ရသေဆာင္းပါးစုံ

ေဒါက္ထက္ (ယူေက) ● ဘိလပ္ကသူရဲ၊ ျမန္မာျပည္ကသူရဲႏွင့္ ဘီ႐ိုႀကီး

ေဒါက္ထက္ (ယူေက) ● ဘိလပ္ကသူရဲ၊ ျမန္မာျပည္ကသူရဲႏွင့္ ဘီ႐ိုႀကီး
(မုိးမခ) ေမ ၂၄၊ ၂၀၁၈

တေလာက ေဖ႔စ္ဘုတ္တခြင္တြင္ အသံထြက္ေသာ ဘီ႐ိုႀကီးတလံုးအေၾကာင္းကို လူအမ်ား ေျပာဆိုေနခဲ႔ၾကသည္။ ကာယ ကံရွင္က live တိုက္႐ိုက္လႊင့္ခဲ႔သည္ကို လူအမ်ားက စိတ္ဝင္တစား ရွိခဲ႔ၾကပါသည္။ ေဒါက္ထက္သည္လည္း သာမာန္ လူသားတဦးျဖစ္သည္မို႔ အေတာ္ပင္ စိတ္ေတာ့ဝင္စားခဲ႔သည္။ သူရဲ၊ နာနာဘာဝမ်ားကို ယံုသူလည္းရွိ၊ မယံုသူလည္း ရွိၾကသည္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ဟု ထင္သူလည္း ထင္ၾကမည္။ ဘီ႐ိုႀကီးက ေၾကာက္စရာေကာင္းသလား ေဒါက္ ထက္တေယာက္ ေတြးမိသည္။

ဘီ႐ိုႀကီးအေၾကာင္း ေပၚေပါက္ၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္ ေဒါက္ထက္တေယာက္ မိမိအလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ Sunderland ေဆး႐ံု ႏွလံုးေရာဂါျပင္ပလူနာဌာနတြင္ျဖစ္သည္။ ေဒါက္ထက္က လူနာၾကည့္အၿပီး လူနာ၏ မိသားစုဆရာဝန္ဆီ စာေရး ေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။

“႐ွဴး … ….”
အခန္းထဲတြင္ရွိေသာ ေရဘံုဘိုင္ေခါင္းက ႐ုတ္တရက္ ပြင့္သြားေလသည္။

အခန္းအတြင္း ေဘးမွ အကူသူနာျပဳအဂၤလိပ္အမ်ိဳးသမီး ဂ်နီဖာက ေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖင့္ ေဒါက္ထက္ကို ေျပာလိုက္သည္။

“ရွင္လည္း ဘာမွမလုပ္ပဲနဲ႔ ေရဘံုဘိုင္က ပြင့္သြားတယ္ေနာ္”

သူမ အသံက ကတုန္ကရင္ျဖစ္ေနသည္။ နဂိုကတည္းကျဖဴေသာ သူမ၏မ်က္ႏွာက ေသြးဆုတ္သြားကာ စကၠဴလိုျဖဴ သြားေလသည္။

ေဒါက္ထက္က ရယ္လိုက္ၿပီး

“မေၾကာက္ပါနဲ႔… လူနာၾကည့္ၿပီးကာစက ဘံုဘိုင္ေခါင္းကို ပိတ္လိုက္တာ ေသခ်ာမက်ပ္လို႔ ေနပါလိမ္႔မယ္”

ေဒါက္ထက္ေျပာစကားကို ၾကားရေတာ့မွ ေသြးဆုတ္ေနေသာ သူမ၏ မ်က္ႏွာ ျပန္လည္၍ ေသြးေရာင္လႊမ္းသြားသည္။

သူမႏွင့္ စကားစျမည္ဆက္ေျပာရင္း တေလာက ႏွလံုးေရာဂါျပင္ပလူနာေဆာင္တြင္ပင္ျဖစ္ခဲ႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္တခုကို ေျပာျပလိုက္သည္။

“တေလာက လူနာၾကည့္ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲမွာ ကူညီအလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ သူနာျပဳက ေျပာတယ္”

သူမ အေတာ္ စိတ္ဝင္စားသြားပံုရသည္။

“ခုန လူနာၾကည့္ၿပီးေတာ့ က်မအခန္းတံခါးကို ဂ်က္မထိုးထားပဲ သူ႕အလိုလို ပိတ္ေနတယ္တဲ့”

တကယ္ေတာ့ ေဒါက္ထက္လည္း တံခါးကို ဂ်က္မထိုးပါ။ သူမကလည္း မထိုးပါတဲ႔။ ဒုကၡလွလွႏွင့္ကား ေတြ႕ေခ်ၿပီ။

“ၿပီးေတာ့မွ ျပင္ပလူနာဌာနက ဆရာဝန္သူရဲအေၾကာင္း ဆက္ေျပာတာေပါ႔”

“ဟုတ္လား”
သူမက ပို၍ စိတ္ဝင္စားသြားသည္။

“မနက္ေစာေစာ လူနာေတြမလာခင္ ဆရာဝန္တေယာက္ ဂ်ဴတီကုတ္အျဖဴဝတ္ၿပီး လူနာစမ္းသပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားတာ ေတြ႕ လိုက္တယ္တဲ့”

“ေနာက္ေတာ့ အခန္းဖြင့္ၿပီး လိုက္ရွာေတာ့ ဘယ္သူမွမေတြ႕ေတာ့ဘူး”

ဒုတိယကမ႓ာစစ္အတြင္းက ျပင္ပလူနာဌာန ေနရာတြင္ ဒဏ္ရာရလူနာအမ်ားအျပား ကုသခဲ႔ၾကသည္။ ေသသူအေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ႔သည္ဟု ေျပာၾကသည္။

အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးမ်ားက မိမိႏွင့္ခင္ေနသူကိုသာ သူရဲတေစၦအေၾကာင္း ေျပာေလ႔ရွိၾကသည္။ သူတို႔ေျပာတာကို မယံုမည္စိုး၍ ထင္သည္။

သူမႏွင့္ စကားေျပာအၿပီး ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးတြင္ သူရဲေျခာက္သည္ဆိုၿပီး နာမည္ႀကီးေသာ လူနာေဆာင္မ်ားကို သတိရ မိသည္။

ေဒါက္ထက္ ဆရာဝန္ဆမ ရကာစအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေဆးတကၠသိုလ္မ်ားကို ပိတ္လိုက္ သည္ေၾကာင့္ ေဒါက္ထက္တို႔ အလုပ္သင္ဆရာဝန္ဆင္းၿပီခ်ိန္တြင္ ေနာက္ထပ္အလုပ္သင္မ်ား မရွိေတာ႔ေပ။ ရန္ကုန္ေရာက္ ကာစ ေဒါက္ထက္လည္း အလုပ္လက္မဲ႔ဘဝ ရေသာႏွထပ္ကြမ္း စီနီယာေဟာက္စ္ေအာ္ဖစ္ဆာအလုပ္ကို ဝမ္းပမ္းတသာျဖင့္ ေလ်ာက္ခဲ႔သည္။ ေအာက္ေျခသိမ္း ေဆးလွည့္ပတ္ထိုး အီးစီဂ်ီ႐ိုက္ဟူေသာ ေဟာက္စာဂ်င္မ်ား၏ အဌာရႆ အပါးမ်ိဳးစံုကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ထပ္ၿပီးကြမ္းခဲ႔ရသည္။ ေဟာက္စာဂ်င္ ထရိန္နင္းဆိုတာ ခ်ိဳနဲ႔လားဟု ေမးရမလားမသိ။

ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး ခြဲစိပ္ကုဌာန လူနာေဆာင္ ၁၃-၁၄ တြင္ တာဝန္က်ရင္း အ႐ိုးရံုဘက္တြင္လည္း တာဝန္ဆင္းရသည္။ ထိုစဥ္က ၁၃-၁၄ တြင္ ခြဲစိပ္ပါေမာကၡက ဆရာႀကီးဦးထြန္းဇံေမာင္ ျဖစ္သည္။ အ႐ိုးဌာန အလုပ္ဆင္းသူမ်ားက သူရဲေျခာက္ ခံရၿပီး ညအိပ္လွ်င္ ေစာင္လာဆြဲ၊ ေျခေထာက္လာဆြဲ လုပ္တတ္သည္ ေျပာၾကသည္။ ေဒါက္ထက္တေယာက္ ေျခေထာက္ အဆြဲမခံခဲ႔ရေပ။ အလုပ္အတူတူတာဝန္က်သူတေယာက္ကေတာ့ သူမ ေျခေထာက္အဆြဲခံရေၾကာင္း ေျပာသည္။ ေဒါက္ ထက္လည္း ဘယ္အခ်ိန္ ေျခေထာက္လာဆြဲမလည္း ေစာင့္ရင္းျဖင့္ပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ သူရဲက လာဆြဲေသာ္ လည္း ပင္ပမ္းလြန္းသျဖင့္ အိပ္ေမာက်ေနေသာေၾကာင့္ မသိသည္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ေဒါက္ထက္ေဆးေက်ာင္းသားဘဝကလည္း ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆးံုႀကီးအ႐ိုးေဆာင္တြင္ လူနာေစာင့္အျဖစ္ လိုက္အိပ္ဘူး သည္။ ေဒါက္ထက္တို႔ေဆးမန္းေဘာလံုးအသင္း ရန္ကုန္တြင္ ေဆးတကၠသိုလ္ေပါင္းစံုေဘာလံုးပြဲတြင္ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲရင္း သူ ငယ္ခ်င္းကလက္က်ိဳးသြား၍ လူနာေစာင့္ လုပ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းက ကြယ္လြန္သူအဆိုေတာ္ခင္ေမာင္တိုး၏ ေယာက္ဖေတာ္ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အၿပိဳင္အဆိုင္ ေဟာက္ၾကေလေသာေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ထင္သည္။ ထိုစဥ္ကလည္း ေျခေထာက္ အဆြဲမခံခဲ႔ရေပ။

ခြဲစိပ္ေရာဂါဌာနတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးေဆးရံုဒပ္ဖရင္သို႔ သြားေရာက္ တာဝန္ထမ္းရသည္။ ဒပ္ဖရင္ တြင္ အလုပ္သင္ဆရာဝန္မ်ား နားေနေဆာင္က သူရဲေျခာက္သည္ဟု နာမည္ႀကီးသည္။ အခန္းအတြင္း အိပ္ေနသူမ်ားကို တံခါးလာေခါက္ၿပီး ထြက္ၾကည့္လွ်င္ မည္သူမွ မရွိဟု ဆိုသည္။ တံခါးဂ်က္ခ်ၿပီးအိပ္လွ်င္ သူ႔အလိုလို တံခါးပြင့္ေနတတ္သည္ဟု ေျပာၾကသည္။ တခါတရံအမ်ိဳးသမီးငိုသံမ်ား ၾကားရသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အလုပ္သင္ဆရာဝန္မ်ား နားေနခန္းက ကိုယ္ဝန္ပ်က္လွ်င္သားအိမ္ျခစ္ခ်ေသာ အခန္းႏွင့္နီးၿပီး လူနာ အေသအေပ်ာက္မ်ားေသာ ေနရာျဖစ္သည္။ အအိပ္ႀကီးေသာ ေဒါက္ ထက္ကိုေတာ့ မည္သည့္သူရဲမွ လာမေျခာက္ခဲ႔ဘူး ထင္ပါသည္။ သို႔မဟုတ္ သူရဲက လာေျခာက္ေသာအခ်ိန္တြင္ ဘယ္လိုေျခာက္ေျခာက္မႏိုးေသာေၾကာင့္ သူရဲစိတ္ပ်က္ၿပီးထြက္သြားျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ ေဒါက္ထက္က အိုဂ်ီမမမ်ားကို ပို ေၾကာက္ရသည္မို႔ သူရဲကိုမေၾကာက္ေတာ့ပါ။ ေဒါက္ဘိနပ္စီးမမမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္မလား ဆံပင္ဖားလ်ားႏွင့္ သူရဲမကိုေရြးမလား ဆိုလွ်င္ ေဒါက္ထက္တြင္ အေျဖရွိပါသည္။

ေဒါက္ထက္ငယ္ငယ္က သူရဲအလြန္ေၾကာက္တတ္သည္။ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမရွိ အဖိုးအဖြားအိမ္တြင္ အေမႏွင့္ေန ခဲ့ေသာ ငယ္ဘဝကို သတိရမိသည္။ အဖိုးအဖြားအိမ္တြင္ အိမ္သာက ဝင္းျခံအေနာက္ထဲ သပ္သပ္ ရွိေလေသာေၾကာင့္ အိမ္ သာတက္မည္ဆိုလွ်င္ အိမ္ျပင္ထြက္ရသည္။ ေဒါက္ထက္တို႔ငယ္ငယ္က ေရနံဆီမီးခြက္ကို သံုးခဲ႔ၾကရသည္။ မီးခြက္ထဲတြင္ ေရနံဆီထည့္ၿပီး မီးစာကို မီးမထြန္းမီ လိုသေလာက္ ဆြဲထုတ္ရသည္။ မီးစာတိုသြားလွ်င္ မီးၿငိမ္းသြားတတ္သည္မို႔ သတိ ထားရသည္။ အိမ္သာတက္ရင္း မီးေသသြားလွ်င္ကား မ်က္ေစ႔မွိတ္၍ သိသမွ် တတ္သမွ် ဘုရားစာကို အကုန္ရြတ္ ဖတ္ရ သည္။ အိမ္သာတက္ၿပီးလွ်င္ကား အိမ္ဘက္သို႔ အသားကုန္ ေျပးေလ႔ရွိသည္။

ေဒါက္ထက္အတြက္ ဆရာဝန္ျဖစ္ရေသာအက်ိဳးတခုမွာကား သူရဲမေၾကာက္တတ္ေတာ့ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ေဆးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတာ္မွ ဆရာသမားမ်ား၏ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္မည္။ ဒုအမ္ဘီ အေလာင္းခြဲရင္း အေလာင္းေကာင္မ်ားကို ေၾကာက္ဖို႔ေတာင္ ေမ႔သြားသည္။ ဆရာမ်ားက ဆံုးမေတာ္မူ မုန္႔ဟင္းခါးအဝေကၽြးတတ္ေသာေၾကာင့္ ဆရာမ်ားကိုေၾကာက္ စိတ္က ပိုႀကီးခဲ႔သည္။ သက္ရွိက သက္မဲ႔ထက္ ပို၍ ေၾကာက္စရာေကာင္းေၾကာင္း ေဒါက္ထက္ သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္း ရခဲ႔သည္။

လူသားဆိုသည္မွာကား ေၾကာက္တတ္ၾကေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပို၍ေၾကာက္စရာတခုခု ေပၚလာလွ်င္ ပထမ မိမိ ေၾကာက္စရာဟု ထင္ထားသည့္အရာမွာ ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ယခုမူကား ဆရာမ်ားကိုလည္း ေဒါက္ထက္ မေၾကာက္ေတာ့ပါ။ ေလးစားသမႈေတာ့ ရွိပါသည္။ ေဒါက္ထက္ဘဝတြင္ ပို၍ေၾကာက္ရေသာ စာေမးပြဲမ်ား၊ ေျဖရွင္းရခက္ေသာ ျပႆနာမ်ားက ပို၍ေၾကာက္ခဲ႔ရသည္။

ေဒါက္ထက္အသက္ရလာသည္ႏွင့္ ဘာကိုေၾကာက္သလည္းဟု မိမိကိုယ္မိမိ ေမးၾကည့္မိပါသည္။ ေဒါက္ထက္တေယာက္ သံသရာ အေႂကြးကိုေတာ့ တကယ္ကို ေၾကာက္ပါသည္။

ဘိလပ္ကသူရဲ၊ ျမန္မာျပည္ကသူရဲႏွင့္ အသံထြက္သည္ဆိုေသာ ဘီ႐ိုႀကီးတို႔ကို ေၾကာက္စရာဟု ေဒါက္ထက္ မျမင္ပါ။ ထို သူရဲမ်ားႏွင့္ အသံထြက္သည္ဆိုေသာ သက္မဲ႔ ဘီ႐ိုႀကီးတလံုးထက္ ေလာဘ၊ ေဒါသအျပည့္ျဖင့္လူမ်ားက အမ်ားႀကီးပို၍ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ဟု ေဒါက္ထက္ ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါသည္။

ေဒါက္ထက္ (ယူေက)


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts