စိုးခိုင္ညိန္း  – အဲဒါက မျမင္ကြယ္ရာမွာ ရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္

ျမင္ရတာကေတာ့ ေပ်ာ္စရာခ်ည္းပါပဲ
ျမင္ရတဲ့ ေနရာအထိ သြားရွာေတာ့
ျမင္ရတာက ေနာက္တေနရာ ေရာက္သြားတယ္
မ်က္စိမွိတ္လိုက္ရင္ မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းအစပ္ကို ေရာက္သြားမွာလား
ပင္လယ္ကမ္းေျခေရာက္အမွတ္တရတဲ့
အသားကပ္ေအာင္ စိုရႊဲေနတဲ့ အလႊာပါးပါး
အတြင္းသားထဲ အထိ စိုက္ေရာက္သြားတယ္
ျမင္ရတဲ့ အရသာက ဆီဒိုးနားဟိုတယ္ ေရကူးကန္ထဲက ေရရဲ႕အေအးဓာတ္ထဲမွာ
အင္းယားကန္ေဘာင္က ခုံေလးေပၚက အထိအေတြ႔
ပန္းျခံထဲက သစ္ျမစ္ေပၚမိုးထားတဲ့ ထီးတေခ်ာင္းေအာက္က ေအးျမမႈ
မဒမ္တူးေဆာ့ျပတိုက္ထဲက ဖေယာင္း႐ုပ္တုေပၚက အျပံဳး
နယူးေယာက္လမ္းမေပၚက ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲေတြ
ႏွင္းရည္စိုရႊဲေနတဲ့ ခ်ယ္ရီပန္းရနံ႔
ပါးေပၚက တင္းေနတဲ့ အေရျပားကို ေျပေလွ်ာ့ေပ်ာ္က်သြားဖို႔
ေဒၚလာသန္းေပါင္း ဘယ္ေလာက္လိုအပ္မလဲ
လိုအပ္သေလာက္ရရင္ေကာ လိုသေလာက္ရမွာလား
ေရႊေၾကာကို ရွာေတြ႔လိမ့္မယ္ အထင္နဲ႔
အက္ကြဲေၾကာင္းကို ထိုးခြဲလိုက္ေတာ့
ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ အနီေရာင္ေသြးစက္ေတြရဲ႕အဆုံးကို ေရာက္တယ္
ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္ တထိတ္ထိတ္ခုန္ေနတဲ့ ေသြးခုန္ႏႈန္းရပ္သြားေတာ့မွ
လိုခ်င္တဲ့အလွတရားနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေတြ႔ရေတာ့တယ္။။(27, 5, 2017)