(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၈
“ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ အသိအမွတ္ျပဳေလာက္တဲ့ သမိုင္းျဖတ္သန္းမႈရွိရမယ္”
ဒီစကားကို ေျပာခဲ့သူကေတာ့ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီး ပဒိုမန္းရွာျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔လို ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းမ်ိဳးအေျခအေနမွာ ပိုလိုေတာင္ ေသြးထြက္ ေအာင္မွန္တဲ့စကားျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္လမ္းစဥ္နဲ႔ သြားေနတာလဲ။ တကယ္ေရာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသရဲ႕လား။ သူ႔ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့လမ္းက ဘယ္သူ႔ကို ေရွ႕ရႈသလဲ စတာေတြက သူေျဖရမယ့္ ျပည္သူ႔စာေမးပြဲ၊ ျပည္သူ႔မွတ္ေက်ာက္ပါပဲ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္မ်ား လုပ္ႀကံခံရၿပီးေနာက္ တကယ္ တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္အသက္သြင္းဖို႔ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ရွားမွ ရွားခဲ့ပါတယ္။ အာဇာနည္ ေန႔ေနာက္ပိုင္း တိုင္းျပည္ဟာ အလဲလဲအကြဲကြဲျဖစ္ခဲ့တာ ယေန႔ထိပါပဲ။ ၀ါဒေတြ လမ္းစဥ္ေတြေၾကာင့္ စိတ္သေဘာထားေတြ ကြဲၾကျပဲၾကရာကေန ကမၻာေက်ာ္ ျပည္တြင္း စစ္ ႀကီးကလည္း ယေန႔တိုင္ သက္ေသထူေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
အမိန္႔ေတြ၊ အာဏာေတြနဲ႔ ေသနတ္ကိုင္ၿပီး လူစု၊ ဓားမိုးအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးကေတာ့ တေန႔ေန႔က် က်ဆံုးဖို႔ပဲရွိမွာပါ။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရွိမွ ေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြ ေမြးဖြားၿပီး ညီညြတ္စုစည္းတဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔သာယာစိုေျပတဲ့တိုင္းျပည္ႀကီး တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ေတာ္ရံုအရည္အခ်င္းေလာက္နဲ႔ေတာ့ လူထုေထာက္ခံမႈ၊ ေနာက္ေလာက္ေတြရဲ႕၀န္းရံမႈ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေခါင္းေဆာင္မႈအေပၚ ဘယ္ေလာက္အေရးပါအရာေရာက္သလဲဆိုတာကို ကရင္အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕အျမင္သေဘာထားမ်ားကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
“ဒီစာမွာေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ အေျခခံအားျဖင့္ ဘာေတြလိုအပ္ပါသလဲ။ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေပတံနဲ႔ တိုင္းတာမလဲဆိုတဲ့ ျပႆနာကို ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ၾကည့္လိုပါတယ္။
သာမန္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ဘူး။ ေတာ္လွန္ေရးလႈပ္ရွားမႈတစ္ရပ္ကို ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ စြမ္းတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ သာၿပီးေတာင္ ခက္ခဲပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အဆံုး အျဖတ္သေဘာေဆာင္တဲ့ သမိုင္းကာလတစ္ခုမွာ ေတာ္လွန္ေရးကို ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္း ေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ အခက္အခဲဆံုးပါပဲ။
ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္မွာ ဒီလိုေခါင္းေဆာင္မႈမ်ိဳး ရရွိထားၿပီဆိုရင္လည္း အလြန္တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူေတြ ဟာ တန္ဖိုးႀကီးမားလွတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္း ေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ကို လက္လြတ္ဆံုး႐ႈံးသြားၿပီးေနာက္မွသာ ဒီ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရဲ႕တန္ဖိုးႀကီးမားမႈကို သိၾကပါတယ္။
ပြင့္လင္းေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္သစၥာေစာင့္သိမႈဟာ ေတာ္လွန္ေရးသမားတစ္ေယာက္၊ ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႔မုခ်ရွိရမည့္ အရည္အခ်င္း ေတြပါပဲ။
ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံျခင္းပါပဲ။ ပဓာနမထားဘဲ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔အနစ္နာခံေလ့ရွိၾကတယ္။ သူတို႔ဟာ မိမိအမ်ိဳးသားအက်ိဳး၊ မိမိျပည္သူမ်ားရဲ႕အက်ိဳး မိမိေတာ္လွန္ေရးရဲ႕အက်ိဳးကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရး အက်ိဳးနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ မိမိတို႔အသက္ကိုပင္ စြန္႔ရဲသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
တတိယအခ်က္ကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ျပည္သူ သူတို႔ရဲ႕အမ်ိဳးသား သူတို႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ အေပၚမွာ အထူးပင္ ခ်စ္ခင္ၾကတယ္။ ေလးစားၾကတယ္။ တန္ဖိုးထားၾကတယ္။ သူတို႔ဘ၀မွာ ျပည္သူသာ အမိ၊ ျပည္သူသာ အဖျဖစ္တယ္။
စတုတၳအခ်က္ကေတာ့ တက္တက္ႂကြႂကြဆည္းပူးေလ့လာျခင္းႏွင့္ တက္တက္ႂကြႂကြ အလုပ္လုပ္တတ္ျခင္းပါပဲ။ ေတာ္လွန္ ေရးကို လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ဦးေဆာင္ေပးႏိုင္သူမ်ားဟာ ၾကားစရာေတြ သင္စရာေတြ ျမင္စရာေတြဆီမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာအုပ္ စာေပမ်ားမွျဖစ္ျဖစ္ လက္ေတြ႔အလုပ္ထဲမွာျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ထားႏွိမ့္ႏွိမ့္ခ်ခ်နဲ႔ ေလ့လာဆည္းပူးေလ့ရွိၾကတယ္။ ၀ိရိယရွိ စြာ ဆည္းပူးေလ့လာေလ့ရွိၾကတယ္။ ေလ့လာရင္းလုပ္ လုပ္ရင္းေလ့လာေလ့ရွိၾကတယ္။ အသက္ပါပါ ေလ့လာဆည္း ပူးေလ့ ရွိၾကတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ သေဘာတရားေရးနဲ႔လက္ေတြ႔ကို ေပါင္းစပ္ေလ့ရွိတယ္။
ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ သူရသတၱိနဲ႔ယံုၾကည္စိတ္ရွိျခင္းပဲ။ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြဟာ အမွန္တရားႏွင့္ တရားမွ်တမႈကိုလည္းေကာင္း မိမိအမ်ိဳးသားႏွင့္ မိမိျပည္ သူေတြကိုလည္းေကာင္း မိမိကိုယ္တိုင္လည္းေကာင္း မိမိေတာ္လွန္ေရးလႈပ္ရွားမႈကိုလည္းေကာင္း ထူးထုူးျခားျခား ယံုၾကည္စိတ္ရွိၾကတယ္။ ဒီလိုယံုၾကည္စိတ္ကို အေျချပဳၿပီး ထူးထူးျခားျခား ကို သူရသတၱိေတြရွိၾကတယ္။ မိမိကိုယ္တိုင္ရဲ႕အမွားေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈေတြ ခ်ဳိ႕တဲ့အားနည္းခ်က္ေတြကို ေတြ႔ရွိရရင္ သတၱိရွိရွိျပဳျပင္ရဲၾကသူေတြျဖစ္တယ္။
ဆဌမအခ်က္ကေတာ့ စည္းကမ္းနဲ႔ စည္းစနစ္ရွိျခင္းပါပဲ။ ၁၉ရာစုေခတ္အစကေန ယေန႔အထိ ႏွစ္၂၀၀ ခန္႔အတြင္းမွာ ေပၚ ေပါက္ခဲ့တဲ့ အထူးခြၽန္ဆံုးေသာ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ သူတို႔ရဲ႕ေနထိုင္မႈ သူတို႔ရဲ႕လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ၾကည့္ရင္ စည္းကမ္းနဲ႔စည္းစနစ္ႀကီးသူမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ေနထိုင္ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြဟာ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ မဟုတ္ ဘူး။ ေပါ့ေပါ့ပ်က္ပ်က္ မဟုတ္ဘူး။ အေပၚယံေၾကာမဟုတ္ဘူး။
သတၱမအခ်က္ကေတာ့ တာ၀န္ခံမႈပါပဲ။ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြဟာ မိမိအဖြဲ႔အစည္း မိမိျပည္သူ မိမိအမ်ိဳး သား မိမိလမ္းစဥ္ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို တာ၀န္ခံေလ့ရွိၾကတယ္။ မိမိခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္နဲ႔အားနည္းခ်က္ေတြ အမွားေတြကို ရဲ၀့့ံစြာ တာ၀န္ခံၾကတယ္။ ဒီအမွားေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းအားနည္းခ်က္ေတြကို ရိုးရိုးသား သားျပဳျပင္တတ္ၾကတယ္။”
ယခုေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့စာစုေတြကေတာ့ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီး ပဒိုမန္းရွာေရးသားခဲ့တဲ့ ခ်စ္ရဲေဘာ္မ်ားသို႔ ေပးစာ ေဆာင္းပါးထဲကျဖစ္ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို အေျခအေနအရ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနခဲ့ရ ေပမယ့္လည္း သူဟာ ေရဆန္၊ ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္တစ္ဦး၊ ဇိုယာဖန္း၊ ဆာလားကေပါ စတဲ့ကေလာင္မ်ားနဲ႔ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳ၊ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမအတြင္းမွာ ေရးသားခဲ့ပါေသးတယ္။
လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္နဲ႔တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း တဖက္က ကဗ်ာ၊ စာေတြကို ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီး ပဒိုမန္းရွာ ဟာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၄) ရက္ေန႔ညေန ၄ နာရီ ၄၆ မိနစ္မွာ မသမာသူတို႔ရဲ႔လက္နက္နဲ႔ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမရွိ ေနအိမ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ရပါတယ္။ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ေရာ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု အတြက္ ေရာ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုးရွံဳးမႈႀကီးတခုျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
သူေျပာဆိုခဲ့သလို သူယံုၾကည္ခဲ့သလို ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့က်င့္၀တ္ေတြနဲ႔ေနထိုင္ခဲ့သလားဆိုတာကေတာ့ သူကြယ္လြန္ၿပီး ၁၀ႏွစ္ျပည့္တဲ့အထိ တသေနရပံုကို ေထာက္ရႈၾကည့္ရင္ သူဟာ လူမ်ိဳးစုတခုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသခဲ့တယ္ဆိုတာ ပိုလို႔ထင္ရွားပါတယ္။ ေသေသာသူ ၾကာရင္ေမ့ဆိုတာ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို ဒုကၡမ်ိဳးစံုေပးခဲ့ၾကသူေတြ အတြက္သာ ျဖစ္တာ ေၾကာင့္ပါပဲ။
ကြယ္လြန္ခ်ိန္ထိ KNU ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအရံုး အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ိဳးသားေကာင္စီ (NCUB) မွာ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး (၃) အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး လုပ္ႀကံခံရခ်ိန္မွာ အသက္ ၆၅ ႏွစ္အရြယ္ျဖစ္ပါတယ္။
ယခုစာအုပ္ကေတာ့ သူကြယ္လြန္ျခင္း ၁၀ ႏွစ္ျပည့္အတြက္ သူေရးသားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳ၊ ေဆာင္းပါး၊ ႏိုင္ငံေရးအျမင္မ်ားနဲ႔ သူ႔ကို လြမ္းဆြတ္တသေအာက္ေမ့ေနၾကတဲ့ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္၊ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕စာစုမ်ားကို စုစည္းထုတ္ေ၀တာျဖစ္ပါတယ္။
ပါ၀င္ေရးသားထားၾကတဲ့ ကေလာင္ရွင္မ်ားကေတာ့ ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ၊ ေကာ္သူေလး ေက်ာ္စန္းပြင့္၊ မုန္းေအာင္၊ ေစာေယာင့္ သာအဲဆန္၊ စလားပလန္း (အစုႀကီး)၊ ဧကၠရာဇ္ (ကြင္းေဘာ)၊ မန္းနဲေတဇိန္ (ဘားအံ)၊ ေစာခလိဆဲမွဴး (ေက်ာက္စရစ္)၊ မန္းေ၀ယံဟိန္း (ကနစိုကုန္း)၊ စလွာဖန္း (ကနစိုကုန္း)၊ အိုင္ရွာ၊ စဇင္းဘိုျမင့္ဦး၊ ေစာယဥ္ေက်း (ကမ္းကေလး)၊ ေစာ အယ္ေဘာမူး (ထီးထာေစြ)၊ ေကာ္ခိုထူး၊ မာနယ္ပေလာေစာေစာ၊ ဆရာေမာင္ (ပန္းတေနာ္)၊ ဆန္ဖာထိ (ကြင္းေဘာ)၊ မင္းခိုက္သူ (PIN)၊ ေနာင္မင္း (ထီမန္)၊ ပဒိုမန္းရွာ၊ မန္းအာကာထက္၊ နန္းအိုင္ဆန္ခလိန္၊ ရဲေဘာ္ေဇာ္ေနာင္၊ စ၀ီလ်ံရႈိင္း၊ ကလိုကေစာရိုမဲ၊ ဇင္လင္းထြန္း (ဓႏုျဖဴ)၊ မန္းမင္းရဲေထြး၊ မန္းေတာ (ပန္းတေနာ္)၊ ဖူးပရွား၊ တံနီ (သ၀ီတာ)၊ ေရဆန္၊ ဆာ လားကေပါ၊ ေစာထြန္းလင္း (ကရင္သတင္းစဥ္)တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသစြာ က်င့္ၾကံရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီး ပဒိုမန္းရွာဟာ ၂၀၀၈ ခုေဖေဖာ္ ၀ါရီလ ညေနပိုင္းမွာ အမည္မသိေသနတ္သမား ေတြ ရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမထဲက သူ႔ရဲ႕အိမ္မွာ က်ဆံုးခဲ့ရပါ တယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မုန္းတီးရြံရွာၿပီး လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို သစၥာရွိရွိ ရပ္တည္ကာ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳး အတြက္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတဲ့တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တေယာက္ကို လမ္းခုလတ္မွာပဲ က်ေနာ္တို႔ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။
အခ်ိန္အခါအရ လက္နက္စြဲကိုင္ထားရေပမယ့္လည္း ကေလာင္လက္နက္အစြမ္းကိုလည္း ယံုၾကည္ထားပံုရတဲ့ ကရင္ေတာ္ လွန္ေရးသမားႀကီးဟာ မန္းရွာလားဖန္းအမည္နဲ႔ေရးခဲ့တဲ့ ဂႏၱ၀င္ရက္ျမတ္ ခရီးဆက္ၾကဆိုတဲ့ကဗ်ာမွာေတာ့ သူကြယ္လြန္ သည့္တိုင္ သူ႔မွာတမ္းလား ျဖစ္ရတာမို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
ျမစ္ေခ်ာင္းတို႔ကား
မနားမတန္႔
ခရီးဆန္႔ေန
တာဝန္ေက်စြ။ပင္ေျခတို႔ကား
ရြက္ေဟာင္းမ်ားေႁခြ
ရြက္သစ္ေတြႏွင့္
ႏုတင့္ေပစြ။ေက်းငွက္တို႔ကား
ပ်ံသန္းသြားေန
သဟာေဆြႏွင့္
ထူးတင့္ေပစြ။ရဲေဘာ္တို႔ေရ
မာန္ဟုန္ျပင္းျပင္း
စဥ္စီးဆင္းလို႔
ရြက္ေဟာင္းေႁခြ
ရြက္သစ္ေဝေလာ့
ဂႏၱဝင္ရက္ျမတ္ ရဲရဲျဖတ္ေလာ့။
လူတေယာက္ဟာ ေနထိုင္ရွင္သန္ရင္း ေသဆံုးသြားရၿမဲပါ။ ေသသြားရင္ ၿပီးၿပီဆိုတာက သမိုင္းမရွိတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ မွန္ပါလိမ့္မယ္။ လူတေယာက္ေသဆံုး ကြယ္ လြန္သြား ေပမယ့္ သူ႔သမိုင္း၊ သူ႔ေကာင္းေမြကေတာ့ သတ္လို႔လည္း မရပါဘူး။ ျပန္လည္တသေအာက္ေမ့ရၿပီဆိုကတည္းက သူဟာ သမိုင္းလွသူ အေသျမတ္သူတေယာက္ဆိုတာ ယခုစာအုပ္က သက္ ေသထူခဲ့ပါေတာ့တယ္။
စာေရးသူ – ကေလာင္စံု
စာအုပ္အမည္ – ပဒိုမန္းရွာက်ဆံုးျခင္း ၁၀ ႏွစ္ျပည့္ ေအာက္ေမ့တသျခင္းစာစုမ်ား
အမ်ိဳးအစား – ႏိုင္ငံေရး
ထုတ္ေဝသည့္တိုက္ – ျမန္မာ့ေျခရာစာေပ
ထုတ္ေဝသည့္ကာလ – ၂၀၁၈၊ ေဖေဖၚ၀ါရီ
တန္ဖိုး – ၂၅၀၀ က်ပ္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
