ေမာင္ေအာင္မြန္- ေခတ္စံု လူစံုႏွင့္ တြဲတတ္ေသာ မင္းေက်ာ္မင္း- ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၂၉၇)

ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၂၉၇)
ေမာင္ေအာင္မြန္
ေခတ္စံု လူစံုႏွင့္ တြဲတတ္ေသာ မင္းေက်ာ္မင္း

(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၊ ၂၀၁၇

(၁)

စာေရးဆရာ မင္းရွင္ မိတ္ဆက္ေပး၍ ခင္မင္ေသာ ဗိုလ္မွဴးဘေသာ္ (ေမာင္ေသာ္က) အယ္ဒီတာခ်ုပ္ လုပ္ေသာ ေရွ႕သို႔ထုတ္ရာ ရံုးသို႔ေရာက္သြား၏။ Forward အယ္ဒီစားပြဲ၌ ထိုင္ေနေသာ ဦးေက်ာ္မင္းႏွင့္ ဆရာေမာင္ေသာ္က မိတ္ဆက္ေပး၍ သူႏွင့္စေတြ႔စ သိ၏။

၁၉၅၉ ခု၊ ေအာက္တိုဘာလ ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာ့အသံတြင္ စက္မႈလက္ေထာက္ အလုပ္ရခ်ိန္တြင္ သူလည္း အဂၤလိပ္ပိုင္းအစီအစဥ္၌ ရွိေနေသးဟုထင္၏။ သူတို႔က ၀င္ဒါမီယာကရက္ဆင့္မွာ–ကၽြန္ေတာ္ တာဝန္က် သည္ကား ေရကူးအသံလႊင့္ စက္ရံုမွာမို႔ ေရဒီယိုကၾကားဖူးေနသူ ဦးေက်ာ္မင္းႏွင့္ မဆံုလိုက္ရပါ။
၁၉၆၀ ခု၊ ျပည္လမ္း ျမန္မာ့အသံ ဖြင့္ခ်ိန္တြင္ ဦးေက်ာ္မင္း အလုပ္ထြက္ကာ VOA (Burmese) , Washington DC သြားေရာက္ အသံလႊင့္ေနၿပီ။

(၂)

အဂၤလိပ္စာေတာ္၊ အဂၤလိပ္လိုအေျပာေကာင္းေသာ ဦးေက်ာ္မင္းသည္ အဂၤလိပ္ စကားေျပာ အေမရိကန္၌ ေနထိုင္စဥ္ကာႏွစ္မ်ားအတြင္း Media မည္မွ်ၾကြယ္လာမည္ကို အလြယ္တကူခန္႔မွန္းႏိုင္ပါ၏။ ဦးခင္ေဇာ္(ဆရာK) တည္ေထာင္ေသာ ဗမာ့အသံ အဂၤလိပ္ပိုင္းအစီအစဥ္တြင္ ဦးႀကီးတင္၊ ဦးလွဘူးတို႔ႏွင့္ ႏွစ္အတန္ၾကာတြဲလုပ္ခဲ့သူမို႔ သူ႕စကားအတိုင္း ဆိုရေသာ္ အဂၤလိပ္စာညံ့ခ်င္ရင္ေတာင္ အင္မတန္ပင္ပန္းႀကီးစြာႀကိဳးစားရေပလိမ့္မည္။

၀ါရွင္တန္ရွိ ျမန္မာစစ္သံမွဴးရံုးမွ ဗိုလ္မွဴးႀကီးaအာင္ေဌး(aနာက္ပိုင္း စစ္ေထာက္ လွမ္းေရး/ ျပန္ၾကားေရး<န္ႀကီး)၏အားထားရာjဖစ္လိုက္၏။

(၃)

ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ျပန္ၾကားေရးဌာနက အဂၤလိပ္ဘာသာႏွင့္ ထုတ္ေဝေသာ Forward ဂ်ာနယ္၌ အယ္ဒီတာလုပ္၏။ ထို႔ေနာက္ Guardian သတင္းစာအယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ေျပာင္းသြားဟု သိလိုက္ ရသည္။ ထိုအခါ မင္းေက်ာ္မင္းနာမည္ႏွင့္ ေရးသားေသာသူ႔လက္ရာမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖတ္ၾကရ၏။

မင္းေက်ာ္မင္းမွာလည္း ေမာင္ေသာ္ကကဲ့သို႔ပင္ ဟာသ(Humour) ရွိသည္။
ေမာင္ေသာ္က ျမန္မာလိုေရးေသာသေရာ္စာမ်ားလိုပင္ မင္းေက်ာ္မင္း၏ ကိုယ္ေတြ႔ေဆာင္းပါးတိုမ်ား ဖတ္ ေကာင္းလွပါ၏။ အဂၤလိပ္လိုေရးသားရာ၌ လြယ္ကူရွင္းလင္း၍ ေက်ာင္းသားမ်ားႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾက၏။
ထို႔ေနာက္ တရား၀င္နာမည္ဦးေက်ာ္မင္း ေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္ကာ မင္းေက်ာ္မင္းဟုသာတြင္သည္။

(၄)

မင္းေက်ာ္မင္းႏွင့္စတင္ရင္းႏွီးသည္က ၁၉၈၁ ခု၊ ႏွစ္မွာပါ။
သူက ျမန္မာ့ သတင္းစဥ္ (ျပည္ပ) အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ျဖစ္ေနၿပီ။ ႏိုင္ငံျခားတြင္အလုပ္သြားလုပ္လိုလွ်င္ ထြက္ရမည္ဟုသတ္မွတ္၍ ကၽြန္ေတာ္ျမန္မာ့အသံက ထြက္လိုက္သည္။ VOA (Burmese) , Washington DC အတြက္ စာေမးပြဲေအာင္၏။ အေရြးခံရ၏။ သို႔ေသာ္ မသြားရ၊ အညစ္ခံ ထားရ၏။

KUNA (Kuwait News Agency) ၏ ျမန္မာျပည္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံျခားသတင္း ေထာက္အလုပ္ရ၏။
သို႔ေသာ္ အသိအမွတ္ျပဳလႊာမရ၊ အညစ္ခံေန ရျပန္ၿပီ။

ျပန္ၾကားေရးဌာန ဒု ၀န္ႀကီးက အစြမ္းထက္ေသာ ေထာက္လွမ္းေရးဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ေဌးပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္စံုကိုသိခြင့္ရလိုက္ေသာ မင္းေက်ာ္မင္း စတင္ခင္မင္လာ၏။ စာေရးဆရာခ်င္းမို႔ စာနာျခင္းျဖစ္ေပလိမ့္ မည္။

VOA (Burmese) , Washington DC သို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆက္သြယ္ေသာစာမ်ားကို သူျပင္ေပးသည္။ သူကိုယ္တိုင္လုပ္ခဲ့ေသာဌာနမို႔ အထိေရာက္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႏိုင္နင္းလြယ္ကူစြာေရးေပး၏။ မင္းေက်ာ္မင္းသည္ ေခါင္းထဲက ေတြးလို႔မဆံုးေသး လက္အဂၤလိပ္လိုလက္ႏွိပ္စက္ႏွင့္ရိုက္ၿပီးေနၿပီဟုဆိုရေလာက္ေအာင္ပင္ ျမန္ဆန္သြက္လက္လွပါဘိ။

ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ညစ္ထားေသာအခ်က္မ်ားဟုတ္မဟုတ္ ေထာက္လွမ္း ေရးကစံုစမ္းၿပီး ကင္းရွင္းေၾကာင္း အစီရင္ခံစာတက္လာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း KUNA (Kuwait News Agency) ၏ ႏိုင္ငံျခားသတင္း ေထာက္ ျဖစ္လာေတာ့သည္။

အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဦးေက်ာ္မင္းလို ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ထဲ သတင္းသြားယူရသည္။ သူလည္းဝမ္းသာေန၏။ ပိုၿပီးေတာ့လည္း ရင္းႏွီးလာၾကရာ ကၽြန္ေတာ္က ညစာဖိတ္ေကၽြးသည္ကို သူလက္ခံ ကာ မိသားစုႏွင့္အတူ ဘိုကေလးေက်ာင္းလမ္းရွိ ကၽြန္ေတာ္ငွားေနေသာအိမ္သို႔ေရာက္လာ၏။

ေအးေအးေဆးေဆးစားၾက စကားေျပာၾကႏွင့္ မိသားစုခ်င္းလည္း ရင္းႏွီးသြားၾက ၏။
သိပ္မၾကာမီမွာပင္ စိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္လာရၿပီ။ က်ံဳတနိတြင္ ေရနံျပင္ႀကီးေတြ႔၍ တေန႔ ပီပါ သန္းေပါင္းဘယ္ေလာက္ထြက္ မည္ စသျဖင့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို မဆလပါတီဥကၠ႒ႀကီး ဦးေနဝင္း ဦးေဆာင္ကာျပုလုပ္၏။ အေသးစိတ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ခ်ိဳက ကိန္းဂဏန္းမ်ားႏွင့္တင္ျပ၏။ ေဒါက္ညီညီကလည္း ျမန္မာျပည္ ေန႔ခ်င္းည ခ်င္း ခ်မ္းသာေတာ့မည္ဟုဆို၏။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားလည္း သတင္းပို႔ၾကသည္။
ကူ၀ိတ္က ေရနံထြက္ေသာ ႏိုင္ငံျခားသို႔တင္ပို႔ေရာင္းခ်ေသာ ႏိုင္ငံမို႔ အထူးစိတ္၀င္စားသြား၏။ ေမးခြန္းေတြ တသီႀကီးေမးလာစဥ္ ေရနံျပင္ႀကီးမဟုတ္ အက္ေၾကာင္းက မဆိုစေလာက္ေလးသာထြက္ဟု ျဖစ္သြား သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေျဖရွင္လို႔မရႏွင့္ အလုပ္ျပဳတ္သြားေတာ့၏။
သက္သက္မဲ့ သားေကာင္းျဖစ္သြားရေသာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မင္းေက်ာ္မင္းက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္မွာ ကြယ္လြန္ခ်ိန္ ထိျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

(၅)

ျမန္မာ့သတင္းစဥ္(ျပည္ပ) အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဦးေက်ာ္မင္းသည္ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ ေန႔စဥ္စည္းေ၀းထိုင္ကာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပရမည့္ ႏိုင္ငံျခားသတင္းမ်ားေရြးေပး၏။ TV မွၿဂိဳတုသတင္းမ်ားကို ျမန္မာ့အသံသို႔ သြားေရာက္စည္းေဝးကာ ေရြးေပးရ၏။ အျပန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္သို႔ဝင္လာၿပီး ၿမိဳ႕ထဲသူ႔ကားႏွင့္ ေခၚသြားသည္။
သူအလုပ္အားခ်ိန္ဆို ကၽြန္ေတာ္သြားလိုရာမဂၢဇင္းတိုက္မ်ားသို႔ ကားႏွင့္လိုက္ပို႔ေပး၏။ ႏႈတ္သြက္သူမင္းေက်ာ္မင္း သည္လိုႏွင့္ကလ်ာမဂၢဇင္းတြင္ ျမန္မာလိုေရးေသာ ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္ ျဖစ္လာ၏။ ဂီတပေဒသာမဂၢဇင္း တာဝန္ယူထုတ္ေနေသာ ဦးဘိုးဟံႏွင့္ခင္မင္စြာစကားေျပၾကရင္း အဂၤလိပ္စာသင္ခန္းစာ လစဥ္ေရးေပးဖို႔ သေဘာတူ လိုက္ၾက၏။

ဦးဘိုးဟံေဆးရံုတက္ေနေသာ ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းေဆးရံုသို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပါေခၚကာ သြားၾကည့္သည္။
ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးကအလုပ္မလုပ္၊ ကေလးႏွစ္ေယာက္က အတန္းႀကီးလာၿပီလို႔ က်ဴရွင္ဖိုးကျမင့္မို႔ သူအထူး စာနာ ကူညီ၏။ သူ႕ကားႏွင့္ ဟိုဟိုဒီဒီလိုက္ပို႔ေပးျခင္းကပင္ ေက်းဇူးႀကီးမားလွပါဘိ။ စကားေျပာတိုင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဘြင္းဘြင္းႀကီး ေျပာတတ္ သူမို႔ မႀကိဳက္သူမ်ားလည္း ရွိခ်င္ရွိမည္။
 

ဦးေက်ာ္မင္း၏ ပုဂၢလိကဘဝ (Private Life) ကိုကၽြန္ေတာ္မေရးလိုပါ။
သူစာေရးလွ်င္ အမ်ားဆံုးေရးေသာ သူ႔သမီးႀကီး မိဂ်မ္းအေၾကာင္း သူေျပာျပခဲ့သည့္မ်ားစြားတို႔ထဲ ေကာက္ႏႈတ္ေရးပါရေစ။ မိဂ်မ္း ဆယ္တန္းေရာက္ခ်ိန္တြင္ သမီးေလးအငယ္ေထြးက သူငယ္တန္း၊ ပညာေရးတကၠသိုလ္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း၌ ေနၾက၏။

ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ေနာက္ဆံုးေန႔ေျဖအၿပီး မိဂ်မ္းစားဖို႔ မင္းေက်ာ္မင္း ေခါက္ဆြဲ ေၾကာ္၀ယ္သြားသည္။
ျမင္သြားသိသြားေသာ အငယ္ေထြးက ဆယ္တန္းလည္း ေမးခြန္းနဲ႔ေျဖရၿပီး ေအာင္စာရင္းထြက္တယ္၊ သူငယ္တန္းလည္း ေမးခြန္းနဲ႔ေျဖရၿပီး ေအာင္စာရင္းထြက္တယ္၊ ဘယ္ရမလဲဆိုၿပီး အကုန္စားပစ္လိုက္တယ္၊ သူကိုယ္တိုင္က မတရား လုပ္မလို႔ ႏႈတ္ပိတ္ေရငံုေနလိုက္ရပံု ကၽြန္ေတာ့ကိုေျပာျပ Guardian သတင္းစာ၌ ေဆာင္းပါးေရး၏။

ေနာက္္တပုဒ္က မိဂ်မ္းအိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင္း။

စစ္ဗိုလ္ေတြ ေကာင္းစားေနေသာေခတ္မို႔ သမီးေလးဗိုလ္ကေတာ္ျဖစ္ဖို႔ ေမွ်ာ္ေတြးႀကိဳးစားေသာ္လည္း အထမေျမာက္ပါ။ ကိစၥမရွိ မိဂ်မ္းက သေဘၤာသားေလးႏွင့္ ေမတၱာမွ်ေန၍ ပိုအဆင္ေျပေလရဲ႕၊ ပူဆာလာ၍ ခပ္ျမန္ျမန္လက္ထပ္ေပးလိုက္သည္။
သေဘၤားသားက ေရထဲမဆင္းေတာ့…ကုန္းေပၚသာမက အိမ္ေပၚသို႔ပါတက္လာၿပီမို႔ သမက္ကိုပါ ေကၽြးထားရပံု–၊ အင္မတန္ဖတ္လို႔ေကာင္း။

(၆)

၁၉၈၈ ခု၊ အေရးအခင္းက တျပည္လံုးကို ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေစ၏။
သူႏွင့္မဆံုျဖစ္ေတာ့ေခ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုလည္း ဘဝပ်က္၊ တကြဲတျပားစီျဖစ္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုး ဘန္ ေကာက္သို႔ စြန္႔စားထြက္ခဲ့၏။ အဂၤလိပ္စာ ႏိုင္နင္းကၽြမ္းက်င္သူခပ္ရွားရွားမို႔ ဦးေက်ာ္မင္းအလုပ္ျဖစ္ေနဟု သတင္းၾကားရ၍ ဝမ္းသာပါ၏။

၁၉၉၅ ခု၊ ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ သူလုပ္သြားေသာ VOA (Burmese) , Washington DC သို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္လာ၏။ သူဘယ္ေလာက္ ဝမ္းသာေနမည္ကို တိုင္းတာ၍မရႏိုင္ပါ။ သူ႔သတင္းမ်ား မျပတ္ၾကား ေနရသည္။ က်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့ဟုလည္း သိရ၏။ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ လူႀကံဳက သူကိုယ္တိုင္သြားေပးမည္ဆို၍ အသံုးဝင္ အီလက္ထရြန္းနစ္ပစၥည္းေလးထည့္ေပးလိုက္၏။

အေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ ထိုင္းတံဆိပ္ေခါင္းကပ္ စာတေစာင္ ဘန္ေကာက္ကေရာက္ လာသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္တြင္ အလုပ္ရ၍ စားခဲ့သည့္ထမင္းအလုပ္ျပဳတ္သြား၍ အစာမေၾကျဖစ္ေနရာ ခုေတာ့ အစာေၾက သြားၿပီဟု အစခ်ီကာ ၃ မ်က္ႏွာစာရွည္ႀကီးေရး၏။ Parkinson ေရာဂါျဖစ္ေနပံုလည္းပါ၏။ သမီးေလးေတြက အေဖလိုအဂၤလိပ္စာ ေတာ္ၾက၍ က်ဴရွင္ျပၾကႏွင့္ အဆင္ေျပပံု …အေဖ့အက်င့္ေတြမရၾကလို႔ ေတာ္ေသးရဲ႕ဟုေတြးမိၿပီး စိတ္သက္သာရာရပံုကိုပင္ ထည့္ေရးလိုက္ေသးသည္။

ျမန္မာျပည္တြင္း မသြင္းရဟု ပိတ္ထားခ်ိန္၌မွာပင္ Centrum အားေဆး သူ႔ထံ ပို႔ႏိုင္ခဲ့၏။ Phone 552-791 သို႔ဆက္ေမးေတာ့ ရေၾကာင္းသိရ၏။ ေနာက္ပိုင္း မင္းေက်ာ္မင္း စကားသိပ္မေျပာႏိုင္ေတာ့၊ ေနာက္ဆံုး တယ္လီဖုန္းပင္ မကိုင္ႏိုင္ေတာ့ဆိုမွ ကၽြန္ေတာ္လက္ေလွ်ာ့ကာ မဆက္ေတာ့ေခ်။

(၇)

မင္းေက်ာ္မင္း ဆံုးသြားၿပီ။
သူႏွင့္ေခတ္ၿပိဳင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အေတာ္မ်ား မ်ားလည္း ကြယ္လြန္ကုန္ၾကပါၿပီ။ သူလည္းေလ လူသားေပမို႔ မႀကိဳက္ခ်င္စရာေတြလည္း ရွိမည္မုခ်။ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔မူ မခင္မင္ကတည္းက ထားရွိေသာ သူ႔စာနာမႈ ….ေနာက္ပိုင္း အျပတ္ကူညီမႈ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစု အဆင္ေျပသြားခ်ိန္ သူ႕ရင္တြင္းကပီတိ… စသည္တို႔ ကား ေရးသား၍မကုန္ႏိုင္ပါ။
အဂၤလိပ္ေခတ္၊ ဂ်ပန္ေခတ္၊ ဖဆပလ ေခတ္၊ အိမ္ေစာင့္အစိုးရေခတ္၊ ပထစေခတ္၊ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္၊ မဆလေခတ္၊ န၀တေခတ္ စသျဖင့္ ေခတ္အစံုစံုတြင္ လူစံုႏွင့္ တြဲလုပ္ႏိုင္စြမ္းေသာ မင္းေက်ာ္မင္း၏ အရည္အေသြးကို ေတြးေနမိေၾကာင္း ပါ။

၂၀၁၇ ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ(၂)ရက္ေန႔။