ျပည္သစ္ဟန္ ● ငါတုိ႔တင္ေဝးတာ မဟုတ္ပါ
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၇
ငါတုိ႔တင္ေဝးတာ မဟုတ္ပါ
ပဲခူးနဲ႔တညင္လည္းေဝးတာပဲ
နယူးေယာခ္နဲ႔တုိင္ေပလည္း ေဝးတာပဲ
ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးလည္း ေဝးတာပဲ
ငါတုိ႔တင္ေဝးတာ မဟုတ္ပါ
ပလက္ေဖာင္းေပၚက ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ႀကီးလည္း ေဝးတာပဲ
က်ဴးေက်ာ္တဲထဲက ထမင္းဝုိင္းေလးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ထဲက စားပြဲဝုိင္းေတြလည္း ေဝးတာပဲ
ပင္လယ္ထဲကေက်ာက္ေဆာင္နဲ႔ အႏုပညာျပခန္းထဲက လက္ရာေတြလည္း ေဝးတာပဲ
ငါတုိ႔တင္ေဝးတာမဟုတ္ပါ
ဘာေနဗ်ဴးကျမက္ခင္းျပင္နဲ႔ သုဝဏၰက ျမက္ခင္းျပင္လည္း ေဝးတာပဲ
သစ္ရြက္အဖ်ားေလးေတြနဲ႔ ေရေသာက္ျမစ္ေတြလည္း ေဝးတာပဲ
မင္းႏႈတ္ခမ္းတြဲေလာင္းေလးနဲ႔ ႏွင္းရည္စက္ေလးေတြလည္း ေဝးတာပဲ။
ငါတုိ႔တင္ေဝးတာ မဟုတ္ပါ
အခုကဗ်ာအစနဲ႔ အဆုံးလည္း ေဝးတာပဲ
ငါတုိ႔ေတြေဝးႏုိင္တာပဲ
ေဝးေနႏုိင္ျခင္းက နီးေနႏုိင္ျခင္းတမ်ိဳးပါပဲ။
ျပည္သစ္ဟန္