ဖိုးထက္ – တန္ဖိုးၾကီးတဲ႔ ဆႏၵတစ္ခု
(မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၅
ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းတက္မယ္ဆိုေတာ႔ အခ်ိဳ႕က ဟားတိုက္ရီၾကတာမ်ား ဟက္ဟက္ ပက္ပက္။ ေျပာမနာ ဆိုမနာ ရင္းႏီွးေသာ သူမ်ားက “ေခြးၾကီးမွ လက္ေပးသင္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေပါ႔” ဟု ဆိုၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဘုရင္က ရက္ရက္စက္စက္ဟားတိုက္သျဖင္႔ မခံခ်င္စိတ္ျဖင္႔ ၾကိဳးစားေသာ ဦးက်ည္ေပြ႕ထံုး ႏွလံုးမူရသည္။ ပညာလို အိုသည္မရိွ စကားပံုလဲ အရိွသားဘဲဟု စိတ္ကို ဇြတ္အတင္း ေမာင္းတင္ရသည္။ ေက်ာင္းၿပီးတာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ႔ၿပီ။
ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္းမွာ ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔ ဘ၀နဲ႔ တစ္ခါတစ္ရံ ထပ္တူက်လိုက္။ တစ္ခါတစ္ရံ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း။ တစ္ခါတစ္ရံ ငါ ဘာစာေတြ သင္ခဲ႔ပါလိမ္႔ဟု ျပန္ေတြးမိရေလာက္ေအာင္ ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔ ေ၀းခဲ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘ၀ကို Upgrade ေလး နည္းနည္းလုပ္၊ ေဆးေလး ဘာေလး ျပန္သုတ္၊ ၾကည္႔ေပ်ာ္ရွဳေပ်ာ္ေလး ရိွေအာင္ လုပ္အံုးမွပါလို႔ ေတြးမိၿပီး အလုပ္ႏွင္႔ တိုက္ရိုက္ ပါတ္သက္ သက္ဆိုင္သည္႔ ဘာသာရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး အခ်ိန္ပိုင္း ေက်ာင္းကို တက္ခဲ႔သည္။
စာေတြနဲ႔ ေ၀းခဲ႔ေပမယ္႔ အလုပ္ အေတြ႔အႀကံဳက တစ္ပိုင္း တစ္စ ျပန္ၿပီးကူညီသျဖင္႔ ေခၽြးျပန္ေလာက္ေအာင္ မျဖစ္တာေတာ႔ အမွန္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္။ အရင္က အခ်ိန္အားေတြ မ်ားမွ မ်ား။ အလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ျပန္။ စာဖတ္။ စာမဖတ္ခ်င္ ရုပ္ရွင္ၾကည္႔။ အခ်ိန္ ခ်မ္းသာသည္။ အိပ္ေရး၀၀ အိပ္ရသည္။ အခုေတာ႔ ေက်ာင္းက တစ္ဖက္။ အလုပ္က တစ္ဖက္။ ေက်ာင္းစာလုပ္ရတာက တစ္ဖက္။ အျပင္စာေလးမ်ား အခ်ိန္ေပးဖတ္ခ်င္တာက တစ္ဖက္။ အခ်ိန္ဆင္းရဲေလၿပီ။ စိတ္က အလုပ္နဲ႔ ေက်ာင္းစာေတြ အၾကားမွာ အားအားယားယား ေတြးဖို႔ပင္ အခ်ိန္သိပ္မရေတာ႔။ ေကာင္းလဲ ေကာင္းသလို ေကာင္းလဲ မေကာင္း။ ေကာင္းတာက စိတ္က ဒီကမာၻေပၚမွာ အားေနတာ ငါတစ္ေယာက္တည္းလားလို႔ မေတြးျဖစ္ေတာ႔။ မေကာင္းတာက အင္တာနက္ေပၚက သတင္း ပလင္းေတြ ဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္ လံုး၀မေပးႏိုင္ေတာ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆြယ္ေနၾကတာ ကၽြန္ေတာ္ သိသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နယ္စံုကို ခရီးေတြထြက္ၿပီး မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးေတြ သြားေနရတာ ကၽြန္ေတာ္ သိသည္။ သို႔ေသာ္ အရင္လိုမ်ိဳး တစ္ဖက္က သက္ေတာ္ရွည္ အာဏာရ ဘဘၾကီးမ်ား ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ အားအားယားယား လိုက္ၾကည္႔ဖို႔ အခ်ိန္မရိွ။ အခ်ိန္ဆင္းရဲခ်ိန္မွာ အေလနေတာ လူေတြအတြက္ အခ်ိန္မေပးၾကတာ လူ႔၀သဘာ၀ျဖစ္မည္။ အရင္ အခ်ိန္ေတြ ေပါေဌးစဥ္က “လာပါ ဆရာဖိုးစီရယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဘီယာတိုက္ပါ႔မယ္။ ေတြ႔ၾကရေအာင္ပါ” ဟု မည္မွ်ပင္ ေခၚေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဆရာက အခ်ိန္မေပးသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ (ဒါက စကားခ်ပ္။)
ဒါေတာင္မွ ေဒၚစု ဘယ္ကို ခရီးသြားတယ္ဆိုတာ မ်က္စိႏွစ္လံုးပိတ္ အိပ္ခ်ိန္ၾကမွ အင္တာနက္ကို မသံုးဘဲေနသည္႔ မိတ္ေဆြေတြ ေျပာျပမွ သိျခင္း ျဖစ္သည္။ စိတ္၀င္စားေပမယ္႔ အရင္လို ဘာေတြ ေျပာသြားသလဲလို႔ လိုက္မဖတ္ႏိုင္။ လိုက္ နားမေထာင္ႏိုင္အား။ ၿပီးေတာ႔ ေဒၚစု စကားေတြက ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ (ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္) ဖန္တရာေတၿပီး ရိုးအီေနေလၿပီ။ စိတ္ေလွ်ာ႔ စာဖတ္သူ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုလိုခ်င္သည္႔ သေဘာက ေဒၚစုသည္ အခုလက္ရိွ ေျပာေနေသာစကားေတြကို လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ကတည္းက ေျပာေနခဲ႔ဲျခင္း မဟုတ္ပါလား။
တိုင္းျပည္ကို ေရွ႕ဆက္သြားၾကဖို႔။ အာဃာတေတြ ေလွ်ာ႔ၾကဖို႔။ ျပည္သူလူထု ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားၾကဖို႔။ သိကၡာရိွတဲ႔ တပ္မေတာ္ၾကီး တည္ေဆာက္ၾကဖို႔။ တန္းတူရည္တူ အခြင္႔အေရးျဖင္႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္ၾကဖို႔။ အရင္ကလဲ ဒီစကားေတြ။ အခုလဲ ဒီစကားေတြ။ ဒီစကားေတြ အကုန္လံုးက ဟိုလူၾကီးေတြအတြက္ နားထဲ ၀င္ဖို႔ မေျပာႏွင္႔ ၾကားပင္ ၾကားဟန္ မတူ။ သူတို႔နားေထာင္သည္႔ အသံေတြက သူတို႔ ရင္ဘတ္ထဲက အသံေတြ။ သူတို႔ အသိုင္း အ၀ိုင္းထဲက အသံေတြ။ သူတို႔ ေလာဘ၊ ေမာဟ၊ ေဒါသ၊ မာန္မာနေတြရဲ႕ ပဲ႔တင္သံေတြ။
ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ကေတာ႔ ေဒၚစု၏ အဆိုပါ စကားေတြသည္ နားရြက္ႏွစ္ဖက္က ၀င္လာၿပီး ရင္ဘတ္ထဲမွာ အစိုင္အခဲၾကီး ျဖစ္ေနတာ ၾကာခဲ႔ၿပီေရာ။ ဒီအတြက္ေၾကာင္႔ ေဒၚစု စကားေတြသည္ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ရိုးအီေနၿပီလို႔ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔စကားေတြ ကၽြန္ေတာ္႔ အတြက္ ရိုးေနေပမယ္႔ လာမယ္႔ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မျဖစ္မေန မဲေပးရမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိသည္။ လူတိုင္း ၾကားဘူးသည္႔ ပံုျပင္ထဲကလို ညနက္သန္းေခါင္ ေမွာင္မည္းၾကီးထဲမွ ႏြားႏို႔မ်ား လာထည္႔ခိုင္းသျဖင္႔ ငါ႔တစ္အိုးထဲနဲ႔ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးလို႔ ေတြးၾကသျဖင္႔ မနက္လင္းေတာ႔ ေရေတြခ်ည္း ျဖစ္ၾကသလို ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိမွာ စိုးပါသည္။ ငါတစ္ေယာက္ မဲမေပးလုိက္လို႔ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးဖို႔ မသင္႔တာ သိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ မျဖစ္မေနၾကီးကို မဲေပးရမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ အားခဲ၊ အားတင္း ထားပါသည္။
အရိုးသားဆံုး ၀င္ခံရလွ်င္ လာမည္႔ ေရြးေကာက္ပြဲကို ကၽြန္ေတာ္ အယံုအၾကည္မရိွ။ ရသေလာက္ ညစ္စုတ္ပဲ႕ၾကအံုးမွာဆိုတာ ေျမၾကီးကို လက္နဲ႔ ပုတ္တာမွ လြဲခ်င္ လြဲေပအံုးမည္။ ဒီလူေတြကေတာ႔ ညစ္ၾက၊ စုတ္ပဲ႕ၾက၊ ေျခထိုးၾကေပအံုးမည္။ မလြဲမေသ ေသခ်ာသည္။ ညစ္မွန္းသိေပမယ္႔ ပြဲကို ဆက္ကစားေနသည္႔ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကေတာ႔ သူ႔အသက္အရြယ္အရ၊ အခ်ိန္အရ အေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင္႔ဟန္တူသည္။ သူလို ပညာတတ္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး၏ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္လို အေကာင္က ဘာမ်ား ေစာဒက တက္ေနစရာ ရိွပါသနည္း။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး သြားရာေနာက္သို႔ ဖ၀ါးထပ္ခ်ပ္ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔ၾကီး လိုက္ပါၾကရံုသာ မဟုတ္လား။ ညစ္တာ မညစ္တာ ဒီလူေတြ ကိစၥ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္၊ ဆႏၵ၊ ေစတနာေတြကို ျပဖို႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိစၥ။ ရာဇ၀င္ သမိုင္းမွာ အဆဲခံရေအာင္ သူတို႔ဘာသာ ဘယ္လိုဘဲ လုပ္ၾက လုပ္ၾက ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ဘ၀ ရာဇ၀င္ သမုိင္းမွာ အဆဲမခံရဘဲ လိပ္ျပာလံုေနဖို႔က အဓိက။ အခ်ိန္က လူေတြ အားလံုးကို၊ ဘ၀ေတြ အားလံုးကို မွတ္ေက်ာက္တိုက္စားသြားမည္ မဟုတ္လား။
မဲေပးဖို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကၽြန္ေတာ္ ခဏ ျပန္အံုးမယ္လို႔ ဆိုေတာ႔ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္း ျမန္မာမ်ားက “ဒီမွာ မဲေပးလဲ ရရဲ႕သားနဲ႔ ေက်ာင္းပ်က္ခံၿပီးေတာ႔” လို႔ ေစတနာျဖင္႔ သတိေပးၾကသည္။ သံရံုးမွာ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္၊ အလုပ္ အကိုင္ပ်က္ၿပီး မဲေပးၾကသည္႔ သူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကီးစြာေသာ ေလးစားမွဳ ရိွပါသည္။
သို႔ေသာ္ လူ႔စိတ္သည္ လြန္စြာမွ ဆန္းက်ယ္ပါသည္။ တစ္ခါမယံုမိလွ်င္ ေနာင္အခါ ဘယ္ေသာအခါမွ ယံုၾကည္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တတ္ပါ။ မိဘႏွင္႔ သားသမီး၊ ေမာင္ နဲ႔ ႏွမ၊ လင္နဲ႔ မယား၊ သမီးရည္းစား စသည္႔ ၾကီးမားသည္႔ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတရား ရစ္ပါတ္တြယ္ငွင္ထားသည္႔ လူမွဳ ဆက္ဆံေရးမ်ားၾကားတြင္ ေသာ္မွ ခဏ ခဏ လိမ္၊ ဒုကၡေပးသည္႔ သား၊ သမီး၊ လင္၊ ေယာကၤ်ား၊ မိန္းမ မ်ားကို ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာသည္႔ စိတ္ျဖင္႔ဘဲ မေျပာတာဘဲ ရိွမည္။ ၾကီးမားသည္႔ ေမတၱာ အရိွန္အဟုန္ျဖင္႔ ခြင္႔လႊတ္လိုက္တာဘဲ ရိွမည္။ စိတ္အတြင္းက မယံုမၾကည္ရသည္႔ ဒဏ္ရာက ေသသည္အထိ ရိွတတ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ အခုလဲ စစ္အစိုးရ အာဏာရွင္ၾကီးမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေပၚ ဘက္ေပါင္းစံုက လိမ္ခဲ႕ရံုသာ မက စိတ္ေကာင္းေစတနာေလး တစ္စက္ကေလးမွ မရိွသည္႔ ဥစၥာရူး၊ အာဏာရူး၊ ဘ၀င္ရူးမ်ားသာ ျဖစ္သည္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က စြပ္စြပ္စြဲစြဲ သိထားခဲ႔သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔မဲကို ရာႏွံဳးျပည္႔ ေသခ်ာခ်င္သည္။ ကၽြန္ေတာ႔္ မဲတစ္ျပားသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္သည္႔ NLD ပါတီအတြက္ ေသခ်ာလြန္းခ်င္သည္။ ေက်ာင္းနဲ႔ အလုပ္နဲ႔ ၾကားမွာ ရူးေလာက္ေအာင္ ဗ်ာမ်ားေနသည္႔ ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ၿပီး မဲေပးဖို႔ ေရြးခ်ယ္မိျခင္း ျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ စိတ္ေစတနာကို အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားေသာ္လည္း မဲေပးျပန္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ဆင္မိေတာ႔သည္။
ေက်ာင္းစာေတြ ရသေလာက္ ၾကည္႔တာေပါ႔။ ျပန္လာမွ ဖိဖိစီးစီး စာေတြ ျပန္ၾကည္႔တာေပါ႔လို႔ စိတ္ကို ေလွ်ာ႔ခ်လိုက္ေတာ႔ အခ်ိန္အားေလးမ်ား ရိွလာသည္။ လူသည္ အားလွ်င္ သူမ်ား အေၾကာင္းေတြကို စိတ္၀င္စားသည္။ ကိုယ္႔ အေၾကာင္းကိုယ္ ေမ႔ေနတတ္သည္႔ လူ႔သဘာ၀အရ ထိုလူၾကီးမ်ား၏ အာဏာရပါတီရဲ႕ မဲဆြယ္ စည္းရံုးေရးမ်ားကို လိုက္ၾကည္႔မိသည္။ ထိုအခါက်မွ ျမန္မာစကားပံုျဖစ္သည္႔ ထိုင္ေန အေကာင္းသား ထသြားမွ က်ိဳးမွန္းသိ စကားပံုကို သတိရသည္။ လုပ္လိုက္မွျဖင္႔ တလြဲေတြခ်ည္း။ ဘယ္ေနရာမွ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔တန္းတန္း မွန္မွန္ကန္ကန္ မရိွ။
ႀကံ႕ခိုင္ဖြံ႕ျဖိဳးေရး ပါတီ၀င္မ်ားကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မ၀င္စား။ တိုက္ခိုက္ဖို႔လဲ မသင္႔ဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုသြားၾကမယ္ဆိုမွေတာ႔ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ႔ ပါတီ ကိုယ္ အားေပးတာ အျပစ္မဟုတ္။ ႀကံ႕ခိုင္ဖြံ႔ျဖိဳးေရးပါတီ၀င္ဟု ဆိုတာႏွင္႔ သံုးစားမရတဲ႔ လူျဖစ္သြားၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ တံဆိပ္ မကပ္ခ်င္ပါ။ ဘယ္ပါတီ၀င္ကမွ ဘယ္ျပိဳင္ဖက္ ပါတီ၀င္ကိုမဆို နင္းေျခ၊ ဖိေထာင္း၊ သံုးစားမရေအာင္ ေျပာဆိုျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ အားမေပးခ်င္ပါ။ ငယ္က်ိဳးငယ္နာေဖာ္ၿပီး တိုက္ခိုက္တတ္ၾကသည္႔ ပါတီ၀င္၊ ပါတီမ်ားသည္ ဘယ္လို အဆင္႔အတန္း ရိွသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး သိၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း…
အေျပာင္းအလဲဆိုတာ ဘာကိုေခၚသလဲ။ ဘာကို ေျပာင္းခ်င္တာလဲ။ ေျပာင္းလို႔ဘဲ အခုလို ေျပာခ်င္တာ ေျပာလို႔ရတာေပါ႔ ..စသည္႔ စကားေတြကိုက်ေတာ႔ စိတ္ထဲမွာ ဟယ္…တံုးတာ အဘရယ္လို႔ဘဲ စကားတင္း ဆိုခ်င္လာမိသည္။ မေျပာင္းဘဲ ေနလို႔ရလွ်င္ ေနၾကအံုးမည္႔ လူမ်ားဆိုတာ ကေလးကအစ ေခြးေသာ္မွ သိၾကသည္ မဟုတ္လား။ လူေပၚ လူေဇာ္ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ရသည္႔ စနစ္ၾကီးကို ဘယ္ႏို္င္ငံေရး ဖိအားမွ မရိွဘဲ၊ ဘယ္သူမွ တိုက္ခိုက္တြန္းလွန္ျခင္း မျပဳဘဲ စိတ္ေကာင္း ေစတနာနဲ႔ ေျပာင္းေပးခဲ႔တာပါဆိုသည္႔ စကားအေျပာအဆိုေတြသည္ အလြန္ အရွက္၊ သိကၡာမဲ႔ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္လား။ သူတို႔ဘာသာ ရွက္၊ ရွက္ မရွက္ ရွက္ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ သတင္းေလး နည္းနည္းလို္က္ဖတ္တာႏွင္႔ အမ်က္ ေဒါသ သင္႔ရေလၿပီ။
အခုေနာက္ဆံုး မဲဆြယ္ စည္းရံုးေရးအတြက္ အဆီတရစ္၊ အေခါက္တရစ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို စင္ေပၚတင္ၿပီး ေကာ႔၊ ကန္၊ ကား လုပ္ျပတာ ေတြ႔ရျပန္ေတာ႔ ၀က္သား အလြန္ၾကိဳက္သည္႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ၀က္သားစားခ်င္စိတ္ပင္ ေပ်ာက္ျပန္ေလၿပီ။ စင္ေပၚမွာ ဒီလို အေဖာ္၊ အခၽြတ္ မယ္မ်ားျဖင္႔ မဲဆြယ္ စည္းရံုးခြင္႔ ေပးသည္႔ ပါတီ၏ မူ၀ါဒသည္ အဘယ္သို႔ ရိွသနည္းဟု ဥာဏ္မွီသေလာက္ လိုက္ေတြးမိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ခမ်ာ ဥာဏ္နည္းတယ္ဘဲ ေျပာေျပာ၊ ဒူလိုက္တာလို႔ဘဲ ဆိုဆို ဘယ္လိုမွ အေျဖ မရ။ ၀က္သားကို ရြံသြားတာဘဲ အဖတ္တင္ က်န္ခဲ႔သည္။
ဘယ္လိုဘဲ ဆိုဆို၊ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ အတန္းေတြလြတ္ရေပအံုးမည္။ စာေတြ အတင္းျပန္ဖိၿပီး ၾကည္႔ရ၊ ဖတ္ရ၊ တြက္ရ ေပအံုးမည္။ ၿပီးမွ စာေမးပြဲေတြ အတြက္ ျပင္ရဆင္ရေပအံုးမည္။ အတန္းေတြ ေအာင္ ေအာင္ ၾကိဳးစားၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ဘြဲ႕၊ ဒီပလိုမာေတြ ရေအာင္ ၾကိဳးစားရအံုးမည္။ ဒါေပမယ္႔ ဒါေတြက ကၽြန္ေတာ္ေသရင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ပါလာမည္႔ အရာေတြ။ တန္ဖိုးၾကီးမားသည္႔ အရာေတြ မဟုတ္။ ထို႔ထက္ တန္ဖိုးၾကီးမားသည္႔ အရာက ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္ရာေနာက္သို႔ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔တန္းတန္းၾကီး လုိက္ပါမည္ဆိုသည္႔ ကၽြန္ေတာ္၏ ကိုယ္ပိုင္ ဆႏၵျပဳ မဲတစ္ျပားသာ ျဖစ္ေပသည္။
ဖိုးထက္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
