ရဲရင့္သက္ဇြဲ ● ေသြးသစၥာနဲ႔ ေရးတဲ့သမိုင္း
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၂၊ ၂၀၁၆
ေကာင္းကင္တခုလံုး မႈန္မိႈင္းရီ ေ၀
၂၈ႏွစ္တာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရွာမေတြ ့ဘူး
မလိုမုန္းတီးမႈေတြဟာ
အရိပ္လိုထပ္ၾကပ္မကြာ
အလိုတူျခင္းမတူျခင္းေတြကို
ေက်ာ္လႊား ေခတ္တိုင္းကို ထုဆစ္သြားၾက
လမ္းမမ်ားေပၚမွ အတုန္းအရုန္း
ဖိနပ္မ်ားအားလံုး သက္ေသ …….
တစိုက္မတ္မတ္ နံရံေပၚကေသြးမွာတမ္း
မိတ္ေဆြ တဆိတ္ေက်းဇူးျပဳ၍
ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္မလံုက
မ်က္လံုးလႊဲသြားပါ လမ္းခြဲသြားပါ
ေဟာဒီမွာ
၂၈ႏွစ္ေ ျမာက္ ဗကသ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ျပန္လည္ဖြဲ ့စည္းခဲ့တဲ့ ပြဲဟာ
တိုက္ပြဲကို ႏိုင္ေအာင္ မတိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့
စစ္သားေဟာင္းၾကီးေတြ ျပန္လည္ေတြ ့ဆံုၾကတဲ့ပြဲ
ေၾကကြဲဘြယ္အျဖစ္ဆိုးၾကီးက (၁၉၆၂)
အလဲထိုးလိုက္ၿပီလား
အလဲထိုးခံလိုက္ရတာလား
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗကသစိတ္ဓါတ္ အဓြန္ ့ရွည္ေစေသာ၀္
ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်ေၾကြးေၾကာ္
ေၾသာ္ …. ႏွစ္ေတြကို ဒီလိုပဲ ျဖတ္သန္း
ေနၾကေတာ့မွာလား
ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ဘာကိုမွ
မေမ်ွာ္လင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား
ေသြးစြန္း၀ိညာဥ္တို ့ရဲ ့ ယံုၾကည္ခ်က္ကို
ခံုဖိနပ္လို ဖင္ခုထိုင္
ဗကသကို
ငါတို ့သာပိုင္တယ္အခ်ိဳးမ်ိဳး နဲ ့
စင္ျပိဳင္ဘို ့ၾကိဳးစားသူမ်ားလဲသိၾကေစ
ငါတို ့ဗမာျပည္မွာကြယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၈ႏွစ္ကဖြဲ ့စည္းခဲ့တဲ့ ဗကသသာ
ဗမာႏိုင္ငံရဲ ့ တခုတည္းေသာ
ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ျဖစ္ေပတယ္
ဗကသအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ဟာ သူတို ့ရဲ ့ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္
ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ မကိုင္ႏိုင္ေသးသမွ်
အသက္ေပးသြားေသာ ရဲေဘာ္မ်ားရဲ ့
ေသြးသစၥာနဲ ့ငါတို ့ရဲ ့ေၾကကြဲမႈေတြကို
ေရာစပ္ ခ်ဳပ္သီ
သမဂၢအလံကို လႊင့္ထူခဲ့ၾကၿပီပဲ …။
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
