(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၈၊ ၂၀၁၅
တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ကိုက္ခဲလို႔
ေခါင္ေထာင္ၾကည့္ဖို႔ မစြမ္းသလို
ေလာကအဝန္းအဝိုင္းၾကီးဟာ အေရခြံကြၽတ္သြားေလရဲ့။
ပလက္ေဖာင္းေတြဟာ ေတာင့္တင္းကုန္ျပီ
ဓားကို တပတ္လွ်ဳိထိုးထားတဲ့ရင္ဘတ္နဲ႔
ကိုယ့္နဖူးကိုယ္စမ္းလို႔
ယဥ္ေက်းမႈႀကီးတခုလံုးကို ခြာခ်လိုက္ရဲ့
ေသကြဲနဲ႔ရွင္ကြဲၾကားမွာ ပါးပါးေလး
လူစဥ္မီ႐ံုေလးရယ္ပါ။
ျမစ္ေတြက
အလ်ားလိုက္စီးဆင္းေနတယ္
လူေတြကေတာ့ ေကာက္ေကြ႕လို႔ေပါ့
ဒါဟာ ေခတ္ရဲ့နိယာမလား …
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
အညစ္အေၾကးေတြကိုသန္႔စင္ေပးတဲ့
ဆပ္ျပာဟာ
အညစ္အေၾကးေတြလူးခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့
ျငင္းမရနိုင္ဘူး
ဒါဟာလည္း နိယာမတခုဆိုရင္
အခက္ၾကီးထဲကိုခုန္ခ်ၾကရလိမ့္မယ္။
အိပ္ယာကထတိုင္း ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္
ျပန္ျပန္စမ္းၾကည့္ေနရတဲ့အျဖစ္
မ်က္နွာသစ္ဖို႔ထက္
ဦးေနွာက္ေတြမ်ား က်ေပ်ာက္သြားသလားလို့
ခႏၶာကိုယ္ႀကီးဟာ တစ္ေန႔စာ လံုျခံဳဖို႔
ဝင္ကစြပ္ေတြလို စြပ္မိစြပ္ရာ
မာၾကဴလီမီးယဥ္ေက်းမႈ
ဟိုက္ဒေရာလစ္ယဥ္ေက်းမႈ
အလင္းရိုင္ျခင္း၊ တြန္းကန္အား
ျပတ္ေရြ႕ေၾကာင္းတေလွ်ာက္ကတုန္ခါမႈ
လူေျခတိတ္ခ်ိန္
ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္သီခ်င္းတီဆိုိိိတတ္မႈ
ယဥ္ေက်းမႈေတြကိုလြန္ေျမာက္ျပီးခါမွ
အဆီတစ္အစ္ အသားတစ္ရစ္
လိမ္ညာတတ္မႈ
အမိန္႔ေပးေစခိုင္းလို႔ ၿခိမ္းလားေျခာက္လား
လူတန္းစားမ်ားလည္း တိုးပြားလာေလရဲ့။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
ေရာင္းလိုအားနဲ႔ ဝယ္လိုအားၾကားမွာ
ဒီတစ္နွစ္ေတာ့
ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ရနိုင္ေစသား …။ ။
ေအာင္ေက်ာ္သြင္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
