(မုိးမခ) မတ္လ ၂၀၊ ၂၀၁၉
(၁)
ကဗ်ာဆရာ (ကုိ) အုိေအာင္က သူ႔စာအုပ္သစ္အေၾကာင္း မိတ္ဆက္ရင္း ပင္လယ္ႏွင့္ သူ ေရစက္မဆုံေၾကာင္း ေရးထား သည္ကုိ ဖတ္မိေသာ္ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း ညီအကုိမ်ားစြာထဲမွ ပန္းခ်ီဆရာတေယာက္ကုိ သတိရမိ သြား ပါသည္။
သူသည္ ထုိစဥ္က လူပ်ုိၾကီးဘဝမွာပင္ ရွိေသးျပီး ညေနတုိင္း ဆုံဆည္းေလ့ရွိေသာ က်ေနာ္တုိ႔ဝုိင္း ညေနတုိင္လ်ွင္ မေန႔ ညက သူ႔အိမ္တြင္ သူခင္းက်င္းေလ့ရွိေသာ ပါေဖာင္းမန္႔ေတြ အေၾကာင္း သူႏွင့္ အတူေနမ်ားထံမွ တေန႔တမ်ဳိး မရုိးေအာင္ တဆင့္ ျပန္ၾကားရကာ ပါးစပ္ မေစ့ေအာင္ ရယ္ေမာၾကရေလ့ ရွိပါသည္။
(၂)
က်ေနာ္သည္ သူဒီေရတက္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ျပီး ေနာက္ေျပာင္တတ္ေလ့ရွိရာ တေန႔ေတာ့ ကုိ (…….) ခင္ဗ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႕ မစဥ္းစားေသးဘူးလား..ဟူ၍ သူ႔နားထဲ ဗုံးခြဲသလုိ အခံရခက္ဆုံးစကားလုံးကုိ အခ်ိန္ကိုက္ ပစ္သြင္းလုိက္ခ်ိန္တြင္ဟာ…ခနဲဆုိျပီး ပါးစပ္ကုိ အားယူ၍ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ ဖရုိဖရဲ ဝဲက်ေနေသာ ဆံပင္ရွည္မ်ားကုိ ပုခုံးေပၚခါတင္လုိက္ကာ စားပြဲကို လက္သီးနဲ႔ထုရင္း … ငါ့အခ်စ္ေရးကုိ မဟာတံတုိင္းၾကီးကြယ္ေနတာကြ.. မဟာတံတုိင္းၾကီးကြယ္ေနတာ ….ဟု တုန္ယင္ အက္ကြဲေသာ ငုိသံပါၾကီးျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေလေတာ့သည္။ က်ေနာ္က ေနပါဦး.. မဟာတံတုိင္းၾကီးက ဘယ္လုိ လာကြယ္ေန တာတုံး ရွင္းစမ္းပါဦးဆုိျပီး အတင္းေခ်ာ့ေမာ့ေမးေတာ့မွ ဘယ္မဟာတံတုိင္းၾကီး ျဖစ္မလဲ.. ငါ့အေမကြ.. ငါ့အေမဟုဆုိကာ ေအာက္ပါအတုိင္း ရွင္းျပေလသည္။
(၃)
သူ ပုိးပန္းေနေသာ မ်က္ေစာင္းထုိးအိမ္မွ ေကာင္မေလးမွာ (သူထက္အသက္ ထက္ဝက္ငယ္) ရပ္ကြက္နားက ေစ်းတြင္ ဆုိင္ဖြင့္ထားေလရာ မနက္အေစာၾကီးထ၍ ဆုိင္ဖြင့္ရန္ ေစ်းသုိ႔အသြား သူလည္း မနက္အေစာၾကီး လုိက္ထျပီး ပိုးပန္းရ ရွာေလသည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္ အတင္းေခၚႏႈိးမွ အိပ္ရာထေလ့ရွိေသာ သူသည္ ထုိတေလာတြင္ မနက္ ႏွစ္နာရီခြဲ သုံးနာရီ တုိင္လွ်င္ ခ်ဳိးခ်ဳိးခြၽတ္ခြၽတ္ႏွင့္ ႏိုးေနျပီး ေရမိုးထခ်ဳိး ဖီးလိမ္းအလွျပင္ လုပ္ေလရာ မ်ားစြာေသာ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားၾကားထဲတြင္မွ ဆုိဆုံးမရအခက္ဆုံး သားၾကီးၾသရသလည္းျဖစ္သည့္ သူ႔ အခ်စ္ဆုံး သားၾကီးအား စိတ္မခ်ျဖစ္ကာ သူထိုင္လွ်င္ ထိုင္ သူထလ်ွင္ လုိက္ထျပီး အရိပ္အေျခၾကည့္၍ နင္ဘယ္သြားမလုိ႕လဲ.. ဘာလုပ္မလုိ႕လဲ.. အခ်ိန္မေတာ္ အခါမေတာ္ၾကီးကုိ.. စသျဖင့္ ေမးတန္ေမး ေျပာတန္ေျပာ သူသြားေလရာ ေနာက္ေယာင္ခံျပီး လုိက္လံ ေခ်ာင္းေျမာင္းတန္သည္ ေခ်ာင္းေျမာင္း လုပ္ရရွာေလရာ သူခမ်ာ အုံပုံးဘဝျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ပုိးမရ ပန္းမရ…။ သူ႔အခ်စ္ေရးတြင္ မဟာတံတုိင္းၾကီး ကား အတိုင္းအဆမရွိ ကာဆီးကာ ေနေလေတာ့၏။
(၄)
တညတြင္ေတာ့ သူစားဖုိ႕ ထမင္းဝုိင္းကုိ ျပင္ဆင္ေပးျပီး ေဘးနားက ယပ္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ခတ္ေပးလ်က္ သူ႔သားၾကီးမ်က္ႏွာကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနရွာေသာ အေမအုိၾကီးအား သူသည္ ဒီထမင္းဝုိင္းအား ဆက္၍မစားႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း မ်က္၇ည္ လည္ရႊဲျဖင့္ ဆႏၵျပ ဆူပူေလေတာ့သည္။ ျပသနာကား တျခားမဟုတ္။ သူသည္ ပန္းခ်ီဆရာ ရင့္မာၾကီးျဖစ္လ်က္ႏွင့္ ဒီအရြယ္သို႔ ေရာက္သည့္တုိင္ေအာင္ ပင္လယ္ကုိ တႀကိမ္တခါမွ် မျမင္ဖူး မေတြ႕ဖူးေသာေၾကာင့္ ဟူ၏။ အေမအုိၾကီးကား မ်က္ေစ့ သူငယ္ျဖင့္ ပင္လယ္မေတြ႕ဖူး၍ ငုိယုိေအာ္ဟစ္ေနေသာ သူ႔သားၾကီး ၾသရသအား မ်က္ရည္ေတြၾကားက ေငးၾကည့္ရင္း ေျခမကုိင္မိ လက္မကုိင္မိ ျဖစ္လ်က္..။
(၅)
ထုိသတင္းကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ပုသိမ္အိမ္ခ်င္း ကပ္လ်က္ သခင္စိန္ေမာင္သား ႏို႔ညႇာေကာင္ ကုိေအာင္ကုိ ၾကားေတာ့ အေတာ္ ေလး စိတ္မေကာင္း.။ ကုိေအာင္ကုိ မဂၤလာေဆာင္၍ ေခ်ာင္းသာဘက္သုိ႕ သူတုိ႔ပူပူေႏြးေႏြးလင္မယား ဟန္နီးမြန္းထြက္ေလ ေသာ္ အခြင့္ၾကဳံျပီဆုိကာ ကဗ်ာဆရာလူအိမ္ႏွင့္အတူ ခုအသက္အရြယ္အထိ ပန္းခ်ီဆရာရင့္မၾကီးျဖစ္ျပီး ပင္လယ္မေတြ႕ဖူး ေသးေသာ သူ႔အား အတူေခၚသြားကာ ပင္လယ္ ျမင္ဖူးေအာင္ ျပရွာ၏။
ပင္လယ္ျမင္ဖူးျပီး ျပန္လာေတာ့လည္း သူခမ်ာ အရာရာႏွင့္ အေၾကာင္းအေၾကာင္း..။ ပုသိမ္တဖက္ကမ္း ကဗ်ာဆရာလူအိမ္တုိ႔ ရြာသုိ႕ လုိက္လည္ေလရာ တေန႔ခင္း ရြာလမ္းမၾကီးအတုိင္း ဆံပင္ဖားလ်ားခ်ကာ ေလ်ွာက္လာေသာ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ အိမ္ျပန္လာေသာ ကေလးတသုိက္တုိ႔ ရြာလည္လမ္းမၾကီး အလယ္တြင္ ပက္ပင္း တုိးမိၾကေလ၏။ ထုိကေလးတုိ႔ သည္ သူတုိ႔ကုိျမင္ေလေသာ္ လာလမ္းအတုိင္း ဆက္မသြားေတာ့ပဲ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ေနာက္သုိ႕ အုပ္စုလုိက္ ႀကီး ေလးျဖဴ.. ေလးျဖဴ.. ဆုိျပီး လုိက္လံေအာ္ဟစ္ေလရာ နီးစပ္၇ာ အိမ္တအိမ္ေပၚသုိ႕ တက္ေျပးရင္း ကေလးမ်ားရွင္းသည္ အထိ ထုိအိမ္ေပၚတြင္ ေခ်ာင္းေျမာင္းပုန္းေအာင္း ေနရရွာေလသည္။
(၆)
ေနာက္ေန႔ ညေနဝုိင္းတြင္ သူ႔မေန႔ညက ပင္လယ္ဆႏ ၵေဖာ္ထုတ္ပြဲအေၾကာင္း ၾကားၾကားခ်င္းပင္ သူျမင္ဖူး ေရာက္ဖူးခ်င္သည့္ ပင္လယ္ျပင္အား က်ေနာ္တုိ႔ တအုပ္လုံးက အလိုလို သိႏွင့္ၿပီး ျဖစ္ေလသည္။
သူ႔အေမအုိၾကီးႏွင့္ ကိုေအာင္ကုိတုိ႔သိေသာပင္လယ္သည္ ေရျပင္သက္သက္ လႈိင္းတံပုိးမ်ားျဖင့္ ေလွႀကီးထိုး႐ိုး႐ိုး ပင္လယ္ သာ ျဖစ္၍ သူအမွန္တကယ္ လက္ပစ္ ကူးျဖတ္သြား လုိသည့္ ပင္လယ္ျပင္ၾကီး သည္ကား ေသာက္ရင္း ငတ္မေျပႏိုင္ ေသာ ကိေလသာ မုန္တုိင္းႏွင့္ လႈိင္းတံပုိးမ်ားၾကားမွ အနမ္းျဖင့္ ရြက္လႊင့္ကူးခတ္သြားရသည့္ ဣတၳိယ ပင္လယ္ျပင္ၾကီး မွတပါး အျခားပင္လယ္ မဟုတ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
