ဆိုးေမြ
နီဇူလိုင္ ၊ စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၃
(သူ႔ေဖ့စ္ဘြတ္က ယူပါတယ္)
“ေဟး… အေမၾကီး သိန္း လာျပီီ ေဟ႔´´
–
က်မတို႔ ညီအမ တေတြ ၀မ္းသာ အားရ ထေအာ္ ၾကရင္း၊ အေမၾကီးသိန္း လက္ထဲမွ ျခင္းေတာင္း ေလးကို ဆြဲသူ ဆြဲ။ အေမၾကီးသိန္း ထမီစကို ဆြဲျပီး နံေဘးကေန ခုံဆြ ခုံဆြ လိုက္သူက လိုက္ႏွင္႔ တေပ်ာ္တပါး ဆီးၾကိဳ ၾက စျမဲ။ အေမၾကီးသိန္း ဆိုတာ က်မတို႔ ဘဘၾကီးရဲ ႔႔ အမၾကီးပါ။ က်မတို႔ ျမိဳ႔ေလးနဲ႔ မလွမ္းမကမ္း ရြာ ကေလးမွာ ေန ပါတယ္။ တခါတခါ သူ႔ ေမာင္ေလး ရွိတဲ႔ က်မတို႔ အိမ္ကို ျခံထြက္ သီးႏွံေတြ ေပးရင္း အလည္ လာေလ႔ ရွိ ပါတယ္။
–
က်မတို႔ ညီအမ ေတြ သူလာရင္ ေပ်ာ္ရ တာ က-ငါးရာ႔ ငါးဆယ္ နိပါတ္ ေတာ္လာ ပံုျပင္ ေတြက အစ ၾကားရခဲတဲ႔ ေက်းလက္ ပံုျပင္ေတြ အဆံုး .. ပံုျပင္ မ်ိဳးစံုကို ဟန္ပန္ အသံေန အသံထားနဲ႔ ေျပာတတ္ လြန္းလို႔ပါ။ အေမၾကီး — ပံုေျပာျပပါ—ဆိုျပီး သူ႔အနား မွာ က်မတို႔ ၀ိုင္းေနရင္ သေဘာေတြ က်ျပီး တမ်ိဳးျပီး တမ်ိဳး ေျပာလို႔ မဆံုး။ ကေလးေတြ တရုံးရံုး နဲ႔ ေပ်ာ္မဆံုး။
–
++ ++ ++
–
တေန႔
“အေမၾကီးသိန္း ကို အခ်ဳပ္ထဲမွာ ဖမ္းခ်ဳပ္ ထားတယ္´´ဆိုတဲ႔ သတင္း တခုက က်မတို႔ ညီအမေတြ ကို အၾကီးအက်ယ္ စိတ္ထိခိုက္ တုန္လွဳပ္ ေစ ခဲ႔ ပါတယ္။
“ဟင္— အေမၾကီးသိန္း ကို ဘာလို႔ ဖမ္းခ်ဳပ္ ၾက တာ လဲ´´
“အေမၾကီးသိန္း က လူဆိုးမွ မဟုတ္တာ…´´
“အေမၾကီးသိန္း က ဘယ္သူ႔ကို ဒုကၡ ေပးဖူး လို႔လဲ… ´´
က်မတို႔ ကေလးေတြ ရဲ ႔ နုနယ္ လွတဲ႔ အသိဥာဏ္၊ ႏွလံုးသား ေလးေတြ ထဲမွာ မခံရပ္ နိုင္ေအာင္ နာက်င္ ရပါတယ္။
–
အျပစ္ မရွိတဲ႔ လူ တေယာက္ကို ဘာလို႔မ်ား ဖမ္းခ်ဳပ္ ထားရ တာပါလိမ္႔ လို႔ ေတြးရင္း အေမ ၾကီးသိန္း အတြက္ စိတ္မေကာင္း ၾက။ အိမ္က လူၾကီးေတြ ကေတာ႔ အေမၾကီးသိန္း အတြက္ ထမင္းပို႔ဖို႔ စီစဥ္ၾက။ အေမၾကီးသိန္း ျမန္ျမန္ ျပန္လြတ္ လာဖို႔ ၾကိဳးစား ၾကနဲ႔ အလုပ္ေတြ ရွဳတ္လို႔။
“အျပစ္မရွိတဲ႔ လူတေယာက္ အတြက္ ေထာင္ ဆိုတာ (၁) နာရီ မေျပာနဲ႔ (၁)စကၠန္႔ ေတာင္ ေန ဖို႔ မသင္႔ေတာ္ ဘူးေလ။´´
–
++ ++ ++
–
“ေဟး— အေမၾကီးသိန္း ျပန္လြတ္ လာျပီ ေဟ႔´´
– (၁၄) ရက္ အၾကာမွာ အေမၾကီးသိန္း ျပန္လြတ္ လာပါတယ္။ သူ႔ ထံုးစံ အတိုင္း မ်က္ႏွာ ကေလးက ျပံဳးခ်ိဳ ေနေပမဲ႔ ပိန္သြား လိုက္တာ။ က်မတို႔ ညီအမေတြ သူ႔အနားမွာ ၀ိုင္းျပီး ေမးခြန္းေတြ တသီၾကီး ေမး ၾကတာေပါ႔။
–
ခဏ ေနေတာ႔မွ သူ႔“နရသိန္ပံုျပင္´´ကို ထံုးစံ အတိုင္း ေျပာျပ ပါတယ္။မဲေမွာင္ နံေစာ္ ေနတဲ႔ အမိ်ဳးသမီး အခ်ဳပ္ခန္း ေလးဟာ အလ်ား ၁၅ ေပ အနံ ၃ေပ ေလာက္ဘဲ ရွိတဲ႔ အခန္းေလး တဲ႔။ သစ္သား ျပားၾကီး ေတြနဲ႔ ကာထားျပီး တဖက္မွာ အိမ္သာ ဇလားၾကီး ရွိတဲ႔ အခ်ဳပ္ခန္းက်ယ္ တခုရွိျပီး အမ်ိဳး သား အခ်ဳပ္သားေတြကို ထားေၾကာင္း။ အိမ္သာေတြ ဘာေတြ တက္ခ်င္ရင္ အဲဒီ ဇလားၾကီး ေပၚဘဲ ေယာက္်ား မိန္းမ ေရာေႏွာျပီး သြားရေၾကာင္း ေျပာရင္း သူ႔ ထံုးစံအတိုင္း အရႊန္း ေဖာက္ပါတယ္။ သူတို႔ကို ထားတာ ရဲအခ်ဳပ္ရဲ ႔ အေပၚထပ္ ျဖစ္ေလေတာ႔ ေအာက္ထပ္မွာ ရံုးခန္းေတြ ရွိျပီး ရဲအရာရွိ ေတြ ေနပါတယ္။
“အေမၾကီးကို မတရား ဖမ္းထားတဲ႔ ေကာင္ေတြ အေပၚ ရွုဳးေတြ အီးေတြ အားရွိ ပါးရွိ ပါပစ္ ခဲ႔တာေပါ႔´´လို႔ ဟာသ ေႏွာေတာ႔ က်မတို႔ေတြ ရီရင္း ေမာ ခဲ႔ရ ပါေသး တယ္။
–
ေနာက္ရက္မွာ ျမိဳ႔ကေလးရဲ႔ အစြန္မွာ ရွိတဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ကို ပို႔လိုက္ေတာ႔ သူတို႔ကို သစ္သား တထပ္ေဆာင္ ေလးထဲမွာ တျခား ရာဇ၀တ္သား အမ်ဳိးသမီး ေတြနဲ႔ အတူ ဂန္ဇီ ေသာက္ရင္း ေထာင္ထမင္း နီနီေတြ စားရတဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ၊ၾကားရေတာ႔ က်မတို႔ အားလံုး ဘယ္လိုမွ လက္မခံ နိုင္ပါ။
–
အေမၾကီးသိန္းလို လူေကာင္း တေယာက္ကို ဘယ္လို အေတြး အေခၚမ်ိဳးနဲ႔ လူေတြက ဒီလို အခ်ဳပ္ေထာင္ထဲ ပို႔ထား နိုင္တာလဲ။ ၅ႏွစ္အရြယ္ ညီမ အငယ္ဆံုးေလး က –
“တို႔ အေမၾကီးသိန္းကို လူဆိုးလဲ မဟုတ္ဘ ဲနဲ႔ ဘာလို႔ ဖမ္းၾကတာလဲ´´ လို႔ စိတ္ဆိုး မာန္ဆိုး ထေအာ္ ငိုေတာ႔၊ အေမၾကီးသိန္းက ခပ္ေငးေငး မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ –
“တာ၀န္ေက် စပါး မေရာင္းလို႔ တဲ႔ေလ´´
သူ႔မွာ လယ္ ရွိေပမ ဲ႔သားသမီး မရွိတဲ႔ မုဆိုးမၾကီး ဆိုေတာ႔ လယ္မလုပ္နိုင္ ရွာတာနဲ႔ တူတေယာက္ ကို လယ္ လုပ္ခိုင္းျပီး အဲဒီက ရတဲ႔ လယ္ေထာက္ခေလးနဲ႔ စား ေန ရတာပါ။ ကံဆိုးတဲ႔ အဲဒီႏွစ္မွာ မိုးေခါင္ေတာ႔ လယ္ေတြ ပ်က္ျပီး ရေနက် လယ္ေထာက္ခေလးေတာင္ မရရွာတံုး၊ တာ၀န္ေက် စပါး မေရာင္းတဲ႔ လယ္သမား ေတြကို
ျမိဳ ႔အာဏာပိုင္ ေတြက ဖမ္းခ်ဳပ္ေတာ႔ လယ္ပိုင္ရွင ္နံမယ္ေပါက္ တဲ႔ သူ႔ခမ်ာ အသက္ ရ၀ေက်ာ္ အရြယ္က်မွ အဖမ္းအခ်ဳပ္ ခံရေတာ႔ တာပါဘဲ။
–
++ ++ ++ ++
–
၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာ (၁၆)ရက္ ည သန္းေခါင္ေက်ာ္ မွာေတာ႔–
က်မ ကိုယ္တိုင္ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ (၃၀) ေလာက္က အေမၾကီးသိန္း ေရာက္ခဲ႔တဲ႔ ေနရာေလး ကို မေမ်ွာ္လင္႔ဘဲ ေရာက္ခဲ႔ရ ျပန္ပါတယ္။ သံဃာေတာ္ ေတြရဲ႕.. ေမတၱာပို႕..ဆႏၵျပ ပြဲ ဂယက္လွိဳင္း ေတြ ၾကားထဲမွာ..ဆႏၵေတြျပည့္လွ်ံ ၾက ရင္း.. မဲေမွာင္ က်ဥ္းေျမာင္း ညစ္ပတ္ နံေစာ္ ေနတဲ႔ အခန္းက်ဥ္း ေလးထဲမွာ တညလံုး ငုတ္တုတ္ ထိုင္ျပီး.. အေမၾကီးသိန္း ကို သတိရ ေနမိတယ္..။ ကပ္ရက္ အခန္းက ခင္ပြန္း ျဖစ္သူကို-
–
“ေဟ႔— တို႔ေတြ တိရစၧာန္ရံု ထဲက က်ားၾကီးေတြ နဲ႔ တူေနျပီ” — လို႔ လွမ္း ေနာက္ရင္း အိမ္မွာ က်န္ ခဲ႔တဲ႔ သားနဲ႔ ေဖေဖ႕ကို ေမ႔ ခ်င ္ေယာင္ေဆာင္ ထားပါတယ္။
–
မနက္လင္းေတာ႔ က်မတို ေျခရင္းမွာ အိပ္ေနတဲ႔ တာ၀န္က် ရဲေလးေတြ နုိး လာၾကျပီ။ ဒီအထဲမွာ က်မ တပည္႔ေလး တေယာက္ ပါေန တာကိုး။ ေမတၱာသုတ္ ရြတ္ေနတဲ႔ က်မ အသံ ၾကားေတာ႔ လာ ၾကည္႔ျပီး
–
“ဟင္– ဆရာမ— ဘာလို႔ ဒီအထဲ ေရာက္ ေနတာ လဲ´´ တဲ႔။
–
သူ တကယ္ဘဲ မသိ တာလား။
က်မ ျပံဳးရင္း လက္ျပျပီး “ကိုယ္ လုပ္စရာ ရွိတာ ဆက္လုပ္ပါ´´ လို႔ ဘဲ ေျပာလိုက ္မိပါတယ္။ မ်က္ရည္၀ဲ ေနတဲ႔ သူ႔ မ်က္လံုး ေတြကို သစ္သားတိုင္ ၾကီး ေတြ ၾကားက က်မ ျမင္ မိေအာင္ ျမင္ လိုက္ရေတာ႔… အင္း— တို႔ ငယ္ငယ္ တံုးက အေမၾကီး အတြက္ ခံစား ရသလို ေနမွာလို႔ … ေတြး မိပါတယ္။
–
ေနာက္တေန႔ ေန႔လည္ ၂နာရီ ေလာက္ မွာေတာ႔ တရားရံုး က ေန က်မ တို႔ကို ပုဒ္မ (၅၀၅-ခ) ရယ္၊ (၁၅၃) ရယ္ နဲ႔ တရား စြဲဆိုျပီး ရမာန္ၾကီး ၁ပါတ္ ထပ္ခ်ိန္းျပီး ျမိဳ႔စြန္မွာ ရွိတဲ႔ ေထာင္ထဲကို ပို႔ လိုက္ ပါတယ္။
–
ေထာင္ဗူး၀ ကေန ေခါင္းငံု႔ ၀င္ ရေပမဲ႔ က်မတို႔ စိတ္ေတြ ကေတာ႔ ငံု႔လွ်ိဳး မေနခဲ႔ပါ။ က်မကို အမ်ိဳးသမီး ေထာင္ဆီ ေခၚသြားစဥ္မွာ- က်မ ခင္ပြန္းကို တိုက္ထဲ ပို႔ ဆိုတဲ႔ အသံကို ၾကား လိုက္ ရျပီး ဂိ်ဳင္း-ကနဲ တံခါး ပိတ္သံၾကီးကို ၾကား လိုက္ရ ပါတယ္။ ပိတ္ခ်င္ သေလာက္ ပိတ္ ..အလံု ပိတ္ထားတဲ႔ ေထာင္နံရံ ေတြ ေပၚမွာ
လြတ္လပ္တဲ႔ ေကာင္းကင္ျပာ ရွိတယ္။ ။
–
++ +++ ++++ ++
–
အမ်ိဳးသမီးေထာင္ သစ္သား တထပ္ေဆာင္ မဲမဲ ေလးထဲမွာ အက်ဥ္းက် အမ်ိဳးသမီး (၂ဂ) ေယာက္ဟာ ပံုသ႑န္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ က်မကို ၀ိုင္း ၾကည္႔ေန ပါတယ္။ ဆရာမ အက်င္႔ ပါေနတဲ႔ က်မက “မဂၤလာပါ´´လို႔ ႏွဳတ္ဆက္ လိုက္ျပီးမွ “ေတြ႔ရတဲ႔ ေနရာ ကေတာ႔ သိပ္ မဂၤလာ မရွိ ဘူးေနာ္´´ဆိုေတာ႔ သူတို႔က ရီၾက ပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ မိတ္ဖြဲ႔ ေမး ၾကည္႔ေတာ႔ ခ်ဲမွဳ၊ လိမ္လည္မွဳ၊ ခိုးမွဳ၊ ေမွာင္ရိပ္ခိုမွဳ စံုလို႔ ပါဘဲ။ က်မနဲ႔ ေရွးဆင္႔ ေနာက္ဆင္႔ ေရာက္ လာတဲ႔`စပယ္´ ဆိုတဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးမ ေလးကေတာ႔ ေမွာင္ ရိပ္ခိုမွဳ နဲ႔ မၾကာ မၾကာ ေရာက္လာ တတ္တဲ႔ `ညငွက္မေလး´ ဆိုဘဲ။ သူက တခါလာ ရင္ နံမည္ တမ်ိဳးတဲ႔။ တခါ တေလ
`ထက္ထက္´ ျဖစ္လိုက္။ တခါတေလ `ႏွင္းဆီ´ ျဖစ္ လိုက္ ဆိုဘဲ။
–
သူတို႔ အားလံုးက က်မကို ၀ိုင္း ေမးၾကတယ္။
–
`ဘာမွဳ နဲ႔ က်တာ လဲ´တဲ႔။
–
နိုင္ငံေရး မူ လို႕ပဲ..အလြယ္တကူ ျပံဳးျပီး အေျဖ ေပးလိုက္ရင္း.. ကြယ္လြန္ သြားျပီ ျဖစ္တဲ႔ အေမၾကီးသိန္း ကို ဖ်တ္ကနဲ ျမင္ေယာင္ မိ ပါတယ္။ အခုေတာ့.. က်မ လည္း.. အေမၾကီး သိန္းလို.. ဘယ္သူ႕ ကိုမွ.. နစ္နာ ေအာင္ မလုပ္မိ ပဲနဲ႕.. မသမာ ျခင္း လည္း အစြန္း မထင္ ခဲ့ပါပဲ.. နိုင္ငံေတာ္ မၾကိဳက္တာ လုပ္မိတဲ့.. အက်ဥ္းသား ျဖစ္ခဲ့ ေပါ့။
–
တကယ္ေတာ႔ က်မတို႔ ေျမးအဖြား ဟာ စနစ္ရဲ ႔ သားေကာင္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ဒီ ေထာင္ထဲ ကို ေရာက္ လာ ၾကသူ ေတြ ပါလား။
စနစ္ဆိုးရဲ ႔ ဆိုးေမြေတြ ကို မတန္ တဆ ခံစား ေနရသူေတြ က်မတို႔ နိုင္ငံထဲမွာ အမ်ားၾကီး ပါလား။ ဘယ္ေတာ႔မ်ား ဒီ ဆိုးေမြေတြ ကို ဖယ္ရွား နိုင္ပါ႔ မလဲ ေနာ္။ ။
(Photo – MoeMaKa, Monks Protest in Rangoon, 25th September, 2007)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
