ေမာင္ေမာင္စုိး ● ေတာင္ျပာတန္း၏ အျခားတဖက္မ်က္ႏွာ
အပိုင္း (၄)
(မုိးမခ) ဇြန္ ၂၊ ၂၀၁၆
● စိုင္းလိတ္ႏွင့္ ရွမ္းလူမ်ဳိး ရွမ္းေခါင္းေဆာင္
ဤေနရာတြင္ စိုင္းလိတ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ၾကဳံေတြ႔ခ့ဲသည္ကိုေဖာ္ျပလိုပါသည္။ စိုင္းလိတ္အေနႏွင့္ နဝတႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းယူရန္လက္မခံဘဲ ေနသည့္ အခ်ိန္ MTA သုိ႔ လည္းမသြားမီကာလက တ႐ုတ္ ျမန္မာနယ္စပ္ တ႐ုတ္ျပည္ပိုင္နက္ ေရႊလီနယ္အတြင္း၌ မွီခိုေနထိုင္သည္။ တ႐ုတ္ပိုင္နက္ ေရႊလီပတ္ဝန္းက်င္ရြာအားလုံးသည္ ရွမ္းရြာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အ့ံၾသဖြယ္ရာမွာ ထိုတ႐ုတ္ ျပည္ ရွမ္းရြာမ်ားမွ ရွမ္းမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္မွ ရွွမ္းသူပုန္ေခါင္းေဆာင္တဥိီးျဖစ္သူ စိုင္းလိတ္အား သူတ႔ိုရွမ္းလူမ်ဳိး မ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္တဦးအျဖစ္ ေလးစားစြာဆက္ဆံၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုတ႐ုတ္ပိုင္နက္အတြင္းရွိ ရွမ္းရြာမွ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားသည္ စိုင္းလိတ္တို႔ရပ္တည္ေနႏိုင္ရန္ အလွဴေငြလည္း ထည့္ၾကသည္။ ဆက္ေၾကးဟုဆို၍ လုံးဝမရပါ။ တ႐ုတ္ပိုင္နက္အတြင္း စိုင္းလိတ္အေနႏွင့္ အဓမၼ ဆက္ေၾကးေကာက္၍ မရနိုင္ပါ။ ၾကည္ညိဳ သဒၵါ၍ ေထာက္ပ့ံၾကသည္ဟု ဆိုရမည္။ ထိ႔ုျပင္ တ႐ုတ္ပိုင္နက္ ေရႊလီနယ္အတြင္းရွိ ရွမ္းရြာမ်ားသုိ႔ စိုင္းလိတ္သြားေရာက္ပါက ထိုရြာမ်ားရွိ ရွမ္းအဘိုးႀကီး အဘြားႀကီးမ်ားပါ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ႀကိဳၾကသည္ကို အ့ံၾသစြာေတြ႕ရသည္။ အမိန္႔မပါ အာဏာမပါ လက္နက္မပါဘဲ သူတို႔၏ ေလးစားမႈကိုျပၾကသည္ဟုဆိုရမည္။
ဤသည္မွာ စိုင္းလိတ္၏ ထူးျခားခ်က္သက္သက္မဟုတ္ဟု ယူဆရသည္။ တိုင္းျပည္ကြဲေနေသာ္လည္း ရွမ္းမ်ားအေနႏွင့္ ရွမ္းေခါင္းေဆာင္ဟု အသိမွတ္ျပဳခံထားရသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေလးစားမႈဟုဆိုရပါမည္။
ဤသည္မွာ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ရွမ္းေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ေလးနက္ေသာ ဆက္ဆံမႈဟုဆိုရပါမည္။ သတိျပဳဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။
● ၿငိမ္းခ်မ္းေသာကာလႏွင့္ SSPP
၁၉၈၉ ႏွစ္ဆန္းတြင္ CPB ၿပိဳကြဲၿပီးေနာက္ နယ္စပ္ေဒသရွိ ယခင္ CPB အေျခစိုက္ရာေဒသမ်ားမွ တိုင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ နဝတ အစိုးရႏွင့္အပစ္ရပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခ့ဲၾကသည္။ ဤတြင္ SSPP/SSA သည္လည္း နဝတအစိုးရႏွင့္ အပစ္ရပ္ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး ရယူခ့ဲသည္။ နဝတက SSPP/SSA လႈပ္ရွားရာေဒသမ်ားကို ရွမ္းအထူးေဒသ ၃ အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခ့ဲသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးယူထားေသာ SSPP/SSA ဌာနခ်ဳပ္ကို သီေပါအနီး စိန္ေက်ာ့တြင္ အေျချပဳခ့ဲသည္။
SSPP/SSA တို႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူရာတြင္ သေဘာမတူခ့ဲသည့္သူမွာ ဥကၠ႒စုိင္းလိတ္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ စိုင္းလိတ္ တ႐ုတ္နယ္ စပ္ေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ စဝ္ေဆထင္ဦးစီး၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခ့ဲၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ သုိ႔ႏွင့္ စိုင္းလိတ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထား သည့္ SSPP သုိ႔ျပန္မသြားဘဲ တ႐ုတ္နယ္စပ္တြင္သာ လႈပ္ရွားေနခ့ဲေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ခြန္ဆာဦးစီးသည့္ Mong Tai Army MTA မွ ကမ္းလွမ္း၍ MTA ဌာနခ်ဳပ္ရွိရာ ဟိုမုန္းသုိ႔ေရာက္ရွိသြားၿပီးေနာက္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခ့ဲရသည္ဟု ဆိုပါသည္။
SSPP/SSA ႏွင့္ နဝတ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူၿပီး မၾကာမီပင္ SSPP ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သည္။ စဝ္ေဆထင္ အနားေပးခံရၿပီး ဥကၠ႒အျဖစ္ စဝ္လြယ္ေမာင္း ဒုဥကၠ႒အျဖစ္ စဝ္ကိုင္ဖႏွင့္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ စဝ္ပန္ဖတို႔က ေျပာင္းလဲ တာဝန္ယူသည္။ SSPP/SSA တပ္ဖြဲ႔အေနႏွင့္ တခုလုံးအရ အပစ္ရပ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခ့ဲေသာ္လည္း အဖြဲ႔အခ်ဳိ႕ခြဲထြက္၍ လက္နက္ခ်ျခင္းရွိခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ မည္သုိ႔ဆိုေစ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလတြင္ စီးပြားေရးလုပ္ေဆာင္မႈမ်ား စကဲလာၿပီး တပ္ ပိုင္းဆိုင္ရာတည္ေဆာက္မႈမွာ ေလ်ာ့က်လာခ့ဲသည္ဟုဆိုရမည္။
SSPP ေခါင္းေဆာင္ စဝ္ေဆထင္မွာမူ ရွမ္းျပည္ရွိ ရွမ္းႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ရွမ္းလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ညီညြတ္ေရး အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားေဆာ္ၾသလႈံေဆာ္စည္း႐ံုးမႈမ်ားျပဳလုပ္ခ့ဲရာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ SNLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ ဖမ္းဆီးခံရၿပီး ႏွစ္ ၁၀၀ ဝန္းက်င္ခန္႔ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းခံခ့့ဲရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ရွမ္းျပည္ရွိ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကိုင္မ်ား၊ ရွမ္းႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားစည္းလုံးညီညြတ္ေရး လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကား ယေန႔တိုင္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကဆဲျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရ သည္။
SSPP ႏွင့္စစ္အစိုးရ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းကာလသည္ ၁၉၈၉ မွ ၂၀၀၉ ထိ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႔ၾကာခ့ဲသည္။ ၂၀၀၉ တြင္ အေျပာင္း အလဲမ်ားျဖစ္သည္။ နအဖ အစိုးရက အျခားတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔ရန္ဖိအားေပးသက့ဲသုိ႔ ကြတ္ခိုင္ ေကာင္းခါးအေျခစိုက္ မထုေနာ္ ဦးစီး KDA ႏွင့္ သီေပါ စိန္ေက်ာ့ေဒသအေျခစုိက္ SSPP/SSA တပ္မ်ားအား ျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခိုင္းလာသည္။
အဆိုပါ SSA တပ္ဖြဲ႔အား ျပည္သူ့စစ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ SSPP ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအတြင္း သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ားျဖစ္ ေပၚခ့ဲသည္။ နအဖ၏ျပည္သူစစ္အသြင္ေျပာင္းေရးကို SSPP ဥကၠ႒ စဝ္လြယ္ေမာင္းႏွင့္ ဒုဥကၠ႒စဝ္ကိုင္ဖတို႔က လက္ခံခဲၾကၿပီး စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ စဝ္ပန္ဖက ျငင္းပယ္ခ့ဲသည္။ နအဖ၏ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ နယ္ျခားေစာင့္ဖြဲ႕စည္းေရး ျပည္သူ႔စစ္ဖြဲ႔စည္းေရး ေပၚလစီေၾကာင့္ SSPP ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ အင္အားမ်ား ထပ္မံကြဲျပားခ့ဲသည္ဟု ဆိုရပါမည္။
ထို႔ေနာက္ စဝ္လြယ္ေမာင္း ၾသဇာရွိသည့္ တပ္မဟာ ၃ သည္ စိန္ေက်ာ့ ျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခ့ဲသည္။ စဝ္ကိုင္ဖ ၾသဇာရွိသည့္ တပ္ဟာ ၇ သည္ ကာလိျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားခ့ဲသည္။ စဝ္ပန္ဖကို ေထာက္ခံသည့္ တပ္မဟာ ၁ ကေတာ ဝမ္ဟိုင္းကို ဌာနခ်ဳပ္ျပဳ၍ SSPP/SSA အျဖစ္ဆက္လက္ရပ္တည္ခ့ဲသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ စဝ္ပန္ဖႏွင့္သူအား ေထာက္ခံ သူမ်ားေၾကာင့္ SSPP/SSA သည္ ဆက္လက္ရွင္သန္ခြင့္ရခ့ဲသည္ဟု ဆိုရပါမည္။ SSPP/SSAအေနႏွင့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း အင္အားအနဲဆုံးသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားသည့္အခ်ိန္ဟု ဆိုရေပမည္။
● SSPP/SAA ဝမ္ဟိုင္း
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ျပည္သူစစ္ဖြဲ႔ေရးကို လက္မခံသည့္ SSPP/SSA ဝမ္ဟိုင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ျမန္မာစစ္ဖက္တို႔ တေက်ာ့ျပန္ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားျပန္ခ့ဲသည္။ ထိုသုိ႔ တိုက္ပြဲမ်ားၾကားကပင္ SSPP/SSA အေနႏွင့္ တေက်ာ့ျပန္ေခါင္းေထာင္လာခ့ဲသည္ဟု ဆိုရပါမည္။ စဝ္ပန္ဖဦးစီး SSPP/SSA တပ္မ်ားသည္ မိုင္း႐ွဴး ေက်းသီး မိုင္းေနာင္ မိုင္းရယ္ေဒသမ်ားကို အေျချပဳ၍ အင္အား
မ်ားျပန္လည္စုေဆာင္းခ့ဲသည္ဟုဆိုပါသည္။ ထို႔အတူ ႏွစ္ရွည္ေထာင္က်ရာမွ သမၼတ လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ႏွင့္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ လာေသာ စဝ္ေဆထင္မွာလည္း SSPP/SSA သုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာပါသည္။
လက္ရွိ SSPP/SSA ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ
နာယက စဝ္ေဆထင္
စိုင္းေနာင့္မိန္လုံ
ဥကၠ႒ စဝ္ပန္ဖ
ဒုဥကၠ႒ စဝ္ေခးတိုင္း
အတြင္းေရးမွဴး စဝ္ခြန္ဆိုင္း
စစ္ဥိီးစီခ်ဳပ္ စဝ္ခင္မင္
တပ္ေပါင္းစု စဝ္စိုင္းထူး တို႔ျဖစ္ၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။
SSPP/SSA တို႔ႏွင့္ ျမန္မာစစ္ဖက္ၾကား တိုက္ပြဲမ်ားျပန္လည္ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ အစိုးရ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ၂၀၁၁ တြင္ ျပန္လည္ေပၚေပါက္လာရာ SSPP/SSA တပ္ဖြဲ႔သည္ ၂၀၁၂ တြင္ ယခင္အစိုးရႏွင့္ ျပည္နယ္အဆင့္ေရာ ျပည္ေထာင္ စုအဆင့္ပါ အပစ္ရပ္လက္မွတ္ ထိုးထားႏိုင္ခ့ဲသည္။
SSPP/SSA သည္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မ်ားကထဲက K.U ေခါင္းေဆာင္သည့္ မဒတတြင္ပါဝင္ခ့ဲၿပီး ေနာင္ UNFC ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီတြင္လည္း ဆက္လက္ပါဝင္ခ့ဲသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ NCCT အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ UNFC အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္အတူ ေဆြးေႏြးခ့ဲသည္။ SSPP/SSA အေနႏွင့္ UNFC အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ရပ္တည္ခ့ဲသက့ဲသုိ႔ ျမန္မာျပည္ အေရွ႕ ေျမာက္ပိုင္းရွိ UWSA ဝ NDAA မိုင္းလား KIA ကခ်င္ MNDAA ကိုးကန္႔ TNLA တအန္းပေလာင္ AA ရခိုင္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ၆ ဖြဲ႔ႏွင့္လည္း နီးနီးစပ္စပ္ရွိခ့ဲသည္ဟု ဆိုရမည္။
ယခင္ဦးသိန္းစိန္အစိုးရႏွင့္ေဆြးေႏြးရာတြင္ SSPP/SSA သည္ UNFC မူအတိုင္း ရပ္ခံခ့ဲသည္။ NCA တႏိုင္ငံလုံးအပစ္ရပ္ ေရးစာခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးရာတြင္ အားလုံးပါဝင္ေရးမူကိုဆုပ္ကိုင္ထား၍ ယေန႔တိုင္ NCA လက္မွတ္မထိုးရေသးေသာ အဖြဲ႔ မ်ားထဲတြင္ပါဝင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္းျမန္မာစစ္ဖက္ႏွင့္ မၾကာခဏဆိုသက့ဲသုိ႔ စစ္ေရးပဋိပကၡမ်ားျဖစ္ပြားေန ၏သည္ကို ေတြ႔ ေနရသည္။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ SSPP/SSA အင္အားမွာ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔အျပင္ ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပညာေရး က်န္းမာေရး အစရွိ သည့္ ေနာက္တန္းအင္အားမ်ားပါ ေပါင္းပါက အင္အား ၁၂၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိသည္ဟ ုဆိုပါသည္။
လက္ရွိ SSPP/SSA တပ္လႈပ္ရွားမႈအရ ၾကားသိရသည္မွာ မိုးမိတ္၊ သီေပါ၊ ေက်ာက္မဲ၊ ေနာင္ခ်ဳိဂြင္၌ တပ္မဟာ ၆၁၂၊ လား႐ွိဴး သိႏီၷဂြင္တြင္ တပ္မဟာ ၁၅၃ သီေပါ၊ မိုင္းရယ္၊ နမ့္လန္ဂြင္တြင္ တပ္မဟာ ၁ တိ႔ု လႈပ္ရွားေနသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ အဆိုပါ တပ္မဟာ ၃ ခုအား တပ္မ ၉၉၉ အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းထားသည္ဟုဆိုပါသည္။ ဝမ္ဟိုင္းဌာနခ်ဳပ္တဝိုက္တြင္ SSA တပ္မဟာ ၃၆ တပ္မဟာ ၇၂ တပ္မဟာ ၇၄ တို႔လႈပ္ရွားအေျချပဳေနသည္ဟု ေျမျပင္သတင္းမ်ားက ဆိုပါသည္။ ထို႔ျပင္ လြယ္လန္း လြယ္ေစးေတာင္ေၾကာတြင္လည္းေကာင္း၊ ေက်းသီး မိုင္းကိုင္တဝိုက္တြင္လည္းေကာင္း၊ SSPP/SSA တပ္မ်ားရွိေသးရာ အနည္းဆုံး ေနာက္ထပ္တပ္မဟာ ၃ ခုထပ္မံဖြဲ႔စည္းထားႏိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။ အတည္ျပဳဆဲေျမျပင္သတင္းမ်ားအရ SSPP/SSA တပ္ရင္းမ်ားမွာ အနည္းဆံုး ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔ရွိၿပီဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။ (SSPP/SSA တပ္မဟာ ၁ ခုလ်င္ အနဲဆုံး တပ္ရင္း ၃ ရင္းမွ ၄ ရင္းခန္႔အထိရွိႏိုင္ၿပီး ၁ ရင္းလွ်င္ အနည္းဆံုးအင္အား ၂၀၀ ခန္႔ရွိႏိုင္ပါသည္။)
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ျပည္သူစစ္ဖြဲ႔ရန္ဖိအားေပးခံရစဥ္က တပ္မဟာ ၁ တခုသာ က်န္ခ့ဲသည့္ အေနအထားမွတြက္လွ်င္ SSPP/SSA အေနႏွင့္ အေတာ္ပင္ေခါင္းေထာင္ထလာႏိုင္သည္ဟု ဆိုရေပမည္။ သုိ႔ေသာ္ SSPP/ SSA အင္အားအမ်ားစုႏွင့္ ၎တပ္ဖြဲ႔၏ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းမွာ အဓိကအားျဖင့္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၌ျဖစ္ေပရာ SSPP/SSA အား SSA ေျမာက္ပိုင္းဟူ၍လည္း ေခၚဆို ၾကပါသည္။
● SSPP/SSA ႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ား
၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ SSPP/SSA တို႔ အစိုးရႏွင့္ ျပည္နယ္အဆင့္ေရာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ပါ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးခ့ဲသည္။ အားလုံးပါဝင္ေရးမူကို အစိုးရကလက္မခံေသးသျဖင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးရာ တြင္ေတာ့ မပါဝင္ႏိုင္ေသးေပ။ SSPP/SSA ႏွင့္ အစိုးရတို႔ ျပည္နယ္အဆင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးထားေသာ္လည္း တိုက္ပြဲမ်ားကား ရပ္တန္႔မသြားေခ်။
SSPP/SSA ၏ ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုခ်က္အရ ၂၀၁၂ လက္မွတ္ထိုးၿပီးသည္မွ ယေန႔အခ်ိန္ထိ တိုက္ပြဲ ႀကီးငယ္ ၅၀၀ ေက်ာ္ျဖစ္ ပြားခ့ဲၿပီဟု ဆိုပါသည္။
သိသိသာသာတိုက္ပြဲမ်ားျပင္ထန္လာသည္မွာ ၂၀၁၄ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဟုဆိုရပါမည္။ ၂၀၁၄ တာဖာေဆာင္တံတား အေရးေၾကာင့္တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားသည္။ တာဖာေဆာင္တံတားတြင္တပ္စြဲထားေသာ SSPP/SSA တပ္မ်ားအား ဖယ္ခိုင္းရာမွ ႏွစ္ဖက္ တပ္မ်ား တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၁၅ တြင္ တာဆမ္ပူးကူးတို႔တြင္ တပ္စြဲထားေသာ SSPP/SSA တပ္မ်ားကိုဖယ္ခိုင္းရာ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားျခင္းျဖစ္သည္။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္တိုက္ပြဲမ်ားမွာ ေအာက္တိုဘာ၊ ႏိုဝင္ဘာ ၂ လခန္႔ၾကာျမင့္သည္။ ဝမ္ဟိုင္း ပတ္ျခာလည္ မိုင္း႐ွဴး၊ မိုင္းေနာင္၊ ေက်းသီးနယ္မ်ားအတြင္း ျပင္းထန္စြာျဖစ္ပြားသည္။ ျမန္မာစစ္ဖက္မွ ေလေၾကာင္းပစ္ကူ လက္နက္ႀကီးပစ္ကူမ်ား အသုံးျပဳ တိုက္ခိုက္ခ့ဲသည္။ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာပစ္ေျပးရသည္။ အိုးအိမ္မ်ားပ်က္စီးျခင္း ကြၽဲႏြားမ်ား ေသဆံုးျခင္းတို႔ အရပ္သားလူထုႀကံဳေတြ႔ခံစားရသည္။ ထိုနယ္ေျမတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား ေရႊ႕ဆိုင္းခ့ဲရသည္။ ယေန႔တိုင္ ျပန္လည္ မက်င္းပနိုင္ေသးေပ။
ႏွစ္လခန္႔အၾကာတြင္ ႏွစ္ဖက္ညိႇႏႈိင္း၍ ျပန္လည္အပစ္ခတ္ရပ္စဲခ့ဲၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္ ယေန႔တိုင္ ဝန္ဟိုင္းေဒသ ဟိုက္ပါဒုကၡသည္စခန္းရွိ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ တေထာင္ေက်ာ္မွာ မိမိရပ္ရြာသုိ႔ျပန္လည္ အေျခမခ်နိုင္ေသးဟုဆိုပါသည္။
သို႔ႏွင့္ လအနည္းငယ္ တိုက္ပြဲမ်ားရပ္တန္႔သြားၿပီးေနာက္ ၂၀၁၆ ဧၿပီလတြင္ တင္းမာမႈမ်ားျပန္လည္အစျပဳသည္။ SSPP/SAA တပ္မ်ားအေျချပဳရာ တန္႔ယန္းႏွင့္ မိုင္း႐ွဴးၾကား သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္းရွိ လြယ္လန္းလြယ္ေစးေတာင္ေၾကာေပၚရွိ စခန္းမ်ားအား ျမန္မာစစ္ဖက္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ ရမခအား ဖယ္ခိုင္းရာ SSPP/SSA ကမဖယ္နိုင္ဟုအေၾကာင္း ျပန္ရာမွ တင္းမာမႈမ်ားရွိလာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၂၀၁၆ ဧၿပီလကုန္ပိုင္းတြင္ ႏွစ္ဖက္ ညိႇႏိႈင္းမႈအရ ထိုလြယ္လန္း လြယ္ေစးေဒသရွိ SSPP/SSA တပ္စခန္းအခ်ဳိ႕အား ျမန္မာစစ္ဖက္မွ တက္ေရာက္စစ္ေဆးရန္ သေဘာတူခ့ဲ့၍ တင္းမာမႈအတန္ငယ္ေလ်ာ့ သြားသည္ဟု ဆိုရမည္။
လြယ္လန္း လြယ္ေစးေဒသအား ျမန္မာစစ္ဖက္မွတက္ေရာက္စစ္ေဆးသည့္ ေမလ ၁၂ မွစ၍ တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ျဖစ္ပြား ေတာ့သည္။ ျမဝတီသတင္းအရ တိုက္ပြဲငယ္မ်ားသည္ ေမလ ၅ ရက္ေန႔မွစတင္သည္ဟု ဆိုသည္။
တိုက္ပြဲငယ္အခ်ဳိ႕ မိုင္းရွဴးဖက္တြင္ ျဖစ္ပြားသည္။ အက်အဆုံးမ်ားေသာ တိုက္ပြဲကေတာ့ ေမ ၁၃ ရက္တြင္ ေက်ာက္မဲအေရွ႕ ေတာင္ဖက္ မိုင္ ၂၀ ခန္႔အကြာ ပုံဝိုးေဒသ ဒုဌဝတီျမစ္ေဘးတြင္ ျဖစ္ပြားသည္။ ထိုရက္မွစ၍ ျမန္မာစစ္ဖက္က တိုက္ခိုက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ ၂ စီးအသုံးျပဳ၍ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။
ထိုေန႔မွစ၍ ေမလ ၂၀ ရက္ခန့္ထိ တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္တိုက္ျဖစ္ပြားခ့ဲသည္။ တိုက္ပြဲမ်ားသည္ ေက်ာက္မဲ ေနာင္ပိန္တဝိုက္တြင္၎၊ ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ပန္ေလာ့၊ နမ့္ဝိုင္၊ ဟိုမိန္းႏွင့္ ေနာင္ကန္ေက်းရြာမ်ားတဝိုက္တြင္ အေျချပဳထားေသာ SSPP/SSA စခန္းမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ သီေပါႏွင့္ မိုင္းရယ္ၾကားနမ့္ေပါင္ နမၼ ေဘာဒနယ္ေျမမ်ားတြင္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားၿပီး ျမန္မာ စစ္ဖက္မွ ေန႔စဥ္လို ေလေၾကာင္းပစ္ကူသုံး၍ တိုက္ခိုက္ခ့ဲသည္ဟုဆိုသည္။ ထိုတိုက္ပြဲမ်ားအတြင္း ေဒသခံ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ သီေပါႏွင့္ေနာင္ပိန္သုိ႔ တိမ္းေရွာင္ထြက္ေျပးခ့ဲရသည္ဟု ဆိုသည္။ တိုက္ပြဲမ်ားအၿပီး တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာနယ္ေျမသုိ႔ SNLD လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလည္ႏွင့္ေဒသခံသတင္းသမားမ်ား သြားေရာက္ၾကည့္ရႈေသာအခါ အိမ္အခ်ဳိ႕မီးေလာင္ထားသည္ကို ေတြ႔ရၿပီး မီးေလာင္ထားေသာ အေလာင္း ၉ ေလာင္းခန္႔ေတြ႔ရကာ အမ်ားစုမွာ အရပ္သားမ်ားျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ အေၾကာင္းရင္းကို သက္ေသအေထာက္ထား ျပည့္စုံစြာျဖင့္ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း စစ္ပြဲအတြင္းအရပ္သားမ်ားထိခိုက္မွႈရွိျခင္းကိုေတာ့ ျငင္းပယ္၍ မရႏိုင္ေပ။
အဆိုပါတိုက္ပြဲမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ သူလြန္သည္ကိုယ္လြန္သည္ဟု အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲျပစ္တင္ေလ့ရွိသည္။ ျမန္မာစစ္ဖက္၏ သေဘာထားမွွာ SSPP/SSA အား ဝမ္ဟိုင္းတြင္အေျချပဳ ေနထိုင္ရန္ခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း ေက်ာ္လြန္လာ၍ တိုက္ခိုက္ရသည္ဟု အေၾကာင္းျပေလ့ရွိၿပီး SSPP/SSA ကေတာ့ သူတို႔အေနႏွင့္ သူတို႔တပ္စခန္းမ်ားတြင္သာေနေၾကာင္း ျမန္မာစစ္ဖက္က လာေရာက္တိုက္ခိုက္၍ တုန္႔ျပန္တိုက္ခိုက္ရေၾကာင္း ေခ်ပေလ့ရွိပါသည္။
ျပႆနာမွာတခုမွာ UWSA ဝ တပ္ဖြဲ႔ NDAA မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႔တို႔မွာ သီးျခားေဒသ သီးျခားတပ္နယ္အျဖစ္ ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ရ သည္မွာ လြယ္ကူေသာ္လည္း SSPP/SSA က့ဲသုိ႔ ေျပာက္က်ားေဒသမ်ားကို စုိးမိုးလႈပ္ရွားေနသူမ်ားအေနႏွင့္ နယ္ေျမတိတိ က်က် သတ္မွတ္ပိုင္းျခားရန္ ခက္ခဲသည္။ မူလေျပာက္က်ားသဘာဝအရ ျမန္မာစစ္ဖက္မွ စစ္ေၾကာင္းမ်ားဝင္လာလွ်င္ေရွာင္ ေပးလိုက္ ထြက္သြားလွ်င္ ျပန္ဝင္ေနရာယူလိုက္လုပ္သည္ျဖစ္ရာ တိတိက်က် နယ္ေျမသတ္မွတ္ရန္ ခက္ခဲေပသည္။
တဖက္တြင္လည္း SSPP/SSA တပ္ဖြဲ႔အေနႏွင့္ ၂၀၀၉ ေနာက္ပိုင္း ျပည္သူ႔စစ္ေျပာင္းလဲေရးကို လက္မခံဘဲ ရပ္တည္လာခ့ဲရာ တစတစအင္အားေကာင္းလာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ တပ္ဖြဲ႔တခုသည္ အင္အားေကာင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် နယ္ေျမစိုးမိုးလႈပ္ရွားႏိုင္စြမ္းအား ျမင့္လာရာ ျမန္မာစစ္ဖက္အေနႏွင့္ ၎အေျခအေနကိုထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္ေဆာင္ရြက္ရာမွ တိုက္ပြဲမ်ားျပန္လည္ ျဖစ္ပြားသည္ဟု သုံးသပ္ရသည္။
တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ေနေသာ္လည္း ထူးျခားသည့္အခ်က္ ၂ ခုရွိသည္။ ပထမအခ်က္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ေနေသာ္လည္း SSPP ဆက္ ဆံေရးရံုးမွာ လား႐ွိဴးတြင္ရွိေနဆဲျဖစ္ၿပီး ဆက္သြယ္ေဆြးေႏြးရန္ လမ္းေၾကာင္းရွိေနျခင္း အပစ္ရပ္သေဘာတူခ်က္မ်ားအရ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဒုတိယအခ်က္ ႏွစ္ဖက္စလုံးက တိုက္ပြဲအား စစ္မ်က္ႏွာအားလုံးသုိ႔ ျပန္႔မသြားေစရန္ ထိန္းခ်ဳပ္၍ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာ နယ္ေျမ တြင္သာ အကန္႔အသတ္ႏွင့္တိုက္ခိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္တခု ခိုင္ခိုင္မာမာ မရမခ်င္း အဆိုပါတိုက္ပြဲမ်ားကို ေရွာင္လႊဲရန္ခက္ခဲေနဦးမည္ဟု သုံးသပ္ရပါ သည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
Mg Mg Soe (ေမာင္ေမာင္စိုး)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
