ေဆာင္းယြန္းလ – ဇူလိုင္ထဲက မိငယ္သို႔

ေနာက္ဆံုး အိပ္မက္
တရက္ရက္ေတာ့
လက္ေတြ႕ကမၻာထဲ
ေရာက္လာမွာေပါ့ မိငယ္..
အရႈံးမေပးနဲ႔ မိငယ္ေရ..
မခ်စ္ဖူးဆိုတာ မုန္းလို႔မဟုတ္ဘူး
မမုန္းဘူးဆိုတာလည္း ခ်စ္လို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး
မႏူိင္ဘူးဆိုတာ ရႈံးလို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး
မႏူိင္ေသးတာပါ မိငယ္
အႏူိင္မခံေသးသမွ်နဲ႔ အရႈံးမေပးေသးသေရြ႕
ကိုယ္တို႔ ဘယ္ကိုမွ မေရြ႕ပါဘူး
ကိုယ္တို႔ ဘယ္ေတာ့မွမရႈံးပါဘူး မိငယ္
ဘယ္လိုေရႊ႕ေရႊ႕ မေရြ႕ခဲ့တဲ့ အရာနဲ႔
ဘယ္လိုဖ်က္ဖ်က္ မပ်က္ခဲ့တဲ့အရာဟာ
သူတို႔ဗံုးခြဲခဲ့တဲ့
ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးထဲမွာမရွိခဲ့ပါဘူး
ကိုယ္တို႔ရဲ႕
အနက္႐ႈိင္းဆံုးႏွလံုးသားထဲမွာပဲ ရွိေနခဲ့တာပါ..
စိမ္းျမ ….
သစ္ရြက္ေတြေႂကြေနေပမယ့္
ကိုယ္တို႔ရဲ့
အစိမ္းလန္းဆံုး စိတ္ဓာတ္ေတြ မေႂကြခဲ့ပါဘူး
ရဲရင့္ေနေသးသမွ် ပြဲတင့္ေနဦးမွာပါ မိငယ္ ..
သုတ္ေပးမယ့္သူမရွိတဲ့
မင္းပါးၿပင္ထက္က မ်က္ရည္စေတြကို
ဒီအတိုင္းပဲထားလိုက္ပါ မိငယ္..
ေခါင္းကိုသာ ေမာ့တတ္ေအာင္ေမာ့ထားလိုက္ပါ
ေပါ့ပါးတဲ့ လြတ္လပ္မႈထဲမွာ
ကိုယ္တို႔ တေကြ႔ျပန္ဆံုၾကမယ္ေလ
အနိဌာရုံေတြနဲ႔ ေ၀းတဲ့ေနရာတခုမွာ
သာသာယာယာရွိတဲ့ ဇူလိုင္ရက္ေတြနဲ႔ အတူတူေပါ့
စမ္းေခ်ာင္းေလးကို ေတးကူဆိုေပးၾကဖို႔ ….။

ေဆာင္းယြန္းလ (၇ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၅)