ရသေဆာင္းပါးစုံ

ေဌးမင္းခုိင္ ● အိပ္မက္မ်ားဆီသို႔ ပ်ံသန္းျခင္း

ေဌးမင္းခုိင္ ● အိပ္မက္မ်ားဆီသို႔ ပ်ံသန္းျခင္း
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၇

တေလာက လူငယ္ေလးတဦး ေလယာဥ္ပ်ံတည္ေဆာက္ျပတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးေဝဖန္ၾကတာကို ရိပ္ခနဲ ဖတ္လိုက္ ရတယ္။ အဲဒီ့မွာ စိတ္မေကာင္းစရာအခ်က္တခ်က္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

တခ်ဳိ႕ကလည္း ေပၚျပဴလာျဖစ္ခ်င္လို႔ ေလွ်ာက္လုပ္တာလို႔ ေဝဖန္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူငယ္တေယာက္ ရဲ႕အိပ္မက္ကို အားေပးသင့္တယ္၊ တီထြင္လိုစိတ္ကို အားေပးရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

မွန္ပါတယ္၊ လူငယ္တေယာက္ရဲ႕အိပ္မက္ကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေပးရမွာ လူ႕အဖဲြ႕အစည္းတခု ျပဳသင့္တဲ့ ကုသိုလ္ပါ။

ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕အိပ္မက္ေတြက စိုက္ခ်င္တိုင္း စိုက္လို႔ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ မ်ဳိးေစ့ေလး ႀကဲရံုနဲ႔ အပင္ထမေပါက္တဲ့ အိပ္မက္ေတြလည္း ရိွပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အတတ္ပညာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အိပ္မက္ေတြမွာေပါ့။

အဲလိုေျပာလို႔လည္း ဒီကေလး မတတ္ရေကာင္းလားလို႔ အတတ္ပညာႀကိမ္လံုးနဲ႔ ရိုက္ခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ ပ်ံသန္းျခင္းအိပ္မက္မက္တဲ့သူမွာ အနိမ့္ဆံုး အားနဲ႔အေရြ႕တို႔ရဲ႕ အဆက္အစပ္ (နယူတန္ရဲ႕နိယာမေတြ) ေလာက္ ေတာ့ သိရပါမယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ ယာဥ္ပ်ံတစီးေပၚ သက္ေရာက္တဲ့အား ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးရိွတယ္၊ ဘယ္လိုအခါမ်ဳိးမွာ ဒီယာဥ္ ပ်ံ ႂကြတက္မလဲဆိုတဲ့ အေျခခံအခ်က္ေတြေလာက္ေတာ့ သိရပါမယ္။ ဘာက ယာဥ္ကို ႂကြတက္ေစမလဲ၊ ပန္ကာကလား၊ ေတာင္ပံလား အဲေလာက္ေတာ့ သိရပါ့မယ္။ ဒီ့ထက္ပိုလာရင္ေတာ့ Bernoulli’s Law တို႔ ဘာတို႔ေပါ့။

ရိုက္ညီေနာင္တို႔ ယာဥ္ပ်ံထြင္တယ္ဆိုတာ စိတ္ကူးတည့္ရာ ေလွ်ာက္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိပံၸနည္းက်ပါ။ (ေအာက္မွာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္တရာ​​ေလာက္က ​​ရိုက္ညီေနာင္တို႔ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ပ်ံသန္းျခင္းအီေကြးရွင္းကို ျပထားပါတယ္) ဒါေတာင္ ရိုက္ ညီေနာင္တို႔ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႀကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက အတတ္ပညာဆိုင္ရာ အိပ္မက္အတြက္ အနည္းဆံုးေတာ့ အေျခခံနိယာမေတြကို နားလည္ျခင္းဆိုတဲ့ ေရခံ ေျမခံေတာ့ ရိွမွ ရပါမယ္။ ဟ မရိွလို႔ မရဘူးလားဆို .. မရပါဘူးလို႔ပဲ အျပတ္ေျပာရမွာပါ။ အဲဒါဆို အ-အ အိပ္မက္ မက္သလိုပဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ အိပ္မက္ေတာ့ မက္ပါလိမ့္မယ္၊ ျပန္လည္ ေျပာျပႏုိင္စြမ္းေတာ့ မရိွပါဘူး။

မင္းက ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ဘာကို ေဝဖန္ခ်င္တာတုန္းဆို … တစ္က အဲဒီ့ကေလးဟာ ပ်ံသန္းဖို႔အတြက္ အေျခခံအခ်က္ ေတြေတာ့ သိမွျဖစ္မယ္လို႔ ေတြးမိလား။ ေတြးမိရင္ ဘယ္လိုလိုက္ရွာမလဲ၊ ဘယ္သူ႕ကို ေမးမလဲ။

အဲလိုေျပာလို႔ ကေလးကို အျပစ္တင္တာ လံုးဝမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လို႔ ကေလးက မသိခဲ့ရင္ေတာင္ ဝန္းက်င္က အဲလို အသိကို ျဖည့္ေပးရမွာပါ။ သူ႕ဝန္းက်င္ကေရာ ေဟ့ေကာင္ မင္း ပ်ံခ်င္ရင္ ဒါေတြဒါေတြေတာ့ သိမွျဖစ္မယ္လို႔ ျဖည့္ေပး ပါရဲ႕လား။

တကယ္လို႔ ကေလးက လိုက္ရွာခ်င္ရင္ေတာင္ လိုက္ရွာဖို႔ စာၾကည့္တိုက္ေတြ ဘာေတြ ရိွပါသလား။ ဝယ္မယ္ဆိုရင္ေရာ ရိွပါသလား။

က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာ အဲဒါပါပဲ။

အိပ္မက္မက္တာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ လူအေတြ မက္တဲ့အိပ္မက္ဆို ဘာလုပ္လို႔ ရမလဲ။ အဲဒီ့အတြက္ (အဲလိုမအေအာင္) က်ေနာ္တို႔လူ႕အဖဲြ႕အစည္းက ဘာေတြမ်ား ျဖည့္ဆည္းေပးပါသလဲ။ က်ေနာ္တို႔ပညာေရးကေရာ ဘာေတြမ်ား ျဖည့္ဆည္းေပး ထားပါသလဲ။

ေဒါက္တာသန္းထြန္းက သမိုင္းသင္တာ မ-အ ေအာင္လို႔လို႔ ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ပညာေရးဆိုတာ မ-အ ေအာင္ လို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

မဟုတ္ရင္ .. တေယာက္ခ်င္းစီ အ-သြားပါမယ္။ ၿပီးေတာ့ လူ႕အဖဲြ႕အစည္းပါ အ-သြားပါမယ္။

ဒါဆို …. ဟုတ္ကဲ့ လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကို အ-ေနတဲ့ လူ႕အဖဲြ႕အစည္းက ဘယ္လိုျဖည့္ေပးၾကမလဲဗ်ာ .. ။

ဗလာအိပ္ထဲက ပစၥည္းေတြ ဆဲြထုတ္ျပတာ မ်က္လွည့္ပဲြမွာပဲ ရိွပါတယ္။

အိပ္မက္ေတြလည္း မက္ၾကပါ။

မအအေအာင္လည္း က်ေနာ္တို႔ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားၾကရပါ့မယ္။

(ဒီပို႔စ္ေလးဟာ အဲ့လူငယ္ေလးကို ေဝဖန္တာ၊ သူ႕ကို ေဝဖန္တဲ့သူေတြကို ျပန္ေဝဖန္တဲ့ပို႔စ္ လံုးဝမဟုတ္ပါေၾကာင္း)


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
MoeMaKa English Site

Similar Posts