ရသေဆာင္းပါးစုံ

ၿငိမ္းေဝ(ကဗ်ာ့အုိးေ၀) – ဝံပုေလြမ်ားနဲ႔အတူအူရန္ ျငင္းဆိုသူ

ၿငိမ္းေဝ(ကဗ်ာ့အုိးေ၀) – ဝံပုေလြမ်ားနဲ႔အတူအူရန္ ျငင္းဆိုသူ

(မိုုးမခ) ႏိုု၀င္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၇
(သူ႔ေဖ့စ္ဘြတ္ကေန ကူးပါတယ္)(၁)
၁၉၁၇ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ ရုရွားႏိုင္ငံရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းအေပၚ သမိုင္းပညာ ရွင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကရပ္တည္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေပၚမူတည္ၿပီး အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သံုးသပ္ၾကတာရွိပါတယ္။ ဒီလိုသံုး သပ္ၾကတဲ့ အထဲမွာ ရုရွေတာ္ဝင္ကဗ်ာဆရာႀကီး`အလက္ဇန္ဒါ ဘေလာ့´ေျပာတဲ့စကားကေတာ့ က်ေနာ့္ကို အစြဲေဆာင္ႏိုင္ဆံုးစကားျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။သူက အဲဒီကာလႀကီးကို`ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ႏွစ္ကာ လႀကီး´လို႔ သံုးသပ္လိုက္ပါတယ္။

အဲဒီေၾကာက္မက္ဖြယ္ ႏွစ္ကာလႀကီးအတြင္းမွာ ရုရွႏိုင္ငံရဲ့ ဘယ္လိုမွေမ့အပ္ႏိုင္ဖြယ္မရွိတဲ့ ကဗ်ာဆရာ လူရည္ခၽြန္တခ်ိဳ႕ ရာဇဥပါဒ္ဒဏ္နဲ႔ ေသဆံုးခဲ့ၾကတာေတြရိွပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အဲဒီေခတ္ဆိုး ေခတ္ ပ်က္ႀကီးရဲ့ဒဏ္ကို မခံမရပ္ႏိုင္တဲ့အဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေသေၾကာင္းႀကံသြားခဲ့ၾကတာမ်ိဳးအထိရိွခဲ့ပါတယ္။
ရုရွကဗ်ာဆရာမ`မာရီနာစဗက္ထေရဗါ´ဟာ အဲဒီလိုကိုယ့္ကိုယ္ကိုေသေၾကာင္းႀကံလို႔ ေသဆံုးသြား ရတဲ့သူေတြထဲက တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။

သူ႕ကိုအဲဒီကာလႀကီးအတြင္းမွာ ေတာ္လွန္ေရးဆန္႔က်င္သူ၊ အရင္းရွင္ေဖါက္ျပန္ေရးသမား၊ ဇာဘုရင့္ဘက္ ေတာ္သား အစရွိတဲ့စြပ္စြဲခ်က္ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ သမုတ္ ခဲ့ၾကပါတယ္။

က်ေနာ္က ရုရွႏိုင္ငံရဲ့သမိုင္းကို တခ်ိန္တုန္းကကုိယ္သန္ရာဘက္တစ္ခုထဲကရပ္ၿပီး ေလ့လာ လက္ခံခဲ့သူျဖစ္ေတာ့ကာ အဲဒီကာလအတြင္း`မာရီနာ´လိုကဗ်ာဆရာေတြရဲ့ အျဖစ္သနစ္ေတြကို သူတို႔ရဲ့ကဗ်ာ ေတြနဲ႔တြဲၿပီးေလ့လာဖို႔ရာ မထက္သန္ခဲ့ပါဘူး။ ( ေနာင္ေတာ့လည္း သူဟာ ေတာ္လွန္ေရးကို ဆန္႔က်င္ေကာင္း ဆန္႔က်င္ခဲ့လိမ့္မယ္ ရုရွျပည္သူေတြအေပၚမွာေတာ့ သစၥာေစာင့္သိခဲ့သူျဖစ္တယ္ဆိုတာနားလည္လာရပါတယ္။)

၁၉၉၂ ခုႏွစ္အတြင္းေတာ္လွန္ေရးဌါနခ်ဳပ္စခန္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ `မာနယ္ပေလာ´ကိုက်ေနာ္ ေရာက္လာတဲ့အခါၾကမွပဲ ရုရွႏိုင္ငံရဲ့အဲဒီ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ ကာလအ ေပၚျပန္လည္ သံုးသပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခါၾကေတာ့မွ `မာရီနာ´ လိုကဗ်ာဆရာတခ်ိဳ႕ကို က်ေနာ္ ေဖၚထုတ္ေတြ႔ရွိလာခဲ့ရတာပါ။ က်ေနာ့္ရဲ့ ေတြ႔ရွိမႈ အသစ္က က်ေနာ့္ကိုတကယ့္ကို စိမ္းလန္းေစ ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။
အထူးသျဖင့္ `မာရီနာစဗက္ထေရဗါ´လုိကဗ်ာဆရာမ်ိဳးရဲ့ အထုပၸတၱိနဲ႔ကဗ်ာေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဂူတခုထဲပိတ္မိေနတဲ့ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကို ဂူအျပင္ဖက္ဆြဲထုတ္လိုက္သလို ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ့္ရဲ့ ရီေနဆန္းကာလတစ္ခုလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရမလားပဲ။

(၂)
ကဗ်ာဆရာမ`မာရီနာစဗက္ထေရဗါ´ရဲ့ဘဝဟာ အင္မတန္ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းပါတယ္။ ျပည့္စံုေအာင္ ေရးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးတပုဒ္ထဲနဲ႔လည္းမျပည့္စံုႏိုင္ပါဘူး။ အတိုခ်ဳပ္ၿပီးေျပာရရင္ လင္ သားျဖစ္သူ`ဆာဂ်ီအဖရြန္´ က ေတာ္လွန္ေရးဆန္႔က်င္သူဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ အသတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ သမီးေလး တစ္ေယာက္က မိဘမဲ့ေဂဟာတစ္ခုမွာ ငတ္မြတ္ေသဆံုးပါတယ္။

သူလည္းပဲ ျပည္ေျပးဘဝနဲ႔ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမဏီနဲ႔ ခ်က္ကိုစလိုေဗးကီးယားကို သြားေနခဲ့ရပါေသးတယ္။
သူ႔ကို ပစၥည္းမဲ့ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကိုဆန္႔က်င္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ဖိအားေပးခဲ့ၾကေပမယ့္ (သူကုိယ္တိုင္ကလည္းကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္ေရးရွပ္ျဖဴဘက္္ေတာ္သားအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။) သူ႔ကဗ်ာေတြ ထဲမွာေတာ့ ဇာဘုရင္ကိုေထာက္ခံေရးသားတာမ်ိဳး လံုးဝမေတြ႔ရပါဘူး။ သူ႔ကဗ်ာေတြက စစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ အၾကမ္းဖက္မႈဆန္႔က်င္ေရး၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ အလွတရားကို အေျခခံေရးဖြဲ႔ထားတာကိုပဲေတြ႔ရပါတယ္။ ယုတ္စြအဆံုး အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အာဏာရကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုေထာက္ခံတယ္လို႔ထင္ရတဲ့ကဗ်ာေတြမေရးသလို ဆန္႔က်င္တယ္ဆိုၿပီးေရးတာမ်ိဳးကိုလည္းမေတြ႔ရပါဘူး။

ဒါေပမယ့္လည္းအဲဒီကာလမ်ိဳးက`အလွတရား၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ စစ္ဆန္႔က်င္ေရးကဗ်ာ´မ်ိဳးေရးတယ္ဆိုရင္ပဲ ေတာ္လွန္ေရးဆန္႔က်င္သူအျဖစ္ စြပ္စြဲခံရသ လိုျဖစ္ခဲ့တဲ့ကာလႀကီးဆိုေတာ့ သူဟာ အဲဒီစြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ပဲ တေလာကလံုးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ဆန္႔က်င္သူ အျဖစ္မ်ိဳး က်ေရာက္ခဲ့ရတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဘာျပဳလို႔လည္းဆိုေတာ့ ဒီတုန္းက ရုရွဇာဘုရင္စံနစ္ဆန္႔က်င္ေရး ပစၥည္းမဲ့အာဏာရွင္စံနစ္ လႈိင္းတံပိုးႀကီးက ရုရွတႏိုင္ငံလံုးကို တဝုန္းဝုန္းရိုက္ခတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။ `မာရီနာ´ တေယာက္ကေတာ့ အဲဒီလႈိင္းတံပိုးႀကီးကို စီးနင္းလိုက္ပါခဲ့တာမ်ိဳးမရွိေပမယ့့္ အဲဒီလႈိင္းတံပိုးႀကီးေအာက္မွာ နစ္ျမဳတ္ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့သေဘာ ရွိတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ပစၥည္းမဲ့ေတာ္လွန္ေရးယဥ္ေက်းမႈ တပ္မွဴးႀကီးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာ ဆရာ`မာယာေကာ္စကီး´နဲ႔ `မာရီနာ´တို႔ တူတဲ့အခ်က္ အထင္အရွားရွိပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး ရပ္တည္ခ်က္ခ်င္းမတူကြဲျပားၾကေပမယ့္ ခံစားခ်က္ျပင္းထန္လႈိင္းဆန္လြန္းတဲ့ အခ်က္ၾက ေတာ့ သြားတူေနတာေတြ႔ရပါတယ္။`မာယာေကာ္စကီး´လည္း သူ႔ကိုယ္သူ အဆံုးစီရင္ သြားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာပါပဲ။

`မာယာေကာ္စကီး´ကိုယ့္ကိုယ္ကုိသတ္ေသသြားၿပီဆိုတဲ့သတင္းကိုၾကားေတာ့ `မာရီနာ´ ဟာ`မာယာေကာ္စကီး´ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာ (၇)ပုဒ္တိတိဆက္တိုက္ေရးတဲ့အထိ စိတ္ထိခိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ `မာယာေကာ္စကီး´အေပၚ သူဘယ္လိုသေဘာထားသလဲဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူေျပာလိုုက္တဲ့စကားကလည္း တကယ့္ကိုေလးနက္လွပါတယ္။

`မာယာေကာ္စကီး´ကို သူက`က်မရဲ့ အခ်စ္ဆံုးရန္သူ´ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ဒီတုန္းက သူဟာ ရွပ္ျဖဴေတြၾကားထဲ မွာရွိေနတဲ့အခ်ိန္ ရွပ္ျဖဴေတြနဲ႔ဆန္႔က်င္ၿပီး ဒီစကားမ်ိဳးေတြကို သူ ေျပာခဲ့တာပါ။ ရွပ္ျဖဴေတြ ေရွ႕ေမွာက္မွာပဲ ကြန္ျမဴနစ္သံမဏိကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္အေပၚ သူက ဂုဏ္ျပဳစြဲလန္း ျပခဲ့တာပါ။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ႏွစ္ကာလေတြအမ်ားႀကီး ေက်ာ္လြန္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ အဲဒီ ေခတ္ဆိုးေခတ္ပ်က္ကာလႀကီးအတြင္း ရုရွႏိုင္ငံ ရုရွျပည္သူေတြရဲ့ရင္ခုန္သံကို အထိေရာက္ဆံုး အနက္ရႈိင္းဆံုး ကဗ်ာေရးဖြဲ႔ေဖၚျပႏိုင္သူေတြအျဖစ္ ကဗ်ာဆရာ `ပက္စတာညက္´( ေဒါက္တာဇီးဗါးဂိုး ဝတၳဳ ေရးခဲ့သူ)နဲ႔ ကဗ်ာဆရာမ `မာရီနာ စဗက္ထေရဗါ´ တို႔ကို ေဝဖန္ေရးဆရာေတြက ဝိုင္းဝန္း အသိအမွတ္ျပဳလာခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။`မာရီနာ´ရဲ့ ကဗ်ာေတြဟာ အဲဒီေခတ္ကာလ `ရုရွႏိုင္ငံရဲ့တန္ဘိုး ရုရွႏိုင္ငံရဲ့ အသံ´ ျဖစ္တယ္လို႔ေတာင္မွ ဆိုလာၾကပါတယ္။

ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတာကေတာ့ သူဟာ `ရယ္လာဘူဂါ´ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ကေလးတၿမိဳ႕မွာ မဲဇာအပို႔ခံရတဲ့သေဘာ ရွိတဲ့အခ်ိန္ ကုိယ့္ကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္သြားခဲ့တယ္ေလ။ (၃၁၊ ၾသဂုတ္လ၊ ၁၉၄၁)။ သူ ေသဆံုးေတာ့ အသက္(၄၈)ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီး ေရးႏိုင္ေနေသးတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။

သူ ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ သူ႔အတြက္ အေၾကကြဲဆံုးျဖစ္ၾကရတဲ့သူေတြထဲက သူလိုပဲ ေတာ္လွန္ေရးဆန္႔က်င္သူအျဖစ္နဲ႔ စြပ္စြဲခံရၿပီး သူ႔ကဗ်ာေတြလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အပိတ္ပင္ခံရ၊ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ စာေရးဆရာသမဂႀကီးထဲက အထုတ္ပယ္ခံရဖူးၿပီး ေနာင္အခါၾကေတာ့လည္း ဆိုဗီယက္ယူနီယံ စာေရးဆရာသမဂႀကီးရဲ့ ဥကၠဌ ျဖစ္လာတဲ့ ကဗ်ာဆရာမႀကီး `အာခ္မာ ေတာ္ဗါ´ကဆိုရင္`မာရီနာ စဗက္ထေရဗါ´ဟာ မႏိုင္ႏိုင္မွန္းသိေနတဲ့ စစ္ပြဲကို ေက်ေက်နပ္နပ္ ဝင္တိုက္ခဲ့သူျဖစ္တယ္လို႔ ေၾကေၾကကြဲကြဲ မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။

`မာရီနာ´အေပၚ ရုရွကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာ `အီလ်ာ အာရင္ဘတ္´(ႏွင္းခဲေပ်ာ္ခ်ိန္ ဝတၳဳ ေရးသူ) မွတ္ခ်က္ခ်တဲ့စကားေတြက `မာရီနာ´ရဲ့ ဥပဓိရုပ္ကို အေပၚလြင္ဆံုးေဖၚႏိုင္တဲ့ စကားေတြလို႔လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ သူက `မာရီနာ´ေလာက္ ေၾကကြဲစရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာ ဆရာမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး လို႔ သူ႔ရဲ့ `လူမ်ား၊ သကၠရာဇ္မ်ား-ဘဝ´ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ ထည့္ေရးခဲ့ပါတယ္။`မာရီနာ´ဟာ နာက်င္ျခင္း၊ အထီးက်န္ျဖစ္ျခင္း၊ ျငင္းပယ္ ခံရျခင္း စတဲ့လမ္းမ်ားအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သူျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေရးခဲ့ေျပာခဲ့ပါတယ္။

မာရီနာရဲ့ ကဗ်ာေတြဟာ သူ ေသဆံုးၿပီးလို႔ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)ေက်ာ္အၾကာ အာဏာရွင္`စတာလင္ေခတ္လြန္ေခတ္´ေရာက္တဲ့အခါၾကကာမွပဲ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခြင့္ ရလာခဲ့တာပါ။ ဒီေတာ့မွပဲ ၿမိဳ႕ေတာ္ ေမာ္စကုိၿမိဳ႕အနီးမွာ သူ႔ပံုတူ ေက်ာက္ရုပ္တစ္ခုထုလုပ္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳႏိုင္ၾကပါတယ္။

က်ေနာ္ အခု သူ႔ရဲ့ စစ္ဆန္႔က်င္ေရးကဗ်ာတပုဒ္ ဘာသာျပန္ေဖၚျပေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့နာမည္ေက်ာ္ ကဗ်ာတပုဒ္လို႔လည္း ဆိုၾကပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္၌ကလည္း ဒီကဗ်ာကို ႏွစ္သက္တဲ့အေၾကာင္း ဝန္ခံအပ္ပါတယ္။

——————————————
ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယားအတြက္ ကဗ်ာ
———————————————-

ဘာျပဳလို႔ မ်က္လံုးေတြထဲ
ဒီလို မ်က္ရည္ေတြ ရွိေနရမွာလဲ
ေဒါသေတြ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႔
အဲဒီမ်က္ရည္ေတြကို သုပ္ပစ္လိုက္စမ္း။
ခ်က္ကုိစလိုဗက္ကီးယားရဲ့ မ်က္ရည္မ်ား
စပိန္ႏိုင္ငံရဲ့ ႏွလံုးသားထဲက မ်က္ရည္မ်ား။

ကမၻာႀကီးကို ဘယ္လုိ အနက္ေရာင္ေတာင္တန္းက
အလင္းေရာင္နဲ႔ မထိေတြ႔ႏိုင္ေအာင္ ကာဆီးထားသလဲ။
အခ်ိန္က်ၿပီ အခ်ိန္က်ၿပီ အခ်ိန္က်ၿပီ
ဘုရားသခင္ဆီ သူ႔လက္မွတ္ ျပန္ေပးဖို႔ရာ အခ်ိန္က်ၿပီ။

ငါ ျငင္းဆိုတယ္
လူမဆန္တဲ့ အရူးေတြရဲ့အိမ္ထဲ
ငါ မေနဘူးလို႔ ျငင္းဆိုတယ္။
ငါ ျငင္းဆိုတယ္
ဝံပုေလြေတြနဲ႔အတူ မအူႏိုင္ဘူးလို႔
ငါ ျငင္းဆိုတယ္။

ငါ ျငင္းဆိုတယ္
ကြင္းျပင္ထဲ ငါးမန္းေတြနဲ႔အတူ မဟစ္ေၾကြးႏိုင္ဘူးလို႔
ငါ ျငင္းဆိုတယ္။

ငါ ျငင္းဆိုတယ္
ေနာက္ျပန္ဆုတ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းတခုမွာ
ငါ မကူးခတ္ႏိုင္ဘူးလို႔
ငါ ျငင္းဆို္တယ္။

နားေထာင္ဖို႔ရာ နားနဲ႔
နိမိတ္ဖတ္ဖို႔ရာ မ်က္လံုးေတြ
ငါ့မွာ မလိုအပ္ဘူး
သင့္ရဲ့ ရူးသြပ္ေနတဲ့ကမၻာအတြက္
အေျဖတစ္ခုပဲ ငါေပးမယ္
အဲဒါ ငါ ျငင္းဆိုလိုက္တယ္ဆိုတဲ့ အေျဖပဲ။ ။
(၁၉၃၈)

ၿငိမ္းေဝ(ကဗ်ာ့အုိးေ၀)

မွီျငမ္း။ ။ ။ (၁) SELECTED POEMS OF MARINA TSVETAYEVA
။ (၂) ေမာင္သာႏိုးရဲ့ `ေတာေမွာ္ရုံလမ္း´ စာအုပ္
။ (၃) ျမသန္းတင့္ ဘာသာျပန္ဆိုတဲ့ `လူမ်ား၊ သကၠရာဇ္မ်ား-ဘဝ´ စာအုပ္


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts