အယ္ဒီတာ့လက္ေရး (၂၇)
မိတ္ေဆြေတြကို ရန္သူျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ၾကဖို႔ …
ေမာင္ရစ္၊ ၾသဂုတ္ ၂၈၊ ၂၀၁၃
ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ ၾသဂုတ္လမွ ကြယ္လြန္တယ္။ သူ႔မွာတမ္းထဲက တခုကေတာ့ “ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကဖို႔” ျဖစ္ပါတယ္။ ၾသဂုတ္လဟာ အမွတ္တရေတြ ၀မ္းနည္းပူေဆြးမႈေတြ၊ အေလးညြတ္ရတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ၊ အေရးေတာ္ပုံတပ္သားေတြရဲ့ စြန္႔လႊတ္မႈ၊ အနစ္နာခံမႈ၊ ေပးဆပ္မႈေတြကို ဂုဏ္ျပဳေအာက္ေမ့ရတဲ့ ၾသဂုတ္လအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းထိုးခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာၾကီးကြယ္လြန္သြားေတာ့ ဆရာၾကီးမွာၾကားခဲ့တဲ့ “ႏိုင္ငံေရးမွာ ရန္သူကို မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾက …” ဆိုတဲ့ စကားကို ေႏွာင္းလူေတြက လက္ဆက္ကမ္းသယ္ေဆာင္ ေဖာက္လုပ္ရမယ့္ ၾသ၀ါဒလမ္းစဥ္ပဲေလလားလို႔ ေတြးေနမိတယ္။ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔တေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားထဲမွာ လက္ခုတ္သံ တေျဖာင္းေျဖာင္းထက္ လက္ခေမာင္း ခတ္သံေတြ တေဖာင္းတေဖာင္းေတြက မ်ားလြန္လြန္းလို႔ “မိတ္ေဆြေတြကို ရန္သူျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ၾကနဲ႔” ဆိုျပီး “ဒဂုံေမာင္ရစ္” ကေန စာေပလႊာ ပါးရမလို ျဖစ္ေနျပီ ထင္ပါရဲ့။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ … အေရးေတာ္ပုံေငြရတု အခမ္းအနားၾကီးလည္း ျပီးသြားပါျပီ။ လူပုဂၢဳိလ္အသီးသီး၊ အဖဲြ႔အစည္းအစုံစုံ တက္ေရာက္ၾကလို႔ ေရွ႔ဆက္ရမယ့္ သေဘာထားလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ဘာေတြလည္း ခ်မွတ္ေၾကညာခဲ့ႏိုင္ပါျပီ။ ရန္ကုန္မွာသာမက မႏၱေလးနဲ႔တကြ ျမန္မာႏိုင္ငံတလႊား၊ ျပည္ပအႏွံ႔အျပားမွာ ၈ေလးလုံး အထိမ္းအမွတ္မ်ားစြာလည္း ေအာင္ျမင္စြာ လက္ခ်င္းခ်ိတ္လို႔ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ၾကပါျပီ။ ဒါ့အျပင္ လမ္းမေတြေပၚမွာ လက္ပံေတာင္းေဒသအပါအ၀င္ အလုပ္သမား လယ္သမားေတြရဲ့ သပိတ္တိုက္ပြဲ မ်က္ႏွာစာေတြမွာလည္း ၈ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ကို အျမင့္မားဆုံး လႊင့္ထူျပီးေတာ့ မျပီးေသးေသာ အေရးေတာ္ပုံခရီးရွည္ရဲ့ မွတ္တုိင္ေတြ စိုက္ထူျပသႏိုင္ခဲ့ပါျပီ။ ၾသဂုတ္လ မိုးေရစက္ေတြေအာက္မွာ က်ဆုံးသြားခဲ့ၾကတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ေအာက္ေမ့ ဂုဏ္ယူမႈေတြ ျပသခဲ့ၾကသလို ဒီႏွစ္ၾသဂုတ္လမွာ ကြယ္လြန္ဆုံးရႈံးလိုက္ရတဲ့ ျမန္မာစာေပနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးစာမ်က္ႏွာရဲ့ ေသာက္ရွဴးၾကယ္ၾကီးျဖစ္တဲ့ ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာနဲ႔တကြ စာေရးဆရာ အႏုပညာသယ္မ်ားကိုလည္း စ်ာပနအခမ္းအနားမ်ားနဲ႔ ခြဲခြာႏႈတ္ဆက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကရပါျပီ။
သည္ေတာ့ သည္အခ်ိန္ကာလသာမယမွာ က်ေနာ္တို႔ မိတ္ေဆြေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း က်န္ရစ္ခဲ့ၾကသူေတြၾကားမွာ၊ အေရးေတာ္ပုံစိတ္ဓာတ္ကို လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္ဖို႔ အားသစ္ခြန္သစ္နဲ႔ လက္တြဲခ်ိတ္ဆက္လာတဲ့ ခြပ္ေဒါင္းေသြးသစ္ေလာင္းလာတဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ ၾကားထဲမွာ ရန္စကား၊ ရန္သူစကားေတြ မေျပာၾကပါနဲ႔လား။ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ၊ လြတ္လပ္စြာ၊ အၾကမ္းဖက္ ရန္လိုခ်င္း ကင္းစြာနဲ႔ သေဘာထားကြဲၾကဖို႔၊ စိတ္ကူးလမ္းစဥ္ မတူတာ တူတာေတြ ပြင့္လင္းစြာ ထုတ္ျပန္လို႔ မိတ္ေဆြေတြပီပီ တူတာ တြဲလုပ္၊ မတူတာကို နားလည္မႈေပးထားဖုိ႔ မလိုအပ္ပါလား ခင္ဗ်ားလို႔ ေရႊနားေတာ္ သြင္းလိုက္ခ်င္ပါရဲ့။
ရန္သူေတြ မိတ္ေဆြျဖစ္ဖို႔ ေနေနသာသာ၊ မိတ္ေဆြေတြ ရန္သူျဖစ္ကုန္တာကေတာ့ ‘ကိုယ္ေတြ႔ေဟ့ ငါ့ ကိုယ္ေတြ႔” လို႔ ေမာင္ရစ္ကိုယ္တိုင္ ၀န္ခံပါရဲ့။ အႏွစ္အစိတ္လုံးလုံး ခံယူခ်က္ေတြ၊ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြကို ပတ္၀န္းက်င္က စိန္ေခၚမႈေက်ာက္ျပင္ေပၚ တင္တင္ျပီး အေသြးခံခဲ့ရတာ လိမ္းက်ံစရာ ရနံသင္းတဲ့ သနပ္ခါးမျဖစ္ဘဲ ကိုယ္တိုင္က လုံးပါးပါးျပီး ရြာျပင္ထြက္ေနရတဲ့ အျဖစ္ေတြ၊ သင္ခန္းစာေတြက မ်ားလြန္းလွသကိုး မင္းၾကီးမ်ား လို႔ပဲ ညီးရမလို ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ေဟာ … လာျပန္ျပီ ပြဲတပြဲ ဆိုလို႔ ေဗထိ ဆိုတာနဲ႔ ေမာင္ရစ္တို႔ ဗမာေတြက ဟက္တက္ၾကီး ကြဲျပီးသား ျဖစ္ေနတာက အႏွစ္ အစိတ္ေတာင္ ရွိႏွင့္ေတာ့မကိုးေလ။ သည္ေတာ့ အခုလို စပ္ကူး မတ္ကူး အေျပာင္းအလဲကာလမွာ ညီအကိုမသိတသိကာလ (မင္းကိုႏိုင္၏ စကားအသုံး) မွာ က်ေနာ္တို႔တေတြက မည္းမည္းျမင္တာနဲ႔ လက္ညိဳး နာနာထိုးျပီး (သရဲၾကီးဟဲ့ တေစၦၾကီးဟဲ့ ေအာ္ေနတာ ေနာက္ေတာ့မွ အိမ္ေအာက္ဆင္းအေပါ့သြားတဲ့ ကိုယ့္ၾကီးေတာ္ၾကီး ျဖစ္ေန ဆိုသလို) ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ရန္ျဖစ္တာေတြ၊ ရန္စကားလႊင့္တာေတြကို ေလ်ာ့ၾကမွ၊ ျပင္ၾကမွ ျဖစ္မယ္လို႔ ေတြးေနမိပါရဲ့။
လႊတ္ေတာ္ထဲပဲ တက္တက္၊ လႊတ္ေတာ္အျပင္ကပဲ ေအာ္ေအာ္၊ သပိတ္စခန္းေတြပဲ ဖြင့္ရ ဖြင့္ရေပါ့ေလ … တရားမွ်တမႈ နဲ႔ လြတ္လပ္ေရး မရမခ်င္းမွာ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြ ေလ်ာ့မသြားေအာင္ ၾကိဳးစားၾကမွ ျဖစ္မယ္ ထင္မိတယ္။ အခ်င္းခ်င္းေတြ မဲတင္းၾကဖိုု႔ လိုုလိမ့္မယ္။ ဥပမာ နီးစပ္တာတခုု ေျပာရရင္ ေဒၚစုု အေမရိကန္ျပည္လာလည္မယ္ ဆိုုေတာ့ ေဒၚစုုအေရး ဒိုု႔အေရး စစ္အာဏာရွင္က်ဆုုံးေရး ဒိုု႔အေရး သိမ္းက်ဳံးဟစ္ေအာ္ျပီး အိုုးပစ္၊ အိမ္ပစ္၊ ပုုဆိုုးမႏိုုင္၊ ပုု၀ါမႏိုုင္ ေအာ္ဟစ္ဆူပူခဲ့ၾကသူ ဗမာ့အေရး ႏိုုးၾကားလႈပ္ရွားသူ တက္ၾကြသူ ကြန္ျမဴနီတီဟာ အေမစုုကိုု ေတြ႔ရေတာ့မယ္၊ ႏႈတ္ဆက္ရေတာ့မယ္။ ေတြ႔ရာခန္းမ မဆုုိင္းမတြ အားပါးတရ ထိုုင္ကန္ေတာ့ျပီး ႏႈတ္ဆက္ၾကရေတာ့မယ္ … အထင္တလုုံး ေရာက္ခဲ့ၾကတာကလား။ ေနာက္က်ေတာ့လည္း ကိုုယ့္ဗမာအခ်င္းခ်င္း ဖက္လုုံးေနၾကတာနဲ႔တင္ ေဒသခံအေမရိကန္ေတြ ၀ွဲခ်ီးက်င္းပတဲ့ ေဒၚစုုပြဲေတာ္ေတြမွာ ကိုုယ့္ဗမာေတြက အေ၀းကေန တန္းစီ တိုုးၾကည့္ ေလ်ာက္ျပန္ သံေပး၊ ေျခေအး ၀မ္းေယာင္၊ ေပးခ်င္တဲ့ လက္ေဆာင္ ျခံထြက္ဗူးသီးတလုုံးေတာင္ ေကာင္တာမွာ မ်က္ႏွာအငယ္ခံေပးခဲ့ရလိုု႔ ျပည္ပေရာက္လဲမ်က္ႏွာမြဲေနဆဲ (သခင္မ်ဳိးေဟ့) ဒိုု႔ဗမာေတြခင္မ်ာ ခ်စ္အားငယ္ရသူ သီခ်င္းေလးနဲ႔ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကရတယ္ မဟုုတ္ပါလား။ မ်က္ႏွာၾကီးသူ၊ လက္ၾကီးသူ၊ ဖ်ာၾကီးၾကီးအဆင္သင့္ ယက္ထားသူ၊ အကြက္ျမင္သူမ်ားကေတာ့ ေဒၚစုုအျပန္မွာ အေမရိကန္ကေန ကုုန္သည္ၾကီးမ်ားအသင္းတိုု႔၊ သမီးေယာက္ဖျမိဳ့ေတာ္ဖြဲ႔စည္းေရးတိုု႔ေတြနဲ႔ ဘုုရားဖူးမစ္ရွင္၊ လိပ္ဥတူးမစ္ရွင္ေတြနဲ႔ ပြဲျပန္ ေက်ာ့ေက်ာ့ျဖစ္ကုုန္ၾကတာကိုုလည္း ျပန္ေတြးလိုုက္ရင္ ေကး၀ပ္ပုုဏၰားမ်ား မွန္ၾကည့္မိတိုုင္း အမာရြတ္ျမင္ စိတ္နာဆိုုသလိုု အဲေလ … အသည္းနာ ကမာၻမေၾက ျဖစ္ခဲ့ၾကရတယ္ မဟုုတ္လား။ အခ်င္းခ်င္းေတြ ဖက္လုုံးေနၾကတာနဲ႔ ကိုုယ့္မိတ္ေဆြေတြ ရန္သူေတြျဖစ္ကုုန္တဲ့အခါ မဆုုိင္သူေတြ ၀မ္းသာေနၾကမွာ ဆင္ျခင္သိနဲ႔ သတိရွိေစခ်င္မိပါရဲ့။
ဒီလိုုနဲ႔ပဲ မင္းကိုုႏိုုင္နဲ႔ ကိုုကိုုၾကီး လာၾကျပန္ေတာ့လည္း ပြဲၾကိဳက္ခင္ ေမာင္ရစ္တိုု႔ဗမာေတြလည္း ထပ္ျပီး ဖက္လုုံးၾက၊ ေဟာ … မင္းေဇယ်၊ ျပဳံးခ်ဳိ၊ အံ့ဘြယ္ေက်ာ္နဲ႔ ဗသက္ေအာင္တုုိ႔ လာျပန္ေတာ့လည္း ငါ့ဧည့္သည္ဟဲ့ … သူဧည့္သည္ဟဲ့နဲ႔ လုုၾကယက္ၾက။ ငါ့အေရးအတြက္လာတာဟဲ့ … သူ႔အေရးအတြက္ လာတာဟဲ့ ဆိုုျပီး သူထက္ငါ ခြက္ေစာင္းခုုတ္ၾကနဲ႔ အဆုုံးမေတာ့ အလကားေက်ာ္စြာ ေရႊမန္းေမာင္ေမာင္ အဲေလ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌၾကီး ေရႊမန္းနဲ႔ သူ၏ ေၾကာင္ဖားမ်ားအုုပ္စုုကသာလ်င္ ျပည္ေတာ္အ၀င္လွ ခဲ့ၾကတာလည္း ျပန္ေတြးမိတိုုင္း မ်က္ရည္၀ိုုင္းမိတာေပါ့ ဂ်ီးေဒၚေရ့ လိုု႔ ဟစ္လိုုက္ခ်င္မိပါရဲ့။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေက်ာခ်င္းကပ္၊ ရင္ခ်င္းအပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္မိတ္ေဆြဆိုုသူေတြဟာ ဘာမဟုုတ္တဲ့ ပြဲလမ္းကေလး၊ အခမ္းအနားေလး၊ ညီလာခံေလးေတြမွာ သေဘာထားေလးေတြ၊ အယူအဆေလးေတြ၊ အေပးအယူေလးေတြ လြဲၾကတာနဲ႔ နင္ပဲ ငဆ ေသခန္းျပတ္ဟဲ့၊ ကာလနာဟဲ့၊ ေသခ်င္းဆိုုးရဲ့ လိုု႔ အပ်က္ပ်က္နဲ႔ ႏွာေခါင္းေသြးေတြ မထြက္သင့္ဘူးလိုု႔ ထင္ပါတယ္။
ဗမာျပည္ၾကီးတခုုလုုံးနဲ႔ ခ်ီျပီး၊ တိုုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အႏွစ္ႏွစ္အလလ မျပီးျပတ္ေသးတဲ့ ျပည္ေထာင္စုုအေရးေတြနဲ႔ ခ်ီျပီး၊ ႏိုုင္ငံတကာက တရုုတ္၊ ကုုလား၊ အေမရိကန္၊ အာဆီယံအပါအ၀င္က ဗမာျပည္ၾကီးအေရး ၀ိုုင္း၀န္းေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလ အေျခအေနနဲ႔ ခ်ီျပီး စဥ္းစားလိုု႔ ကိုုယ့္မိတ္ေဆြေတြကိုု ရန္သူစာရင္းမသြင္းမိဖိုု႔ လုုိပါေၾကာင္း ေတြးမိပါတယ္။ အဲသည္လိုု ေတြးမိတဲ့အတုုိင္း ေမာင္ရစ္ရဲ့ မိုုးမခဇရပ္ က်ဳးေက်ာ္တဲေလးထဲ ၈၈မ်ဳိးဆက္ေခါင္းေဆာင္ ကိုုမင္းေဇယ်တေယာက္ ေခတၱလာေရာက္ မုုိးခိုုေနတုုန္း နားပူနားဆာ ေျပာမိပါေၾကာင္း သက္ေသထူလိုုက္ခ်င္ရဲ့။
မိတ္ေဆြဆိုုမွေတာ့ ရန္သူမဟုုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ရန္သူမဟုုတ္မွေတာ့ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးစြာ ေျပာဆုုိ ေဆြးေႏြး တိုုင္ပင္ ညိွႏႈိင္းႏိုုင္ရမွာေပါ့။ မတူတာလဲ ရွိ၊ တူတာလဲ ရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တူတဲ့အခါ ေဆြ႔ေဆြ႔ခုုန္ လက္ခုုတ္လက္၀ါးတီး၊ သေဘာခ်င္းမတူတဲ့အခါ စိတ္ဆိုုး ေျခေဆာင့္ ေအာ္ဟစ္ ရန္ေတြ႔ အရပ္တကာလွည့္ အတင္းေျပာ၊ အမုုန္းစကားပြား … ဆိုုတာ “ကေလးကြက္”ေတြပါ။ ရန္သူူေတြေတာင္မွ ကိုုယ့္မိတ္ေဆြေတြကိုု ေသနတ္နဲ႔ မပစ္ေတာ့ဘူး၊ အပစ္ရပ္လိုုက္ၾကျပီ။ ေထာင္တန္း မခ်ေတာ့ဘူး၊ ေထာင္တံခါး (တျခမ္းေလာက္ေတာ့) ေစ့လိုုက္ၾကျပီ။ ရန္သူေတာင္မွ မိတ္ေဆြေတြကိုု မီးသတ္ပိုုက္နဲ႔ ထိုုးျပီးရင္ ေဆးျပန္ကုုေပးရေကာင္းမွန္းေလာက္ေတာ့ သိလာေနျပီ။ ဖမ္းျပီးရင္ ျပန္လႊတ္ေပးရတယ္ဆိုုတာေလာက္ေတာ့ နားလည္စ ျပဳလာျပီ။ ရန္သူဟာ စာနယ္ဇင္းစာမ်က္ႏွာ တဖက္တခ်က္မွာ ေ၀ဖန္စကားေျပာခြင့္ ေပးႏိုုင္သေလာက္ ေပးလာၾကပါျပီ။ ရန္သူဟာ မိတ္ေဆြေတြကိုု က်ည္ဆံေတြ၊ ျပစ္ဒဏ္ေတြ၊ ပိတ္ဆိုု႔ တားဆီးမႈေတြနဲ႔ မပစ္ခတ္ေတာ့ဘဲ တျခားအရာေတြနဲ႔ ပစ္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ (ေတြးၾကည့္ၾကေပါ့ဗ်ာ)။ သည္ေတာ့ က်ေနာ္တိုု႔တေတြကလည္း မိတ္ေဆြေတြကိုု အမုုန္းတရားေတြနဲ႔ မပစ္လိုုက္ၾကပါနဲ႔လိုု႔ ေျပာခ်င္မိပါရဲ့။
က်ေနာ္တုုိ႔က မိတ္ေဆြေတြကိုု မမုုန္းပါဘူး။ ဥပကၡာလည္း ပစ္မထားပါဘူး။ ေျပာစရာရွိတာေတာ့ ေျပာရမွာေပါ့။ ေ၀ဖန္စရာရွိတာလည္း ေ၀ဖန္ရမွာပါ။ ရန္သူကိုု မိတ္ေဆြမလုုပ္တတ္ေသးရင္ေတာင္မွ ျဖစ္ျပီးသား မိတ္ေဆြေတြကိုု ရန္သူျဖစ္ေအာင္မလုုပ္တဲ့ အႏုုပညာကိုုေတာ့ ဆက္လက္ေရးဖြ႔ဲၾကရဦးမွာပါ။ ကိုုယ့္လူေတြ အေသာက္မေတာ္ တခြက္၊ အသြားမေတာ္ တပြဲ မျဖစ္ေအာင္လည္း ၾကည့္ေျပာရဥိးမွာေပါ့။ ေမာင္ရစ္က ရစ္လိုုက္တာနဲ႔ပဲ မိုုးမခက ေဒၚစုု ဆန္႔က်င္ေရး၊ ၈၈ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ျပည္ေထာင္စုု ဆန္႔က်င္ေရး၊ မ်ဳိးခ်စ္ဆန္႔က်င္ေရး ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ေမာင္ရစ္ကိုု ဆန္႔က်င္ၾက၊ မုုိးမခကိုု အျပဳတ္တိုုက္ၾက၊ ငါ့နဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ၊ အဆုုိးျမင္၀ါဒီမ်ားအား အျမစ္မက်န္ ဆန္႔က်င္ ေခ်မႈန္းၾကဆိုုတဲ့ (ရန္သူေတြ ဟိုုအရင္က ေခါငးထဲရိုုက္သြင္း ၀ါဒျဖန္႔ခဲ့ဖူးတဲ့) ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ေအာ္ေနလည္း ေအာ္ရတဲ့သူ၊ အမုုန္းစိတ္ပြားရတဲ့သူေတြ ပင္ပန္းတာပဲ အကုုသုုိလ္ပြားရတာပဲ အဖတ္တင္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ က်ေနာ္တိုု႔တေတြဟာ ကိုုယ့္လမ္းကိုုေလ်ာက္ ကိုုယ့္ဇာတ္ကိုုသိမ္းၾကရမယ့္ သူေတြခ်ည္းသာ။ ဘ၀နိဂုုံး အဆုုံးမသတ္ခင္မွာ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ လမ္းကိုု ေျဖာင့္ေအာင္ ေလ်ာက္ၾကမွ ျဖစ္မွာပါ။
(သရုုပ္ေဖာ္ပုုံမ်ား – ကာတြန္းေမာင္ရစ္၏ မိုုးမခကာတြန္းေဘာက္စ္က ပုုံမ်ား)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
