(မုိးမခ) ဧၿပီ ၁၃၊ ၂၀၁၈
● တပ္မဟာ ၇၆၈ ႏွင့္ ရွမ္းတိုင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ား
CPB တပ္မဟာ ၇၆၈ သည္ CPB ပါတီဗဟိုမွ တိုက္႐ုိက္ကိုင္တြယ္သည့္ သီးျခားတပ္မဟာ ၁ ခုျဖစ္သည္။ မည္သည့္ စစ္ေဒသတြင္မွ ပါဝင္ျခင္းမရွိေပ။ တပ္မဟာ ၇၆၈ သည္ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသႏွင့္ ၈၁၅ စစ္ေဒသၾကားရွိ မိုင္းယန္းၿမိဳ႕ နယ္အား အေျချပဳလႈပ္ရွားသည့္ တပ္မဟာျဖစ္သည္။ ၇၆၈ တပ္မဟာသည္ မူလက ရွမ္းအမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္အမည္ျဖင့္ သီးျခားရပ္တည္ခ့ဲေသာ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕တခုျဖစ္ၿပီး ၁၉၇၆ ခုႏွစ္၈ လပိုင္း (ၾသဂုတ္လ) တြင္ CPB ၏ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ တပ္ဖြဲ႕တခုအျဖစ္ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႕စည္းရပ္တည္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။
၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၁ ရက္ေန့တြင္ မိုင္းတံုၿမိဳ႕နယ္၊ နမ့္ကြၽတ္ေခ်ာင္းေဘး ရွမ္းျပည္နယ္ေတာတြင္းတေနရာ၌ က်ဳိင္းတံုေစာ္ဘြား၏ဦးေလးေတာ္စပ္သူ စဝ္ႏြဲ႕ဦးစီးသည့္ ရွမ္းလူငယ္ ၃၁ ဦးသည္ သစၥာေရေသာက္၍ ႏြမ္စစ္ဟန္ (ရဲရင့္ေသာ လူငယ္စစ္သည္ေတာ္) ဟုေခၚသည့္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ကို စတင္ဖြဲ႕စည္းၿပီး ျပည္မအစိုးရကို စတင္ပုန္ ကန္ခ့ဲသည္။ အဆိုပါ ႏြမ္စစ္ဟန္အဖြဲ႕မွအစျပဳ၍ ရွမ္းျပည္နယ္အႏွံ႔တြင္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ား ေပၚေပါက္ လာခ့ဲသည္။
အလားတူပင္ ရွမ္းျပည္နယ္အေရွ႕ပိုင္း က်ဳိင္းတံုေဒသတြင္ ရွမ္းအမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (Tai National Army – TNA) အား ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၁ရက္ေန႔တြင္ စတင္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ ေခါင္းေဆာင္သူမွာ ဦးကုႏၲရအမည္ရွိ ရွမ္းဘုန္းေတာ္ ႀကီးတပါးျဖစ္ၿပီး လူဝတ္လဲၿပီးေနာက္ စဝ္ငါးခမ္းဟု ေခၚေဝၚၾကပါသည္။ စဝ္ငါးခမ္း ေခၚ စိုင္းခမ္းေအာင္ ေခၚ ဦးကုႏၲရသည္ က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕နယ္ ေနာင္ဖါအုပ္စု ဝမ္ကန္နားပူလြယ္ရြာဇာတိျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
စတင္ဖြဲ႕စည္းစဥ္က ဥကၠဌ အျဖစ္ စဝ္ငါးခမ္း၊ ဒုဥကၠဌ ၁ အျဖစ္ ဆရာဦးဘသိန္း (က်ဳိင္းတံုေစာ္ဘြား ေငြတိုက္မွဴး)၊ ဒုဥကၠဌ ၂ အျဖစ္ စဝ္ေခးေဆတုိ႔က ဦးေဆာင္ၿပီးသက္ဆိုင္ရာတပ္ဖြဲ႕အသီးသီးကို ေခါင္းေဆာက္ၾကသူ အဖြဲ႕ဝင္ ၅၀ ခန္႔ပါဝင္သည္။အဆိုပါအဖြဲ႕ဝင္မ်ားသည္ယခင္က်ဳိင္းတံုေစာ္ဘြား လက္ေအာက္ခံနယ္မ်ားျဖစ္ေသာ မိုင္းဆင့္၊ မိုင္းယန္း၊ မိုင္းမ-မိုင္းလား၊ မိုင္းငင္း၊ မိုင္းဆိမ္၊ ပ်က္ကန္႔၊ မိုင္းေယာင္း စသည့္နယ္အသီးသီးမွ ေစာ္ဘြားအႏြယ္မ်ား၊ ယခင္ေစာ္ဘြားအုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ကာကြယ္ေရးပိုင္းတြင္ ပါဝင္ခ့ဲၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ အဆိုပါအဖြဲ႕ဝင္မ်ားတြင္ မိုင္းယန္းတပ္ဖြဲ႕မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ စဝ္ ခြန္ရွဲန္ဝမ္း၊ စဝ္ခြန္ျမင့္၊ စဝ္ေလာဝ္ခမ္း (စိုင္းႏြံပန္း)၊ စဝ္ကန္ခမ္းတုိ႔ပါဝင္ၿပီး မိုင္းမ-မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕မွ စဝ္ခြန္အြန္က်န္ ပါဝင္ သည္။
အေစာပိုင္းတြင္း စဝ္ငါးခမ္းအဖြဲ႕သည္ ႏြမ္စစ္ဟန္ႏွင့္ တဖြဲ႕တည္းျဖစ္ေသာ္လည္း ၁၉၆၄ ဇြန္လခန္႔မွစ၍ စဝ္ဟန္စစ္တိုင္း အမည္ျဖင့္ သီးျခားလႈပ္ရွားသည္ဟု အခ်ဳိ႕မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေဖၚျပသည္။ အခ်ဳိ႕မွတ္တမ္းမ်ားအရ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ စဝ္ငါး ခမ္းအဖြဲ႕မွ စဝ္ခြန္ျမင့္အားကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ထိုင္းနိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕သုိ႔ေစလႊတ္ၿပီး စဝ္ေဆဝိုင္ေခါင္းေဆာင္သည့္ SSA (ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္) တြင္ ပူးေပါင္းပါဝင္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ စဝ္ခြန္ျမင့္သည္ ခ်င္းမိုင္႐ံုးမွျပန္လာၿပီး စဝ္ေလာင္ခမ္း ေခၚစိုင္းႏြံပန္းကို အစားထိုးတာဝန္ေပးအပ္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ စဝ္ငါးခမ္းတပ္ဖြဲ႕တြင္ မိုင္းဆိန္တပ္၊ ပ်က္ကန္႔ တပ္၊ မိုင္းငင္းတပ္၊ မိုင္းယန္းတပ္၊ မိုင္းမတပ္မ်ားပါဝင္ၿပီး က်ဳိင္းတံု၊ မိုင္းပိန္း၊ မိုင္းငင္း၊ မိုင္းယန္း၊ မိုင္းမ၊ မိုင္းေယာင္းစသည့္ ရွမ္းျပည္နယ္အေရွ႕ပိုင္းေဒသမ်ားတြင္ လႈပ္ရွားခ့ဲသည္။
သုိ႔ေသာ္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ အသက္ ၃၇ ႏွစ္သာရွိေသးသည့္စဝ္ငါးခမ္းသည္ ထိုင္းနိုင္ငံ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္ ေဟြခိုက္ အုပ္စု နမ့္ေမာ္ေခါင္ရြာတြင္ လုပ္ၾကံခံခ့ဲရသည္။ စဝ္ငါးခမ္းလုပ္ၾကံခံရၿပီးေနာက္တြင္ က်ဳိင္းတံုတပ္မ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္းဖြဲ႕စည္းခ့ဲေသးသည္ဟု ဆိုသည္။
၁။ တပ္မဟာ ၁ စဝ္အြန္က်န္ဦးစီး မိုင္းမ၊ မိုင္းလား၊ စမ္ေတာက္ေဒသ။
၂။ တပ္မဟာ ၂ စိုင္းေနာ္မိန္းဦးစီး ပ်က္ကန္႔၊ မိုင္းပ်င္းနယ္ေျမ။
၃။ တပ္မဟာ ၃ နန္ရွဲန္ဝမ္၊ အြန္လာ၊ စဝ္ခြန္ျမင့္ဦးစီး မိုင္းယန္းနယ္ေျမ။
၄။ တပ္မဟာ ၄ စဝ္ေဆဟိုက္ဦးစီး မိုင္းေယာင္းနယ္ေျမ။
၅။ တပ္မဟာ ၅ မိုင္းဆတ္ၿမိဳ႕စားဦးစီး မိုင္းဆတ္နယ္ေျမ၊
၆။ တပ္မဟာ ၆ နန္ယီခမ္း ဦးစီး က်ဳိင္းတံုနယ္ေျမတုိ႔ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအားနည္းမႈနွင့္အတူ အဆိုပါတပ္ဖြဲ႕အေတာ္မ်ားမ်ားအင္အားေလ်ာ့က်သြားၿပီး အခ်ဳိ႕လက္နက္ခ်သြားသည္။ မိုင္းလား-မိုင္းမကြင္းတြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ တပ္မဟာ ၁ မွ စဝ္အြန္က်န္ သည္ လည္း ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ကူမင္တန္ႏွင့္ေပါင္း၍ CIA အေထာက္အပ့ံယူရန္ လာအိုနယ္အတြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္သြားသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စဝ္အြန္က်န္းလည္း လုပ္ၾကံခံခ့ဲရသည္။ အဓိကက်န္ေနသည္မွာ မိုင္းယန္းေဒသတြင္လႈပ္ရွားသည့္ စဝ္ခြန္ ျမင့္တို႔ဦးစီးသည့္ တပ္မဟာ ၃ ျဖစ္သည္။
● စဝ္ခြန္ျမင့္ႏွင့္ တပ္မဟာ ၇၆၈
အဖျဖစ္သူ နန္ဆမ္၊ အမိျဖစ္သူ အိေကာင္ခမ္းတုိ႔မွ စဝ္ခြန္ျမင့္အား ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၂၇ ရက္တြင္ဖြားျမင္၍ ငယ္ အမည္မွာ အိုက္ယီေပါက္ဟု ေခၚပါသည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ စဝ္ငါခမ္းေခါင္းေဆာင္သည့္ က်ဳိင္းတံု TNA သုိ႔ ဝင္ေရာက္ခ့ဲသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဧျပီလတြင္ တပ္ရင္း ၉ အမည္ျဖင့္ မိုင္းယန္းေဒသတြင္ ျပန္လည္လႈပ္ရွားခ့ဲသည္။ ထိုအခ်ိန္က နန္ရွဲန္ဝမ္က ဥကၠဌ၊ စဝ္ခြန္ျမင့္က စစ္ဦးစီးမွဴးအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ခ့ဲၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ေမလမွစ၍ လြယ္မီးတိုက္ပြဲ၊ မိုင္းေလြတိုက္ပြဲ၊ မြန္က်န္႔တိုက္ပြဲ၊ မိုင္းမတိုက္ပြဲ၊ ခ်င္းသနက ၄ ႏွင့္ တိုက္ပြဲ၊ ဝမ္က်င္းတိုက္ပြဲစသည့္တိုက္ပြဲစသည့္တိုက္ပြဲမ်ားကို ဦးစီးတိုက္ခိုက္ခ့ဲသည္။ စဝ္ငါးခမ္း လုပ္ၾကံခံရၿပီးေနာက္ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္တြင္ စဝ္ခြန္ျမင့္တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ အေရွ႕ပိုင္း (SSA-E) ၏ တပ္မဟာ ၃ အျဖစ္ မိုင္းယန္း ဆီလူးနယ္ေျမတြင္လႈပ္ရွားခ့ဲသည္။ တပ္မဟာ ၃ ဌာနခ်ဳပ္အား နမ့္လမ္းေခ်ာင္းအနီးဝမ္ဆီမြန္းတြင္ အေျချပဳခ့ဲ၍ မိုင္းယန္း ပတ္ျခာလည္တြင္ ျဖန္႔ခြဲလႈပ္ရွားခ့ဲသည္။
မိုင္းယန္ေဒသသည္ မူလက က်ဳိင္းတံုေစာ္ဘြားအုပ္ခ်ဳပ္မႈဧရိယာတြင္းမွျဖစ္သည္။ မိုင္းယန္းအား က်ဳိင္းတံုေစာ္ဘြားလက္ ေအာက္ခံ ဖ်ား ေခၚ ၿမိဳ႕စား စိုင္းမုန္႔ အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ မိုင္းယန္းေတာင္ဖက္ (မိုင္းယန္းႏွင့္ က်ဳိင္းတံုၾကား) ရွိ မို္င္းေလြႏွင့္မိုင္းခတ္ အား ဟိန္ေခၚ တိုက္သူၾကီး (ေထာင္စုသူႀကီး) အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ မိုင္းယန္း မိုင္းေလြ ေဒသသည္ ရွမ္းရြာအမ်ားစုတည္ရွိၿပီးရွမ္းတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားပုန္ကန္ၾကေသာအခါ မူလ ရွမ္ၿမိဳ႕စား၊ တိုက္သူႀကီးစသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွ အႏြယ္အမ်ား အျပားပါခ့ဲသည္။ စဝ္ခြန္ျမင့္တပ္မွ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ စိုင္းႏြံပန္း၏ဖခင္ ရွန္နန္႔ပန္းမွာမိုင္းယန္းေဒသမွ ဟိန္ ေခၚ တိုက္ သူႀကီးတဦးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း မိုင္းယန္း၊ ဆီလူး၊ မိုင္းေလြ၊ မိုင္းကြယ္ေဒသရွိ ရွမ္းလူထု၏ေထာက္ခံမႈျဖင့္ စဝ္ခြန္ျမင့္ တပ္ဖြဲ႕ ရပ္တည္နိုင္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုရမည္။
စဝ္ခြန္ျမင့္တပ္ဖြဲ႕သည္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းတြင္ ၈၁၅ စစ္ေဒသမွ ရဲေဘာ္ေဖေသာင္း၊ ရဲေဘာ္စိုင္းလင္းတုိ႔ႏွင့္ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ CPB ႏွင့္တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕စည္းခ့ဲၿပီး CPB ထံမွ လက္နက္ခဲယမ္းအကူအညီရယူခ့ဲသည္။ CPB ႏွင့္ပူးေပါင္း သည့္အခ်ိန္တြင္ စဝ္ခြန္ျမင့္၏တပ္မွာ အင္အား၄၀၀ ေက်ာ္ ၅၀၀ နီးပါးရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕စည္းၿပီးေနာက္ပိုင္း CPB ၈၁၅ စစ္ေဒသ၊ အေရွ႕ေျမာက္ တပ္မဟာ ၈ တုိ႔ႏွင့္ ပူးတြဲစစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္ပါဝင္ခ့ဲသည္။ (၈၁၅ စစ္ေဒသ အခန္းတြင္ေဖၚျပၿပီး) CPB ႏွင့္ပူးေပါင္းၿပီးေနာက္ပိုင္း စဝ္ခြန္ျမင့္က အဓိက ေခါင္းေဆာင္ခ့ဲသည္။
၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ စဝ္ခြန္ျမင့္တပ္ဖြဲ႕သည္ CPB ၏ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္အျဖစ္ အျပည့္အဝကူးေျပာင္းခ့ဲသည္။ တေလ်ာက္လုံး ၈၁၅ စစ္ေဒသႏွင့္တြဲလာခ့ဲေသာ္လည္း ၈၁၅ စစ္ေဒသ၌ စဝ္ခြန္ျမင့္တပ္အားျဖည့္ဆည္းေပးရန္ ေကဒါမလုံေလာက္ဟူေသာ အေၾကာင္းအခ်က္ေအာက္တြင္ CPB ဗဟိုမွ ပါတီေကဒါမ်ားေစလႊတ္ၿပီး ဗဟိုမွတိုက္႐ုိက္ခ်ဳပ္ကိုင္သည့္ ေဒသႏွင့္ တပ္ဖြဲ႕အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။
စဝ္ခြန္ျမင့္တပ္ဖြဲ႕လႈပ္ရွားရာ မိုင္းယန္းေဒသအား က်ိဳင္းတံုေျမာက္ပိုင္းခ႐ုိင္အျဖစ္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ ခ႐ုိင္အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ရဲေဘာ္ခ်ိန္ခ်င့္ရံု (စစ္ခ်ြမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ ခ႐ုိင္မွဴးအျဖစ္ စဝ္ခြန္ျမင့္က ေဆာင္ရြက္သည္။ တပ္ဖြဲ႕အားလည္း တပ္မဟာ ၇၆၈ အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းသည္။ နိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ ရဲေဘာ္သာႏု (စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ တပ္မဟာမွဴးအျဖစ္ စိုင္းႏြံ ပန္းတုိ႔က ေဆာင္ရြက္သည္။ CPB မွေစလႊတ္သည့္ ပါတီေကဒါမ်ားက တပ္မဟာ၊ တပ္ရင္းမ်ားတြင္ နိုင္ငံေရးမွဴ းတာဝန္မ်ား ကို ထမ္းေဆာင္ၾကသည္။ တပ္ရင္း ၃၊ ရင္း ၆၊ ရင္း ၉ ဟူ၍ တပ္ရင္း ၃ ရင္းဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ တပ္မဟာ ၇၆၈ ဖြဲ႕စည္းစဥ္က အင္အား ၁၅၀၀ အထိရွိခ့ဲသည္။ တပ္မဟာ ၇၆၈ ဌာနခ်ဳပ္အား ဆီလူး၌အေျခစိုက္ၿပီး မိုင္းယန္း၊ မိုင္းေလြ၊ မိုင္းကြယ္၊ မိုင္းယန္းႏွင့္ ဆီလူးၾကားရွိ ဝမ္ခါး၊ ဝမ္ဆန္တဝိုက္တြင္ တပ္ရင္းမ်ားအား ျဖန္႔ခြဲလႈပ္ရွားခ့ဲသည္။
သုိ႔ႏွင့္ မူလက က်ဳိင္းတံုေဒသတြင္ေပၚေပါက္လာသည့္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မွ တပ္မဟာတခုသည္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွစ၍ CPBႏွင့္ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕၍ ပူးတြဲလႈပ္ရွားရာမွ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ CPB ဗဟိုမွခ်ဳပ္ကိုင္သည့္ တပ္မဟာတခုႏွင့္ ခ႐ုိင္တခုအျဖစ္ေပၚထြက္လာခ့ဲေပေတာ့သည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ေမာင္ေမာင္စိုး
ဓာတ္ပုံ – ဝဲ မွယာ စဝ္ငါးခမ္း၊ စဝ္ခြန္ျမင့္၊ စိုင္းႏြံပန္း၊ ခြန္ဆာ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
