(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၁၆၊ ၂၀၁၈
၂၀၁၇-၂၀၁၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ မဂၢဇင္း ဂ်ာနယ္မ်ား အေတာ္မ်ားမ်ား ရပ္နားသြားၾကၿပီျဖစ္သည္။ မဂၢဇင္းမ်ား ဂ်ာနယ္မ်ား ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာမ်ားကိုအေၾကာင္းျပဳကာ အသက္ေမြးဝမ္းျပဳၿပီး ရပ္တည္ေနရေသာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံ သားမ်ားႏွင့္ ေနာက္ကြယ္မွ မိသားစုဘဝမ်ားစြာလည္း ရွိေနပါေသးသည္။
အၾကမ္းအားျဖင့္ ေလ့လာၾကည္မည္ဆိုလွ်င္ စကၠဴစက္႐ုံႏွင့္ စကၠဴတင္သြင္းသူ၊ ျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်သူ မိသားစုအသိုင္း အဝိုင္း မ်ား ပံုႏွိပ္တိုက္မ်ားႏွင့္ ဝန္ထမ္းမိသားစုမ်ား၊ စာအုပ္အေရာင္းဆိုင္ စာေရးကိရိယာအေရာင္းဆိုင္မ်ားႏွင့္ ဝန္ထမ္း မိသားစု မ်ား၊ အယ္ဒီတာမ်ား၊ စာစီစာရိုက္သမားမ်ား၊ ပ႐ုဖ္ဖတ္သူမ်ား၊ ကြန္ျပဴတာသမားမ်ား၊ ေလးေအာက္ဒီဇိုင္းနာမ်ား၊ စာရင္းကိုင္ မ်ား၊ သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းမ်ား၊ သတင္းေထာက္ႏွင့္မိသားစုဝင္မ်ား၊ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဂ်ာနယ္ဆိုင္မ်ား၊ လက္ေပြ႔ေရာင္းခ် သူမ်ား စသည္ျဖင့္ရွိၿပီး မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္၊ သတင္းစာမ်ားရပ္နားသြားလွ်င္ မ်ားစြာေသာဘဝမ်ားကို ထိခိုက္ေစႏိုင္သည္။
၂၀၁၇-၂၀၁၈ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ ရပ္နားသြားေသာ မဂၢဇင္းဂ်ာနယ္မ်ားမွာ Closer မဂၢဇင္း၊ Look မဂၢဇင္း၊ Family Life မဂၢဇင္း၊ အလင္းတန္းဂ်ာနယ္၊ UNITY ဂ်ာနယ္၊ ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္၊ ဂမီၻရမဂၢဇင္း၊ YOUTH လူငယ္မဂၢဇင္း၊ Beauty မဂၢဇင္း၊ သူရိယအလင္းဂ်ာနယ္တို႔ျဖစ္ၾကၿပီး စာေပေလာကိုေသာ္လည္းေကာင္း စာေပဖန္တီးသူ ဆရာ/မမ်ား လူငယ္ မ်ဳိး ဆက္ စာေပဖန္တီးသူမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံပံုရိပ္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အနာဂတ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း မ်ားစြာထိခိုက္နစ္နာလ်က္ရွိသည္။
စာတတ္႐ုံႏွင့္မၿပီး စာဖတ္မွသာ မိမိ၏ဘဝအတြက္ မိမိ၏မိသားစုအတြက္ မိမိ၏ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ မိမိ၏ရပ္ကြက္ ၿမိဳ႕နယ္ တိုင္းနယ္ျပည္နယ္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားမ်ား မိမိ၏လူမ်ိဳး၊ မိမိတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ သယံဇာတ၊ မိမိေနထိုင္ေသာ ကမၻာေလာကႀကီးကို အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားစြာေပးဆပ္ႏိုင္မည့္ ဆိုသည့္ အက်ိဳးအေၾကာင္းဆီေလ်ာ္မႈမ်ားကို ေရွးက ဆရာ/မႀကီးမ်ား လက္ရွိသက္ရွိထင္ရွားရွိေနၾကေသာ ဆရာ/မႀကီးမ်ားအျပင္ လူငယ္မ်ားကအစ သိၾကသည္ နားလည္ထားၾကသည္ သေဘာေပါက္ၾကသည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။
လူငယ္ေတြစာမဖတ္ၾကဘူး သည္ေခတ္လူေတြစာမဖတ္ၾကဘူးဟု ေျပာဆိုေနယံုႏွင့္ စာဖတ္ရွိန္ျမႇင့္တင္ေရးကိစၥႀကီး ကိစၥ ငယ္တို႔သည္ အသူရာနတ္သိၾကားတို႔ဖန္ဆင္းလိုက္သလို ေရႊပင္ေငြပင္ေပါက္သလို ဥံဳဖြဆို ေပၚေပါက္လာမည္ မဟုတ္ ေၾကာင္းကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းက သိနားလည္ၾကသည္ဟု ယုံုၾကည္ပါသည္။
လူငယ္ေတြေရာ လူႀကီးေတြပါ အားလံုးေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား စာဖတ္လာေအာင္ ဘယ္လို ဘယ္နည္း ဘယ္ပံု ဘယ္နည္းဗ်ဴဟာေတြႏွင့္ လုပ္ၾကမည္နည္း။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေၾကာင့္ အလုပ္ခြင္မ်ားတြင္ အခ်ိန္ေပးကာ နစ္မြန္းေနရ ေသာျပႆနာမ်ား စာအုပ္ေဈးႏႈန္း သယ္ယူစရိတ္ေဈးႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈမ်ား စာၾကည့္တိုက္ရွားပါးမႈမ်ား စသည္ျဖင့္ ျပႆနာ အေထြေထြကို အရင္းဆံုး ပထမဦးစြာ ေျဖရွင္းရမည္ျဖစ္သည္။
လက္ရွိတြင္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ ျပန္ဆက္စာၾကည့္တိုက္မ်ားရွိသည္။ တကၠသိုလ္စာၾကည့္တိုက္မ်ားရွိသည္။ အမ်ိဳး သား စာၾကည့္တိုက္မ်ားရွိသည္။ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္မ်ားရွိသည္။ ၿမိဳ႕နယ္စာၾကည့္တိုက္ ရပ္ကြက္စာၾကည့္တိုက္ ေက်း ရြာစာၾကည့္တိုက္ႏွင့္ လက္က်န္အခေၾကးေငြေပးကာ ငွားရမ္းဖတ္႐ႈႏိုင္ေသာ စာအုပ္အငွားဆိုင္ အနည္းအက်ဥ္း ရွိေသး သည့္အျပင္ ယခု စာေပးအေရးတက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားက အစိုးရအဖြဲ႔အစည္း သက္ဆိုင္ရာဌာနဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္း မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ အားသြန္ခြန္စိုက္ႀကိဳးပမ္းေနၾကေသာ ေရြ႕လ်ားစာၾကည့္တိုက္ ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုး ပရဟိတ ေရြ႕လ်ား စာၾကည့္တိုက္ နည္းစနစ္မ်ားလည္းရွိသည္။
ထိုကဲ႔သို႔လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားရွိေနၿပီဟု ေက်နပ္ေနယံုမွ်ႏွင့္ မၿပီးေသးပါ။ စာအုပ္စာေပမ်ားကို အားလံုးႏွင့္ အလြယ္တကူ လက္ လွမ္းမီေသာေနရာမ်ားတြင္ မ်က္စိခလုတ္တိုက္ေလာက္ေအာင္ က်ယ္ျပန္႔စြာထားရွိႏိုင္ဖို႔ အရက္ဆိုင္မ်ား၊ ဘီယာဆိုင္ ဇယ္ခံု မ်ား၊ ဘိလိယက္ခံုမ်ား၊ ဂိမ္းဆိုင္မ်ား၊ ႏွစ္လံုးထီ၊ သံုးလံုးထီ၊ မူးယစ္ေဆးဝါးတို႔ထက္ ပိုမိုမ်ားျပားေသာ စာၾကည့္တိုက္မ်ား စာဖတ္ဝိုင္းမ်ား၊ စာဖတ္ေဆာင္မ်ားကို လက္ညိႇဳးထိုးမလြဲေအာင္ တည္ေထာင္ႏိုင္ၾကဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းတြင္ အနာဂတ္ႏွင့္ မ်ဳီးဆက္သစ္မ်ားအေပၚတြင္ တာဝန္ေက်ပြန္စြာ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ားကို ခ်န္ ရစ္ေပးခဲ့ၾကဖို႔ ဝတၱရားရွိပါသည္။
အဲသည္ေလာက္ လြယ္ကူပါ႔မလားဆိုၿပီး မလုပ္ဘဲေနလွ်င္ ပို၍ ပို၍ ဆိုးရြားလာရန္သာ အေၾကာင္းရွိသည္မို႔ မျဖစ္မေနႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကရေတာ႔မည္ျဖစ္သည္။ စကားပံုလည္း ရွိၿပီးျဖစ္သည့္အတိုင္း “တေယာက္အားႏွင့္ ယူေသာ္မရ၊ အမ်ားအားႏွင့္ ယူေသာ္ ရ၏” ဆိုသည့္အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးက စည္းလံုးရမည္ ညီညြတ္ရမည္ ဇြဲ လံု႔လ ဝရိယရွိရေတာ႔မည္ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာတႏိုင္လံုးတြင္ရွိေသာ ရပ္ကြက္မ်ား ေက်းရြာမ်ားတြင္ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား ပရဟိတလူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ား ဘာသာေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား စုစည္းကာ တအိမ္လွ်င္ တလကို ၅၀၀ က်ပ္ ၁၀၀၀ က်ပ္ႏႈန္းေလာက္ျဖင့္ စုေပါင္းထည့္ဝင္ၾကၿပီး ကိုယ္ထူကိုယ္ထ စာၾကည့္တိုက္ ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုး စာ ၾကည့္တိုက္မ်ားကို ထူေထာင္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ ေငြေၾကးအားျဖင့္ ဝန္မပိေလာက္ေသာ အေျခအေနျဖစ္သည္ဟု ယူဆမိပါ သည္။ စာၾကည့္တိုက္ေဆာက္လုပ္ရန္ အခက္အခဲရွိေသာ ရပ္ကြက္ေက်းရြာမ်ားအဖို႔ ရပ္ကြက္ ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးမ်ား ဘာသာေရးအေဆာက္အဦမ်ားတြင္ အကူအညီယူျခင္း အကူအညီေပးျခင္း နည္းစနစ္တို႔ျဖင့္ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ဟု လည္း ယံုၾကည္မိပါသည္။ ထို႔ကဲ႔သို႔ ေျမေနရာ အခန္းေနရာမ်ားရွိလွ်င္ အိမ္ေျခ ၅၀ ခန္႔မွ်ရွိလွ်င္ စာၾကည့္တိုက္အစီအစဥ္ကို စတင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီျဖစ္သည္။တစ္အိမ္လွ်င္ ၅၀၀ က်ပ္ႏႈန္းေကာက္ခံလွ်င္ အိမ္ေျခ ၅၀ ရွိပါက ၂၅၀၀၀က်ပ္ အိမ္ေျခ ၁၀၀ ရွိပါက ၅၀၀၀၀က်ပ္ ရရွိမည္ျဖစ္ၿပီး တစ္လလွ်င္ သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္း လံုးခ်င္းစာအုပ္မ်ား သုတ ရသပေဒသာ စာအုပ္မ်ားကို ေဈးႏႈန္း အနည္းအမ်ားအရ အနည္းဆံုး အုပ္ေရ ၁၀ အုပ္မွ အမ်ားဆံုး အုပ္ေရ ၃၀ ခန္႔အထိ စုေဆာင္းကာ စာၾကည့္တိုက္္တခုကို ထူေထာင္ႏိုင္ၿပီျဖစ္ပါသည္။
ယခုလက္ရွိတြင္ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္မွ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဆရာ ညိဳသစ္ငယ္၊ ဆရာကိုဇ (ခ်ပ္သင္း)၊ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္မွဴးေဝ၊ ကဗ်ာဆရာ ေနာင္မင္းခိုင္၊ ကဗ်ာဆရာ ရိုးခက္တို႔ကဦးေဆာင္ကာ စာေပခ်စ္သူမ်ားကိုစုစည္းလ်က္ တစ္လတစ္ေထာင္ခန္႔မွ် ထည့္ဝင္လွဴဒန္းၾကၿပီးလွ်င္ ေၾကာ္ျငာအားနည္းေသာ ေရာင္းအားနည္းေသာ မဂၢဇင္း ဂ်ာနယ္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတို႔ကို ဝယ္ယူ ၿပီး လွ်င္ စာၾကည့္တိုက္မ်ားကို အခမဲ႔ျဖင့္ ျပန္လည္လွဴဒန္းၾကမည့္ အစီအစဥ္ကို စတင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ေနၾကၿပီး စုေပါင္းထည့္ဝင္ေငြ တစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းခန္႔ ရရွိေနၿပီျဖစ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္စဥ္ ၁၉၈၈ မွ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ခန္႔အထိ စာအုပ္ဆိုင္မ်ား စာအုပ္အငွားဆိုင္မ်ား က်ယ္ျပန္႔စြာထြန္းကား ျပန္႔ပြား လ်က္ရွိေသာေခတ္တစ္ခုကို မီခဲ႔ဖူးပါသည္။ ဆံပင္ညႇပ္ဆိုင္ကေလးမ်ား ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးမ်ား ျပန္ဆက္႐ုံးမ်ား ကား ဂိတ္မ်ား ေဈး႐ုံအုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးမ်ား ေထြအုပ္႐ုံးမ်ား တရား႐ုံးမ်ား ဆိုက္ကၠားဂိတ္မ်ားအထိပင္ စာအုပ္စင္ကေလးမ်ား ရွိခဲ႔ဖူး သည္ကို မွတ္မွတ္ရရရွိသည္။
“စာအုပ္စာေပ လူ႔မိတ္ေဆြ” “စာဖတ္ေသာလူမ်ိဳးသည္တိုးတက္၍ တိုးတက္ေသာလူမ်ိဳးတိုင္း စာဖတ္ၾကသည္” “ပညာေရႊအိုး လူမခိုး” “အလိမၼာ စာမွာရွိသည္” “စာတစ္လံုး ဘုရားတစ္ဆူ” “စာေပျမင့္မွ လူမ်ိဳးျမင့္မည္ စာေပေပ်ာက္က လူမ်ိဳး ေပ်ာက္ မည္” “စာမတတ္လွ်င္ လမ္းမွာဖတ္” “ပညာကိုေရွး ဥစၥာကိုေနာက္” “ပညာဆည္းပူး ပန္းသို႔ခူး” “ပညာမရွိ သူ၏ဝန္ထမ္း” “ပညာရွာ ပမာသူဖုန္းစား” “ပညာလိုေသာ္ မပ်င္းႏွင့္ ဥစၥာလိုေသာ္ မျငင္းႏွင့္” “ပညာလို အိုသည္မရွိ” “ပညာ သမာ အာဘာ နတၳိ” “ဥစၥာဟူသည္ မ်က္လွည့္မ်ိဳး ပညာဟူသည္ ျမတ္ေရႊအိုး” စသည္ျဖင့္ ေရွးလူႀကီးမ်ားက စုေဆာင္းသိုမွီးကာ ခ်န္ထား ရစ္ခဲ့ၾကေသာ ဆိုရိုးစကားမ်ားကို လိုက္နာက်င့္ႀကံ အားထုတ္က်ိဳးပမ္းႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သအပ္ပါသည္။
အမၺနဒီေက်ာ္စြာ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
