ဇင္လင္း ရသေဆာင္းပါးစုံ

ဇင္လင္း ● စာေရးဆရာ သတင္းစာဆရာ ေမာင္ဝံသ (သို႔မဟုတ္) ေနာက္မ်ိဳးဆက္မ်ားသို႔ စာေပအေတြးအျမင္ အေမြေပးခဲ့သူ

ဇင္လင္း ● စာေရးဆရာ သတင္းစာဆရာ ေမာင္ဝံသ 
(သို႔မဟုတ္)
 ေနာက္မ်ိဳးဆက္မ်ားသို႔ စာေပအေတြးအျမင္ အေမြေပးခဲ့သူ
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၁၁၊ ၂ဝ၁၇

စာေရးဆရာ သတင္းစာဆရာ ေမာင္ဝံသ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္မွာ ၂ဝ၁၇ ဩဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္  ၄ ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ေပျပီ။ ဆရာ ေမာင္ဝံသ အဆုတ္ကင္ဆာေရာဂါ ခံစားေနရေၾကာင္း စတင္သတင္းၾကားသိရစဥ္က စာေရးသူမွာ ျပည္ပသုိ႔ ေရာက္ ရွိေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေဆးပညာတိုးတက္ေနေသာ ယခုေခတ္တြင္ အဆုတ္ကင္ဆာကို အေျခအေနအဆိုးဘက္သုိ႔ ေရာက္ မသြားေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ထင္ခဲ့ေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မိမိ၏ အေတြး မမွန္ခဲ့ေပ။ ဆရာ ေမာင္ဝံသ သည္ စာေရးရန္ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ ပညာဗဟုသုတမ်ားျဖင့္ ရင့္က်က္ေနခ်ိန္ အသက္ ၆၉ နွစ္အရြယ္တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဝိတိုရိယေဆးရံု၌ အဆုတ္ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေပသည္။ သူ၏ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ဘဝ၊ သတင္းစာ ဆရာဘဝႏွင့္  ႏိုင္ငံေရးသမားဘဝတုိ႔ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ သူ႕မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖၚအေတာ္ မ်ားမ်ားက ရႈ ေထာင့္ အသီးသီးမွ ျပန္ေျပာင္းေရးသားေဖၚျပခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔တိုင္ေအာင္ ျပည့္စုံႏိုင္ဖြယ္ မရွိဟု ထင္သည္။

မိမိႏွင့္ ဆရာေမာင္ဝံသသည္ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖၚမ်ားေတာ့ မဟုတ္ခဲ့။ သုိ႔ေသာ္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ေက်ာင္းသား အေရးေတာ္ပုံ ကာလတြင္ သူ႕အမည္ရင္း ကိုစိုးသိမ္း(ပဲခူး) ဆိုသည္ကို မိမိအေနျဖင့္ ၾကားသိေနခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ဦးတင္ေမာင္ဝင္း(၁၉၉ဝ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အမတ္၊ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း က်ဆုံး)၊ ဦးမိုးဟိန္း(သား ဂ်ာနယ္ေက်ာ္၊ ကြယ္လြန္)၊ တုိ႔ႏွင့္အတူ အေရး ေပၚဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရး ေကာ္မတီတြင္ ဦးစိုးသိမ္းလည္း ပါဝင္ခဲ့ သည္။ မိမိက တာေမြတန္းျမင့္ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢတြင္ အမႈေဆာင္တစ္ဦး အျဖစ္ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္၊ ထိုစဥ္က ဗ.က.သ၊ တ.က.သ ႏွင့္ ရ.က.သ အမႈေဆာင္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ရံဖန္ရံခါထိေတြ႕ဆက္ဆံခဲ့ဖူးသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ထိုစဥ္က လူခ်င္းမဆုံခဲ့ေသာ္လည္း ေမာင္ဝံသျဖစ္လာမည့္ ကိုစိုးသိမ္း (ပဲခူး) ၏အမည္ကိုမူ သိရွိေနခဲ့သည္။

ဆရာေမာင္ဝံသ ႏွင့္ ပုဂိၢဳလ္ခ်င္း ပထမဆုံး စတင္သိကြၽမ္းခဲ့ရသည္မွာ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ မိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင့္ျဖစ္ သည္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္ပိုင္းေလာက္ဟု မွတ္မိသည္။ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ႏွင့္ ပန္းခ်ီဆရာ ယဥ္မင္းပိုက္တုိ႔ ရွိသည့္ ေျခာက္ထပ္ရုံးသုိ႔ မိမိေရာက္ခဲ့သည္။ ပညာေရးဌာနတစ္ခုျဖစ္သည့္ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းဌာနရုံးဟု မွတ္မိသည္။ ရုံးဆင္းခ်ိန္ တြင္ ဆရာစြမ္းႏွင့္အတူ ေဒါင္းစာေပတိုက္သုိ႔ ေခတၱဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ မိမိ၏ ဇနီး ေမတင္ႏြဲ႕(စာၾကည့္တိုက္ပညာ) ၏ စာေပေဝဖန္ေရးသမိုင္းေကာက္ေၾကာင္း အခန္းဆက္ ေဆာင္းပါးမ်ားကို အေတြးအျမင္စာေစာင္တြင္  အသုံးျပဳရန္ ဆရာ စြမ္းက အက်ိဳးေဆာင္ေပးထားသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မိမိအားလည္း ဆရာစြမ္းက ဆရာေမာင္ဝံသ ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပး ထားလို ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က မိမိသည္ ပုဒ္မ ၅ ည ျဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ၂ ႏွစ္ ေက်ာ္ၾကာခဲ့ျပီး ျပန္လြတ္လာသည္မွာ  ေလးငါးလခန္႕အၾကာကာလျဖစ္သည္။ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ က မိမိ၏ ဇနီး ေမတင္ႏြဲ႕(စာၾကည့္တိုက္ပညာ) ၏ စာမူကို အေတြးအျမင္၌ သုံးရန္ေပးထားသည္မွာ မၾကာေသးေပ။ သုိ႔ျဖင့္ မိမိအား ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းတစ္ဦးအျဖစ္ ေမာင္ဝံသႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ေမတင္ႏြဲ႕၏ ခင္ပြန္းျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေျပာျပသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ဆရာႏွင့္ စတင္ သိကြ်မ္းခဲ့သည္။

ဆရာက တရင္းတႏွီး သိေဟာင္းကြ်မ္းေဟာင္းပမာ ဧည့္ခံစကားေျပာခဲ့သည္ကို မွတ္မိေနသည္။ မိမိ၏ ေထာင္က်ခဲ့ရသည့္ အမႈအေၾကာင္းကို စာနာစြာ ေမးျမန္းခဲ့သည္။ ဆရာသည္ သတင္းစာဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုစဥ္ကပင္ ေခတ္ျပိဳင္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို အထူးစူးစိုက္မႈ ရွိေၾကာင္း သတိျပဳမိသည္။ သတင္းစာဆရာပီပီ မိမိအား အလြတ္သေဘာ အင္တာဗ်ဴးလုပ္သကဲ့သုိ႔ ႏိုင္ငံေရးအျမင္၊ စီးပြားေရးအျမင္ ႏွင့္ လက္ငင္းလူမႈစီးပြားေရးဘဝအေျခအေန တုိ႔ကို စူးစမ္း ေမးျမန္းခဲ့သည္။ သူ႕အျမင္ကိုလည္း မိမိက ျပန္လွန္ေမးျမန္းခဲ့ဖူးသည္။ အစိုးရသတင္းစာတိုက္တြင္ အယ္ဒီတာလုပ္ရသည့္ ဘဝကို ေက်နပ္မႈ ရွိ/မရွိ မွတ္မွတ္ရရ ေမးခဲ့သည္။ လူ႕အဖြဲအစည္းကို ပိုေကာင္းမြန္ေစရန္ ကူညီရာတြင္ သတင္းစာဆရာ တစ္ဦးအေနျဖင့္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းမ်ားရွိေၾကာင္း၊ သုိ႔ျဖစ္၍ သူ႕အေနျဖင့္ လက္ရွိ သတင္းစာဆရာ ဘဝကို အခက္အခဲ မ်ားရွိသည့္တိုင္ ေက်နပ္ေၾကာင္း၊ အခ်ိန္အခါ အေျခအေနေပၚမူတည္၍ ျပည္သူ႕နားမ်က္စိတာဝန္ကို ယခုထက္ပိုမို ထမ္းရြက္ခြင့္ ရွိလာႏိုင္မည္ဟု ယုံၾကည္ေၾကာင္း ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ ေျပာခဲ့သည္။

ထို႕ေနာက္တြင္ ဆရာႏွင့္ တစ္လ တစ္ႀကိမ္မွ် အနည္းဆုံး ေတြ႕တတ္သည္။ မိမိ၏ ဇနီးျဖစ္သူက တကၠသိုလ္တြင္ ဆရာမ အလုပ္ျဖင့္ မအားလပ္သည္ကမ်ားသျဖင့္ အေတြးအျမင္စာေစာင္အတြက္ သူ႕စာမူသြားပို႕ေပးရျခင္း၊ စာအုပ္ ထြက္သည့္ အခါ ေဒါင္းစာေပတြင္ စာမူခႏွင့္ စာအုပ္ထုတ္ေပးရျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ဆရာႏွင့္ မၾကာခန ဆုံမိေလ့ရွိသည္။ ဆရာ့ဇနီး ေဒၚျမင့္ျမင့္ႏွင့္လည္း ခင္မင္သိရွိခဲ့ရသည္။ ဆရာ့တိုက္မွာပင္ ဆရာ ေမာင္ေသာ္က၊ ဆရာ ပါရဂူ၊ ဆရာ ေက်ာ္ေဇာႏိုင္၊ ဆရာၾကည္သာဦးတုိ႔ႏွင့္လည္းေတြ႕ဆုံခဲ့ဖူး သည္။ ဆုံၾကတိုင္းလည္း တစ္ေန႔တစ္ျခား  ဒီဂရီျမင့္တက္လာေနေသာ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုသာ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ သတင္းဖလွယ္ျဖစ္ၾကသည္။ ၁၉၈၆-၈၇ ႏွစ္မ်ား၌ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမွာ သိသိသာသာ ႏိုးၾကားလာေနသည္။  ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလထဲတြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္  ဖိလိပိုင္ ျပည္သူ လူထုႏွင့္ အာဏာရွင္ မားကို႕စ္ သတင္းကို ျမန္မာျပည္သူ အမ်ားစိတ္ဝင္စားခဲ့သည္ကို အမွတ္ရမိသည္။  ‘ဖိလိပိုင္ အာဏာရွင္ မားကို႔စ္ ျဖဳတ္ခ်ေရး လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီး’ တြင္ မည္ကဲ့သုိ႔ အေျဖထြက္လာႏိုင္သနည္းဆိုသည္ကို ဆရာ ေမာင္ဝံသ၊ ဆရာၾကည္သာဦးတုိ႔ႏွင့္ ေျပာျဖစ္သည္ကို မိမိ သတိရေနသည္။ ထိုစဥ္က တစ္ေန႔ျပီး တစ္ေန႔ ဖိလိပိုင္ လူထုအေရးေတာ္ပုံသတင္းကို မိမိတုိ႔ေစာင့္ျပီး နားစြင့္ျဖစ္ၾကသည္။ ထို႕ျပင္ ဖိလိပိုင္၏ ဂယက္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ရိုက္ခတ္ႏိုင္မည္လား စသျဖင့္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုစရာ အေၾကာင္းအရာလည္းျဖစ္ခဲ့သည္။  အေမရိကန္က ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံေပးထားသည့္ မားကို႔စ္က လူထုအား ေခ်မႈန္းႏိုင္မည္လား။ သုိ႔မဟုတ္ အေမရိကန္ သေဘာထား ေျပာင္းကာ မားကို႔စ္ကို လူထုကျဖဳတ္ခ်ႏိုင္မည္လား စသျဖင့္ အမ်ိဳးအမ်ိဳး ေဆြးေႏြးသုံးသပ္ခဲ့သည္၊၊ ဆရာေမာင္ဝံသ က ဖိလိပိုင္ တပ္တြင္းအေျခအေန သတင္းအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ မားကို႔စ္ အေျခအေနယိုင္သြားႏိုင္သည္ဟု သုံးသပ္ခဲ့သည္ကို မွတ္မိေနသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ‘ကိုရာဇံ အကြီႏို’ႏွင့္အတူ လူထုေအာင္ပြဲခံ သြားေသာအခါ မိမိတုိ႔ အားရဝမ္းသာျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ ဆရာ  ကလည္း အာဏာရွင္ မာကို႕စ္ က်ဆုံးကာ ဖိလိပိုင္ ျပည္သူတုိ႔ ေအာင္ပြဲရခဲ့သည့္ အတြက္ ေက်နပ္ေၾကာင္း ေျပာဖူးသည္၊၊

ဆရာႏွင့္ မွတ္မွတ္ရရ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ မုန္တိုင္းထန္ေသာကာလမ်ားအတြင္း ျပန္ဆုံခဲ့ရသည္။ မိမိက ရန္ကုန္တိုင္းရုံး ရုံးအဖြဲ႕မႉးတာဝန္ထမ္းေဆာင္စဥ္က ဆရာသည္ ပဲခူးတိုင္းစည္းရုံးေရးအဖြဲ႕အလုပ္အမႈေဆာင္ျဖစ္သည္။ NLD ရန္ကုန္တိုင္းရုံးက စီစဥ္သည့္ လူငယ္သင္တန္း အမွတ္စဥ္ ၁ တြင္ ဆရာက ႏိုင္ငံေရးသိပၸံက႑ကို ပို႕ခ်ခဲ့ျပီး၊ မိမိက အေျခခံ အဂၤလိပ္စာဖတ္ျခင္းဘာသာရပ္ကို ပို႕ခ်ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တိုင္းရုံးတြင္ မိမိက အိမ္ရွင္ျဖစ္သျဖင့္ ဆရာ့ကို ႀကိဳဆို ဧည့္ခံရင္း ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန အလားအလာ သုံးသပ္ခ်က္မ်ားကို ဆရာ့ထံက ၾကားနာခဲ့ရဖူးသည္။ ထိုစဥ္က ရန္ကုန္တိုင္း၏ ေရွ႕ေဆာင္ျဖစ္သည့္ ဦးတင္ေမာင္ဝင္း (ခရမ္း) ႏွင့္ ဆရာ ေမာင္ဝံသတုိ႔သည္ ၁၉၆၂  ေက်ာင္းသား အခြင့္အေရးေကာ္မတီတြင္ အတူလက္တြဲခဲ့ဖူးၾကသျဖင့္ သူတုိ႔ခ်င္းဆုံမိလွ်င္ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ား ေျပာၾကသည္။ ထိုအခါ မိမိက ပင္တိုင္ပရိတ္သတ္ ျဖစ္ခြင့္ ႀကဳံခဲ့သည္။ လြမ္းေမာစရာ ကာလမ်ားဟု ဆိုရေပမည္။

ေနာက္ေတာ့ မိမိက အေဝးေရာက္ညြန္႕ေပါင္းအစိုးရကိစၥျဖင့္ ၁၉၉၁ မွ ၁၉၉၇ အတြင္း အင္းစိန္ေထာင္၌ အက်ဥ္းက်သည္။ ထိုကာလမ်ားတြင္ ဆရာသည္လည္း ေထာင္သုိ႔ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ၾကားရသည္။ ေနာက္ပိုင္း CRPP ကိစၥ တြင္ပတ္သက္မႈအတြက္ ေထာက္လွမ္းေရးကို ေရွာင္ရင္းတိမ္းရင္း ေဒါက္တာစိန္ဝင္းဦးေဆာင္သည့္ အမ်ိဳးသားညြန္႕ေပါင္း အစိုးရအဖြဲ႕ရွိရာ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ မိမိေရာက္သြားသည္။ ဆရာမကြယ္လြန္မီ ၂ဝ၁၃ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းေလာက္က ဖုန္းလိုင္းေပၚ တြင္ ေနာက္ဆုံးစကားေျပာခြင့္ ရလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ကေတာ့ ေနာက္ဆုံးဟု မထင္မိ။ လြတ္လပ္တဲ့အာရွအသံ တနဂၤေႏြ စကားဝိုင္းတစ္ခုတြင္ ဆရာႏွင့္ ေလလိႈင္းေပၚ၌ ဆုံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စကားဝိုင္းအတြက္ လူမစုံမီ ေစာေစာခ်ိတ္ဆက္မိေသာ ဆရာႏွင့္ မိမိအား ဖုန္းလိုင္းေပၚ၌ စီစဥ္သူက စကားေျပာခြင့္ေပးခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိက ဆရာ က်ေနာ့္ကို မွတ္မိရဲ႕လားဟု ေမးေသာ အခါ ဆရာက အားပါးတရရယ္၍ “ေဟ့လူ ခင္ဗ်ားကို မမွတ္မိစရာ လားဗ်။ ေလလိႈင္းမွာလည္း အသံေတြ မၾကာမၾကာ ၾကားေနရတာပဲေလ။ ျပန္လာဖို႕ လုပ္ေတာ့ဗ်။ ဒီဘက္မွာ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေနျပီ။” ဟု ေျပာခဲ့ ေသးသည္။ အမွန္ေတာ့ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိမိ ျပန္လာရန္ စီစဥ္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိ ေနာက္က်သြားခဲ့သည္။ ၂ဝ၁၄ မတ္လတြင္မွ မိမိျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ဆရာက ထာဝရထြက္ခြာသြားႏွင့္ျပီ။

ဆရာကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ အမ်ိုးသားစာေပဆု စိစစ္ေ႐ြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ့ဝင္၊ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီ (ယာယီ) ၏ ဒုတိယဥကၠ႒ တာဝန္၊ ျမန္မာနိုင္ငံ သတင္းစာဆရာအသင္း (MJA) ဥကၠ႒ တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဆရာေမာင္ဝံသ သည္ စာေရးဆရာ သတင္းစာဆရာမွ်သာမဟုတ္။ နိုင္ငံေရးတြင္လည္း ထဲထဲဝင္ဝင္ ပါခဲ့ဖူးသူျဖစ္သည္။ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ပဲခူးတိုင္း၊ ေဝါျမိဳ႕နယ္ အမ်ိုးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံခဲ့ရသူ လည္း ျဖစ္သည္။ စာေရးဆရာ အယ္ဒီတာ ဆရာ ေမာင္မိုးသူ၏ အျမင္တြင္မူ ဆရာေမာင္ဝံသသည္ သတင္းစာဆရာ ျဖစ္သည္ ဟုဆိုသည္။

“Professional ‘ကြ်မ္းက်င္အတတ္ပညာ႐ွင္’ သတင္းစာသမားေပါ့။ ႏိုင္ငံေရးေတာ့ ေျပာရတာ ခက္ပါတယ္။  Professional သတင္းစာဆရာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ ကိုဝံသသည္ မဆလေခတ္ သတင္းစာဆရာ အျဖစ္နဲ႕ စျပီး လုပ္ခဲ့ တယ္။ ဟံသာဝတီတုိ႕  ဗိုလ္တေထာင္တုိ႕ ျမန္မာ့အလင္းတုိ႕ သတင္းစာေတြမွာ ကုိဝံသက လုပ္ဖူးတာေပါ့။ အဲဒီကတည္း က သတင္းစာဆရာပါပဲ။ ကုိဝံသရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက စာေတြေရးတယ္၊ အတၳဳပၸတၱိေတြ ေရးတယ္၊ ဘာသာေတြျပန္တယ္ စသည္အားျဖင့္ေရးတယ္။ ေနာက္တခုက အေတြးအျမင္စာေစာင္ကုိလည္း ထုတ္တယ္။ ေမာင္ဝံသ သည္ စာေပဘက္က သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာအျဖစ္ ပုိျပီးေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္စိထဲ ျမင္ပါတယ္။” ဟု ဆရာေမာင္မိုးသူ က မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့သည္။

ဆရာ ေမာင္ဝံသႏွင့္ အတူ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ကို ဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ စာေရးဆရာ ေဒါက္တာ ေဖျမင့္ (လက္ရွိ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး) က ယခုကဲ့သုိ႔ေသာ ႏိုင္ငံေရး အကူးအေျပာင္းကာလတြင္  ဆရာ ေမာင္ဝံသ ကြယ္လြန္ျခင္းသည္ တိုင္းျပည္အတြက္ ဆံုး႐ႈံးမႈတခု ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

“စာနယ္ဇင္းသမားေတြ စုစုစည္းစည္း ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႕ စတုတၳမ႑ိုဳင္ တည္ေဆာက္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ ဦးေဆာင္႐ြက္ျပဳျပီးလုပ္ႏိုင္တဲ့ ဆရာေမာင္ဝံသလုိ ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး ဆုံး႐ႈံးသြားတာ စာနယ္ဇင္းေလာကအတြက္ အေတာ္ ဆုံး႐ႈံးပါ တယ္။  က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္ ဒီမုိကေရစီအကူးအေျပာင္းမွာ ေစာင့္ၾကည့္ေဝဖန္ တည့္မတ္ေပးေနတဲ့ စာနယ္ဇင္းသမား ေကာင္း ဆုံး႐ႈံးေတာ့ တုိင္းျပည္အတြက္လည္း ဆုံး႐ႈံးတယ္လုိ႕ ေျပာလုိ႕ရပါတယ္။” ဟု ဆရာ ေဖျမင့္က မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

ဆရာ ဦးဝင္းတင္ကေတာ့ သူ႕ရဲေဘာ္ ေမာင္ဝံသကို “ကတၱီပါ လက္သီးျပင္းနဲ႕ စစ္အာဏာေခတ္တစ္ရွဥ္းကို ျဖတ္သန္းခဲ့ သူ” ဟု ဂုဏ္တင္ေဖၚညႊန္းသြားခဲ့သည္။

ဦးဝင္းတင္က “ကိုဝံသနဲ႕ က်ေနာ္ စေတြ႕တာက အလုပ္သင္ သတင္းေထာက္ အျဖစ္ လုပ္သားျပည္သူ့ေန႔စဉ္ကို က်ေနာ္ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္။ တြက္ၾကည့္ရင္ နွစ္ေပါင္း ၅ဝ ရွိျပီဗ်။ က်ေနာ့္ ဟံသာဝတီ သတင္းစာကို အယ္ဒီတာ အေနနဲ႕ ေရာက္လာေသးတယ္။ သူလုပ္တဲ့ အေတြးအျမင္ စာေစာင္မွာလည္း က်ေနာ္က ေဆာင္းပါးေတြ အမ်ားႀကီးေရးဖူးတယ္။ ၁၉၈၈ ခုနွစ္က်ေတာ့ သူ NLD ကို ေရာက္လာတယ္။ NLD ပါတီရဲ႕ပဲခူးတိုင္းမွာ စည္းရံုးေရးမႉး လုပ္တယ္။ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္အျဖစ္သူ အေရြးခံရတယ္။ ၁၉၉၁ မွာ NLD ဗဟို ေကာ္မတီဝင္ ျဖစ္လာတယ္။ ေထာင္ထဲကို ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႕ ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရတယ္။ သူနဲ႕ က်ေနာ္နဲ့က စာေပသမား အေနနဲ႕ ေရာ၊ သတင္းစာဆရာ အေနနဲ႕ေရာ၊ နိုင္ငံေရးသမား အေနနဲ႕ေရာ ေပါင္းခဲ့တာ။” ဟု ျပန္ေျပာင္းေျပာျပေၾကာင္း ဧရာဝတီ အႀကီးတန္းသတင္းေထာက္ ထက္ႏိုင္ေဇာ္၏ သတင္းေဆာင္းပါး၌ ေဖၚျပထားသည္။

ဆရာ ေမာင္ဝံသ ၏ စာေပေစတနာ ႀကီးမားပုံကို မိမိအေနျဖင့္ အနည္းငယ္ ထပ္ျဖည့္ခ်င္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္လယ္ပိုင္းေလာက္တြင္ ဆရာ့ကို ေမးခြန္းတစ္ခု မွတ္မွတ္ရရ ေမးခဲ့ဖူးသည္။ အေတြးအျမင္စာေစာင္ ထုတ္ေဝသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေမးၾကည့္မိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္ေျပာရလွ်င္ ထိုစဥ္က အေတြးအျမင္စာေစာင္သည္ အသက္ ၇ဝ ေက်ာ္ ဆရာႀကီးမ်ား၏ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ဦးစားေပးေဖၚျပေနသည္ကို မိမိက သတိျပဳမိသျဖင့္ ေမးၾကည့္မိ ျခင္းျဖစ္သည္။  ေစ်းကြက္အျမင္ျဖင့္ ၾကည့္လွ်င္ အေတာ္စြန္႕စားထားသည့္ အလုပ္လည္း ျဖစ္သည္။ လူငယ္စာဖတ္ ပရိသတ္တုိ႔ အတြက္ ေလးပင္ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားျဖစ္သည္။ လူလတ္ပိုင္းႏွင့္ လူႀကီးပိုင္းကိုသာ အားျပဳရမည့္ စာေစာင္ ျဖစ္သည္။ မိမိ မွတ္မိသေလာက္ အေတြးအျမင္၏ ကေလာင္ရွင္မ်ားမွာ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားမွာ ဒဂုန္ ဦးစန္းေငြ၊ ဦးေသာ္ဇင္၊ မင္းသုဝဏ္၊ ေမာင္ထင္၊ တက္တိုး၊ တင့္တယ္၊ ဆင္ျဖဴကြ်န္း ေအာင္သိန္း၊ ဦးႀကီးေမာင္ (ေငြဥေဒါင္း)၊ ဆန္းထြန္း(မန္းတကၠသိုလ္)၊ ဆန္းလြင္၊ ပါရဂူ၊ ေမာင္ေသာ္က၊ ဦးဝင္းတင္ (ေပၚသစ္)၊ ျမသန္းတင့္၊ ဦးသန္းထြန္း(ေရႊဘို)၊ ေအာင္သန္း(မႏၱေလး)၊ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္၊ ေမာင္ဆုရွင္၊ တင့္ဆန္း၊ ေမာင္သာႏိုး၊ ေရႊဘို မိမိႀကီး၊ ေဒၚေမတင္ထြဋ္၊ အစရွိသျဖင့္ ဝါရင့္ စာေရးဆရာႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေဆာင္းပါးမ်ားကလည္း အေတြးအျမင္ဆိုသည့္ အမည္ႏွင့္ လိုက္ေအာင္ ေတြးေတာေျမာ္ျမင္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္သည္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ ထိုစဥ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခအေနမွာ Closed Society ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ အစိုးရအာေဘာ္မဟုတ္သည့္ စာေကာင္းစာသန္႕ကို ဖတ္လိုေသာ ပရိသတ္အတြက္ ‘အေတြးအျမင္’ ကို သီးသန္႕အားထားခဲ့ၾကရသည္။

ဆရာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း ႏွစ္လိုဖြယ္ျဖစ္သည္။ အသက္ ၇ဝ ေက်ာ္ ၈ဝ အတြင္းေရာက္ေနၾကေသာ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားထံတြင္ အလြန္အဖိုးတန္သည့္ ေျပာစရာ သုတရတနာ အေၾကာင္းအရာမ်ား မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ရွိေနသည္။ သူတုိ႔က်န္းက်န္းမာမာရွိေနစဥ္ သူတုိ႔၏ အသိပညာဗဟုသုတမ်ားကို အမ်ားသူငါ ဖတ္ရရုံမက၊ ေနာင္ မ်ိဳးဆက္တုိ႔အတြက္ ေရရွည္သိမ္းဆည္းထားႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္၍ အက်ိဳးအျမတ္ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ၊ အေတြးအျမင္ကို ထုတ္ေဝျဖစ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာက ေျပာျပခဲ့သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ေရွးေခတ္ စာေရးဆရာႀကီးမ်ား၏ အေတြးအေခၚ အသိအျမင္ အယူအဆမ်ား ကိုးကားစရာ သမိုင္းအေတြ႕အႀကဳံမ်ားႏွင့္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားကို ေနာက္မိ်ဳးဆက္မ်ားသုိ႔ လက္ဆင့္ကမ္း မွ်ေဝေပးလို ျခင္းျဖစ္သည္ဟု မိမိအေနျဖင့္ ေယဘုယ်နားလည္ခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဆရာေမာင္ဝံသ၏ စာေပေလာကအေပၚ ေနာက္မ်ိဳးဆက္တုိ႔အေပၚ ထာရွိခဲ့သည့္ ေစတနာ ႏွင့္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားျခင္းကို သူ၏ “အေတြးအျမင္မဂၢဇင္း” က သက္ေသျပလွ်က္ရွိသည္။ စာေကာင္းသန္႕မ်ားျဖင့္ စာေပေစတနာ သန္႕ရွင္းထက္သန္မႈကို ျပသခဲ့သည့္ “အေတြးအျမင္မဂၢဇင္း” ကို ၁၉၈၄ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာလ မွ စတင္ ထုတ္ေဝခဲ့ျပီး၊ ယခုအထိ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနေပသည္။ “အေတြးအျမင္မဂၢဇင္း” ရွင္သန္ေနျခင္းသည္ ဆရာေမာင္ဝံသ ၏ မြန္ျမတ္လွသည့္ စာေပေစတနာ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

“အေတြးအျမင္မဂၢဇင္း”သည္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္တုိ႔အတြက္ ေမာင္ဝံသ ၏ ‘စာေပႏွင့္ အေတြးအျမင္ ဉ ာဏ္ပညာ အေမြ’ လည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဝါရင့္စာေရးဆရာ သတင္းစာဆရာ ဆရာေမာင္ဝံသ၏ နာမည္ဂုဏ္သတင္း ထာဝစဥ္ ထြန္းလင္းတည္တန္႕ပါေစေၾကာင္း ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။

7 July, 2017 (Wednesday) ဒီလိႈင္းစာေစာင္ အတြဲ (၆) အမွတ္ (၃ဝ) ၌ ေဖၚျပခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါး။


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts