တူေမာင္ညဳိ – ဂါမဏိရဲ႕ “သာကူးသမုိင္းအျမင္” အေပၚ ေဝဖန္ခ်က္

သမိုင္းဆုိင္ရာကိစၥေတြမွာ က်ေနာ္တို႔အျငင္းပြားၾကရတာဟာ  သမုိင္းအခ်က္အလက္ကိစၥထက္ သမုိင္းအျမင္ကိစၥက အဓိ က ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုသမုိင္းအျမင္ကို ကုိင္စြဲထားသလဲဆုိတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။

သမုိင္းျဖစ္ရပ္/သမုိင္းအခ်က္အလက္ကို ဘယ္လိုရပ္တည္ခ်က္အျမင္္နဲ႔ၾကည့္ျမင္သလဲဆုိတဲ့ အခ်က္ကို ျငင္းခုံၾကရတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ သမုိင္းက်မ္း (သုိ႔) သမုိင္းဆုိင္ရာ စာအုပ္တစ္အုပ္ (သုိ႔) သမုိင္းစာတမ္းတစ္ေစာင္ (သုိ႔) သမိုင္းဆုိင္ရာ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ အၾကင္သမိုင္းကို ေရးသားတင္ျပသူရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔အျမင္ ဘာလဲဆုိတာကို အဓိကရွာေဖြၾကည့္ ရႈရမွာျဖစ္ ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ သူဟာ ဘယ္လိုသမုိင္းေခတ္၊ သမုိင္းျဖစ္ရပ္၊ သမုိင္းအခ်က္အလက္ေတြကိုေျပာေနတာလဲဆိုတာ ကို ၾကည့္ရမွာပါ။ ဒါမွသာ သူတင္ျပတဲ့ သမုိင္းအေၾကာင္းအရာ/သမုိင္းျဖစ္ရပ္/သမုိင္းအခ်က္အလက္ကို က်ေနာ္တုိ႔ ခ်က္က်လက္က် သိျမင္နားလည္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ သူရပ္တည္ကုိင္စြဲထားတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္၊ အျမင္နဲ႔သာ သမုိင္း ေခတ္၊ သမုိင္းျဖစ္ရပ္နဲ႔သမုိင္း အခ်က္လက္ေတြကို ၾကည့္ျမင္တာ၊ သံုးသပ္တာ၊ အကဲျဖတ္တာပါ။ ဒါေတြနဲ႔ကင္းလြတ္ၿပီး သမုိင္းကို ၾကည့္ျမင္သံုးသပ္အကဲျဖတ္ဖို႔ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏုိင္ပါ။ “သမာသမတ္က်တဲ့သမုိင္းအျမင္” ဆုိတာ “ေဒါက္တာ ေရ ခ်မ္္း” လုိ ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာသာ ရွိပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ သမုိင္းထက္ သမုိင္းေရးသူရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔အျမင္က အဓိကက်ပါတယ္၊ အခရာက်ပါတယ္။

သမုိင္းေရးသူရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔အျမင္ကိုသိၿပီဆိုရင္ သူရပ္တည္ကိုင္စြဲထားတဲ့ အျမင္က “အုပ္စိုးသူလူတန္းစားကိုဆန္႔က်င္ ေတာ္လွန္တဲ့ သမုိင္းအျမင္လား /ခယဝပ္တြား အလုပ္အေကၽြးျပဳတဲ့သမိုင္းအျမင္လား”  ဆုိတာကို တဆင့္တိုးၿပီး ေကာက္ ခ်က္ခ်ၾကရမွာပါ။ ျပည္သူ႔လႈပ္ရွားမႈကို အမႊမ္းတင္တဲ့ သမုိင္းအျမင္လား – ေလွာင္ေျပာင္ရႈံ႕ခ် သရုပ္ဖ်က္တဲ့သမုိင္းအျမင္လား ဆိုတာ ဆန္းစစ္ေပးၾကရမွာပါ။

သူဟာ သူကုိင္တြယ္သြားတဲ့သမုိင္းေခတ္၊ သမုိင္းျဖစ္ရပ္၊ သမုိင္းအခ်က္အလက္ေတြထဲက ဘယ္အခ်က္အလက္ကို သူဟာ ေထာက္ခံခ်ီးမြန္းသလဲ၊ ကန္႔ကြက္သလဲ ရႈံ႕ခ်သလဲ ဆိုတာေတြကို သူ႔သမုိင္းရပ္တည္ခ်က္သမုိင္းအျမင္က အဆံုးအျဖတ္ေပး သြားတာပါ။

ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ သမုိင္းကိုဖတ္တဲ့အခါ၊ ေလ့လာတဲ့အခါ သမုိင္းဆရာရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔အျမင္ကို က်ေနာ္တို႔ ပထမ ဆံုးသိထားဖို႔လိုပါတယ္။  ဆုပ္ကုိင္ထားနုိင္ဖို႔လုိပါတယ္။

သမုိင္းေရးတဲ့သူရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔အျမင္ကို က်ေနာ္သိၿပီဆုပ္ကုိင္မိၿပီဆုိရင္ သူတင္ျပထားတဲ့ သမုိင္းေခတ္၊ သမုိင္းျဖစ္ရပ္၊ သမုိင္းအခ်က္အလက္ေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ေလ့လာစူးစမ္းၾကရမွာပါ။

သမုိင္းအခ်က္အလက္ကိစၥဆိုတာက သမုိင္းအျမင္ကိစၥေလာက္ အေရးမႀကီးဘူး။

အေထာက္အထားတိက်မွန္ကန္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြဟုတ္/မဟုတ္တိုက္ဆုိင္စစ္ေဆးတတ္ဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ဒါေတြကလည္း သက္ဆုိင္ရာနယ္ပယ္အလိုက္ ကၽြမ္းက်င္သူေတြနဲ႔စာၾကည့္တိုက္ေတြ၊ ေမာ္ကြန္းတုိက္ေတြကို အားကိုးရံုနဲ႔ျဖစ္ပါတယ္။  ဆိုလိုတာ က မွန္ကန္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြ ေရြးခ်ယ္စီစဥ္တတ္ဖုိ႔ဆိုတဲ့ ရိုးရုိးစဥ္းစဥ္း အတတ္ပညာသာလုိပါတယ္။

ပရိေဘာဂလုပ္တဲ့လက္သမား ဆရာလိုပါပဲ။ သူဟာသူ႔ေဖာက္သည္မွာတဲ့ သစ္အမ်ိဳးအစားေရြးခ်ယ္ဖို႔ဆုိတာ သူ႔အဖို႔ ခက္ ခဲတဲ့ အလုပ္မွမဟုတ္တာ။ သစ္ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ကိုသြားၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ၾကည့္ဝယ္ႏုိင္တာပဲ။ အေရးႀကီးတာက သူဝယ္လာ တဲ့သစ္နဲ႔လွပၿပီး လက္ရာေျမာက္တဲ့ပရိေဘာဂအထည္ကို ထုတ္လုပ္ေပးဖုိ႔ကအဓိကမဟုတ္လား။ သမုိင္းဆရာနဲ႔ သမုိင္းအ ခ်က္အလက္ဆိုတာ လက္သမားနဲ႔ သစ္အမ်ိဳးအစားလိုပါပဲ။ လက္သမားအဖို႔၊ ကြၽန္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပိေတာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တမလန္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ဆုိတာ ခက္ခဲတဲ့အလုပ္မွ မဟုတ္ဘဲ။ လက္သမားကိုသြားၿပီး သူ႔ လက္ရာကို မခ်ီးမြမ္းဘဲ ခင္ဗ်ားေရြးတဲ့သစ္က ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာလို႔ ေျပာရင္ ဒါဟာသူ႔ကို တမင္ေစာ္ကားသလိုေတာင္ျဖစ္ေနအံုးမယ္။

ယေန႔ေျပာဆိုေဝဖန္ေနၾကတဲ့ “ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးေန႔လား” – “ တပ္မေတာ္ေန႔လား”  ဆုိတာဟာ သမုိင္းအခ်က္ အလက္မွား/မွန္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ သမုိင္းအျမင္ဆုိင္ရာကိစၥျဖစ္တယ္။  အုပ္စုိးသူအစုိးရအဆက္ဆက္က တနပ္စားဉာဏ္ နဲ႔သမုိင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖံုးကြယ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားမႈရဲ႕အထြက္ရလဒ္တစ္ခုသာျဖစ္တယ္။ ၁၉၄၅ မတ္လ ၂၇ ရက္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတြကို ေတာ္လွန္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့သမုိင္းအခ်က္အလက္ကို ဘယ္သူမွေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရဘူး။ ဘယ္လိုသမုိင္းရပ္တည္ခ်က္ အျမင္ ရွိတဲ့သူကပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအခ်က္အလက္ကို ပစ္ပယ္လုိ႔မရဘူး။

ဒါ့အျပင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီ၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္တို႔ ဒီေတာ္လွန္မႈကို ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္ ဆုိတဲ့ သမုိင္းအခ်က္ အလက္ကိုလည္း ဘယ္လိုမွေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လို႔မရဘူး။ သမုိင္းေရးတဲ့သူရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္အျမင္ အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အဖြဲ႔အစည္းနာမည္ေတြကို ေရွ႕ကထား မလား/ ေနာက္ကထားမလား။ မွိန္ထားမလား၊ (သမုိင္းစာအုပ္ ထဲမွာ) ေဖ်ာက္ထားမလား ဆိုေတာ့ လုပ္ခ်င္လုပ္ႏိုင္တာ ေပါ့။ ဒီလိုလုပ္တာ ကိုယ္၌က သူ႔သမုိင္းအျမင္နဲ႔သူ႔သေဘာထားကို ေဖာ္ျပေနတာျဖစ္တယ္။

“သေဘာထားေဖာ္ျပပံု”နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဒဂုန္တာရာရဲ႕ “ဒုိ႔ေခတ္ကိုေတာ့ ေရာက္ရမည္မွာ မလြဲပါ” ဆုိတဲ့ စာအုပ္ထဲက “ဗ ညားေမာ္” – သခင္အစည္းအရံုးဝင္တဲ့အခန္းမွာ ဝင္ေၾကးတမတ္ေပးရတာကို  တမတ္ေစ့အသစ္စက္စက္ကေလးေပးလိုက္တာနဲ႔ သူ႔ အေလးထားမႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈ သေဘာထားကိုေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေလးကိုအမွတ္ရမိပါတယ္။ သေဘာထား ဆိုတာအဲလိုပါပဲ။ ေလးစား ျမတ္ႏုိး တန္ဖိုးထားမွာလား-မုန္းတီးရြံရွာဆန္႔က်င္မွာလား ဒါကို စကားလံုးအရ – အျပဳအမူအရ ကြဲျပားျခားနားေပၚလြင္ေအာင္ေဖာ္ျပၾကရမွာပဲ မဟုတ္ပါလား။

ဂါမဏိရဲ႕ “သာကူး၏ မူလအစ (ဗမာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး)”  ဆိုတဲ့ သမုိင္းအခ်က္အလက္ေဆာင္းပါးဟာ ဂါမဏိ ဟာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးသမုိင္းအခ်က္အလက္အေပၚသူဘယ္လိုျမင္တယ္၊ ဘယ္လိုသေဘာထားတယ္ ဆိုတာကို အထင္အရွားေဖာ္ျပတဲ့ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါတယ္။ “ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးဆုိတဲ့သမုိင္းျဖစ္ရပ္” ကို သိမ္းႀကံဳး သေရာ္ ေစာ္ကားတဲ့ အျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ သမုိင္းျဖစ္ရပ္ကို ရံြရွာမုန္းတီးမႈဆိုတဲ့ ဆႏၵစြဲနဲ႔ၾကည့္တာပါ။

အင္အားသာတဲ့ဘက္/အႏုိင္ရမယ့္ဘက္/အေရးသာတဲ့ဘက္ ကူးလာ၊ ေျပာင္းလာတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သေဘာထားပံု ႏွစ္ မ်ိဳးရွိပါတယ္။ “သာကူး” နဲ႔ “မွန္ေျပာင္း”ဆိုၿပီးျဖစ္ပါတယ္။  ဒါဟာျဖစ္ရပ္တစ္ခုထဲအေပၚသေဘာထားပံုႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ ေဖာ္ျပပံု ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါ တယ္။ “သာကူး” ေတြပဲဆုိၿပီး သိမ္းႀကံဳးပစ္ပယ္လုိ႔လည္း မသင့္သလုိ၊ “မွန္ေျပာင္း”ေတြျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး အားလံုး လက္ခံရမယ္လုိ႔ လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အေျခအေနနဲ႔ျဖစ္ရပ္မွန္သမွ်အေပၚ ဆန္းစစ္ေဝဖန္ခြဲျခားမႈရွိရမယ္မဟုတ္ပါလား။

အျပန္အလွန္အားျဖင့္ သူ႔အျမင္သူ႔သေဘာထားကေန သူ႔သမုိင္းရပ္တည္ခ်က္ကိုပါ က်ေနာ္တို႔ သိရပါတယ္။ သမုိင္းအစဥ္ကို က်ေနာ္တို႔ပစ္ပယ္လို႔မရပါဘူး။ ဒါလူတုိင္းသိပါတယ္။ ေရွးဘံုစနစ္၊ ေက်းပုိင္ကၽြန္ပုိင္စနစ္၊ ပေဒသရာဇ္စနစ္၊အရင္းရွင္စနစ္ ၊ ဆုိရွယ္လစ္စနစ္ စသျဖင့္ သမုိင္းအစဥ္ကိုဆႏၵစြဲနဲ႔ပစ္ပယ္လ်စ္လ်ဴရႈလို႔ မရပါဘူး။ လူပုဂၢိဳလ္၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္ကို မလိုလားမႏွစ္သက္ရံုနဲ႔ သမုိင္း အခ်က္အလက္ကို ထင္သလို ပစ္ပယ္လုိ႔မရႏုိင္ပါဘူး။ သမုိင္းေရးသူတစ္ဦးဟာ ဗိုလ္ေန ဝင္းကို ရြံမုန္းတာေၾကာင့္ဆိုၿပီး ဗိုလ္ေနဝင္းကို ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္စာရင္းကေန ပယ္ဖ်က္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ထို႔အတူပါပဲ၊ သခင္စုိးကို မၾကည္ညိဳတာေၾကာင့္ဆုိၿပီး “အင္းစိန္စစ္တမ္း” ကို အသိအမွတ္မျပဳလုိ႔မရႏုိင္ပါဘူး။ သမုိင္းမွာသူတို႔ပါဝင္ကျပခဲ့တဲ့ အတုိင္း အတာကိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ေဖာ္ျပရမွာပါ။ သူတုိ႔အေပၚသမုိင္းအကဲ ျဖတ္ခ်က္နဲ႔စီရင္ခ်က္ကိုေတာ့သမုိင္းျပဳစုသူကသူစိတ္ႀကိဳက္(လြတ္လပ္စြာ)စီရင္ခ်က္ခ်ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလိုခ်တာဟာသူ႔သမုိင္းရပ္တည္ခ်က္ အျမင္သေဘာထားနဲ႔အညီပဲခ်တာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အခုလည္း ဂါမဏိက သူ႔ကိုင္စြဲထားတဲ့သမုိင္းအျမင္ (သာကူးအျမင္) နဲ႔ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို စီရင္ခ်က္ခ်တာပါ။  ဒီစီရင္ခ်က္ဟာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ အၿပီးသတ္စီရင္ခ်က္ေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အၿပီးသတ္စီရင္ခ်က္လည္း ခ်လို႔မရ ႏုိင္ပါဘူး။ ဂါမဏိရဲ႕သမုိင္းအျမင္ (သာကူးအျမင္) နဲ႔ခ်တဲ့ စီရင္ခ်က္ပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို (ဖတပလ) အဖြဲ႔ႀကီးနဲ႔ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူေတြက တခဲနက္ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္အလက္နဲ႔ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကိုျပည္တြင္းျပည္သူေတြရဲ႕အင္အား၊ ကမၻာ့ျပည္သူေတြရဲ႕အင္အားနဲ႔တြန္းလွန္ ေအာင္ ျမင္ခဲ့ရတာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သမုိင္းအျမင္ကေတာ့ အလံုးအရပ္ေရာအရည္ေသြးပါ က်ဆင္းသြားစရာလံုးဝအေၾကာင္းမရွိဘဲ ဗမာျပည္ျပည္သူလူထုရဲ႕ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးသမုိင္းပန္းခ်ီကားခ်ပ္ႀကီးထဲမွာ ပတၱျမားတပြင့္လို နီးျမန္းရႊန္းစိုေတာက္ပၿမဲေတာက္ပေနပါလိမ့္မယ္။

သမုိင္းျဖစ္ရပ္ကို ရြံရွာမုန္းတီးမႈဆိုတဲ့ ဆႏၵစြဲအျမင္သက္သက္နဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ သမုိင္းကို သရုပ္ဖ်က္တာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ