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ဆ့ုးရံႈးမႈႀကီး တစ္ရပ္ပါ။ အထူးသျဖင့္ ျပည္သူလူထုအတြက္ အဖိုးမျဖတ္ႏိႈင္တဲ့ ဆံုးရံႈးမႈႀကီးပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ မျပီးဆံုးေသးတဲ့ ခရီးရွည္ႀကီးမွာ ဆရာတို႕ရဲ႕ လူထုအေပၚမွာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ၊ ဦးေဆာင္မႈေတြ၊ တိုက္ပြဲ၀င္မႈေတြရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြဟာ သမိုင္း၀င္ခဲ့ပါျပီ။ ေလာကဓမၼတာ အရ လူသာကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ေပမယ့္ ဆရာႏွစ္ဦးရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမွာ အထင္အရွား က်န္ရစ္ခဲ့ပါျပီ။
အခုလိုဆရာေမာင္၀ံသ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရျခင္း ဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အေမကြယ္လြန္ တံုးကလို ခံစားရမိပါတယ္ဗ်ာ။
ေႀသာ္..ကြ်န္ေတာ္တို႕လို ေျခာက္ဆယ္တန္းအရြယ္ေတြဟာ ေန႕စဥ္ႀကံဳေတြ႕ေနႀကရတဲ့ ဘ၀ရဲ႕ ထိတ္လန္႕တႈန္လႈပ္စရာေတြကို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႕ လက္ခံႏိႈင္ေအာင္ ေန႕စဥ္ ႀကိဳးစားေနႀကရတဲ့ ကိစၥေတြထဲမွာ ဆရာေမာင္၀ံသရဲ႕ ကြယ္လြန္ျခင္းသတင္းကို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္လက္ခံႏိႈင္ေအာင္္ ႀကိဳးစားရတာဟာ ကြ်န္ေတာ့အတြက္ေတာ့ အခက္ခဲအပင္ပန္းဆံုး ပါဘဲဗ်ာ။
ေမာင္ထြန္းလြင္(မိုးေလ၀သ)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
