ခရီးသြား ေဆာင္းပါး ေမာင္ရင္ငေတ

ေမာင္ရင္ငေတ ● ကာရံထားေသာ တံတိုင္းႀကီးမ်ားမွသည္ ျခံစည္း႐ိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား

ေမာင္ရင္ငေတ ● ကာရံထားေသာ တံတိုင္းႀကီးမ်ားမွသည္ ျခံစည္း႐ိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၅၊ ၂၀၁၇

ဘာလင္ျခံစည္းရိုးေရာက္ မရငတ Berliner Mauer (18092010) (Photo BThang)

နာမည္ေက်ာ္ Berliner Mauer ဘာလင္တံတိုင္းႀကီးကို ၿဖိဳခ်ခဲ့ၾကတာ ဒီကေန႔ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာ ကိုးရက္ေန႔မွာ ႏွစ္ေပါင္း အစိတ္ ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ။

German Democratic Republic (GDR) အေရွ႕ဂ်ာမဏီေခတ္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္မွာ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ စုစုေပါင္း ၁၆၀ ကီလို မီတာ ကိုးဆယ့္ေျခာက္မိုင္ခန္႔ရွည္တဲ့ ဒီတံတိုင္းႀကီးကို လူတိုင္းလိုလို ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဒီကေန႔ကာလမွာေတာ့ ဘာလင္ၿမိဳ႕ ေတာ္ကိုေရာက္ရွိလာၾကတဲ့ ခရီးသြားတိုးလ္ရစ္ေတြနဲ႔ စည္ကားေနေလ့ရွိတဲ့ ေနရာတေနရာ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

အတိတ္ကာလကေတာ့ ဂ်ာမန္လူမ်ဳိးေတြ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ ႏွစ္ျခမ္းႏွစ္ပိုင္းကြဲစဥ္က အေရွ႕ဂ်ာမန္ဘက္ျခမ္းကို အုပ္စိုးသူ (လက္ဝဲသမား) မ်ားက ဒီဘာလင္တံတိုင္းႀကီးကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဘာလို႔တည္ေဆာက္ခဲ့သလဲ။ ေမာင္ရင္ငေတ သိသေလာက္ ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီတံတိုင္းႀကီး တည္ေဆာက္ခဲ့ရျခင္းက အေနာက္ျခမ္းက လူေတြ အေရွ႕ျခမ္းကို ဝင္မလာေစဖို႔ တားဆီးတာထက္ သူတို႔ အေရွ႕ဂ်ာမန္မ်ား အေနာက္ဂ်ာမဏီသို႔ မသြားေစခ်င္ မကူးသန္းေစခ်င္တာက အဓိကသာပါ။

(Berliner Mauer) Tschüss Tschüss ႏႈတ္ဆက္ၾကပါစို႔ (ဓါတ္ပံု မရငတ)

 

ဒီကေန႔ လက္က်န္ ဘာလင္တံတိုင္း (Mur de Berlin) (ဓါတ္ပံု မရငတ)

 

ႏွစ္ျခမ္းပဲ့ ဘာလင္ (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဒီတံတိုင္းႀကီးတည္ရွိခဲ့တဲ့ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၈၉ ခုႏွစ္အတြင္း ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္နီးနီးကာလမွာ အေရွ႕ဘာလင္မွာေနၾကတဲ့ အေရွ႕ဂ်ာမဏီသားေတြ အေနာက္ဘာလင္ဘက္ျခမ္းကို ခုန္ေက်ာ္ကူးၾကလို႔ အေရွ႕ဂ်ာမန္ စစ္သားေတြရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔ ေသခဲ့ၾကရသူေတြ အမ်ားအျပားရွိခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလို အႏွစ္သံုးဆယ္ၾကာ ဘာလင္ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ပိုင္းျခားထားခံရတဲ့ အုတ္တံတိုင္းႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ရတာက လူမ်ဳိးေရး ဘာ သာေရးေၾကာင့္ မဟုတ္ရပါဘူး။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီးမွာ စစ္ရံႈးဂ်ာမဏီႏိုင္ငံကို စစ္ႏိုင္ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ မဟာမိတ္ အေမရိ ကန္၊ အဂၤလန္၊ ျပင္သစ္၊ ႐ုရွားတို႔က ေလးစိတ္ပိုင္း၍ ခြဲေဝၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လို႔ စစ္ႏိုင္ မဟာမိတ္ေတြျဖစ္ၾကေပမယ့္ ကြန္ျမဴနစ္ ဆိုဗီယက္ ႐ုရွားနဲ႔က ေက်ာင္းေတာ္ထဲက မတည့္ၾကေလသူမ်ား ျဖစ္ၾကတာနဲ႔အညီ ဆိုဗီယက္တို႔ရဲ႕ ေဝစုရနယ္ေျမ ျဖစ္တဲ့ ဘာလင္အေရွ႕ျခမ္းဟာ ကြန္ျမဴနစ္ေထာက္ခံသူ လက္ဝဲသမားမ်ားရဲ႕နယ္ေျမ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က ဥေရာပလက္ဝဲေတြ အားေကာင္းေနခ်ိန္မို႔ အေရွ႕ဂ်ာမဏီအာဏာပိုင္မ်ားဟာ “Anti-Fascist Protection Wall” အမည္တပ္ၿပီး လက္ဝဲဆန္႔က်င္သူမ်ား မေျပးႏိုင္ရေလေအာင္ အဲဒီလိုနာမည္ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ဘာလင္တံတိုင္း ဆို တာႀကီးကို ေငြေၾကးအကုန္ခံ တည္ေဆာက္ခဲ့တာပါ။

ဒါေပမယ့္လည္း အဲဒီ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ဖက္ဆစ္ကာကြယ္ေရး တံတိုင္းႀကီးကို ကမာၻတဝွမ္းမွာေတာ့ “Schandmauer” (Wall of Shame) လို႔သာ ေလွာင္ေျပာင္ေခၚျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဘာလင္တံတိုင္းႀကီးကေတာ့ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ ဆိုဗီယက္အင္ပါယာႀကီး မၿပိဳကြဲသြားခင္ ႏွစ္ႏွစ္ ခန္႔မွ်ေစာၿပီး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလကိုးရက္ေန႔မွာ လဲၿပိဳက်သြားခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ သံုးရက္ေန႔မွာေတာ့ ဂ်ာမဏီ တႏိုင္ငံတည္းအျဖစ္ ျပန္လည္ေပၚထြန္းလာခဲ့ၿပီး ဆိုဗီယက္ယူနီ ယံႀကီးကေတာ့ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၅ ႏိုင္ငံအျဖစ္ ကြဲျပားျခားနားသြားခဲ့ရပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ေတြ မတူကြဲျပားရာကေန ေပၚေပါက္ခဲ့ရတဲ့ ဒီလိုမ်ဳိး ဘာလင္တံတိုင္းႀကီး ၿဖိဳခ်ခံရၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း အစိတ္အတြင္းမွာ အျခားေသာအေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေပၚလာခဲ့တဲ့ တံတိုင္းႀကီးေတြလည္း ကမာၻအရပ္ရပ္မွာ ရွိပါေသးတယ္။

Korean Demilitarized Zone (DMZ) Hanbando Bimujangjidae (Photo Google)

အဲဒီမွာ ထင္ရွားတာတခုကေတာ့ ဒီကေန႔ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ထိတိုင္ ခိုင္ခိုင္မာမာ တည္ရွိေနပါေသးတယ္။ အေရွ႕အာရွမွာ တည္ရွိ ၿပီး နယ္စည္းေတြကို ျခားနားထားတဲ့ အဲဒီနာမည္ႀကီး တံတိုင္းႀကီးကေတာ့ ေျမာက္နဲ႔ေတာင္ကိုရီးယား ႏွစ္ႏိုင္ငံကို ပိုင္းျခား ထားတဲ့ Korean Demilitarized Zone (DMZ) ပါ။ လူမ်ဳိးတူေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးဝါဒ မတူညီမႈကေန ႏိုင္ငံႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားၿပီး ေနာက္ ကာရံခဲ့ရတဲ့တံတိုင္းပါ။

ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ကိုရီးယားတို႔ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ Demilitarized Zone (DMZ) စစ္မဲ့ဇံု တံတိုင္းႀကီးကို စစ္မဲ့ဇံုလို႔သာ ေခၚေဝၚ ေနၾကေပမယ့္လည္း အဲဒီျခံစည္းရိုးတံတိုင္းရွည္ႀကီးရဲ႕ ဘယ္ဘက္ျခမ္းေရာ ညာဘက္ျခမ္းမွာပါ သံုးလိုက္ၾကတဲ့ ကာကြယ္ ေရးအသံုးစရိတ္ေတြက မီလီယံေတြ ဘီလီယံနဲ႔ခ်ီၿပီး ေသာက္ေသာက္လဲ ကုန္က်ေနမွာကေတာ့ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ မွန္ လွပါေပတယ္တဲ့။ စစ္ျဖစ္ဖို႔ တျပင္ျပင္ျဖစ္ေနတဲ့ စစ္မဲ့ဇံုတံတိုင္းႀကီးတခုသာပါ။

South Korean Soldiers Patrol along the DMZ (Photo Google)

ဒီကိုရီးယားႏွစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ သံဇကာျခံစည္းရိုးႀကီး ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာက ဘာလင္တံတိုင္း ျဖစ္ေပၚလာပံုနဲ႔ သေဘာတရားျခင္းက တူညီၿပီး ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာ တည္ေဆာက္ ၿပီးစီးခဲ့တာေၾကာင့္ အခ်ိန္ျခင္းလည္း သိပ္မကြာလွပါဘူးလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘာလင္တံတိုင္းႀကီးကိုၿဖိဳခ်ႏိုင္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္ ရွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီကီလိုမီတာ ၂၅၀ ေက်ာ္ ရွည္လွ်ားတယ္ဆိုတဲ့ ကိုရီးယားရဲ႕ ျခံစည္းရိုးႀကီးကေတာ့ ဒီကေန႔တိုင္ တည္ရွိေနဆဲပါ။ ေနာက္ထပ္လည္း ႏွစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တည္ရွိေနလိမ့္ ပါဦး မယ္လို႔ တတ္သိကြၽမ္းက်င္ ပညာရွင္မ်ားက ခန္႔မွန္းထားၾကတဲ့ တံတိုင္းႀကီး တခုသာပါ။

ကာရံထားေသာ ကမာၻ႔ျခံစည္းရိုးေတြထဲမွာ သူ႔ရဲ႕ထူးျခားခ်က္က ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ ႏွစ္ဘက္စလံုးက ကိုယ့္ျခံကိုယ္ကာ ကိုယ့္ စည္းရိုးကိုယ္ေစာင့္ လက္နက္ေတြ တျပင္ျပင္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတာင္းဆိုေနၾကတာပါ။ ေျမာက္ဘက္ျခမ္းက ပိုဆိုးတယ္ လို႔ေတာ့ မီဒီယာေတြက ေအာ္သံပိုၾကားရတာေပ့ါ။ သူလည္း Wall of Shame ထဲမွာ ထိပ္ဆံုးတန္းေနရာကို ယူထားတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ ဆင္းေပးမယ့္ပံု မေပၚလွပါဘူးတဲ့။ အဓိက ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္ခဲ့ သူေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ငပြႀကီး အေမရိကန္နဲ႔ ဆိုဗီယက္႐ုရွားတို႔သာပါ ခင္ဗ်ာ။

ယူႏိုက္တက္ကင္းဒမ္း ေျမာက္အိုင္ယာလန္မွာ ခပ္ေသးေသး တံတိုင္းတခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေျမာက္အိုင္ယာလန္ ႏိုင္ငံ မွာရွိတဲ့ Belfast Peace Lines ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျခံစည္းရိုးတံတိုင္းဆိုတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး လူမ်ဳိးေရး မတူညီမႈေတြေၾကာင့္ ကာရံခဲ့ရတာပါ။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာစၿပီး တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကရာက တစတစ တိုးခ်ဲ႕ကာရံခဲ့ၾကတာ အခုဆိုရင္ မိုင္ႏွစ္ ဆယ္ေလာက္ ရွိေနပါၿပီ၊ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးလို႔ ယူဆသူေတြ ရွိလာေနေပမယ့္လည္း ျပန္လည္ ၿဖိဳခ်ဖ်က္စီးပစ္ဖို႔ကေတာ့ အခု ေလာေလာဆယ္ထိ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုပါတယ္။ အဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အေၾကာင္းျပ ျခံစည္းရိုးကိုေတာ့ လာေရာက္ေလ့လာ ၾကည့္ရႈခ်င္ၾကသူ ခရီးသြားတိုးလ္ရစ္ေတြက ပိုမိုမ်ားျပားလို႔လာေနတာေၾကာင့္ အကုန္မဖ်က္ခ်င္ၾကသူမ်ားလည္း ရွိေန ေၾကာင္းပါ။

ေနာက္ထပ္ နာမည္ႀကီး တံတိုင္းျခံစည္းရိုးမ်ားကေတာ့

Ceuta Border Fence (၁၉၉၃) (တည္ေဆာက္သူ စပိန္)
Melilla Border Fence (၁၉၉၈) (တည္ေဆာက္သူ စပိန္)
Israeli West Bank Barrier (၂၀၀၀) (တည္ေဆာက္သူ အစၥေရး)
Mexico–United States Barrier (၂၀၀၆) (တည္ေဆာက္သူ အေမရိကန္)

အဲဒီတံတိုင္းေလးခုထဲမွာေတာ့ အစၥေရးတံတိုင္းႀကီးကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ကမာၻ႔ရန္ဘက္ ပါလက္စတိုင္း ေတြနဲ႔ သမိုင္းတေလွ်ာက္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ လူမ်ဳိးေရး ဘာသာေရး ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြကို အေၾကာင္းျပ ကာရံခဲ့တာျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့သံုးခုကေတာ့ နယ္စပ္ေဒသ လူဝင္မႈ ဥပေဒနဲ႔ အေၾကာင္းျပ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတာပါ။ တျခား နာမည္သိပ္ မထင္ရွားတဲ့ တံတိုင္းမ်ားလည္း ရွိဦးမွာပါ။

အဲဒီတံတိုင္းေတြ အသစ္အေဟာင္းအားလံုး အကုန္လိုလိုကေတာ့ “Wall of Shame” စာရင္းထဲမွာ သာ ပါဝင္ေနတာကေတာ့ ဝမ္းနည္းရမွာလား ဝမ္းသာရမွာလား ေမာင္ရင္ငေတ မခံစားႏိုင္ မသိႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေဒါသ ေလာဘ ေမာဟေတြရဲ႕ၾကားမွာ တံတိုင္းႀကီးေတြကိုေက်ာ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေလပစ္ပြဲက ဘယ္လိုမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို သ႐ုပ္ေဖာ္လို႔ ရႏိုင္ပါေတာ့မလဲခင္ဗ်ာ။

ဒီေနရာမွာ အေမရိကန္တို႔အစၥေရးတို႔က ေမာင္ရင္ငေတနဲ႔ သိပ္မသက္ဆိုင္သလိုမို႔လို႔ နည္းနည္းပိုမိုသက္ဆိုင္တယ္ ထင္ရ တဲ့ ဥေရာပကတံတိုင္းမ်ားအေၾကာင္းကိုသာ ေရးခ်င္မိရပါတယ္။

ဥပမာအေနနဲ႔ျပၿပီး ေရးရရင္ေတာ့ နာမည္အႀကီးဆံုး အေမရိကန္နဲ႔မကၠစီကိုနယ္ေျမေတြကို ပိုင္းျခား ကာရံ ထားတဲ့ Nogales Border Fence (Mexico–US Barrier) တံတိုင္းအေၾကာင္းက ေရးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးဇာတ္လမ္းေတြ တည္ရွိ ရာေနရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ရင္ငေတနဲ႔က အလွမ္းကြာေဝးလွတာမို႔လို႔ မေရးေတာ့ပါဘူး။

တကယ္ေတာ့ ဥေရာပက တံတိုင္းမ်ား ဆိုတာက တကယ္တမ္း ဥေရာပ ကုန္းမႀကီး ေျမေပၚမွာ မရွိ ပါဘူး။ Ceuta Border Fence နဲ႔ Melilla Border Fence ႏွစ္ခုစလံုးက တည္ေဆာက္သူ စပိန္လို႔ဆိုေပမယ့္ စပိန္ေျမႀကီးေပၚတည္ရွိတာ မဟုတ္ပါ ဘူး။ ေျမာက္အာဖရိက ေမာ္ရိုကို ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ တည္ရွိတဲ့ စပိန္္ပိုင္ နယ္ေျမေလးႏွစ္ခုကို ကာရံထားရတဲ့ ျခံစည္းရိုးေတြပါ။ အဲဒီ အေၾကာင္းေတြကို ၂၀၁၄ ဘာလင္တံတိုင္း မရွိေတာ့တဲ့ အႏွစ္အစိတ္ပြဲလုပ္ခ်ိန္မွာ ဒီျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္ၾကသူမ်ားရဲ႕ အေၾကာင္းကိုလည္း ေမာင္ရင္ငေတ စိတ္ဝင္စားသမွ်ဖတ္မိၿပီး ေရးတို႔ထားမိတဲ့ မွတ္တမ္းေတြပါ။

 

ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား Climbing “Valla de Melilla” (Photo Google)

ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၄ ႏိုဝင္ဘာလမွာ ဘာလင္တံတိုင္းႀကီး ၿဖိဳခ်ဖ်က္စီးခဲ့တဲ့ ေငြရတုပြဲ အၿပီးမွာေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတတေယာက္ ဒီကေန႔ေခတ္သစ္ကာလ အရပ္ေနရာေဒသအသီးသီးမွာ အသစ္အသစ္ ကာရံလာၾကတဲ့ တံတိုင္းအသစ္ေတြအေၾကာင္းကို ဆက္စပ္ၿပီး စိတ္ဝင္စားလာမိရပါတယ္။

ဘာလင္တံတိုင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီကေန႔ေခတ္ အခါမွာေတာ့ ဘာမွသိပ္မထူးဆန္းေတာ့တဲ့ ရာဇဝင္ထဲ ထားခဲ့ရ ေတာ့မယ့္အေၾကာင္းတခုသာ ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ သူထက္ ထူးျခားဆန္းျပားတဲ့တံတိုင္း အသစ္အသစ္ေတြ ေပၚလာေနလို႔ပါ။ ေမာင္ ရင္ငေတ တကယ္တမ္းေရးခ်င္တာကလည္း ကိုရီးယားရဲ႕ ျခံစည္းရိုးတို႔ ဘာလင္တံတိုင္းတို႔လို ႏိုင္ငံေရးအရ မဟုတ္ပါဘဲ ကမၻာဦးလူသားေတြ ေခတ္တည္းက ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ သြားလာခဲ့ၾကတာေတြကို တားျမစ္ပိတ္ပင္သလို ျဖစ္ေနရပါတဲ့ ျခံစည္းရိုးသစ္ တံတိုင္းသစ္ေတြရဲ႕ ေပၚေပါက္လာရပံု အေၾကာင္းပါ။ ေမာင္ရင္ငေတကိုယ္တိုင္ကလည္း ျခံစည္းရိုး ခြေက်ာ္ ဝင္ေရာက္လာတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ေရႊ႕ေျပာင္း ေရာက္ရွိလာသူတေယာက္ မဟုတ္လား။

 

စပိန္ပိုင္ ေမာ္ရိုကိုကမ္းေျခက “Valla de Melilla” et “Valla de Ceuta” (Photo Google)

ဘာလင္တံတိုင္းၿဖိဳခ်ခဲ့တဲ့ ေငြရတုေန႔နဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေမာင္ရင္ငေတ ေရးခ်င္တာတခုကေတာ့  စပိန္ႏိုင္ငံပိုင္ ၿမိဳ႕ႏွစ္ၿမိဳ႕က သံ ဇကာတံတိုင္း ႏွစ္ခုရဲ႕အေၾကာင္းကိုပါ။ ႏွစ္ခုစလံုးက စပိန္ႏိုင္ငံဆိုေပမယ့္ အာဖရိကေျမႀကီးေပၚမွာတည္ရွိတာပါ။ Valla de Melilla, Valla de Ceuta အမည္ရပါတယ္။ အဲဒီနယ္ ႏွစ္နယ္က ၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ Mayor-President ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ ေလးမ်ား ျဖစ္လာခဲ့တာပါ။ လူဦးေရက တသိန္း မျပည့္တတ္ပါဘူး။ ယူရိုေငြသံုးၿပီး ယူရိုပီယံယူနီယမ္ အဖြဲ႔ဝင္နယ္ေျမေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဒီေျမႀကီးကိုနင္းမိရင္ အဆင္ေျပႏိုင္ေကာင္းရဲ႕ေတြးထင္ၾကၿပီး ေျခာက္ မီတာျမင့္ သံဇကာတံတိုင္း ႏွစ္ထပ္သံုးထပ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ၾကည့္ၾကဖို႔ ႀကိဳးစားၾကဟန္ တူပါတယ္။ ဒီအ တုိင္း သူတု႔ိေမြးရပ္ေျမမွာ ထိုင္ေနၾကရတာထက္ ငါးမရ ေရခ်ိဳးျပန္ရရင္လည္း မဆိုးပါဘူးေလ အေတြးရွိၾကတာလည္း ပါၾက မွာေပ့ါ။


ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား Climbing “Valla de Melilla” (Photo Google)

အဲဒီၿမိဳ႕ေလးေတြရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က စပိန္ပိုင္ၿမိဳ႕ေတြ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ဥေရာပကုန္းမႀကီးရဲ႕ စပိန္ႏိုင္ငံဧရိယာထဲမွာ တည္ရွိေန တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဖရိကေျမာက္ဘက္စြန္း ေမာ္ရိုကိုျပည္ထဲမွာ တည္ရွိေနၿပီး ေျမထဲပင္လယ္ ကမ္းေျခေဒသေတြပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ အာဖရိကေျမကို စြန္႔ခြာဖို႔  ႀကိဳးစားၾကတဲ့ အာဖရိကသားေတြဟာ အလြယ္ကူဆံုးလမ္းေၾကာင္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ လာခဲ့ၾကရာက ဒီေမာ္ရိုကိုေျမ စပိန္ၿမိဳ႕နယ္ေလးႏွစ္ခုကို ေအာင္ေျမအျဖစ္ ပစ္မွတ္ထား အေရာက္လာၾကေတာ့တာပါ။

ဒီေနရာေတြက ေလွစီးခရီးႏွင္ လာၾကသူေတြ လာတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလွစီးလာၾကသူေတြက တူနီးရွား လစ္ဗ်ားကမ္းေျခမ်ားကေန အီတလီေျမကို ေရေၾကာင္းခရီးနဲ႔ လာတာမ်ဳိးပါ။ အဲဒီ ေလွစီးခရီးႏွင္ၾကသူမ်ားရဲ႕အေၾကာင္း ေမာင္ရင္ငေတေရးထားတာ ဒီေနရာမွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ “ေလွစီးခရီးႏွင္ၾကသူမ်ား” http://www.maungyinngatay.com/2015/09/blog-post.html။

ပထမတခု Valla de Melilla တံတိုင္းကို ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာ စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး နာမည္ တစတစႀကီးလာသလို သံဇကာ ကာမႈကိုလည္း တထပ္ၿပီးတထပ္ တိုးျမႇင့္ၿပီး ကာခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ အခုေတာ့ သံဇကာသံုးထပ္နဲ႔ တံတိုင္းျဖစ္လို႔လာခဲ့ပါၿပီ၊ နယ္ေျမကေသးေသးက်ဥ္းက်ဥ္းမို႔ အရွည္ကေတာ့ ၁၂ ကီလိုမီတာမွ်သာ ရွည္လွ်ားပါတယ္။ အလွ်ားတိုသေလာက္ ျပႆနာ ကေတာ့ မ်ားလွပါေပတယ္လို႔ စပိန္နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ႔ေတြ ညည္းခ်င္းထုတ္ရတဲ့ ေနရာပါတဲ့။

ဒုတိယတခုက Valla de Ceuta သံဇကာ ျခံစည္းရိုးပါ။ သူလည္း ေမာ္ရိုကိုေျမဝိုင္းထားတဲ့ စပိန္ပိုင္ ကြၽန္းစြယ္အငူေလးပါ။ ေျမထဲပင္လယ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ထြက္ေပါက္ ဂ်ီဘေရာ္တာေရလက္ၾကားဝ အဂၤလိပ္ပိုင္ ဂ်ီဘေရာ္တာၿမိဳ႕နဲ႔ ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္း မ်က္ေစာင္းထိုးမွာ တည္ရွိပါတယ္။

 

“Wall of Shame”  ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား (Photo Google)

အဲဒီ သံဇကာတံတိုင္းႏွစ္ခုကို ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းဆီက တည္ေဆာက္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ အေရာက္မွာေတာ့ ေက်ာ္ျဖတ္သူမ်ား မ်ားျပားလာမႈေၾကာင့္ မီဒီယာေလာကမွာ ပိုမို၍ထင္ရွားလာၿပီး ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ျပင္သစ္စကားေျပာ Victimes de nos Richesses ဇာတ္ကား ထြက္လာပါတယ္။

ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္ေနသူမ်ားရယ္ တာဝန္က်တဲ့ နယ္စပ္လံုျခံဳေရးက ရဲေတြရယ္ သံဇကာထက္မွာ ေျပးတမ္းလိုက္တမ္း ကစားေနၿပီဆိုရင္ အခ်ိန္ကိုက္ ေရာက္ရွိလာၾကတာကေတာ့ ကင္မရာႀကီးေတြ တကားကားနဲ႔ မီဒီယာမန္းမ်ားပါ။ အဲသည့္ အခါဆိုရင္ သံဇကာအလယ္မွာ ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္တဘက္ျခား ဇာတ္လမ္းဆင္ၾကသူေတြလည္း ရွိတတ္သလို သံဇ ကာ တံတိုင္းထက္က လူမည္းမင္း သားေတြကလည္း သ႐ုပ္ေဆာင္ မညံ့လွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲ႐ုပ္ရွင္ကား ေပၚလာဟန္ တူပါတယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔ သာယာလွပတဲ့ ေျမထဲပင္လယ္ ကမ္းေျခၿမိဳ႕ကေလးမွာ ဒီလို အ႐ုပ္ဆိုးလွတဲ့ သံဇကာႀကီး ကာရံခဲ့ၾကတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ကပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ဳိး သံဇာကာေတြ ႏွစ္ထပ္ သံုးထပ္ ကာရံလို႔ ထားေပမယ့္လည္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အာဖရိကသားေတြဟာ ဒီသံဇကာႀကီးေတြကို ေက်ာ္ခြလို႔ လာၾကၿပီး စပိန္ေျမ Melilla ၿမိဳ႕ေလးကို ေရာက္လာေနၾကျမဲပါ။ ဒါေပမယ့္ အာဖရိက ေျမႀကီးေပၚမွာ
ရွိတဲ့ Melilla ၿမိဳ႕ကမွ ဥေရာပကုန္းမႀကီးေပၚ ေအာင္ျမင္စြာ ေရာက္ရွိလာတဲ့ အေရအတြက္ကေတာ့
နည္းပါးလြန္းလွပါတယ္တဲ့၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ စာရင္းတခုမွာေတာ့ တေသာင္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ စပိန္နယ္ ေျမႀကီးကို နင္းခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီဘက္ကမ္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကူးခြင့္ရသလဲ ေသခ်ာမသိႏိုင္ပါဘူး။

အာဖရိကေျမမွာ ေမြးဖြားလာၾကတဲ့ သူေတြအဖို႔မွာလည္း သူတို႔ေရေျမမွာ သူတို႔ေနထိုင္လိုၾကမွာက
မလြဲမေသြပါ။ ဒါေပမယ့္ ထိုင္ေနရင္းနဲ႔ အငတ္မခံႏိုင္လို႔ ဒီလိုနယ္စည္းျခားထားတဲ့ ျခံစည္းရိုးေတြကို ခြေက်ာ္ တက္ေနၾကရတဲ့ ျပႆနာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေပၚလာ ေနရျခင္းပါ။ ေသမထူး ေနမထူးေတာ့လည္း ေန႔ေန႔ညည ျခံစည္းရိုး ခြေက်ာ္မႈေတြကို ေတြ႔ျမင္ေနရတာ မထူးဆန္းေတာ့သလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။

“Wall of Shame” ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား (Photo Google)

တကယ္ေတာ့ အဲဒါဟာ ကစားပြဲတခုကဲ့သို႔ အသက္ေတြဘဝေတြကို အေပါင္ထားၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္ေနၾကရတဲ့ အာဖရိကန္သား တို႔ရဲ႕ ရင္နာဖြယ္ရာ ဘဝမ်ားသာပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။

“Wall of Shame”  ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား (Photo Google)

အာဖရိကန္ေတြ အမ်ားစုဟာ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ အာရွသားေတြရဲ႕ မ်က္ေစ့နဲ႔ ႐ုတ္တရက္ ၾကည့္ရင္ မုန္းခ်င္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ေရႊဗမာမ အမ်ားစုကလည္း သူတို႔ကိုေၾကာက္ၾကသလို ရြံၾကသလို ရွိၾကပါတယ္။ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ မိတ္ေဆြ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသား လူမည္းတေယာက္ ပါရီ ေဆးရံုတရံုက လုပ္္သား (Radiologiste,X-Ray Technician) တဦး ရွိပါတယ္။  တကယ္တမ္းကေတာ့သူက သူ႔ရဲ႕ မ်ဳိးႏြယ္အရ အာဖရိကန္ေသြးပါလို႔ အသားမည္း လူမည္း ျဖစ္ေနေပမယ့္ အာဖရိကတိုက္သား တဦး မဟုတ္ပါဘူး။ အေမရိက တိုက္နား ကာေရဘီယန္ ပင္လယ္ထဲက ျပင္သစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္နယ္တနယ္ ျဖစ္တဲ့ Martinique မာတီနစ္ကၽြန္းသားတဦးပါ။ သူကေျပာျပတာက သူအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေဆးရံုကို ေရႊဗမာ သူနာျပဳဆရာမေလးေတြ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးငါးဆယ္ႏွစ္က ေရာက္လာၾကပါတယ္တဲ့၊ သူ႔ကို စ ေတြ႔ၾကသူတိုင္းက ေၾကာက္ရြံ႕ ၾကတဲ့ပံုစံ ျပၾကပါတယ္တဲ့၊ ဘာလို႔မွန္း အစက မသိပါဘူးတဲ့၊ ေနာက္ပိုင္းမွ သူရဲ႕ကပၸလီမည္းမည္းတဲ့ အသားမည္းပံုနဲ႔ လူပံု စံမ်ဳိးကို ေၾကာက္ၾကမွန္းသေဘာမက်ၾကမွန္း သူရိပ္မိခဲ့ရပါေတာ့တယ္တဲ့၊ အာဖရိကန္ေတြရဲ႕ ဘဝအက်ိဳးေပးေတြက အဲလို မ်ဳိးသာပါ။

သူလိုလူမ်ဳိး ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ထဲမွာ အသည္းႏွလံုး ႏူးညံ့လွသလို ကူညီတတ္တဲ့ အိုင္ဗရီကို႔စ္သား အာဖရိကန္စစ္စစ္ႀကီးတေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးၿပီး သံုးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အလုပ္တူတူတြဲၿပီး လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အတူတြဲလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္းမွာ သူကေန ျပႆနာရွာခဲ့တာမ်ဳိး မရွိခဲ့ဖူးပါဘဲ သူကိုသာ ျပႆနာ ရွာခဲ့ၾကသူေတြ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိး သူတို႔ လူမည္းေတြထဲမွာ အသည္းႏွလံုး ေကာင္းၾကသူမ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရွိၾကမွာကေတာ့ ယံုမွားဘြယ္ရာ မရွိပါဘူး။

ဒါေပမယ့္လည္း သူတို႔ေတြဟာ သူတို႔အာဖရိကန္ေတြရဲ႕ ဘဝေပး အေျခအေနေတြ မလွပမႈေၾကာင့္ အခုလို တံတိုင္းေက်ာ္ျဖတ္ ရတဲ့ ဘဝဆိုးမ်ဳိးေတြ အပါအဝင္ အဆိုးေတြမ်ဳိးစံုကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရလို႔လည္း သူတို႔တေတြရဲ႕ အသည္းႏွလံုးေတြက မာေၾကာၿပီး ေနၾကသလို ရိုင္းစိုင္းမႈေတြ မ်ားျပားလာၾကရတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဘဝေပးေတြဟာ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အသည္း ႏွလံုး ျဖစ္လာေစတာပါ။

၁၉၄၅ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ကေန ကမာၻအရပ္ရပ္မွာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေတြျပ တည္ေဆာက္လာခဲ့ၾကတဲ့ ျခံစည္းရိုးေတြက ဒီကေန႔မွာ အႀကီးအေသး အခု ငါးဆယ္ခန္႔ ရွိေနပါၿပီ၊ လြတ္လပ္ေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တြင္တြင္ေအာ္ေနၾကလို႔သာ ေတာ္ ေတာ့ပါတယ္။

 


ပင္လယ္ေရျပင္ထိပ္ေရာက္ ျခံစည္းရိုး (Photo Google)

ျပင္သစ္ တျဖစ္လဲ ေမာ္ရိုကိုသားေဟာင္းတေယာက္ အေျပာအရကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္သံုးဆယ္ ေက်ာ္္ သူခပ္ငယ္ငယ္က သူမိဘ ေမာင္ႏွမမ်ားနဲ႔ အဲဒီ နယ္ေျမေတြကို ေႏြ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆို အနားယူအပန္းေျဖဖို႔ မၾကာခဏသြားခဲ့ၾကဖူးေၾကာင္း အလြန္တရာေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေၾကာင္း အျပာေရာင္ ေျမထဲပင္လယ္ေရျပင္ဟာ သဘာဝအတိ လြတ္လပ္ေအးခ်မ္းသလို ေဒသခံ စပိန္ႀကီးေတြကလည္း သူတို႔ေမာ္္ရိုကန္ေတြအေပၚ သေဘာျဖဴကူညီခဲ့ၾကပါေၾကာင္း နယ္စပ္ဂိတ္ဝေရာက္ကားရပ္ ပတ္စ္ပို႔ အိုင္ဒီေလးျပ အစဥ္ေျပလွပါေၾကာင္း အခုေတာ့  အျပာေရာင္ ေရျပင္ႀကီးလည္း ႏွစ္ပိုင္းပိုင္းခံထားရ သည္မွာ ျမင္တာနဲ႔ပင္ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ေကာင္းလွပါေၾကာင္း၊ တရားခံ ဘယ္သူလဲ ေဟ့ ဆိုတာေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါေၾကာင္း   …။

ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ မဟာရွန္ဂန္ဧရိယာအတြင္း လြတ္လပ္စြာသြားလာခြင့္ေလးေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ မေသခင္ေလး ေနာက္ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ သံုးဆယ္ေလာက္ ရွိတန္ေကာင္းပါရဲ႕လို႔သာ ေမွ်ာ္လင့္ ဆုေတာင္း ေနမိရေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။

 

 

Dem Ak Xabaar (Partir et Raconter) (Photo Google)

ဒီလို အာဖရိကေျမကေန ဥေရာပကုန္းမႀကီးဆီသို႔ အိမ္မက္ေတြ တေလွႀကီးထမ္းၿပီး လာၾကသူေတြအေၾကာင္း ေျမာက္မ်ား စြာထဲက တေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႔ ျဖစ္ရပ္မွန္အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့စာအုပ္ တအုပ္ ရွိပါတယ္။ ဆီနီေဂါ လူမ်ဳိး Mahmud Traoré ရဲ႕ သူကိုယ္တိုင္ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ “ဥေရာပသြား ေတာလား” အေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းလို႔ ေျပာျပခ်က္ ေတြကို မားေဆးလ္ၿမိဳ႕သား ခရီးသြား စာေရးဆရာ ဂ်ာနယ္လစ္ Bruno Le Dantec မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားခဲ့တာပါ။ မိုင္ ၆၀၀၀ ခရီးစဥ္ စြန္႔စားျဖတ္ေက်ာ္ သံဇကာတံတိုင္းေပၚ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္း Dem Ak Xabaar (Partir et Raconter) (Leaving and Telling) စာအုပ္ကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ ျပင္သစ္ဘာသာ စကားနဲ႔ ထုတ္ေဝ ျဖန္ခ်ီခဲ့ပါတယ္။

 

လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမသို႔ မိုင္ေျခာက္ေထာင္ (ကီလိုမီတာ ၉၀၀၀) ခရီး (Photo Google)

 

 

ဆီနီေဂါသားေလး Mahmud Traoré ရဲ႕ စြန္႔စားျဖတ္ေက်ာ္ သံဇကာတံတိုင္းေပၚ ခရီးစဥ္

ဆီနီေဂါ Dakar မွ မာလီႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ Bamako 1353.3 km
နီေဂ်း Niger ႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ Niamey 1413.1 km  Niamey မွတဆင့္ Agadez ၿမိဳ႕ 899.1 km
လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံရဲ႕ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ Ghat
လစ္ဗ်ားအလယ္ပိုင္းက Sebha
လစ္ဗ်ားရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ Tripoli ထရီပိုလီ 772.5 km
တူနီးရွား နယ္စပ္ၿမိဳ႕ Ghadamès 606.3 km
ဆာဟာရသဲကႏၱာရရဲ႕ ေျမာက္ဘက္စြန္းၿမိဳ႕ Ouargla 615.5 km
အယ္ဂ်ီးရီးယားရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ Alger 776.2 km
ေမာ္ရိုကိုႏိုင္ငံနယ္စပ္ Maghnia 547.3 km
ေမာ္ရိုကို Melilla ၿမိဳ႕နဲ႔ Maghnia, Melilla 267.6 km Melilla မွ Ceuta 381.4 km
စုစုေပါင္း ကီလိုမီတာ ၇၅၀၀ ခန္႔ (မိုင္အားျဖင့္ ၆၀၀၀)


Mahmud Traoré ဟာ သူေနထိုင္ရာ ေမြးရပ္ဇာတိ Sénégal ဆီနီေဂၚႏိုင္ငံ Dakar ၿမိဳ႕ေတာ္ကေန အာဖရိကခါးလယ္ Sahel belt နယ္ေျမထဲမွာ ပါဝင္တဲ့ မာလီႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ Bamako၊ နီေဂ်း Niger ႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ Niamey မွတဆင့္ Agadez ၿမိဳ႕ကို ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီကေနမွ လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံရဲ႕ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ Ghat ကိုေရာက္ၿပီး လစ္ဗ်ားအလယ္ပိုင္းက Sebha ၿမိဳ႕ ထုိမွတဆင့္လစ္ဗ်ားရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ Tripoli ထရီပိုလီ ၿမိဳ႕ေတာ္မွတဆင့္ လစ္ဗ်ားရဲ႕ အယ္ဂ်ီးရီးယားနဲ႔ တူနီးရွား နယ္စပ္ၿမိဳ႕ Ghadamès ကိုေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီကေန ဆာဟာရသဲကႏၱာရရဲ႕ ေျမာက္ဘက္စြန္းၿမိဳ႕ Ouargla ေရာက္ၿပီး  ေျမထဲပင္လယ္ကမ္းေျခက အယ္ဂ်ီးရီးယားရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ Alger ကို ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီကေနမွ လမ္းေၾကာင္းရွာရင္း ေမာ္ရိုကိုႏိုင္ငံနယ္စပ္က Maghnia ၿမိဳ႕ကိုေရာက္လာခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ အဲဒီကမွသူရည္ရြယ္ခ်က္ထဲမွာပါတဲ့ ဥေရာပ ေျမႀကီး ကိုနင္းရဖို႔ လမ္းေၾကာင္းရွိရာ ေမာ္ရိုကို တိုင္းျပည္ထဲက Melilla ၿမိဳ႕နဲ႔ Ceuta ဆီသို႔ ေရာက္ရွိလာရပါတယ္တဲ့၊ Ceuta ၿမိဳ႕က ထိမ္းသိန္းေရးစခန္းကို ေရာက္ ရွိခဲ့ဖို႔ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလကေန ၂၀၀၅ ခုႏွစ္အတြင္း စုစုေပါင္း သံုးႏွစ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ ပါတယ္။

အဲဒီစာအုပ္မွာ တရားမဝင္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္သူတေယာက္ရဲ႕ အံၾသဖြယ္ရာနဲ႔ အမွန္အကန္ဘဝကို ေရးသားထားတာပါ။ သူသြားလိုရာ ေျခခ်လိုရာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေျမ ဥေရာပေျမက စပိန္ေျမ Séville ၿမိဳ႕ကိုေတာ့ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ ေအာင္ျမင္စြာ ေျခခ်ႏိုင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေျခာက္ႏွစ္အၾကာမွာ ဒီစာအုပ္ Partir et Raconter ထြက္ရွိလာခဲ့ျခင္းပါ။

ဒီေနရာမွာ ေမာင္ရင္ငေတ တခုသြားသတိထားမိရတာက သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေဒသႏိုင္ငံေတြထဲမွာ လစ္ဗ်ားတႏိုင္ငံကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေတြက ျပင္သစ္ကိုလိုနီေဟာင္း ျပင္သစ္စကားေျပာႏိုင္ငံေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ လစ္ဗ်ားကေတာ့ အီတလီရဲ႕ ကိုလိုနီေဟာင္းႏိုင္ငံပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕ စာေရးသူ သတင္းေထာက္ကလည္း ျပင္သစ္ျပည္ မားေဆးလ္ၿမိဳ႕သားျဖစ္ေနၿပီး သံဇကာတံတိုင္းႀကီးကို ျဖတ္ သန္းေက်ာ္ျဖတ္လာသူ Mahmud Traoré တေယာက္လည္း အခုေတာ့ မားေဆးလ္ၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္ ခြင့္ရေနၿပီလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ သူရဲ႕ ျဖတ္သန္းမႈ သမိုင္းမွာေတာ့ အခက္ခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရ တာကိုေတာ့ ယံုမွားဘြယ္ရာ မရွိပါဘူး။

သည္းခံရမႈ ေစာင့္စားရမႈ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရျခင္း ေငြညွစ္ခံရျခင္း လူသားမဆန္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ားကို ခံစား ခဲ့ရသလို အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ ကူညီၾကမႈေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္တဲ့၊ သဲကႏၱာရထဲမွာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ညေပါင္းမ်ားစြာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေမ့လို႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့၊ အဲဒီလို ျဖစ္ရပ္မွန္ စာအုပ္မွာ ကိုယ္ေတြ႔ ၾကံဳခဲ့ရသူရဲ႕ အေျပာေတြက ဘယ္ေလာက္ ထိေအာင္ မွန္၏ မမွန္၏ ဆိုတာကို ေမာင္ရင္ငေတ မေဝဖန္ခ်င္ေပမယ့္ အဲဒီ သူ႔ရဲ႕ ျဖတ္သန္းမႈဘဝထက္ ဆိုးသူမ်ားက ေရတြက္မရႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ရွိေနမွာကိ္ုေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ အေသအခ်ာ ေထာက္ခံေျပာႏိုင္ပါတယ္။

 

Dem Ak Xabaar (Partir et Raconter) (Photo Google)

Dem ak Xabaar (Partir para Contar) (Partir et Raconter) ျပင္သစ္ဗာရွင္းနဲ႔ ေရးထားတာကို ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေအာက္ပါ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။
http://fr.calameo.com/read/00002039190a2c1d46182?authid=pKvySwwIl2g5

Mahmud Traoré လိုလူတေယာက္ကေတာ့ စိုင္ေကာ္လို႔ဥေရာပေရာက္ ယူရိုပီယမ္ႀကီးတေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ေပမယ့္ သူလို ဘဝတူ လူသားေပါင္းမ်ားစြာဟာ ဆာဟာရ သဲကႏၱာရ သဲေသာင္ျပင္ထဲမွာ ေသာ္လည္းေကာင္း အျပာေရာင္ ေျမထဲပင္လယ္ ၾကမ္းျပင္မွာေသာ္လည္းေကာင္း ထာဝရအနားယူ ၾကရင္း လြတ္လပ္ၿငိမ္းခ်မ္းရာ ဘဝသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကပါၿပီ။

ဒီလို တံတိုင္းေနရာ ႏွစ္ခုသံုးခုမွာတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥေရာပကုန္းေျမႀကီးကို နင္းၾကရဖို႔ ရတဲ့ေနရာ ေခ်ာင္တဲ့အေပါက္က ေနလာၾကဖို႔ ၾကံရြယ္ေနၾကသူေပါင္း သိန္းေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္မွ်မက ရွိေနပါတယ္။ ဝင္လာမဆဲ တဖြဲဖြဲနဲ႔ပါ။ အာဖရိ က ကတင္ မကပါဘူး။ အာရွ အိုးရွန္းနီးယား အေမရိက ေနရာေပါင္းစံုကပါ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ပါရီၿမိဳ႕ႀကီး အပါအဝင္ ဥေရာပၿမိဳ႕ႀကီးေတြရဲ႕ လမ္းမႀကီးမ်ား ေပၚမွာ ေရာက္ရွိလာသူ ျဖဴမည္းဝါညိဳေတြကို မ်ားသထက္မ်ားစြာ ေတြ႔လာေနရပါတယ္။

ျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္တာေလး ေနာက္တခုကေတာ့ အဲဒီလို စြန္႔စားျဖတ္ေက်ာ္ သံဇကာတံတိုင္းေပၚ ကိစၥႀကီး ျဖတ္သန္းၿပီးလို႔ ေအာင္ေျမနင္းလာခဲ့ၾက သူေတြထဲမွာ ဘယ္ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က အလုပ္အကိုင္ေတြေကာင္း ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝ သြားၾကပါ သလဲဆိုတာပါ အမ်ားစုကေတာ့ စိတ္ဝင္စားရင္ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ ခင္ဗ်ား။

ပါရီ သို႔မဟုတ္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၏ မနက္ဖန္မ်ား  
http://moemaka.com/archives/47443
http://www.maungyinngatay.com/2015/07/blog-post_7.html


ဘာလင္တံတိုင္း ေနာက္ ကာရံလာၾကေသာ တံတိုင္းသစ္ႀကီးမ်ား အေၾကာင္းရယ္ အဲဒီ တံတိုင္းႀကီးမ်ား ျခံစည္းရိုးႀကီးမ်ားကို ေဖာက္ျဖဲခြေက်ာ္ၾကတဲ့ ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ားရဲ႕အေၾကာင္းမ်ားကို ေပါင္းစပ္ေရးသားလိုက္ရျခင္းပါ။ သူတို႔ အာဏာ ပိုင္ေတြက ဘာအေၾကာင္းတရားနဲ႔ ကာၾကသည္ျဖစ္ပါေစ စစ္ေရးအရကာကာ စီးပြားေရး ႀကီးပြားေရးအရကာကာ နယ္နမိတ္ စည္းမ်ားကို အတားအဆီးမရွိ လြတ္လပ္ေအးခ်မ္းစြာျဖတ္သန္းရင္း သဘာဝအလွအပကိုခံစားရင္းနဲ႔ ခရီးသြားျခင္း အႏုပညာ ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခ်င္တဲ့ ေမာင္ရင္ငေတအတြက္ေတာ့ အဲဒီ ျခံစည္းရိုးႀကီးေတြ တည္ရွိေနျခင္းဟာ လံုးဝ မႏွစ္မ်ိဳ႕ မႏွစ္ခ်ိဳက္ဖြယ္ရာ အရာေတြသာပါ။

ဒါေၾကာင့္ အထက္ စာပိုဒ္တေနရာမွာေရးခဲ့မိတဲ့ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ မဟာရွန္ဂန္ဧရိယာအတြင္း လြတ္လပ္စြာသြားလာခြင့္ ေလးေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ မေသခင္ေလး ေနာက္အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ သံုးဆယ္ေလာက္ ရွိတန္ေကာင္းပါရဲ႕လို႔သာ ေမွ်ာ္လင့္ ဆုေတာင္းေနမိရေၾကာင္း ထပ္မံေျပာၾကားရင္း …။

“ကာရံထားေသာ တံတိုင္းႀကီးမ်ားမွသည္  “ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား” အေၾကာင္း လက္ဝဲတံတိုင္းမ်ားမွသည္ လက္ယာတံ တိုင္းမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ရျခင္းအေၾကာင္းေရးျဖစ္ခဲ့တာေလးေတြကို အဆံုးသတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။

မဟာ ရွန္ဂန္ ဗီဇာ ဧရိယာႀကီးအား ေက်းဇူးအထူး အထူးတင္စြာျဖင့္ နယ္စည္းမျခား ခရီးသြားခ်င္သူ (မရငတ)

 

22nd Coup d’Etat Day of BURMA (Berliner Mauer) (ဓါတ္ပံု မရငတ)

Berliner Mauer ဘာလင္တံတိုင္းၿဖိဳခံခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္ျပည့္တဲ့ေန႔  ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာ ကိုး ရက္ေန႔မွာ ေရးျဖစ္ခဲ့ ေသာ အဆံုးမသတ္ျဖစ္ခဲ့ပါေသာ “ကာရံထားေသာ တံတိုင္းႀကီးမ်ား” စာစုနဲ႔  “ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား”  စာစု ႏွစ္ပုဒ္ကို ေပါင္းစပ္ၿပီး ဘာလင္တံတိုင္း တည္ရွိခဲ့ရာကို ေရာက္ခဲ့တဲ့ (၂၀၁၀ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔) (22nd Coup d’Etat Day of BURMA ေန႔) ခြန္ႏွႏွစ္ေျမာက္ေန႔ အမွတ္တရသတိတရအေနနဲ႔ဒီစာစုကို ဒီကေန႔ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔မွာျပန္လည္ ျပင္ဆင္ ဖာေထး ေပါင္းစပ္၍ ေရးသားလိုက္ရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။

ေမာင္ရင္ငေတ
၀၉၁၁၂၀၁၄-၁၈၀၉၂၀၁၇


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts