(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၊ ၂၀၁၅
ျပီးခ့ဲေသာရက္ပိုင္းက မိုးညႇင္းေဒသတြင္ တိုက္ပြဲမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အေျပာမ်ားေသာ ေထာက္ျပေသာအခ်က္တခုရိွ ွိသည္။ ၎မွာ KIA မွ တပ္မဟာအသစ္တခုျဖစ္ေသာ တပ္မဟာ ၈ အား မိုးညႇင္းေဒသတြင္ တိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္လာျခင္း တပ္သစ္တိုးခ်ဲ႕ လာျခင္း ျဖစ္သည္။
ဤအေၾကာင္းအခ်က္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္တြင္းစစ္ကာလအတြင္း စစ္ပြဲကို ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ျခင္းမရွိပါက တိုင္းရင္း သားတို႔၏ျပႆနာကို နိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းျခင္းမျပဳနိုင္ပါက အျပန္အလွန္ စစ္အင္အားတိုးခ်ဲ႕ေနၾကျခင္းသည္ အဆုံးသတ္ ႏိုင္ဘြယ္ရာမရွိေပ။
၁၉၈၈ မတိုင္မွီက လား႐ႈိးအထက္ကိုတက္လာပါက သိႏီၷတြင္ ခလရ ၆၉ အေျခစိုက္တပ္ရင္း၊ ကြတ္ခိုင္တြင္ ခလရ ၄၅ အေျခစိုက္တပ္ရင္း၊ ကြန္လုံတြင္ ကခ်င္သနက ၃ အေျခစိုက္တပ္ရင္းစုစုေပါင္း ၃ ရင္းသာရွိသည္။ နယ္ေျမစစ္ဆင္တာဝန္ ယူေဆာင္ရြက္ရန္ မိတၳီလာအေျခစိုက္ တပ္မ ၉၉ က ကြတ္ခိုင္တြင္ ေရွ႕တန္းရံုးစိုက္ၿပီး လက္အာက္ခံ နည္းဗ်ဴဟာ ၂ ခု တပ္ ရင္း ၈ ရင္းႏွင့္ စစ္ဆင္ေရးတာဝန္ယူသည္။ နည္းဗ်ဴဟာ ၁ ခုႏွင့္ တပ္ရင္း ၂ ရင္းက အလွည့္က် နားသည္။ တပ္မ ၉၉ လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္း ၈ ရင္းႏွင့္ အေျခစိုက္တပ္ရင္းတုိ႔ေပါင္းၿပီး ကြတ္ခိုင္ ကြန္လုံ ဟိုပန္ ပန္လုံ တာမိုးညဲ နားလယ္ နန္႔ဖတ္ကာ မူစယ္စီစီဝမ္တာပန္ နမ့္ခမ္းေဒသမ်ား၏ စစ္ဆင္ေရးတာဝန္ယူေဆာင္ရြက္သည္။
စစ္ဆင္ေရးအရွိန္ျမင့္ပါက တပ္မ ၆၆ မွ တပ္ရင္း ၄ ရင္းပါ နည္းဗ်ဴဟာ ၁ ခု အားျဖည့္သည္။ ၁၉၈၆ စီစီဝမ္ တာပန္ (ေရႊက်င္ ဝမ္) တိုက္ပြဲကာလက တပ္မ ၃၃ အားျဖည့္၍ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ခ့ဲဘူးသည္။ သုိ႔ေသာ္ စစ္ဆင္ေရးအေျခအေနအရ ေနာက္တန္း မွ တပ္အင္အား အေလ်ာ့အတင္းရွိသည္ဆိုေသာ္လည္း ၎ေဒသတြင္ အေျခစုိက္တပ္ရင္း ၃ ရင္းသာရွိခ့ဲေပသည္။
သုိ့ေသာ္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ႀကီးမားစြာေျပာင္းလဲခ့ဲသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ သိႏီၷ၌ အေျခစိုက္တပ္ရင္း ၃ ရင္းႏွင့္ စကခ ဌာနခ်ဳပ္တခု အေျခစိုက္သည္။ ကြတ္ခိုင္တြင္လည္း ေနာက္ ၂ ရင္းတိ္ုး၍ အေျခစိုက္ ၃ ရင္း ကြန္လုံတြင္လည္း အေျခစိုက္ တပ္ရင္း ၃ ရင္း၊ နန္႔ဖတ္ကာတြင္ အေျခစိုက္တပ္ရင္း ၁ ရင္း၊ ေလာက္ကိုင္တြင္ အေျခစိုက္ ဒကစ ေခၚေဒသကြပ္ကဲေရးစစ္ဌာန ခ်ဳပ္တခုႏွင့္ တပ္ရင္း ၇ ခန္႔ရွိသည္ဟုဆိုသည္။ ထို႔ျပင္ ကြတ္ခိုင္ သိႏီၷ ကြန္လုံ ေလာက္ကိုင္တုိ႔တြင္ အေျမာက္တပ္မ်ားလည္း အေျချပဳထားသည္ဟုဆိုသည္။ လက္ရွိစစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္ နယ္ေျမခံတပ္မ်ားသာမကတပ္မ ၁၁ / ၃၃ / ၆၆ / ၇၇ / ၉၉ တပ္မ်ားလည္းပါဝင္သည္ကိုေတြ႕ရသည္ဟု စစ္ေရးအကဲခတ္မ်ားက ဆိုပါသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ သိႏီၷ ကြတ္ခိုင္ ကြန္လုံေဒသတြင္ မူလကအေျခစိုက္ တပ္ရင္း ၃ ရင္းသာရိွရာမွ ယခုအခ်ိန္တြင္ သီးျခားစစ္ဆင္ေရး တပ္မမ်ားမပါလွ်င္ပင္ အေျခခ် စကခ ၁ ခု၊ အေျခခ် ဗ်ဴဟာ ၃ ခု၊ အေျခခ် ဒကစ ၁ ခု၊ အေျခစိုက္ ေျခလ်င္တပ္ရင္း၁၇ ရင္း ခန္႔ရွိရာ ယခင္ကာလထက္ဆိုလ်င္ ၅ ဆမက အင္အားတိုးခ်ဲ႕ အေျခစိုက္ထားသည္ဟု ဆိုရေပမည္။
တျပည္လုံးအတိုင္းအတာအရဆိုလွ်င္ ၁၉၈၈ မတိုင္မွီကထက္ မ်ားစြာတိုးလာသည္။ စစ္တိုင္းဌာနခ်ဳပ္ ၉ ခုမွ ၁၄ ခုထိ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ ဒကစ အနဲဆုံး ၁၀ ခုအထက္ အသစ္ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။ တပ္မ ၁၀ ခုအျပင္ တပ္မႏွင့္အဆင့္တူေသာ စကခ ၂၀ ခု တိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။ ေျခလ်င္ႏွင့္ ေျချမန္တပ္ရင္း ၄၀၀ ေက်ာ္တိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္ခ့ဲၿပီး တပ္ရင္းေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ ၆၀၀ နီးပါးအထိ တိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုရမည္။
ထုိ႔ျပင္ ထိုေျခလ်င္တပ္မ်ားအားျဖည့္ရန္ အေျမာက္တပ္မ ၁၀ ခု ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးတပ္မ ၅ ခု သံခ်ပ္ကာတပ္မ ၅ ခုကိုလည္း တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္ဟု သတင္းမ်ားကဆိုသည္။ ထုိ႔ျပင္ စစ္လက္ရံုးတပ္ဖြဲ႕မ်ားဟုေခၚဆိုေသာ အေထာက္ ကူျပဳတပ္မ်ားျဖစ္သည့္ ေဆးတပ္ ဆက္သြယ္ေရးတပ္ ေမာ္ေတာ္ယဥ္တပ္ လားတပ္ စစ္ေျမျပင္အင္ဂ်င္နီယာတပ္ ေထာက္ ပို႔တပ္ ေလ့က်င့္ေရးတပ္မ်ား၊ စစ္ေက်ာင္းမ်ား၊ စစ္လက္နက္ပစၥည္းတပ္ စသည္တပ္မ်ားစြာကို လည္း တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းခ့ဲရေပ သည္။
ၾကည္းတပ္အတြက္ လက္နက္ငယ္တပ္ဆင္မႈကိုေျပာင္းလဲခ့ဲၿပီး လက္နက္ႀကီးအေျမာက္အမ်ားသိသိသာသာ အားျဖည့္ခ့ဲ သည္။ မူလ ၇၅ မမ၊ ၈၄ မမ၊ ၁၂၀ မမ၊ ၁၀၅ မမ တုိ႔အျပင္ ၁၂၂ မမ၊ ၁၅၅ မမ ေဟာ္ဝစ္ဇာအေျမာက္မ်ား အတြဲလိုက္ပစ္ ခတ္နိုင္ေသာ ဒုံးက်ည္မ်ား အေျမာက္အမ်ားတပ္ဆင္နိုင္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ ကီလိုမိုင္ ၅၀၀ မွ ၇၀၀ ထိ ပစ္ခတ္နိုင္ေသာ တာတိုပစ္ ဒုံးက်ည္မ်ားကို တရုတ္ ေျမာက္ကိုရီးယားတုိ႔မွဝယ္ယူရရွိထားသည္ဟုဆိုေသာ္လည္း စစ္ေျမျပင္တြင္ေတာ့ အသုံးခ်ျခင္း မရွိေသးေပ။
ထုိ႔ျပင္ ေလတပ္တြင္လည္း တိုက္ေလယဥ္ ဗံုးၾကဲေလယဥ္ တိုက္ခိုက္ေရးရဟတ္ယဥ္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးရဟတ္ယာဥ္ မ်ားစြာျဖင့္ အားျဖည့္ခ့ဲျပီး စစ္ေလယဥ္ကြင္း ၃၀ ခန္႔ထိ တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ထားနိုင္ခ့ဲသည္ဟုဆိုသည္။ စတုတၳမ်ိဳးဆက္ နည္းပညာျမင့္ ေလယဥ္မ်ားျဖင့္ ျဖည့္တင္းနိုင္ရန္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု ဆိုသည္။
ေရတပ္အေနႏွင့္ ေခတ္မွီစစ္ေရယဥ္မ်ားႏွင့္ျဖည့္တင္းထားရွိျပီး ေရတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္မ်ား အသစ္ဖြင့္လွစ္ျခင္းမ်ားရွိေသာ္ လည္း ေရတပ္သည္ လက္ရွိျပည္တြင္းစစ္တြင္ ပါဝျခင္းမရွိသေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုသုိ႔ ႀကီးမားေသာစစ္တပ္ ကိုအားျဖည့္ရန္ စစ္လက္နက္ပစၥည္းစက္ရံုမ်ား မ်ားစြာတည္ေဆာက္ခ့ဲရသက့ဲသုိ႔ ဦးပိုင္ႏွင့္ MEC က့ဲသုိ႔ လြန္စြာၾကီးမားသည့္ စီးပြားေရးကုမၸဏီ ၂ ခုလည္း တည္ေထာင္ထားရွိသည္။
ဤသုိ႔ နဝတ / နအဖ ေခတ္တေလ်ာက္လုံး စစ္အင္အား တည္ေဆာက္ခ့ဲသက့ဲသုိ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား သည္လည္း သူတုိ႔၏စစ္အင္အားကို ၾက့ံခိုင္ၾကီးမားေအာင္တည္ ေဆာက္လာသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
ဗကပ ၿပိဳကြဲျပီးေနာက္ အင္အားအၾကီးမားဆုံးျဖင့္ က်န္ခ့ဲသည္ မွာ UWSA ဝျပည္ေသြးစည္းေရးတပ္မေတာ္ဟုေခၚသည့္ ဝ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ UWSA သည္ ဗကပေခတ္ဖြဲ႕စည္းထားခ့ဲသည့္ တပ္မ ၄၈ ႏွင့္ တပ္မ ၆၈ ကို ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
မူလ ဝနယ္ ပန္ဆန္းေဒသတြင္ တပ္မဟာ 318/418/468/618 ဟူ၍ တပ္မဟာ ၄ ခုႏွင့္ ျပည္သူစစ္တပ္မဟာ ၁ ခုဖြဲ႕စည္းထား သည္။ ဝ တုိ႔၏တပ္မဟာမ်ားတြင္ တပ္ရင္း ၄ ရင္းအထိ ရွိပါသည္။ ေတာင္ပိုင္းမိုင္းဆတ္ခရိုင္အေရွ႕ဖက္ ထိုင္းနယ္စပ္ တေၾကာတြင္ UWSA က ၁၇၁ စစ္ေဒသဟု ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး တပ္မဟာ 772/775/778/518/248 စသည့္ တပ္မဟာ ၅ ခု ပါဝင္သည္ဟုဆိုပါသည္။ တပ္မဟာတစ္ခုလွ်င္ အင္အား ၂၀၀၀ ခန္႔ရွိတတ္ရာ UWSA အင္အားကို ၂၀၀၀၀ မွ ၂၅၀၀၀ ၾကားတြင္ရွိမည္ဟု ခန့္မွန္းၾကပါသည္။ UWSA ၏ စစ္သားစုေဆာင္းေရးအားသာခ်က္တခုမွာ ေဒသတြင္းျပည္သူစစ္မ်ား မွတဆင့္ စစ္ေလ့က်င့္ၿပီးသား တပ္သားသစ္အင္အားေသာင္းအခ်ဳိ႕အား လ်င္ျမန္စြာစုေဆာင္းနိုင္ေအာင္ စီစဥ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
UWSA တြင္ လက္နက္ငယ္မ်ိဳးစုံတပ္ဆင္ထားနိုင္သည့္ျပင္ ၁၀၅ မမ၊ ၁၂၀ မမ၊ ၁၂၂ မမ လက္နက္ၾကီးမ်ားႏွင့္ အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္နိုင္ေသာဒုံးမ်ား HN-5 အမ်ိဳးစား ေလယာဥ္ပစ္ဒုံးမ်ားရွိသည္ဟု အတည္မျပဳႏိုင္သည့္ သတင္းမ်ားကဆိုပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ လက္နက္စက္ရံုအခ်ဳိ႕လည္းရွိသည္ဟု အျခားသတင္းမ်ားက ဆိုပါသည္။ မည္သုိ႔ဆိုေစ UWSA သည္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားတြင္ စစ္အင္အားအေတာင့္တင္းဆုံးႏွင့္ လက္နက္အင္အား အေတာင့္တင္းဆုံးဟု အမ်ားက အသိမွတ္ျပဳထားၾကပါသည္။
မိုင္းလားအဖြဲ႕ဟု ေခၚေဝၚၾကေသာ NDAA တြင္ တပ္မဟာ ၃ ခုရွိျပီး အင္အား ၆၀၀၀ ခန္႔ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကပါသည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္လႈပ္ရွားေသာ မူလက တပ္မဟာ ၄ ခုႏွင့္ ဌာနခ်ဳပ္မွတိုက္ရိုက္ကြပ္ကဲေသာ တပ္ရင္း ၄ ရင္းအပါတပ္ရင္းေပါင္း ၁၅ ရင္းခန္႔ရွိရာမွ ယခုအခါ တပ္မဟာ ၈ ခုႏွင့္ တပ္ရင္း ၄၀ ရွိျပီဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။ မူလတပ္မဟာ ၁ ခုသာရွိေသာတိုင္းမ်ားတြင္ တပ္မဟာ ၂ စီျဖင့္ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းနယ္ေျမ မူလ တပ္မဟာ ၁ တိုးခ်ဲ႕ တပ္မဟာ ၇ အေနာက္ပိုင္းတိုင္းနယ္ေျမ မူလတပ္မဟာ ၂ တိုးခ်ဲ႕ တပ္မဟာ ၈ အေရွ႕ပိုင္းတိုင္းနယ္ေျမ မူလ တပ္မဟာ ၃ တိုးခ်ဲ႕ တပ္မဟာ ၅ ေတာင္ပိုင္းတိုင္းနယ္ေျမ မူလ တပ္မဟာ ၄ တိုးခ်ဲ႕ တပ္မဟာ ၆ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ KIA တခုလုံးအင္အားအေန ျဖင့္ ၁၀၀၀၀ မွ ၁၅၀၀၀ ၾကားရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကပါသည္။
၂၀၁၂ မွစ၍ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းလွဳပ္ရွားလာေသာ PSLF/TNLA ပေလာင္လက္နက္ကိုက္တပ္ဖြဲ႕မွာ မိုးမိတ္ ေက်ာက္မဲ နမ့္ဆမ္ သိႏီၷ ကြတ္ခိုင္ နမ့္ခမ္းတေၾကာတြင္ လွဳပ္ရွားေနသည္။ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ေဒသတပ္အေနႏွင့္ တပ္မဟာ ၃ ခုဖြဲ႕စည္း ထားျပီး လႈပ္ရွား စစ္ဗ်ဴဟာ ၃ ခုဖြဲ႕စည္းထားသည္ဟု ဆိုပါသည္။ တပ္ရင္းအေနႏွင့္ ၁၆ ရင္းခန္႔ဖြဲ႕စည္းထားျပီး အင္အား ၄၀၀၀ ခန္႔ရွိနိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကပါသည္။ TNLA မွ ဗ်ဴဟာတခုသည္ ကိုးကန္႔ႏွင့္တြဲ၍ လႈပ္ရွားေနသည္ဟု ဆိုပါသည္။
၂၀၁၃ ခန္႔မွစ၍ ျပန္လည္လႈပ္ရွားလာေသာ MNDAA ကိုးကန္႔အဖြဲ႕မွာ တပ္မဟာ ၂၁၁ / ၃၁၁ တပ္မဟာ ၂ ခုဖြဲ႕စည္း ထား ျပီး တပ္ရင္း ၈ ရင္းခန္႔ဖြဲ႕စည္းထားသည္ဟု ဆိုသည္။ လက္ရွိ ကိုးကန္႔နယ္စပ္ႏွင့္ သံလြင္အေနာက္ျခမ္းတြင္ လႈပ္ရွားေနသည္ ဟု ဆိုသည္။ အင္အား ၁၅၀၀ အထက္တြင္ ရွိနိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကပါသည္။
AA အဖြဲ႕မွာ KIA ေဒသတြင္း ေလ့က်င္ဖြဲ႕စည္းျခင္း ပလက္ဝ ေက်ာက္ေတာ္ေဒသသုိ႔ အင္အားတခ်ဳိ႕ေစလႊတ္ျခင္း ကိုးကန္႔ တြင္ အင္အားတခ်ဳိ႕ေစလႊတ္ျခင္းမ်ားေတြ႕ရေသာ္လည္း လက္နက္ကိုင္အင္အားမည္မွ်ရွိသည္ကို တြက္ဆ၍ မရပါ။
၂၀၀၉ က ျပည္သူ႕စစ္ဖြဲ႕ေရးလက္မခံဘဲ ဝမ္ဟိုင္းတြင္ ဌာနခ်ဳပ္ျပဳလုပ္ရပ္ခံခ့ဲေသာ စဝ္ပန္ဖဦးစီး SSPP/SSA မွာ ယခုအခါ အင္အား ၄၀၀၀ ခန္႔ရွိနိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကပါသည္။ SSPP/SSA တြင္ တပ္မ ၉၉၉ ဟုဖြဲ႕စည္းထားျပီး တပ္မဟာ 1/153/613 စသည့္ တပ္မဟာ ၃ ခုပါဝင္သည္ဟုဆိုပါသည္။ တပ္မဟာ ၁ ခုလွ်င္ ရင္း ၃ ရင္းပါရွိ ပါသည္။
လြယ္တိုင္းလ်န္တြင္ ဌာနခ်ဳပ္ျပဳလုပ္ထားေသာ RCSS/SSA မွာ အင္အားတစ္ေသာင္းေက်ာ္ရွိသည္ဟုဆိုေသာ္လည္း အကဲ ခတ္မ်ားက အင္အား ၄၀၀၀ ခန္႔ထက္မပိုနိုင္ဟု ဆိုပါသည္။
ကယားျပည္နယ္ရွိ KNPP မွာ အင္အား ၅၀၀/၆၀၀ ခန္႔ရွိျပီး ေဒသခံျပည္သူ့စစ္မ်ား ဖြဲ႕စည္းထားသည္ဟု ဆိုပါသည္။
မြန္ျပည္နယ္ရွိ NMSP မွာ လက္နက္ကိုင္အင္အား ၃၀၀ ခန္႔ရွိျပီး ျပည္သူ့စစ္မ်ားဖြဲ႕စည္းထားသည္ဟုဆိုသည္။ NMSP အေန ႏွင့္ လိုအပ္ပါကလက္နက္ကိုင္အင္အားကို ၁၅၀၀ ထိတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
တခ်ိန္က တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားထဲတြင္ အင္အားအၾကီးဆုံးျဖစ္ေသာ KNU မွာ ယခုအခ်ိန္တြင္ အကြဲအျပဲမ်ား ႏွင့္ အင္အားမ်ားစြာေလ်ာ့ၾကသြားသည္။ လက္ရွိ KNU တြင္ တပ္မဟာ ၁ သထုံ၊ တပ္မဟာ ၂ ေတာင္ငူ၊ တပ္မဟာ ၃ ေညာင္ေလးပင္၊ တပ္မဟာ ၄ တနသၤာရီ၊ တပ္မဟာ ၅ ဖါပြန္၊ တပ္မဟာ ၆ ဒူးပလာ ၾကာအင္းဆိပ္ၾကီး၊ တပ္မဟာ ၇ ဘားအံဟူ၍ တပ္မဟာ ၇ ခု ဆက္လက္ဖြဲ႕စည္းထားနိုင္ေသးေသာ္လည္း ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္သည့္နယ္ေျမႏွင့္ အင္အားမွာ ေလ်ာ့ က်ျပီး လက္ရွိ KNU အင္အား မွာ ၂၀၀၀ ခန္႔သာရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကသည္။
DKBA မွာလည္း မူလ ဗ်ဴဟာ ၃ ခုႏွင့္အင္အား ၁၅၀၀ ခန္႔ရွိေသာ္လည္း ေစာေက်ာ္သက္ႏွင့္ ဗ်ဴဟာ ၂ ခုထုတ္ပယ္ျပီးေနာက္ အင္အား ၄၀၀ ခန္႔သာရွိသည္ဟုဆိုသည္။ ေစာေက်ာ္သက္တုိ႔မွာလည္း အင္အား ၄၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ႏွင့္ သီးျခားရပ္တည္ေန သည္ဟု ဆိုပါသည္။
မူလ KNU အင္အားဟုဆိုရမည့္ DKBA အျဖစ္ခြဲထြက္ျပီး BGF အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းသြားသည့္ ေစာခ်စ္သူတုိ႔ မွာ တပ္နယ္ ၃ ခုႏွင့္ BGF ၁၀ ရင္းရွိျပီး အင္အား ၁၅၀၀ ခန္႔ရွိကာ ေရြႊကုကၠိဳ ျမိဳင္ၾကီးငူ ျမဝတီနယ္မ်ားတြင္ အေျချပဳသည္ဟု ဆိုသည္။
က်န္ KPC/PNLO/CNF/ALP/ANC /WNO/LDU တို႔မွာမူ အင္အား တစ္ရာခန္႔သာရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ NDAK/ ကလလတ တုိ႔မွာ BGF မ်ားျဖစ္သြားျပီး KDA မထုေနာ္အဖြဲ႕မွာ ေကာင္းခါး ပသစအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ SSPP/SSA အခ်ဳိ႕မွာ စိန္ေက်ာ့ ပသစ အျဖစ္လည္းေကာင္း ေျပာင္းလဲသြားကာ ေစာတာကလယ္ဦးစီးခဲ့ေသာ ရလလဖမွာမူ အပိုင္းပိုင္းၿပိဳကြဲသြားခ့ဲသည္ဟုဆိုရမည္။ ဦးေအာင္ခမ္းထီဦးစီးသည့္ PNO ကေတာ့ ပသစအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားပါသည္။ ခြန္ဆာ၏ MTA ကေတာ့ ေဒသ အလိုက္ ပသစမ်ားျဖစ္သြားသည္။ ဖုန္က်ားစင္းမွ ခြဲထြက္ခ့ဲ့ေသာကိုးကန္႔ BGF မွာ မည္သည့္ သတင္းမွမၾကားရေတာ့ေပ။ ကယန္းျပည္သစ္ပါတီမွာလည္း တပ္အင္အား သိပ္မရွိဟု ဆိုၾကပါသည္။
ခ်ဳပ္၍ ဆိုရလ်င္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာစစ္ဖက္ကလည္း အင္အား ၅ သိန္းခန္႔အထိ တိုးတက္လာသက့ဲသုိ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားမွာလည္း အင္အားမွာ အနဲဆုံး ၇၀၀၀၀ ခန္႔ရွိနိုင္သည္ဟု တြက္ခ်က္ရပါသည္။
တိုင္းရင္းသားျပႆနာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပႆနာကို စားပြဲဝိုင္းေပၚတြင္ ေဆြးေႏြးညိႇိႏႈိင္း ေျဖရွင္းနိုင္ျခင္းမရွိပါက အျပန္အလွန္ စစ္အင္အား လက္နက္အင္အားမ်ား တိုးခ်ဲ႕ၾကျခင္းျဖင့္ အဆုံးအစမရွိေသာ စစ္ပြဲႏြံထဲမွ ရုန္းထြက္နိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ စားပြဲ ဝိုင္းတြင္ အေျဖရွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရယူ စစ္ပြဲကိုထိန္းခ်ဳပ္ စစ္အင္အားမ်ားကို ေလ်ာ့ခ်နိုင္မွသာ တိုင္းျပည္လည္း နလံထူနိုင္ေပ လိမ့္မည္။
အထူးသျဖင့္ ေဒသတြင္း၌ စူပါ ပါဝါနိုင္ငံၾကီးမ်ား ျမန္မာနိုင္ငံအေပၚ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈႀကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် ထိုသုိ႔ စစ္အင္အား အျပိဳင္အဆိုင္တိုးခ်ဲ႕လာနိုင္သည့္အလားအလာ ပိုမ်ားလာေပရာ ျမန္မာနိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တုိ႔ ပါးနပ္ လိမၼာသတိရွိၾကဖို႔ အထူးလိုအပ္ေပလိမ့္မည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
