ျမတ္လႈိင္း ● ေနာက္္ဆုံးဒီဇင္ဘာနဲ႔ ညစာ စားျခင္း
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၆
ကံၾကမၼာက
သူဟာသူ စီရင္ခ်က္ခ်ၿပီးသား
ေကြ႔တဲ့ေနရာမွာေကြ႔ေနတယ္
ေကာက္တဲ့ေနရာဆိုေကာက္မွာပဲ
သူက အေရွ႕ကလည္း မသြားဘူး
ေနာက္က်ၿပီးလည္း မက်န္ရစ္ဘူး
ဒါကုိ ဘုရားသခင္ဖန္တီးတာလုိ႔လႊဲမခ်နဲ႔
ေကာင္းကင္ႀကီးကလည္း ဘယ္ေတာ့မွၿပိဳက်မလာဘူး
ရန္သူငါးေယာက္ထဲမွာ မင္း ပါတယ္
မင္းက ငါတို႔ကုိ အက်ဥ္းခ်ႏိုုင္တယ္
ငါတို႔ကုိ လြတ္ေျမာက္ခြင့္လည္း ေပးတယ္။
မင္းရဲ႕လက္ထဲမွာ
ႀကိဳးတေခ်ာင္းရွိတယ္
ေခတ္ကုိ ႀကိဳးဆြဲထားသလုိ
ဆြဲထားတဲ့ႀကိဳးကုိအေလွ်ာ့အတင္းလုပ္ၿပီး
လုိသလုိခုိင္းတယ္
ေခတ္ကုိျပံဳးခုိင္းရင္ လူေတြျပံဳးတယ္
ေခတ္ကုိငုိခုိင္းရင္ လူေတြငုိတယ္
ေခတ္ကုိ သူရဲေကာင္းတေယာက္လုိ
ဟန္ပါပါရီခုိင္းတယ္
ေခတ္ကုိ ဗီလိန္နဲ႔ အေပါင္းအပါေတြလုိ
ေကာက္က်စ္ယုတ္မာခုိင္းတယ္
ငါတို႔က ေခတ္ရဲ႕သားေကာင္ေတြ။
ေခတ္က အရွင္ေမြး ေန႔ခ်င္းႀကီးျပဇာတ္ကုိ ကတယ္
ေရႊသမင္ ဘယ္ကထြက္
မင္းႀကီးတာကထြက္ ေအာ္ပရာနဲ႔ထြက္တယ္
မင္းက စုိးတယ္
မင္းက ဆိုးရင္ ရြာပ်က္ႀကီးမွာလမ္းဆုံးတယ္
မဟာဘုတ္အလုိအရ
အဓိပတိခြင္ဟာ မတည္ျမဲဘူး
ေအာက္ကုိျပဳတ္က်တတ္တယ္လုိ႔ ေဗဒင္က်မ္းစာအုပ္က ေဟာတယ္
ေခတ္ကုိေနာက္ေက်ာကဓားနဲ႔ထုိးမယ့္
ဘရူးတပ္ေတြ အျမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။
သစ္ပင္အုိႀကီးက
ရုကၡစုိးဟန္ေဆာင္ထားၿပီး
ေခတ္ကုိပူေဇာ္ပသခုိင္းတယ္
အရည္းႀကီးေတြက မိုးေပၚကက်လာသလုိနဲ႔
လမ္းျပေျမပုံကုိ မွင္မပါပဲေရးတယ္
ေခတ္ကလက္ဆင့္ကမ္းေလွ်ာက္ရင္း
ေခတ္ကုိ ေခတ္က ခလုတ္တိုက္တယ္
လူေတြအေပၚပိက်ခဲ့တယ္
လူေတြေပၚ ပိက်ေနတယ္
ဗ်ဴရိုကရက္ဇာတ္ပ်က္ႀကီးနဲ႔ မိုးခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။
ဒီေခတ္ႀကီးကလည္း
ဗီးနပ္နတ္သမီးကုိ လက္အတုတပ္ေပးၿပီး
ခုိေတြထပ်ံခုိင္းတယ္
ခုိေတြက တကူးကူးလုိ႔ မျမည္ဘူး
လူေတြကုိအတုခုိးၿပီး လူေတြကုိယ္စားညည္းသံေတြ အန္ခ်လုိက္တယ္
ေထရဝါဒကုိ က်မ္းစာအုပ္ထဲ ျပန္ထုိးထည့္ထားၿပီး
ဘုရားရင္ျပင္ေပၚမွာ ယၾတာေခ်သံေတြဆူညံေနတယ္
ေခါင္းေလာင္းျမည္သံေတြၿငိမ္သက္ေနခဲ႔တယ္
ေလာကကုိေမတၲာမမွ်ေဝပဲ
အပူေတြေဝေနၾကတယ္
ေခတ္ကလဲငုတ္တုတ္ထုိင္ၿပီး လက္မိႈင္ခ်ေနတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ
ငါတို႔ေနာက္ဆုံးညစာကုိစားၿပီး
မနက္လင္းခ်ိန္ကုိ အိပ္မက္မက္ေနတယ္
မင္း နဲ႔ မင္းေတြ ညစာစားပြဲက်င္းပေနေလရဲ႕
ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတာကုိ
ဇြန္းခရင္းနဲ႔ ေခတ္ကုိတို႔ထိၿပီးႏႈတ္ဆက္လုိက္ၾကတယ္။
ကံၾကမၼာက
သူဟာသူစီရင္ခ်က္ခ်ၿပီးသား
အေကာင္းဆုံးကုိေမွ်ာ္လင့္ဖို႔
အဆိုးဆုံးကုိ ညစာအျဖစ္စားသုံးၾက
ဒါ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါေစလုိ႔ ေတာင္းတိုင္းမျပည့္တဲ႔ဆုကုိ
မေတာင္းပဲ
ေနာက္ဆုံးညစာကုိစားၾက။
ငါတို႔ကုိဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းတာမဟုတ္
ေကာင္းကင္ေပၚကက်လာတဲ႔ မိုးက်ေရႊကုိယ္ေတြမဟုတ္
အမ်ားေသာက္ေတာ့ မိုးခါးေရေသာက္တဲ႔ေခတ္ထဲက
ရုန္းထြက္ဖို႔ေျခလွမ္းေတြျပင္ၾက
ငါတို႔ဟာ ေခတ္ထဲကသားေကာင္အျဖစ္က
ေခတ္ကုိျပန္ပစ္တဲ႔ ေလးျမားေတြျဖစ္ၾက
အခ်ိန္အခါမေရြး ထ ထေလာင္ေနတတ္တဲ႔
မီးေတာက္ေတြကုိအညႊန္႔ခ်ိဳးပစ္ၾက
ကမ္းပါးေပၚလ်ွံတက္လာတဲ႔ ျမစ္တျမစ္ကုိ ရပ္တန္႔ပစ္ၾက
မင္း ကုိလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပံဳးျပၾက
မနက္ျဖန္မွာ အား
ေနာက္ဆုံးညစာအျဖစ္ စားၾက။
လူကလူကုိျပန္ကယ္တဲ့ေခတ္မွာ
မူေတြေသဆုံးသြားၿပီး
လူေတြ ရွင္သန္လာၾကတယ္
ဘုံဝါဒက
ၿမိဳ႕ျပထဲကုိေတာခုိလာၿပီး
က်ဴးေက်ာ္အျဖစ ္ခုိလံႈခြင့္ေတာင္းတယ္
ခ်စ္သူကုိေတာင္ ဥေပကၡာတဝက္နဲ႔
ခ်စ္ႏိုင္တဲ႔ငါက ကြန္ျမဴနစ္တေယာက္ေပါ့
ဌာနခ်ဳပ္ကုိ အေျမာက္နဲ႔ထုခ်င္ေနတယ္
ေဖာက္ျပန္ေရးသမားေတြနဲ႔ စီးခ်င္းထိုးခ်င္တယ္
အေခ်ာင္သမားေတြရဲ႕သခ်ဳႋင္းကုိ
လွလွပပေဆာက္ေပးခ်င္တယ္
အၾကမ္းဖက္မႈေတြေတာထုတ္ပြဲက်င္းပၾက။
ေၾကာင္လက္သည္းလုိဝွက္ထားတဲ႔
အတၱေတြႀကီးထြားလာၾက
ညကုိအနက္ေရာင္အိပ္မက္ထဲဆြဲထည့္ၿပီး
အရုဏ္ဦးကုိၾကက္ေျခခတ္ထားတယ္
အနိ႒ာရံုပန္းခ်ီကားေတြ ေဖာင္းပြလာေပါ့
ကမၼ႒ာန္းတရားေတြရႈၿပီး
ေနာက္ဆုံးညစာကုိ စားၾက။
ဓမၼေတြကုိျပန္တူးေဖာ္ၿပီး
ေခြးၿမီးေကာက္ေတြေျခေထာက္ကုိ စြပ္ေပးၾက
ေၾကာင္ကုိခ်ဴဆြဲမယ့္ေခတ္ကုိ
လႊတ္ေတာ္ထဲေခၚၿပီး ေမးခြန္းေတြေမးၾက
ေမးသူေရာေျဖသူပါ အူတူတူအတူခ်ည္းပဲ
ခ်က္ခုံေပၚက နယ္ရုပ္ေတြက
ျမင္းတေကာင္လုိ ခြခ်က္ေနလုိက္ၾကတာ
ကြင္းကုိအက်မခံနဲ႔
ကြင္းက်သြားရင္ ျပည္ပ်က္ၿပီ။
ဒီလုိနဲ႔
ဒီဇင္ဘာက
ဝတ္ေနၾကကုတ္အက်ႌအေဟာင္းႀကီးကုိဝတ္လုိ႔
ပင္လယ္ကဗီြးပင္ေတြထဲက
အိပ္မံႈစုံမႊားႏိုးထေတာ့မယ္
ထုံးစံအတိုင္း အုိအသင္ေလာကလုိ႔ႏႈတ္မဆက္ခင္
ခ်စ္သူေရ
ဒီဇင္ဘာညကုိႏႈတ္ဆက္ဖို႔
ငါတို႔ ညစာကုိစားၾကစုိ႔ကြဲ႕။ ။
ျမတ္လိႈင္း
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ