ေမာင္စြမ္းရည္ – ေလယာဥ္ေပၚက ေကာ္ဖီတခြက္
(မိုးမခ) ေအာက္တိုဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၅
ေလယာဥ္ျပဴတင္း
ေလးကြက္က်ဥ္းမွ
ျမင္ကြင္းက်ယ္က်ယ္၊ ေတာေတာင္လယ္ယာ
ကမာၻအဆုံး၊ မိုးခုံးခုံးထိ
တိမ္ မဖုံဘဲ ျမင္ရတယ္။
ေျဖာင့္စင္း မဲမဲ
ခဲသားတန္းလို၊ လမ္းေတြ လမ္းေတြ၊ လမ္းေတြကလဲ
ေျမေပၚလိပ္လိပ္၊ ေတာရိပ္ဖုံးတုံ
မဖုံးတုံနဲ႔၊ ကုန္တင္ကားေတြ၊ လူတင္ကားေတြ
ကားေတြ ကားေတြ၊ ကားေတြကလည္း တရုန္းရုန္း
မ်က္စိတဆုံး၊ ရႈမဆုံး။
စတုရန္းကြက္၊ စတုဂံကြက္
စိုက္ကြက္၊ စိမ္းကြက္
တကြက္ျပီး တကြက္၊ အဆက္ဆက္လဲ
မ်က္စိတဆုံး၊ ရႈမဆုံး။
သဲဖုံး ကႏၱာရ
ဆာဟာရေတြလဲ
သဲလိႈင္းျပင္က်ယ္၊ သဲပင္လယ္လို
သဲျပင္ျပီး သဲျပင္
သဲျပင္က်ယ္ေတြ တရုန္းတရုန္း
မ်က္စိတဆုံး၊ ရႈမဆုံး။
ေတာင္ေတြ ေတာေတြ
ခ်ဳိင့္၀ွမ္းေတြနဲ႔
ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြ၊ အင္းအိုင္ေတြနဲ႔
ေရေျမ ေတာေတာင္၊ သဲေသာင္ ကမ္းသာ
ၾကဳံလာျပန္ေတာ့
စိမ္းဟန္တကြက္၊ ျပာတကြက္နဲ႔
မ်က္စိတဆုံး၊ ရႈမဆုံး။
မ်က္စိတဆုံး၊ မ်က္လုံးတစုံ
အာရုံထဲမွာ –
လူ၀ါ လူျဖဴ ၊ လူနီ လူမဲ
လူမြဲမြဲတို႔
သဲသဲ ရုတ္ရုတ္၊ လယ္ကို လုပ္သူ
ယာလုပ္သူနဲ႔ –
ေတာကို ခုတ္သူ၊ ေတာလုပ္သူနဲ႔
သူတို႔တေတြ၊ သည္ေရ ေျမက
သီးႏွံရေအာင္
ေကၽြးရ ေမြးရ၊ ကၽြဲစ ႏြားစ
ၾကက္၀က္ ရေအာင္
ထြန္ရ ယက္ရ၊ စိုက္ရ ပ်ဴိးရ
ရိတ္ရ သိမ္းရ၊ ခုတ္ရ ထြင္ရ
လုပ္ကိုင္ၾကလိမ့္။
လုပ္ရသူေတြ၊ ရေလမလား၊ ၀ေလမလား
လွေလမလား၊ မွ ်ေလမလား
လုပ္အားရွင္နဲ႔ လယ္ရွင္ေတြမွာ –
တူေလသလား၊ မတူေလသလား
တျခားစီလား၊ တဦးစီလား
ႏွစ္ဦးပဲလား –
လုပ္အား လုပ္ခ၊ မွ ်ေလသလား၊ မမွ ်ေလသလား။
ေလယာဥ္ပ်ံေပၚ၊ ေပေသာင္းေက်ာ္က
ေငးေမာင္၊ ေတြးေမွ ်ာ္၊ ငိုက္မ်ဥ္းေသာ္မူ –
ဟဲလို – ဘာယူမလဲ
ေလယာဥ္မယ္ ေမပုလဲက
ျဖတ္ခနဲ႔ ေမးလာတေတာ့ …
ငါလဲ ေယာင္ရမ္း လက္လွမ္းရင္းက
ႏႈတ္မွ ရြတ္ဆို၊ ငါ လိုသည္မွာ
‘ဒီ မို က ေရ စီ’ ပါတဲ့၊
ေပးလာသည္က –
ေကာ္ဖီတခြက္၊ မုန္႔တယွက္။
ေမာင္စြမ္းရည္ (၂၀၀၄)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
