ဒီလူည – ဒီအရစ္မွာ ေသပန္းေတြ တလက္လက္ပြင့္လို႔ အျပံဳးကို လိုက္ကာခ်လိုက္တယ္

လစ္မစ္ေက်ာ္သြားတဲ့အမူးသမား တေယာက္ရဲ႕
ရမ္းကားမႈေတြလို အရွင္လတ္လတ္အလင္းေရာင္လေအာက္မွာ
ျခံဳခိုတိုက္ခိုက္ခံေနရတဲ့ ရြာတရြာ
မနက္ျဖန္ အဂၤါၿဂိဳဟ္သြားမယ္
အဲဒီစိတ္ကူးနဲ႔ ႏိႈးလိုက္တဲ့ သကၠရာဇ္ေတြ
႐ိႈ႕လိုက္တဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြ
ေရတံခြန္တခုက ေရေတြစီးဆင္းေနသလို မဟုတ္ျပန္ဘူး ….။

အလင္းႏွစ္ခ်ီသြားရမယ့္ ခရီးစရိတ္ေတြအတြက္
အာဖရိက ကေလးငယ္ေတြ ေပါင္မုန္႔ေလွ်ာ့စားရမယ္။

မဟုတ္ျပန္ဘူး
အဲဒီစစ္ခ်က္က နည္းပညာခ်ဳိ႕ယြင္းမႈေတြနဲ႔
အခုမွ အခုမွ
ဒါေနာက္ဆံုးေပၚနည္းပညာနဲ႔ ေရစစ္တခုလို စစ္ထုတ္လိုက္တဲ့ အတင္းတပုဒ္ ….။

ကမၺာႀကီးထက္ ငါးဆမကႀကီးတဲ့
လူသားေတြေနထိုင္လို႔ရတဲ့ ၿဂိဳဟ္ႀကီး ေတြ႕ၿပီတဲ့။
ေပ်ာ္စရာ ေရခဲေတြ အရည္ေပ်ာ္က်လာသလို ဖေယာင္းေတြအရည္ေပ်ာ္လာသလို
ဒါေနာက္ထပ္ ငါတို႔ ေပ်ာ္ရမယ့္ေန႔ေတြ
အေမွာင္ေတြ တိုးဝင္လာသလို
ဒါ ဒုကၡသည္ေတြအတြက္
ေနာက္ထပ္ ႐ိႈ႕လႊတ္လိုက္တဲ့ ၿဂိဳဟ္တုတလံုး ….။

ႏွစ္ေတြ
ေရထဲႏွစ္ထားတဲ့ ႏွာေခါင္းတစ္ခုလို မြန္းၾကပ္ၾကပ္ ကိုလိုနီေတြ
ခုထိ တရားမရ
ငရဲေခြးေတြလိုက္ဆြဲေနသလို ဆြဲဆြဲခ် ေနတယ္
ရြာတရြာကို ေသြးေတြ သံေတြနဲ႔ ေရႏွစ္ခါ ေဆးၿပီးၿပီ
ဘာျပန္ရလဲ
မ်က္ရည္ေတြ အက်ဳိးအပဲ့ေတြ
ၿပိဳပ်က္က်လာတဲ့ အုတ္က်ဳိး အုတ္ပဲ့ေတြလို
ဘဝေတြ က်ဳိးေၾက ပ်က္ရွ
သုႆန္တစ္စျပင္လို အနိဌာ႐ံုေတြရဲ႕ ရယ္ေမာသံေတြ ….။

ဒါေပမယ့္
အလံေတြက ခုထက္ထိ လႊင့္ထူေနတုန္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကတစ္ဖက္ အဆိပ္လက္နက္ က တစ္ဖက္ နဲ႔
အလုပ္အ႐ႈပ္ဆံုးနဲ႔ အလုပ္မျဖစ္ဆံုး လက္မွတ္ေတြ
လွည့္မၾကည့္နဲ႔!
ေျပးေတာ့ ေျပးေတာ့
ေခတ္လြန္ ပန္႔ခ္လူငယ္တေယာက္လို
အိုင္တီရာသီဥတု
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးရဲ႕ႏွလံုးသားကို ေလလံတင္လိုက္ၿပီ
ဂီတာသံလား  လီဗာသံလား  မဟုတ္ျပန္ဘူး
“ကိုကိုေရဖုန္းလာေနတယ္ ကိုကိုေရ ဖုန္းလာေနတယ္” ဆိုတဲ့အသံ
မာဖီးယားဆန္ဆန္ ရြာႀကီးကို ခါးေစာင္းတင္ေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ
ဟိုတစ္ပြင့္ ဒီတစ္ပြင့္ ဟုန္သြားတဲ့ ပဲပင္ေတြလို
အိုဘားမားရဲ႕ ဒုတိယသက္တမ္းမွာ လက္နက္ေတြေရာင္းေကာင္းလာတယ္ ….။
မိနစ္ ၂၀ မွာ အိႏၶိယအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ အဓမၼက်င့္ခံေနရတယ္ ….။

မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြနဲ႔
ပဲခူးလည္း ေရာက္ခဲ့ၿပီ
စစ္ကိုင္းလည္းေရာက္ခဲ့ၿပီ
အစားတလုတ္ တုတ္တခ်က္ အဲဒီေခတ္လိုမဟုတ္ဘူးတဲ့
ခ်က္ဆို ငယ္ထိပ္ပါ မီးေတာက္ေလာင္ေနၿပီဆိုၿပီး
ခုေတာ့ အစားတစ္လုတ္နဲ႔ အသက္ ႏွစ္ရာေပးလိုက္ရတဲ့ ဆီးရီးယားကမနက္ေတြ
ေဆာရီးဆို႐ံုနဲ႔ေတာ့
ေႂကြလြင့္သြားတဲ့ ပန္းေတြက ျပန္ပြင့္မလာဘူး
တမိနစ္ေလာက္ ၿငိမ္သက္ေပးၾကပါ တစကၠန္႔ေလာက္ အသက္ ႐ႉရပ္ေပးၾကပါ
ဘုမသိ ဘမသိ က်ဆံုးသြားတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြအတြက္
မ်က္ရည္အစစ္နဲ႔ ငိုေပးၾကပါ
တခြၽင္ခြၽင္ အသံဗလံေတြနဲ႔ အသားေပါတဲ့ရြာက
ေသြးဆံုးေနတဲ့ အမွန္တရားနဲ႔ ထစ္ခဲဆို
တုတ္ဆြဲ ဓားဆြဲ ငယ္က်င့္က မေပ်ာက္ႏိုင္ဘူး ….။   ။

ဒီလူည