ႏိုင္ဝင္းသီ – ႂကြက္တစ္ေကာင္ႏွင့္ စကားစျမည္
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၊ ၂၀၁၆
တေန႔သ၌ ကြၽႏု္ပ္သည္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ရုတ္တရက္မိုး႐ြာလာေသာေၾကာင့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တဆိုင္သို႔ ေျပးဝင္ရေလ၏။ လက္ဖက္ရည္တခြက္ကိုမွာေသာက္ၿပီး မိုးခုိရေလ၏။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာေတာ့ လက္ဘက္ရည္ေသာက္ေနသူ သုံးေလးေယာက္မွ်သာ ရိွေနေလ၏။
သည္အခ်ိန္မွာပင္ မတိုးလြန္းမက်ယ္လြန္းေသာ အသံေလးတသံကို ၾကားလိုက္ရေလ၏။
“ဘဏ္ဘယ္အခ်ိန္ဖြင့္မွာလဲဗ်”
ဘယ္သူက ေျပာလိုက္မွန္းလည္းမသိ။
အသံကေတာ့ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ အေတာ္နီးကပ္ေသာေနရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာအသံျဖစ္ေလရာ ကၽြႏု္ပ္မွာ မ်က္ေမွာင္ကုပ္မိေလ၏။
” သူငယ္ခ်င္း ဘဏ္ဘယ္အခ်ိန္ဖြင့္မွာလဲလို႔”
သည္တႀကိမ္မွာေတာ့ အသံကိုသာမက ေျခေထာက္ကိုပါ တစုံတခုခုႏွင့္ ပြတ္တိုက္ေနသလို မ်ဳိးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ စားပြဲေအာက္ေျခကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရာ အေမႊးအမွင္မည္းမည္းႏွင့္ ေျမႂကြက္တေကာင္ျဖစ္ေနေလ၏။ ဘဏ္ဘယ္အခ်ိန္ဖြင့္မွာလဲေမးေနတာကို လူလို႔ေအာက္ေမ့ေနတာ ေျမ ႂကြက္တေကာင္ ျဖစ္ေနေလ၏။
ေစာေစာစီးစီး စိတ္ထဲမွာ ေထာင္းခနဲ ေဒါသထြက္သြားရေလ၏။
” ဘဏ္ဘယ္အခ်ိန္ဖြင့္ဖြင့္ေပါ့ကြာ၊ သူ႔ဟာသူ ဖြင့္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ဖြင့္မွာေပါ့။ မင္းနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ”
“ဆိုင္တာေပါ့ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီဘဏ္မွာ အေကာင့္ဖြင့္ထားတာဗ်”
ထိုႂကြက္၏စကားကိုၾကားလိုက္ရေသာအခါ ကြၽႏု္ပ္မွာ ေခါင္းေမြးမ်ားပင္ ေထာင္သြား ရပါေလ၏။
“ဘဏ္ဖြင့္ရင္ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ စကားေျပာရမယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္အေကာင့္ထဲက ေငြေတြကို ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ လာထုတ္ရင္ မေပးဖို႔ ေသခ်ာသတိေပးထားရမယ္”
“ေနစမ္းပါဦးကြ၊ ေမာင္ရင့္မိန္းမက ႂကြက္ပဲလား။ ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြဟာ ေမာင္ရင္တို႔လို ႂကြက္ေတြကိုလည္း အေကာင့္ေပးဖြင့္ထားတာပဲလား”
“ဟာ…ေတာက္တီးေတာက္တဲ့ဗ်ာ။ ဘဏ္ေတြက ႂကြက္ေတြကို အေကာင့္ေပးဖြင့္ပါ့မလားဗ်။ ”
“မင္းပဲ ေျပာလိုက္တာပဲေလ။ ဒီဘဏ္မွာ အေကာင့္ဖြင့္ထားတာဆိုၿပီး”
“ဖြင့္ထားတဲ့ အေကာင့္ကကြၽန္ေတာ္လူ႔ဘဝ တုန္းက ဖြင့္ထားတာဗ်။ ဆိုင္ကယ္တိုက္ၿပီး ေရွာ သြားလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကႂကြက္ျဖစ္သြားတာ။ ဘာပဲေျပာေျပာဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္အေကာင့္ကို ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေသလို႔ တစ္လေတာင္ မျပည့္ေသးဘူး။ ေနာက္ေယာက်္ားယူသြားတဲ့မိန္းမကိုေတာ့ တစ္ျပားမွ မေပးႏိုင္ဘူးဗ်ာ”
“ေနပါဦးသူငယ္ခ်င္းရ။ မင္းအေကာင့္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ထည့္ထားလို႔လဲ”
“သိန္းသုံးေထာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလး ပါဗ်ာ”
“သိန္းသုံးေထာင္ေက်ာ္ဆိုေတာ့ ဘယ္နည္းလိမ့္မလဲသူငယ္ခ်င္းရာ။ ဒါနဲ႔ေနပါဦးကြ။
လူ႔ဘဝတုန္းက ေမာင္ရင္ဘာမ်ားလုပ္ခဲ့လဲ။ သိစမ္းပါရေစကြာ”
“ဌာနဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္းတေယာက္ပါဗ်ာ။ ဘာဌာနလဲလို႔ မေမးပါနဲ႔။ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္ လာရင္ ဂိသြားမွာ စိုးလို႔ပါ”
” ႂကြက္ျဖစ္ေနၿပီပဲကြာ။ ဘာမ်ားစိုးရိမ္စရာရိွေတာ့လို႔လဲ”
“ေျပာလို႔ရမလားဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႔ဥပေဒေတြက အခု ရလြတ္ပလြတ္ ဥပေဒျဖစ္ေနေပ မယ့္ ေနာက္ေနာင္ အပီ အျပင္သမမယ့္ ဥပေဒေတြျဖစ္လာခဲ့ရင္ ႂကြက္ဘဝနဲ႔ေတာင္ အင္းစိန္တို႔ ဘာတို႔ ေရာက္ခ်င္ ေရာက္သြားႏိုင္တာဗ်”
“ပူမေနပါနဲ႔ကြာ။ အဲဒီလိုဝင္သြားရင္လည္း မင္းတေကာင္တည္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ မင္းနဲ႔ အတူတူလုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ အမ်ားႀကီးပါလာမွာပါ ေမာင္ေမာင္ႂကြက္ရာ”
“ေသခ်ာတာေပါ့ဗ်ာ။ ဝိဓူရ ျမင္းၿမီးဆြဲသလို တန္းလန္းတန္းလန္းနဲ႔ အတြဲလိုက္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ပေဒသာကပြဲသေဘာမ်ဳိး ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ႀကီးဆိုေတာ့ ေပ်ာ္စရာေတာင္ ေကာင္းသြားႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အာစရိရယ္ ေပ်ာ္တာကေနာက္ဗ်။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေစာေစာက ေျပာသလို ေသာကေတြမ်ားေန တယ္ဗ်ာ”
“ဘဏ္အေကာင့္ကိစၥကို ေျပာခ်င္တာလား”
“ေသခ်ာတာေပါ့ဗ်ာ။ ဘဏ္အေကာင့္ကိစၥကို ရတက္မေအးျဖစ္ေနရတာေပါ့။ ညဘက္ ေတြဆို အိပ္လို႔ေတာင္မေပ်ာ္ဘူး။ ဟိုတညတုန္းကေတာ့ သြားစဥ္းစားမိတယ္အာစိရ။ ေရွ႕ေန တေယာက္ငွားၿပီး ႏို႔တစ္ေပးခိုင္းရင္ ေကာင္းမလားလို႔”
“ဟာ ေတာက္တီးေတာက္တဲ့ကြာ။ ေရွ႕ေနက မင္းလိုႂကြက္တေကာင္ ႏို႔႔တစ္ေပးခိုင္းတာကို လုပ္ပါ့မလားကြ”
“ေျပာလို႔ရမလားဗ်။ ၿမိဳးၿမိဳးျမက္ျမက္ကေလးေပးရင္ လုပ္ေပးႏိုင္တာေပါ့”
“ငါကေတာ့ မထင္ပါဘူး ေမာင္ေမာင္ႂကြက္ရာ”
“ဒါျဖင့္ရင္လည္း ဘဏ္မန္ေနဂ်ာနဲ႔ဝင္ေတြ႔ၿပီး အက်ဳိးအေၾကာင္းရွင္းျပမယ္ဗ်ာ။
ရွင္းျပတာကိုမွ လက္မခံဘူးဆိုရင္ တကိုယ္ေတာ္ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မယ္”
“ေျခလွမ္းေတြကလည္း ႀကဲလွခ်ည္လားကြ ငါ့ေကာင္ရ။ မင္းလိုႂကြက္က ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မယ္ ဆိုေတာ့ လူရယ္စရာ ျဖစ္ေနမွာေပါ့ကြ။နည္းနည္းပါးပါးမ်ား စဥ္းစားၾကည့္ပါဦးကြာ”
“ဒါျဖင့္ရင္လည္း သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္မယ္ဗ်ာ။ အဲဒါက ပိုေတာင္ေကာင္းလိမ့္ဦးမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲဆိုတာ တေန႔ကို အနည္းဆုံး ေလးငါးေျခာက္ခု လုပ္ေနၾကတာ မို႔လား”
“လုပ္လည္းလုပ္လုပ္ပါပဲ ငါ့ေကာင္ရာ။ ဘာမ်ားထူးလာတာရိွလို႔လဲ။ ေမာင္ရင္လုပ္လည္း အတူတူပဲေပါ့။ ဘာထူးလာမွာမို႔လို႔လဲ”
“ထူးလာတာ မလာတာက တပိုင္းပါဗ်ာ။ ေလာေလာဆည္ေတာ့ ႂကြက္အခြင့္အေရးေတြ ဆုံးရွဴံးေနရတာကို လူေတြသိသြားလိမ့္မယ္ဗ်ာ။ ဒါသိပ္အေရးႀကီးတာေပါ့ အာစိရ”
“ဒါကေတာ့ေမာင္ရင့္သေဘာပဲေလ။ ဘာမွထူးမလာဘူးဆိုတာ ကိုယ္က ကိုယ့္အေတြ႔အႀကံဳ အရ ေျပာေနတာဟ”
“အာစိနဲ႔ စကားေျပာရတာေကာင္းေပမယ့္ ဘဏ္ေရွ႕မွာ ရုံးစုရုံးစုနဲ႔ လူေတြတိုးေဝ့ကုန္ၿပီဗ်။ ဘဏ္ဖြင့္ေတာ့မွာနဲ႔တူတယ္။ သြားၿပီဗ်ာအာစိ။ ေနာက္မွေတြ႔ေတာ့မယ္”
အလြန္မွပင္လ်င္ျမန္ဖ်တ္လတ္လွေသာႂကြက္ပင္ ျဖစ္ေလ၏။ စားပြဲေအာက္မွ လွစ္ခနဲထြက္လာၿပီး ဘဏ္ေရွ႕သို႔ ေျပးထြက္သြားပုံမွာ စကၠန္႔ပိုင္းမွ်သာ ၾကာျမင့္ပါေလ၏။
ေနာက္ဆက္တြဲသတင္းအေနႏွင့္ ထိုႂကြက္သည္ ဘဏ္အဝင္အဝမွာလူေတြနင္းမိလို႔ပဲ ျပားခ်ပ္ သြားခဲ့ၿပီလား။
ဒါမွမဟုတ္ ဘဏ္မန္ေနဂ်ာႏွင့္ေတြ႔လို႔ပဲ အဆင္ေျပသြားခဲ့ေလသလား။
အဆင္မေျပလို႔ တကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲပဲ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ေလသလား။
ဒါမွမဟုတ္စာနယ္ဇင္းေတြကို ဖိတ္ၿပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲပဲ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေလသလား ဆိုတာကိုေတာ့ ကြၽႏု္ပ္လည္း ယခုခ်ိန္ထိေသခ်ာစြာ မသိရေသးပါေၾကာင္း။
ႏိုင္ ဝင္း သီ
၂၄ ၊ ၈ ၊ ၂၀၁၆
၁၄ း ၁၈ နာရီ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
