ေ အာ င္ ေ ၀ း – ပန္း ႏု ေရာင္ အို ဋီ ကာ ၊ ဒဂုန္တာရာ (၁၉၁၉ – ၂၀၁၃)

ေ အာ င္ ေ ၀ း – ပန္း ႏု ေရာင္ အို ဋီ ကာ ၊ ဒဂုန္တာရာ (၁၉၁၉ – ၂၀၁၃)

“အိုႏု ပ်ိဳရင့္
သူႏွင့္ခ်ယ္ရီ၊ ရီေ၀ယစ္သန္း
ပန္းႏုေရာင္အို …”
(ဒဂုန္တာရာ)

ဒီေန ့မွာ
ေဆြးေျမ ့ေၾကကြဲ
အလံကို
တိုင္တစ္၀က္ပဲလႊင့္ထားတယ္။

သခင္ကိုယ္ေတာ္မိွဳင္း
ေဇာ္ဂ်ီ
မင္းသု၀ဏ္
ဒဂုန္တာရာ
ႀကီးေလးႀကီးအစဥ္အလာ
ဒီေန ့မွာ
ေဆြးေျမ ့ေၾကကြဲ
အလံကို
တိုင္တစ္၀က္ပဲလႊင့္ထားခဲ့တယ္။

ပါဘလိုနီရူဒါေရ…
ဂုဏ္ျပဳအပ္တဲ့
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကို
ဆီးႀကိဳပါေတာ့။

၀င္းေမာ္ဦးေရ…
သမီးေရ…
ေႏြဦးအမတ
မေသညမွာ
သည္းတို ့အဘကို
ထႀကိဳပါဦး။

သမီးတို ့အတန္းက
ေရွ ့ဆုံးခုံတန္းေလး
ထိုင္သူေ၀းခဲ့တာ။

သက္၀င္းေအာင္ေရ…
ေနေရာင္တေစာင္း
မင္းတို ့ေက်ာင္းက
ခြပ္ေဒါင္းအလံကေလး
ေသြးစြန္းခဲ့တာ။

ငွက္ေရ…
ရာဇ၀င္ျဖတ္သန္း
အိပ္မက္တင္းက်မ္း
ေခတ္ရဲ ့လမ္းမွာ
ပန္းေတြ ၾကယ္ေတြ
ေၾကြေနခဲ့တာ။

ေဟာဒီ
ၾကယ္အေၾကြၾကမ္းတဲ့
ၾသဂုတ္လသရမ္း
ဇာတ္၀င္ခန္းမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီ။

အေ၀းကလြမ္း
ဟိုး… ေအာင္ပန္း
မဲနယ္ေတာင္တန္း
အေမွာင္သန္းခ်ိန္
ၿငီမ္းခ်မ္းေရး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီ။

မိုးေ၀းေရ…
ငါတို ့ဆရာ ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီ။

ေအးမင္းေစာေရ…
အစ္ကိုတို ့ဖခင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီ။

မမခင္ဦးစံပယ္ေရ…
က်ေနာ္တို ့ေခါင္းေဆာင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီ။

ျမရာေတာႀကီးတစ္ခုလုံး
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္
လမ္းေပ်ာက္တဲ့ ၿမိဳင္ ေရ…
“ေဌးၿမိဳင္”လာၿပီေလ။

“ကိုေဌးၿမိဳင္
က်ေနာ္တို ့ဘက္က
ရပ္တည္ေပးတဲ့အတြက္
ေက်းဇူးတင္တယ္”
(သန္းထြန္း)

ေတာထဲကလာတဲ့စာေလးတစ္ေစာင္ရယ္
ေတာ့ ကာ သာ ဘဲ ရယ္နဲ ့
ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရယ္
ဆရာျမသန္းတင့္ရယ္
သခင္ျမသန္းရယ္
အဘေလထီးဦးအုန္းေမာင္ရယ္
က်ဆုံးေလၿပီးေသာပန္းပြင့္မ်ားရယ္
၃၉ လေရာင္
ကိုလိုနီေႏွာင္ႀကိဳးေအာက္က
လားရွဳိးလမ္းမႀကီးရယ္
မတ္လေတာ္လွန္ေရးရယ္
စာေပသစ္ရယ္
လြမ္းရစ္ေတာ့သက္လွယ္ရယ္။

ဆရာ ့ကိုဆိုရင္
(ဒဂုန္တာရာဆိုရင္)
ေအာင္ဆန္းကလည္း ခ်စ္တာပဲ
ေအာင္ဆန္းသမီးကလည္း
ခ်စ္တာပဲ။

ဆရာ ့ကိုဆိုရင္
(ကိုေဌးၿမိဳင္ဆိုရင္)
ဗဟိန္းကလည္း ခ်စ္တာပဲ
ဗဟိန္းဇနီး
မခင္ႀကီးကလည္း ခ်စ္တာပဲ။

အေမလူထုေဒၚအမာရယ္
ဆရာ ့ကိုဆိုရင္
ေတာႀကိဳအုံၾကား
ဘုံကၽြန္ေတြအလား
အေျခခံလူတန္းစား
အလုပ္သမား လယ္သမား
ငၾသေတြ ငဘေတြ
ျပည္သူေတြကလည္း ခ်စ္တာပါပဲ။

ျပည္သူေတြလက္နဲ ့
အထက္သန္ဆုံး
ႏွလုံးသားျမွဳပ္ကူ
(ဆရာ ့ရဲ ့)
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအုတ္ဂူမွာ
ရန္သူေတြ ဒူးေထာက္ရေစသား။

ဒဂုန္တာရာ
ဘုံကဗ်ာကို
လင္းယုန္ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသား။

သစ္ခြျပာရိုင္း
မိုးလုံးမိွဳင္းေတြ
ဒုန္းစိုင္း ဒုန္းစိုင္း
အို…ျမင္းရိုင္းေတြ
ေတာရိုင္းေတာင္ရိုင္း
ျမစ္တံတိုင္းေတြ
ေရရိုင္းေျမရိုင္း
ပင္လယ္လိွဳင္းေတြ
သမိုင္း သမိုင္း
တို ့သမိုင္းမွာ
“မိွဳင္း” နဲ ့”ဆန္း” ရဲ ့
အတိုင္းမဲ့အလြမ္းေတြ
“ဆန္း” နဲ ့”ဟိန္း” ရဲ ့
လြမ္းဖြဲ ့ယိမ္းႏြဲ ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက
ေလႏုေအးက
တႏြဲ ့ႏြဲ ့ေနာ့ေနဆဲလား။

ေမေရ…
ေမေရ…
ေႏြဦးေသၿပီ။

ၾကည္ေအးရဲ ့မီ
တီဘီ ေရ…
ေႏြဦးေသၿပီ။

ႏွင္းဆီ ႏွင္းဆီ
အနီထဲက
ေႏြဦးေသၿပီ။

အခ်စ္ေရ…
မ်က္ရည္တစ္စ
ေၾကြမက်နဲ ့
ည
ညဆိုတာ
ေမွာင္မွာပဲေလ။

ေမွာင္တာကိုက
အလင္းေရာင္ပဲေလ။

အေမွာင္ထဲမွာမွ
ၾကယ္ေတြရဲ ့အလွကို
ျမင္ခြင့္ရ
ဘ၀ဟာ ညပဲ။

ျမရာပင္ထက္မွာ
ၾကယ္ေတြေၾကြသက္ခဲ့ၾကၿပီ။

ဆိတ္ဖလူးရနံ ့ေတာမွာ
ၾကယ္ေတြ ေၾကြေလွ်ာခဲ့ၾကၿပီ။

အဓိပတိလမ္းေပၚမွာ
ၾကယ္ေတြေၾကြေရာ္ခဲ့ၾကၿပီ။

ဧရာ၀တီေရ…
ၾကယ္ေၾကြေရဆန္
မုန္တိုင္းထန္ပါေလာ ့။

ပုန္ကန္ႏြယ္တို ့အေဖေရ…
ေမရဲ ့ကဗ်ာဆရာကို
အျပာတို ့အ၀ါတို ့နဲ ့ႀကိဳပါေတာ့။
အစ္ကိုသခြပ္ေရ…
“ဒဂုန္တာရာကစ
ေမာင္ေလးေအာင္အဆုံး
ပန္းတစ္ကုံးပဲ”
ေရးပါဦးလား
ေနာက္ဆုံးတိုက္ပြဲ
ကဗ်ာပဲေလ။

ေဟမာေန၀င္းေရ…
ဒိုရာသန္းေအး
ေလွကေလးနဲ ့
ေဆြးပါဦးလား။

ႏွလုံးသားထဲ
ျမား၀င္ထုတ္ခ်င္း
ျမစ္တစ္စင္းဟာ
ရင္တြင္းလိွဳင္းရိုက္
ဦးညႊတ္လိုက္ပါရဲ ့။

ဆရာ ့ကိုဆိုရင္
(ဒဂုန္တာရာဆိုရင္)
ေမာင္ယဥ္မြန္ကလည္းႀကိဳမယ္
ေဖာ္ေ၀းကလည္းႀကိဳမယ္
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြကလည္းႀကိဳမယ္
ေအာင္လင္းကလည္းႀကိဳမယ္
ႏိုင္၀င္းေဆြကလည္းႀကိဳမယ္
ခင္၀မ္းကလည္းႀကိဳမယ္
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကလည္းႀကိဳမယ္
တင္မိုးကလည္းႀကိဳမယ္
ၾကည္ေအာင္ကလည္းႀကိဳမယ္
ေမာင္ရန္ပိုင္ကလည္းႀကိဳမယ္
မင္းလူကလည္းႀကိဳမယ္
ေမာင္၀ံသကလည္းႀကိဳမယ္။

ဆရာေရ..
ဆရာနဲ ့က်ေနာ္တို ့ေတြ
ရုပ္ျမင္သံၾကားတယ္လီဖုန္းကေန
ေတြ ့ၾကမယ္ေလ။

ဒီေန ့မွာ
ေဆြးေျမ ့ေၾကကြဲ
အလံကို
တိုင္တစ္၀က္ပဲလႊင့္ထူထားခဲ့ပါတယ္။

ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္အစ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အလယ္
မင္းကိုႏိုင္အဆုံး
အားလုံးကို အေၾကာင္းၾကားပါရဲ ့။

အခုအခ်ိန္ကစၿပီး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ
ထြက္ခြာသြားပါၿပီ။

“အေကာင္းကိုရွာ၏
အေကာင္းကားမရွိေတာ့”

အေကာင္းကိုရွာ၏၊ အေကာင္းကားမရွိေတာ့။ ။

(ဒီကဗ်ာဟာ ဆရာဒဂုန္တာရာ၏ေျခအစုံက ေျမမွဳန္ငယ္တမွ်သာပါ)

ေအာင္ေ၀း
ၾသဂုတ္ ၂၀- ၂၀၁၃

ေခတၱ- မစ္ရွီဂန္။
(သရုုပ္ေဖာ္ – ဂရပ္ဖစ္ ကိုုမ်ဳိး+)