ေမာင္ေမာင္စုိး ● ရခိုင္ျပည္နယ္ႏွင့္ နိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ျပႆနာ – အပိုင္း (၄)
သုိ႔ေသာ္ ထိုသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ေျပာၾကားေသာ ပိုက္လိုင္းျဖတ္သန္းသည့္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ၂၄ နာရီရသည္ဆိုသည္မွာ မေဒးကြၽန္းအတြက္ေတာ့ မမွန္ကန္ေပ။ မေဒးကြၽန္းတြင္ တရက္ ၄ နာရီသာ မီးရေသးသည္။ သန္႔စင္ေသာေသာက္သုံးေရ ရရွိေစသည္မွာလည္း အျပည့္အဝမမွန္ေပ။ မေဒးကြၽန္း၌ ေရေပးေဝျဖန္႔ျဖဴးခ့ဲေသာ္လည္း ေသာက္သုံးရန္အထိ ေရမသန္႔ ေသးဘဲ သုံးစြဲရန္အတြက္သာ အဆင္ေျပပါေသးသည္။ ထုိ႔အျပင္ ၃ မိုင္ခန္႔သာ ေဖာက္လုပ္ရန္လိုအပ္သည့္ ရြာခ်င္းဆက္ လမ္းမွာလည္း ေဖာက္လုပ္ေပးသည္ဆိုသည့္ ၂ ႏွစ္အတြင္းမွာပင္ ရႊံ႕အလူးလူး ဗြက္အလူးလူးႏွင့္သာရွိပါေသးသည္။ ရြာခ်င္း ဆက္လမ္းေပၚရွိ တံတားမ်ားလည္း က်ဳိးပ့ဲပ်က္စီး၍ေနသည္က ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားျဖစ္သည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ ပထမအခ်က္အေနႏွင့္ ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္လွ်င္ အမွန္တကယ္ မေဒးကြၽန္းလက္ခံရရွိေသာ စာသင္ေက်ာင္း မီတာ ေဘာက္ စသည္တုိ႔က့ဲသုိ႔အရာမ်ားရွိသက့ဲသုိ႔ ေရ/လွ်ပ္စစ္မီးစသည္တုိ႔က့ဲသုိ႔ အျပည့္အဝအေကာင္ ထည္မေဖၚႏိုင္ေသး သည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ရြာခ်င္းဆက္လမ္းက့ဲသုိ႔ ေငြေၾကးအကုန္အက်ခံၿပီး ေဖာက္ေပးထားေသာ္လည္း ႏွစ္ပိုင္းအတြင္း ျပန္လည္ပ်က္စီးသြားခ့ဲျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အဆိုပါဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ရန္ လုပ္ငန္းအပ္ႏွံရာတြင္ လက္ခံရာ တြင္ အရည္အေသြးစစ္ေဆးမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အားနည္းခ်က္ရွိသည္ဟု ဆိုရမည္။ ၂၀၁၇ ေမ ၂၂ ရက္ေန႔ မေဒးကြၽန္း ဆႏၵျပပြဲအၿပီး ဇြန္လဆန္းမွစ၍ ရြာခ်င္းဆက္လမ္းေပၚရွိ က်ဳိးပ်က္ေနေသာတံတား ၃ စင္းအား ကြန္ကရစ္တံတားမ်ားအျဖစ္ ျပန္လည္ေဆာက္လုပ္ေနသည္ကေတာ့ ေကာင္းသည့္ကိစၥျဖစ္ေပသည္။
ဒုတိယအခ်က္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားထားျခင္းရွိဟန္တူေသာ ျပႆနာမ်ားေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ယခု မေဒးကြၽန္း ေရ လမ္းေၾကာင္း၌ ေရနံတင္သေဘၤာမ်ား ဝင္ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ ေဒသခံမ်ား၏ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း ထိခိုက္ သည့္ျပႆနာျဖစ္သည္။ ဤအေျခအေနမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အဓိကျပည္ေထာင္စုအစိုးရတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ဆိုနိုင္ပါ သည္။ သုိ႔ေသာ္ တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ားသည္လည္း တာဝန္ခံမႈ တာဝန္ယူမႈ ရွိရန္လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၂ ရက္ေန႔က ေဒသခံ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ တုိ႔ ေလွအစီး ၂၂၀ ႏွင့္ CNPC သုိ႔သြားေရာက္ၿပီး ေရလမ္းေၾကာင္းပိတ္ပင္ခံရမႈႏွင့္ ပတ္ သက္ၿပီး ဆႏၵျပရာတြင္ CNPC လက္ေအာက္ခံ SEAOP ဒုတိယဥကၠဌ မစၥတာ လီဇိလင္ Li Zilin က “ေဒသခံေတြေတာင္းဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြက ကုမၸဏီတာဝန္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေနပါတယ္။ ဒါကို အစိုးရကိုတင္ျပေပးပါမယ္” ဟု ဆိုသည္။ အထက္ပါေျပာ ၾကားခ်က္သည္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရွိေသာ္လည္း ကုမၸဏီ၏ တာဝန္ရွိမႈ တာဝန္ခံမႈ responsibility အား ပစ္ပယ္၍ မရေပ။
၂၀၁၇ ေမ ၂၂ ရက္ေန႔ မေဒးကြၽန္းေရေပၚဆႏၵျပပြဲအၿပီး CNPC မွတာဝန္ရွိသူအခ်ဳိ႕မွ စာနယ္ဇင္းမ်ားသုိ႔ ေပးပို႔ရွင္းလင္းသည့္ အခ်က္အလက္အခ်ဳိ႕၌ တာဝန္ခံမႈ မရွိသည္မွာ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အ့ံအားသင့္ဘြယ္ေကာင္းသည္မွာ ထို ေပးပို႔ေသာ ရွင္းလင္းခ်က္တြင္ မည္သည့္ကုမၸဏီ မည္သူမည္ဝါမွဟူ၍ လက္မွတ္ေရးထိုးထားျခင္း မရွိျခင္းျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ တုိ႔၏အလြတ္သေဘာေျပာဆိုမႈဟု ဆိုရပါမည္။
၎စာတြင္ေဖၚျပထားသည္မွာ သေဘၤာလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ တ႐ုတ္ကုမၸဏီအေနႏွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ တည္ဆဲ ဥပေဒႏွင့္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းႏွင့္အညီ ေလွ်ာက္ထားတင္ျပၿပီး ခြင့္ျပဳခ်က္ရရွိ၍ အသုံးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ နိုင္ငံတကာသေဘၤာဝင္ လမ္းေၾကာင္းသည္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေအာက္တြင္ရွိၿပီး မည္သူမဆို အစိုးရဥပေဒကို နာခံရမည္ဟူ၍ ရွင္းလင္း ထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
အဆိုပါေရလမ္းေၾကာင္းသည္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ရွိသည္ဆိုေသာ္လည္း ေရလုပ္သား ၂၀၀၀ ခန္႔ သည္ သူတုိ႔၏မိသားစုမ်ားအတြက္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳသည့္ေနရာျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏွစ္နိုင္ငံ ေဆြးေႏြးစဥ္က ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္မႈ မျပဳခ့ဲျခင္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ သုိ႔ေသာ္ လက္ရွိအဆိုပါျပႆနာအား လက္ငင္း ေတြ႕ရွိေနရခ်ိန္တြင္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရတြင္ အဓိကတာဝန္ရွိသက့ဲသုိ႔ တ႐ုတ္တုိ႔အေနႏွင့္ တာဝန္ရွိမႈ တာဝန္ခံမႈအရ ပူး ေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္လိုအပ္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္း တ႐ုတ္ကုမၸဏီအမ်ားစုမွာ ျပႆနာတစုံတရာျဖစ္ပြားလွ်င္ အစိုးရႏွင့္ သေဘာတူညီမႈ ရၿပီးသားျဖစ္၍ မိမိႏွင့္မဆိုင္ဟူ၍ ျငင္းပယ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ဤသုိ႔ျငင္းပယ္မႈမ်ားသည္ တ႐ုတ္တုိ႔၏ တာဝန္ သိမႈ တာဝန္ခံမႈအတြက္ ေမးခြန္းထုတ္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ား၏ပုံရိပ္ကို မ်ားစြာထိခိုက္ေစသည္သာျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ အဆိုပါေရႊဂက္စ္စီမံကိန္းသည္ နိုင္ငံ ၄ နိုင္ငံ ကုမၸဏီ ၆ ခု ပူးေပါင္းထားသည္မွန္ေသာ္လည္း အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွ ေရနံတင္ပို႔ျခင္းသည္ တ႐ုတ္တုိ႔ႏွင့္အဓိသက္ဆိုင္ၿပီး တ႐ုတ္တုိ႔ အဓိကအက်ဳိးရွိသည့္လုပ္ငန္းၾကီးျဖစ္ေပသည္။ အေရွ႕အ လယ္ပိုင္းေဒသမွ တ႐ုတ္ျပည္အေရွ႕ဖက္ ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕မ်ားသုိ႔ ေရေၾကာင္းခရီးအားျဖင့္ ကီလိုမ္ိုင္ ၅၀၀၀ ခန္႔သက္ သာေစေသာ ခရီးျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္အား တ႐ုတ္တုိ႔ အေလးထားရန္ လိုအပ္သည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ ဒုတိယျပႆနာျဖစ္ေသာ ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ထားျခင္း ရွိပုံမရေသာ ေရလမ္းေၾကာင္း အသုံးျပဳ ျခင္းျဖစ္ေပၚလာ သည့္ ေဒသခံမ်ား အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းထိခိုက္မႈျပႆနာအား ျပည္ေထာင္စု အစုိးရႏွင့္ပူးေပါင္းၿပီး ေျဖရွင္းသည့္နည္းလမ္း ရွာေဖြၾကရန္ လိုအပ္ေပမည္။
တတိယအေနႏွင့္ဆိုလွ်င္ ထင္ရွားသည့္ အမွတ္လကၡဏာေၾကာင့္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ပိုက္လိုင္းစီမံစတင္သည့္အခ်ိန္က ပိုက္လိုင္းျမႇဳပ္ႏွံရာလမ္းေၾကာင္းတေလ်ာက္ ကန္႔ကြက္သံမ်ား ဆူညံခ့ဲေသာ္လည္း ေလ်ာ္ေၾကးျပႆနာေျဖရွင္းျခင္း ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳ း လုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ေျဖရွင္းခ့ဲသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအခါ ပိုက္လမ္းေၾကာင္းတေလ်ာက္ ကန္႔ကြက္သံသိပ္မၾကားရပါ။ အေၾကာင္းတခုမွာ ပိုက္လိုင္းကလည္း ေျမေအာက္ေရာက္သြားျပီျဖစ္ရာ လူျမင္ကြင္းတြင္ မရွိ ေတာ့ေပ။ လူမ်ား အာရံုစိုက္ျခင္း သိပ္မရွိလွေတာ့ေပ။ ထပ္ဆင့္တြန္းအားေပးရံုမ်ားဆိုသည္မွာလည္း ၾကီးၾကီး မားမားမ်ား မဟုတ္လွ။ မေဒးကြၽန္းရွိ Terminal ကား လူျမင္ကြင္း၌ သိသိသာသာျဖစ္ၿပီး လူမ်ား အာရံုစိုက္မိသည့္ေနရာျဖစ္သည္။ ေရနံ တင္သေဘၤာ ၾကီးမ်ားလည္း မျပတ္ဝင္ထြက္ေနသည့္ေနရာျဖစ္၍ လူူအမ်ား ပို၍အာရံုစိုက္မိၾကသည္။ထိုျပင္ ပင္မေရနံ terminal သည္ အေျခစိုက္ရာေဒသရွိ လူထုႏွင့္ ေန႔စဥ္ထိေတြ႕မႈ ရွိေနသည္။
ဤသုိ႔ေသာအေျခအေနတြင္ သိသာ၍ လူအာရံုစိုက္ေသာေနရာမ်ားတြင္ လူမႈ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္း ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳ းမႈ လုပ္ငန္းမ်ားျပဳ လုပ္ျခင္း အေလးေပးရန္လိုသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ တ႐ုတ္တုိ႔အေနႏွင့္ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးမႈလုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ရာ အေလးထားလုပ္ ေဆာင္ရမည့္ေနရာ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ လိုအပ္ခ်က္ရွိခ့ဲသည္ဟု ဆိုရမည္။ ဤအခ်က္ကို တ႐ုတ္တုိ႔ ျပန္လည္သုံးသပ္ထည့္ သြင္းစဥ္းစားရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။
တ႐ုတ္တုိ႔ဆိုသက့ဲသုိ႔ မေဒးကြၽန္းေပၚရွိ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေရးတုိ႔အတြက္ အဓိကတာဝန္ရွိသူမွာ ျပည္ ေထာင္စု အစိုးရတာဝန္ျဖစ္သည္မွာ ျငင္းပယ္ရန္မရွိေပ။ သုိ႔ေသာ္ တ႐ုတ္တုိ႔၏ တာဝန္သိမႈ တာဝန္ခံမႈလည္း လိုအပ္သည္။ တ႐ုတ္တုိ႔အေနႏွင့္ လက္ရွိရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အျပင္ပိုမိုၾကီးမားေသာရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္အတူ OBOR ဟုေခၚသည့္ ေခတ္သစ္ပိုးလမ္းမၾကီးစီမံကိန္းအားေဆာင္ရြက္ရန္ စိုင္းျပင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ သူတုိ႔၏ စီမံကိန္းမ်ား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားသည္ ထိုတိုင္းျပည္အတြက္လည္းေကာင္း၊ ေဒသခံမ်ားအတြက္လည္းေကာင္း၊ အက်ဳိးရွိေစသည္ဆိုသည္ကို ျပသနိုင္ရန္ လိုအပ္ သည္။
တ႐ုတ္ CNPC ႏွင့္သူ၏လက္ေအာက္ခံကုမၸဏီမ်ားျဖစ္သည့္ SEAGP ႏွင့္ SEAOP တုိ႔ ဘီလီလ်ံႏွင့္ခ်ီ၍ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားသည့္ မေဒးကြၽန္းက့ဲသုိ႔ အိမ္ေျခ ၇၁၀ လူဦးေရ ၃၀၀၀ ခန္႔သာရွိသည့္ေနရာတြင္ သိသာေသာ လူမႈဘဝအေျပာင္းအလဲကို မျပ နိုင္ပါက တ႐ုတ္တုိ႔၏ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို ေဒသခံတုိ႔ ၾကိဳဆိုရန္ ခက္ခဲေနေပဦးမည္ျဖစ္သည္။
● ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇံု
ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇံု ေဖၚထုတ္ရန္ တ႐ုတ္ႏွွင့္ျမန္မာအစိုးရတုိ႔ သေဘာတူညီခ်က္ရရွိၿပီးျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ဖက္မွ တ႐ုတ္အစိုးရပိုင္ CITIC China International Trust Invesment Corporation တ႐ုတ္နိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္ ပိုေရးရွင္းမွ လုပ္ကိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ အစိုးရဖက္မွ ဒုသမတ ဟင္နရီဗန္ထီးယူေခါင္းေဆာင္ေသာ ေက်ာက္ျဖဴ အထူး စီးပြားေရးဇံုေကာ္မတီဖြဲ႕စည္းထားၿပီး ျမန္မာဖက္မွ ပါဝင္လုပ္ကိုင္မည့္ ကုမၸဏိီ ၂၁ ခုအား ေရြးခ်ယ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။
ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီပြားေရးဇံု ကနဦးစီမံကိန္းတြင္ ေျမဧရိယာ ၄၂၈၉.၃၂ ဧကေပၚတြင္ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုစီမံကိန္းတြင္ ရမ္းျဗဲကြၽန္းႏွင့္ မေဒးကြၽန္း တံတားထိုးေရးစီမံကိန္းတခုႏွင့္ မေဒးကြၽန္းေပၚတြင္ ကြန္တိန္နာ ကုန္တင္ကုန္ခ် ဆိပ္ခံတခု ေဆာက္လုပ္ရန္လည္းပါရွိသည္။ ထိုစက္မႈဇံုတြင္ အသုံးျပဳမည့္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားထုတ္လုပ္ေရးစီမံကိန္းတခုလည္း ပါဝင္ ဖြယ္ရိွသည္။ အေစာပိုင္းသတင္းမ်ားအရ တ႐ုတ္အစိုးရပိုင္ CITIC က ေက်ာက္ျဖဴ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းစီမံကိန္းတြင္ အေမရိ ကန္ေဒၚလာ ၇.၃ ဘီလ်ံ ျမႇဳပ္ႏွံၿပီး ရွယ္ရာေဝစု ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ ၈၅ ရာခုိင္ႏႈန္းထိ ပါဝင္ခြင့္ရရန္ေတာင္းဆိုထားသည္ဟု ရိုက္တာသတင္းတရပ္အရ သိရွိရသည္။ ျမန္မာဖက္က ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းစီ ျပဳလုပ္ရန္ေတာင္းဆိုထားၿပီး သေဘာတူညီမႈ မရရွိ ေသးဟု ဆိုသည္။ ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇံုတြင္ တ႐ုတ္တုိ႔က ကနဦးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အျဖစ္အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၀ ဘီလီ လ်ံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမည္ဟု ဆိုပါသည္။
အတိုင္းအတာႀကီးမားသည့္ ထိုေက်ာက္ျဖဴ အထူစီးပြားေရးဇံု SEZ စီမံကိန္းသည္ ရခိုင္ေဒသခံမ်ားကို လႈပ္လႈပ္ ခတ္ခတ္ျဖစ္ ေစပါသည္။
● ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇံု ေျမျပင္ ကနဦးျပင္ဆင္မႈမ်ား
ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇံုအတြက္ဟု ယူဆရသည့္ ေျမျပင္ ကနဦးျပင္ဆင္မႈဟုယူဆရသည့္ ျပင္ဆင္မႈမွာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း ျပည္နယ္အစိုးရ၏အစီအစဥ္ျဖင့္ျပဳလုပ္ခ့ဲေသာ သုိင္းေခ်ာင္းဆည္တမံျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ႏွင့္ ၁၂ မိုင္အ ကြာတြင္ ေဒသခံလယ္သမားမ်ား၏ လယ္ဧက ၄၀ အားေလ်ာ္ေၾကးေငြ တဧကလွ်င္ ၃၆ သိန္းေပး၍ သိမ္းယူတည္ေဆာက္ ခ့ဲသည့္ ေရဂါလံ သန္း ၂၄၀ ခန္႔ဆန္႔သည့္ ေရေလွာင္တမံျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇံုအတြက္ ေသာက္သုံး ေရေပးေဝရန္ရည္ရြယ္၍ ေဆာက္လုပ္ထားသည္ဟု ယူဆရသည္။ ၎ဆည္တမံေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးသြားေသာ္ လည္းေျမ သားခိုင္ခန္႔မႈ ရွိပုံမရ၍ ေရသုိေလွာင္မႈ ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိေသးေပ။ အကယ္၍သာ ဤတာတမံသည္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ ေရေပး ေရးအတြက္မဟုတ္ဘဲ အထူးစီးပြားေရးဇံုအတြက္ ေဆာက္လုပ္သည္မွာ ေသခ်ာပါက ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၏ အထူးစီမံ ကိန္းအား ျပည္နယ္ဘတ္ဂ်က္ျဖင့္ ပ့ံပိုးရသည္မွာ စိတ္ဝင္စားစရာကိစၥတရပ္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ လက္ရွိ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕၌ စည္ ပင္သာယာ ေရေပးေဝေရးစနစ္တရပ္ မရွိေသးဘဲ မိရိုးဖလာ ေရတြင္းမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိက စက္ေရတြင္းမ်ားမွ နီးစပ္ရာတပိုင္တနိုင္ ေရျဖန္႔ျဖဴးသည္ကိုသာ အသုံးျပဳေနၾကသည့္ အေျခအေနတြင္သာ ရွိပါသည္။
တ႐ုတ္ CITIC ဖက္မွ ျပင္ဆင္မႈအျဖစ္ စက္မႈဇံုႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္ဟုယူဆရေသာ ေက်းရြာ ၅၀ အား တရြာလွ်င္ က်ပ္ေငြ သိန္း ၃၀၀ ျဖင့္ စုစုေပါင္း သိန္း ၁၅၀၀၀ က်ပ္ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁.၁ သန္းခန္႔) ေခ်းေငြအား၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွ စတင္ထုတ္ ေခ်းေပးထားသည္ဟု သိရသည္။ ထိုေခ်းေငြကို ရြာသားမ်ား တပိုင္တႏိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အသုံး ျပဳရန္ ေက်းရြာအလိုက္ တာဝန္ယူရသည့္ ဝိုင္းၾကီးခ်ဳပ္စနစ္ျဖင့္ ထုတ္ေခ်းေပးထားသည္ဟု ဆိုပါသည္။ တ႐ုတ္ CITIC အတြက္ ေဒသခံမ်ားစည္းရံုးသည့္လုူမႈေရးအေထာက္အကူျပဳမႈ အစီအစဥ္တရပ္ျဖစ္ၿပီး လက္ေတြ႕ေဒသခံမ်ားအတြက္ မည္မွ်အက်ဳိးရွိသည္ဆိုသည္ကိုေတာ့ မသိရေသးေပ။
● ေျမယာျပႆနာ
ပထမဆံုးၾကံဳေတြ႕ရမည့္ျပႆနာမွာ ေျမယာျပႆနာဟု ဆိုရပါမည္။ ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇံုအတြက္ ရာထားသည့္ ေျမပမာဏမွာ ေက်းရြာအုပ္စု ၉ အုပ္စု ေက်းရြာ ၃၅ ရြာမွ ပိုင္ဆိုင္ေနေသာ ဆက္စပ္ေနေသာ ေျမ ၄၂၈၉.၃၂ ဧကဟု ဆိုပါသည္။ အဆိုပါဧရိယာတြင္ ေအာက္ပါေျမအမ်ဳိးအစားမ်ား ပါဝင္သည္ဟု သိရသည္။
ေျမလြတ္ေျမ႐ိုင္း = ၁၈၆၉.၃၃ ဧက
လယ္ေျမ = ၉၉၈.၅၀ ဧက
ဥယ်ာဥ္ေျမ = ၆၄၅.၉၅ ဧက
ဓနိေျမ = ၇၂.၀၀ ဧက
အျခားနည္းအသုံးျပဳခြင့္ေျမ = ၁၁၅.၇၀ ဧက
လမ္းေျမ = ၂.၄၀ ဧက
ဆည္ကန္တာတမံေျမ = ၄၆၉.၉၆ ဧက ဟု ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ထားသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ဤေျမယာျပႆနာတြင္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရၾကည့္ျမင္ပုံႏွင့္ ေဒသခံတုိ႔ၾကည့္ျမင္ပုံ မတူၾကေပ။ ၾကည့္ျမင္ပုံမတူၾကသည့္ အဓိကအခ်က္မွာ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းဆိုသည့္ျပႆနာျဖစ္သည္။ အစိုးရဖက္က လယ္ေျမ ဥယ်ာဥ္ေျမ ဓနိေျမ ရြာေျမ အစရွိသည္တုိ႔ကို ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္မႈအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေသာ္လည္း အျခားေျမမ်ားအား အစိုးရပိုင္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းမ်ားအျဖစ္သေဘာထားသည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
ေမာင္ေမာင္စိုး
(ဆရာေမာင္ေမာင္စုိး၏ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွ ျပန္လည္ကူးယူျခင္းျဖစ္သလုိ ဧရာဝတီျမန္မာပိုင္း၌ ၂၀၊ ၆၊ ၂၀၁၇ ရက္ေန႔ကလည္း ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္သည္။)
Photo credit : Frontier Myanmar
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
