(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၅
အတားအဆီးေတြရဲ့ေနာက္မွာ… အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြရဲ့ၾကားမွာ…. အာဏာရွင္ေတြရဲ့လက္ထဲမွာ…ေထာင္ဝင္စာထုပ္ကို ေဖာက္ခ်လိုက္တယ္..။
“သမီးေလး….”
အေဖ ေနေကာင္းပါတယ္။ သမီးေလးတို႔ရဲ့က်န္းမာေရးအေျခအေနကိုလည္း သူမ်ားေတြေျပာလို႔သိရပါတယ္။ သမီးေလးကို ရံုးထုတ္တိုင္း လာေတြ႔ဖို႔က တကယ္မလြယ္လို႔ပါသမီးရယ္။ အေဖလည္း ကိုယ့္ဝမ္းစာေတာင္ ကိုယ္အႏိုင္ႏိုင္ရွာစားေနရတာ ဆိုေတာ့ သမီးေလးအတြက္ ဘာမွပို႔မေပးႏိုင္တာ၊ စိတ္မေကာင္း႐ံုကလြဲၿပီး ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါဘူးသမီးရယ္။ ရန္ကုန္လူေနမႈ စရိတ္ကလည္း သမီးသိတဲ့အတိုင္းပဲ။ တစ္ေန႔…သံုးေလးေထာင္မွ ဝင္ေငြမရွိရင္ လူတန္းေစ့မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သမီးစိတ္ညစ္ ေအာင္ေလွ်ာက္ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ အရက္လည္း မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္ မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူးသမီးရယ္။ မေသာက္ ႏိုင္ေတာ့တာလို႔ပဲ ေျပာပါေတာ့.။ မေသာက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာက…ေငြေၾကးအရ မတတ္ႏိုင္တာကိုေျပာသလို…က်န္းမာေရးအရခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့တာလည္းပါ….ပါတယ္။ ညေနပိုင္း သူမ်ားနဲ႔ကပ္ေသာက္တဲ့ တစ္စိတ္ေလာက္ဆိုတာေတာင္ အေတာ္မူး ေနျပီသမီးရဲ့။
တို႔သားအဖေတြၾကားမွာ အရက္ေသာက္တာေတြထည့္ေရးလို႔ တျခားလူေတြက အဆန္းထင္ေနမွာေပါ့။ မဆန္းပါဘူးသမီး ရဲ့… ေနာ္.. ေခတ္ၾကီးကိုက…အဆန္းတၾကယ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တကယ္ကို အဆန္းတၾကယ္ေတြနဲ႔ ေနသားတက်ျဖစ္ ေနပါၿပီ။ ေျပာျပေပါ့သမီးရယ္…ေခတ္အေျခအေနေၾကာင့္ ငါ့အေဖအရက္သမားျဖစ္ရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း..၊ သမီးတို႔ေျပာ တဲ့ပံုစံအတိုင္း ေခတ္ကိုဖ်က္ဆီးလိုက္တဲ့ စံနစ္ဆိုးေတြ…ဘာညာေပါ့။
အဲဒီေခတ္စံနစ္ကပဲ ငါ့သမီးကို ေထာင္ထဲပို႔ပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေခတ္စံနစ္ေၾကာင့္ပဲ သမီးေလးအေမ မေသသင့္ပဲေသခဲ့ရ တယ္၊ အျပည့္စံုတာေတြမ်ားတာကိုး…သမီးရဲ့၊ ျပည္သူျပည္သားေတြမွာ ေငြေၾကးျပည့္စံုမႈမရွိဘူး။ သူတို႔ကေတာ့ ေျပာမွာေပါ့။ ကိုယ္သုံးဖို႔ ကိုယ္တိုင္ရွာေလ…ဘယ့္ႏွယ့္..အစိုးရကိုရွာခိုင္းေနတာလဲဆိုၿပီး၊ မဟုတ္ဘူးသမီးရဲ့..မဟုတ္ဘူး၊ အစိုးရက.. ျပည္သူေတြ အတြက္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း ျပည့္စံုလံုေလာက္ေအာင္ရွာမေပးႏိုင္ဘူး။ လုပ္မွာပါ…အေဖတို႔လုပ္ၾကမွာ ပါ။ ေအး..လုပ္တဲ့လုပ္အားခက..တူတူတန္တန္ေတာ့ျဖစ္သင့္တာေပါသမီးရယ္။ အေဖလို႔ ဘြဲ႔ရပညာတတ္တစ္ေယာက္ရဲ့ လစာက ဝန္ထမ္းဆန္နဲ႔ေပါင္းတာေတာင္ တစ္ေယာက္စာမရဘူးဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့…၊ ထားပါေတာ့သမီးရယ္…၊ သမီးေလး ကို တကၠသိုလ္ပို႔ႏိုင္တာပဲကံေကာင္း…လို႔ဆိုရေတာ့မွာေပါ့။
ဒီေနရာမွာေတာ့..သမီးေလးအေမကို ထုတ္ေျပာေတာ့မွရလိမ့္မယ္။ သမီးေလးအေမက ပညာရည္နိမ္႔ပါးေပမယ့္ မိသားစု ႀကီးရဲ့ ေနာက္တန္းခံစစ္မွဴးႀကီးပါကြယ္။ ေခတ္…စံနစ္နဲ႔…လက္ရွိေရစီးေၾကာင္းၾကီးကိုစိတ္နာၿပီး အလုပ္မဲ့..အရက္သမား ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ရထားတြဲၾကီး ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ အသက္ငင္ေနခ်ိန္မွာ..လမ္းေဘးေစ်းသည္လုပ္ၿပီး ေခါင္းတြဲႀကီးကို ဆက္ေမာင္းသြားတာ သမီးေလးအေမပဲ။ အေဖ့အေနနဲ႔ေတာ့..သမီးေလးကို ပညာအေမြေလးတစ္ခုေတာ့ေပးလိုက္ျဖစ္ တယ္ထင္တာပါပဲ။ ဒါလည္း…သမီးအေမ ကယ္ကူရာမဲ့နဲ႔ ေဝဒနာကိုလူးလူးလွိမ့္လွိမ့္ခံစားေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ…ရွင့္ညဥ္ေတြ သမီးေလးမွာပါသြားလို႔ ေထာင္က်ရတာ…လို႔ေျပာတယ္ သမီးေလးရယ္…။ အဲဒီဘဝေတြကြ.. အဲဒီဘဝေတြ၊ အေမချမာမွာ လည္း အသက္မထြက္ခင္ သမီးေလးမ်က္ႏွာကို ေတြ႔မသြားရရွာဘူး။ သမီးကလည္း အေမ့ေရာဂါကို ပါရာစီတေမာ့တစ္လံုး စာေတာင္ ကုစားေပးခြင့္မရခဲ့ဘူး။ ရွိသမွ်လည္း…ကုန္တာပါပဲသမီးရယ္…။ အေဖဆို..အခုေလာေလာဆယ္ လမ္းေဘးေန လမ္းေဘးစားသာသာရယ္..။
အေဖလည္း သမီးေလးေထာင္က်ရတာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိတာ အခုထိပါပဲကြယ္။ ဒါေပမယ့္..အေဖ့သမီး ကေတာ့ အေဖ့သမီးပါပဲ။ ေခတ္ေၾကာင့္…စံနစ္ေၾကာင့္..ဆိုတာေတာ့ အေဖလံုးဝယံုၾကည္တယ္သမီး။ အေဖလည္း ဒါ့ထက္ မေတြးေခၚတတ္ေတာ့ဘူး။ သမီးကိုယ္တိုင္ ေက်ေက်နပ္နပ္ပါဝင္သြားတဲ့.. ပညာေရးသပိတ္ထဲကို အေဖကိုယ္တိုင္လက္ပံတန္းထိေရာက္ခဲ့တာပဲ..။ ဆိုေတာ့…ဒီအေျခေနျဖစ္သြားျပီသမီးရယ္။ ….ဒီအေျခေနေပၚမွာမူတည္ၿပီး အေဖ့ဘက္ကတာဝန္ ေက်ခ်င္တယ္။ အေမမရွိေတာ့တဲ့သမီးေလးအတြက္ ေထာင္ဝင္စာ အေၾကာ္အေလွာ္ေလးလုပ္ေပးခ်င္တယ္။ အဲဒါနဲ႔…ေက်ာ္ ဝင္းဆိုတဲ့ အေဖ့သူငယ္ခ်င္းဆီမွာ ေတာက္တိုမယ္ရဝင္လုပ္တယ္။ ေက်ာ္ဝင္းဆိုလို႔ သမီးမ်က္ႏွာပ်က္သြားမယ္ဆိုတာ အ ေဖ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ဥပေဒနဲ႔မလြတ္ကင္းတဲ့ ေလာင္းကစားနဲ႔ပတ္သက္တာေတြဆိုတာ။ ဒါေပမယ့္သမီးရယ္..အေဖ့ကို တစ္ေထာင္မ်ဳိး ငါးရာမ်ဳိးေပးတဲ့အျပင္ ညေနပိုင္းအေသာက္အစားပါ တာဝန္ယူတာဆိုေတာ့..၊ အရက္က..အေဖ့ေသြးသားကို ခ်ဳပ္ကိုင္သြားၿပီသမီးရယ္။ ထားပါ…တစ္လမွာ ငပိေၾကာ္ေလးတစ္ပုလင္းေလာက္နဲ႔ သမီးဆီလာဖို႔ လမ္းစရိတ္ရ ၿပီးေရာ ဆိုၿပီး…။
ေခတ္က အလိုလိုေျပာလာတာပဲသမီးရဲ့။ အေဖ အဲဒီအလုပ္ကိုမလုပ္ေတာ့ဘူး။ အရက္လည္ းမေသာက္ရေတာ့ဘူးေပါ့ သမီးရယ္။ သမီးေလးဆီလည္း လူကိုယ္တိုင္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လမ္းထိပ္ကြမ္းယာဆိုင္ကလူၾကီးေလ..အေဖ့ကိုပက္ပက္ စက္စက္ၾကီးေျပာခ်လိုက္တယ္။ “ခင္ဗ်ားဗ်ာ…သမီးေလးက ခံယူခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံအတြက္ေထာင္ထဲသြားေနရခ်ိန္.. ခင္ဗ်ားက သူမ်ားဆီမွာ အရက္ကပ္ေသာက္ရဖို႔ ဥပေဒနဲ႔မလြတ္ကင္းတာကို ေတာက္တိုမယ္ရကူလုပ္ေပးေနတယ္။ ခံယူ ခ်က္ခ်င္းက..သားအဖသာဆိုတယ္..တျခားစီပဲဗ်ာ.. အံ့ေရာ”
အေဖ ဘာမွမပါဝင္ႏိုင္ဘူးသမီးရယ္၊ ေခတ္ကပဲ အေဖ့ကိုထုႏွက္ရိုက္ပုတ္ျပီး…ေနရာခ်ေပးလိုက္တဲ့အထဲမွာပဲ တြားသြားေနရ တယ္..၊ သမီးေလးတို႔ အစစအရာရာေအာင္ျမင္ပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္..။
အက်ယ္ႀကီး…အက်ယ္ႀကီး… အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္တယ္….၊ ကမၻာထိၾကားေအာင္…။
ကိုကံညိဳ (ထူးႀကီး)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
