ေမာင္စြမ္းရည္ ● တံတားနီ ေမာ္ကြန္း
(မုိးမခ) မတ္လ ၁၈၊ ၂၀၁၈
(၁)
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္
စိမ္းစိုလွပ၊ အာရွ ဥယ်ာဥ္
ကမၻာတခြင္မွာ စာတင္ ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။
ေရကန္အသင့္၊ ၾကာအသင့္နဲ႔
ပင္ျမင့္ပင္ေစာက္၊ ပင္ေအာက္အေျခ
ေမာင္ေတြ မယ္ေတြ၊ ေဖာ္ေရြ ရယ္ရႊင္
ၾကည္လင္သာယာ၊ ျမန္မာအနာဂတ္
သားျမတ္သမီးမြန္၊ ကြၽန္ေခတ္ေတာ္လွန္
ခံယူခဲ့ၾက သခင္ဘဝျဖင့္ လွပသမုိင္း ရွိခဲ့တယ္။
ပိေတာက္ ကံ့ေကာ္
အေၾကာ္စကား၊ စိန္ပန္းမ်ားနဲ႔
နံ႔ရွားႀကိဳင္လြင့္၊ ခါတန္သင့္မွာ
ပြင့္မ်ဳိးစံုေဝဆာ
ကန္ထဲမွာၾကာ၊ ကန္ေဘာင္မွာ ပိေတာက္
ေလသင့္ရာ ႀကိဳင္ေလွာက္လို႔
မိုးေသာက္ေနဝင္၊ ေႏြဝင္မုိးကူး
အလွထူးတဲ့ ဒို႔နယ္ေျမ။
အင္းလ်ားရတနာ၊ ကန္ေတာ္သာမွာ
ျပာျပာလဲ့လဲ့၊ လႈိင္းေဘာင္ဘင္ ဖြဲ႔ေတာ့ကုိ
ေလအသြဲ႔မွာ ေလွနဲ႔ရြက္လႊင့္
ငွက္သဘင္ ငွက္ညီလာ
ဟသၤာေသာင္တင္း၊ ေရႊပိန္ညႇင္းတုိ႔
ေဖာ္ခ်င္းငယ္ရွာၾက
စာဆုိေတြ ကဗ်ာသလို႔
သာစြငယ္ စာမႊမ္း
စာေမာ္ကြန္းတင္ရတယ္။
(၂)
တေန႔ေသာအခါ
ကန္လမ္းမွာ ညံႂကြက္၊ ခ်ီတက္ေႂကြးေၾကာ္
ေအာ္သံေတြ ၾကားမိေတာ့ သြားၾကည့္မိတယ္။
ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရး …. ဒုိ႔အေရး
စစ္အာဏာရွင္ ျပဳတ္က်ေရး …. ဒုိ႔အေရး တဲ့။
ေက်ာင္းသားေလးေတြပါ
ဘာလက္နက္မွမပါ
ႏုိ႔ဆာသလုိ ဟစ္ေႂကြး
ဒီမုိကေရစီအေရး
ခ်က္ခ်င္းေပး ခ်က္ခ်င္းေပးလုိ႔
ေတးဆိုသလုိနဲ႔ အေရးဆိုရင္း လာၾကတယ္။
မိဘေတြကုိယ္စား
ပည္သူေတြကုိယ္စား
သားသမီးငယ္၊ လူရြယ္ကေလးမ်ားဟာ
ကမၻာမေၾက၊ ဗမာေျပ ဗမာေျပနဲ႔
ကမၻာမေၾက သီခ်င္းကုိလည္း
ရင္းတြင္းလႈိက္ဖုိ သီဆိုလုိက္ၾကတယ္။
သူတို႔ေရွ႕မွာ
ရင္ဆုိင္လာေနတာ၊ လံုထိန္းေတြပါလား
ဒုိင္းလႊားေတြကုိင္၊ တင္းဘုတ္ေတြကုိင္
ေသနတ္ေတြကုိင္ကာ၊ ခ်ီတက္လာ
ဘယ္ညာ ဘယ္ညာ
စစ္ခြာသံတေျဖာင္းေျဖာင္း
ကန္လမ္းေၾကာင္း တုန္ဟည္း
စစ္ဆင္ေရးႀကီးလုိပါလား။
သူတို႔ေနာက္မွာ
သံခ်ပ္ကာကားေတြ၊ စစ္ကားေတြ
မီးသတ္ကားေတြ၊ အခ်ဳပ္ကားေတြ
တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းနဲ႔ ျမည္ဟိန္းလာေတာ့တယ္။
(၃)
သူပုန္သူကန္၊ မႈန္ဆန္ရမ္းကား
ေသာင္းက်န္းသူမ်ား၊ ႏွိမ္နင္းဖို႔ သြားမွာလား
ငါတို႔အုိးအိမ္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ကာကြယ္ဖို႔ သြားမွာလား
ျပည္သူ႔စစ္သား၊ ဒုိ႔စစ္သားတဲ့
ၿမိဳ႕ကားလမ္းမွာ ရန္သူရွာေတာ့
ဘာေတြ သူတို႔ေတြ႔မွာလဲ။
သူတို႔ေတြ႕တာ
ေက်ာင္းသားေတြပါ။
ဒုတ္ေတြ ဓားေတြမပါ
အပ္တုိ အပ္က်ိဳးမပါ
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ၊ စည္းကမ္းရွိစြာ၊ ယဥ္ေက်းစြာ
ဟစ္ေႂကြးေတးဆုိ
လုိခ်င္သမွ် ဖြင့္ဟၾက႐ံုပါ။
အို…. ျဖစ္ရေလ
ေဝသာလီျပည္၊ ဘီလူးဝင္တာ
ၾကားဖူးမွာေပါ့၊
႐ုိက္ဟာ ႏွက္ဟာ၊ ဖမ္းဟာ ဆီးဟာ
တီးဟာ ေဆာ္ဟာ၊ သတ္ဟာ ျဖတ္ဟာ
ဟစ္ကာ ေအာ္ကာ၊ ဒုတ္စၾကာရမ္း
ႀကိမ္ဘမ္းနဲ႔ ႐ုိက္
လုိက္ဟာ ေျပးဟာ၊ ကန္ေဘာင္မွာက
ကန္ခ်ေရထဲ၊ ဆြဲႀကိဳးကုိျဖဳတ္
နာရီကုိျဖဳတ္၊ ဆုပ္ကုိင္ဆံပင္
ေျမျပင္ ဒရြတ္၊ ကုိယ္ဝတ္ စုတ္ၿပဲ
ေသြးသံရဲနဲ႔၊ ကားထဲပစ္တင္
ေသရွင္မသိ၊ ညႇပ္ပိ မြန္းအုိက္
ငရဲသည္ေျမ ဆုိက္ေရာက္ၿပီ။
(၄)
ကန္ေဘာင္စိမ္းလည္း၊ မစိမ္းေစြးနီ
တံတားျဖဴလည္း မျဖဴေသြးနီ
ကားလမ္းဆီလည္း ေသြးညႇီရႊဲရႊဲ
အုတ္ခဲ ဒုတ္က်ိဳး၊ သံဆူးႀကိဳးမွာ
ပုဆုိးတစ၊ ထမီစနဲ႔
ဖိနပ္ကကၽြတ္၊ ဒရြတ္ဆြဲေၾကာင္းတုိ႔
ယင္ေလွာင္းေစးကပ္၊ မီးသတ္ပုိက္နဲ႔
ပက္လုိက္ေဆးေၾကာ၊ ေသြးေမ်ာေရစီး
နီၿပီးနီကာ၊ ျမန္းခဲ့ၿပီ။
တံတားျဖဴက၊ မျဖဴနီေစြး
ေသြးသမုိင္းကုိ
သမုိင္းပညာရွင္၊ ေမာ္ကြန္းတင္ေလာ့
ေရျပင္အားလ်ား၊ ေငြလႈိင္းၾကားမွာ
ေသြးမ်ား ေပ်ာ္ဆင္းခဲ့ပါၿပီ။
မိခင္လဲငုိ၊ ဖခင္ငုိခဲ့
ဆရာလဲငုိ၊ တပည့္ငုိခဲ့
ေျမျပင္လဲငုိ၊ ေရျပင္ငုိခဲ့
ယုိစီးမ်က္ရည္၊ တံတားနီက
တည္ေလာ့သက္ေသ
မေက်ဥဒါန္း
ေအာင္ဆန္း ေအာင္ေက်ာ္ သိေစသတည္း။ ။
ေမာင္စြမ္းရည္
၁၂၊ ၃၊ ၂၀၀၃။
သစၥာ ေတာ္လွန္ေရး စာေပမဂၢဇင္း
အမွတ္ ၉၊ ေမလ ၂၀၀၆ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
