“အခြင့္အေရးေတြ တဘက္က ရတယ္၊ တဘက္က နစ္နာဆံုးရံႈးမႈေတြ ရိွေနတယ္”
မင္းကိုုႏိုုင္ မိန္႔ခြန္း ေကာက္ႏုုတ္ခ်က္၊ မိုုးမခ၊ ဇြန္ ၁၅၊ ၂၀၁၅ (ဓာတ္ပုုံ – ThawBiTa’s Facebook)
ဇြန္ ၁၄၊ ၂၀၁၅ (ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဆူးေလဘုရားလမ္း၊ ေနျပည္ေတာ္ရုပ္ရွင္ရံုတြင္ ဇြန္လ ၁၄ ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ရုပ္ရွင္ပဲြေတာ္ ဖြင့္ပဲြ အခမ္းအနားတြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ပြင့္လင္းလူ႔အဖဲြ႔အစည္း ေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏုိင္ ေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း)
လူငယ္ေတြ သူတို႔ ဖန္တီးထားတ့ဲ ရုပ္ရွင္ကားတိုေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လူ႔အခြင့္အေရး၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္က သရုပ္ေဖာ္ၾကတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အသည္းႏွလံုးျဖစ္တ့ဲ လမ္းမႀကီးေပၚက ရုပ္ရွင္ရံုမွာ က်ေနာ္တို႔ အတူ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ႏုိင္မယ့္ အခြင့္အေရးဟာ ဒီအတုိင္းေတာ့ အလြယ္တကူ မရခ့ဲဘူး။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးကတည္းက ကမၻာ့ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းမွာ လက္မွတ္ထိုးခ့ဲတယ္။ ကတိျပဳခ့ဲတယ္။
ဒါေပမယ့္ လြန္ခ့ဲတ့ဲ ႏွစ္ ၂၀ ၀န္းက်င္ ကာလကို ၾကည့္လုိက္ပါ … ကုိယ္လက္မွတ္ထုိး သေဘာတူထားတ့ဲ ေၾကညာစာတမ္း၊ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းကို လက္၀ယ္ထားရိွ ကိုင္ေဆာင္မႈနဲ႔ အဖမ္းခံခ့ဲရတယ္၊ ၀ရမ္း ထုတ္တယ္။ အိမ္မွာ လာဖမ္းတယ္။ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာေတြ႔သြားလို႔ အဲဒါကို ဖမ္းတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ဟာ တကယ္ေတာ့ သမဂၢ ဆိုတ့ဲ စာလံုး ပါရင္ကို အဖမ္းခံရဖို႔ ေသခ်ာေနတ့ဲအခ်ိန္။
အခု ဒီပရိသတ္ထဲမွာလည္း က်ေနာ္ တေလးတစားနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့ ႏုတ္ဆက္ခ့ဲတ့ဲ၊ တခ်ိန္တုန္းက လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္ျမွင့္တင္ေရးေတြ စြမ္းစြမ္းတမံ ႀကိဳးစားခ့ဲၾကတ့ဲ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ေရွ႕က မ်ဳိးဆက္ေတြ၊ HRDP လို႔ ေခၚတ့ဲ၊ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ခ့ဲၾကတ့ဲ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေနာင္ေတာ္ေတြ၊ ဟိုး…ျပည္ၿမိဳ႕မွာ လူ႔အခြင့္အေရးသင္တန္းေပးလို႔ အုပ္စုလုိက္ႀကီး အဖမ္းခံခ့ဲရတာ၊ ဒါ … ဘာမွ ၾကာေသးတ့ဲ အခ်ိန္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီေန႔ေတာ့ အဲဒါေတြ ေျပာရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမယ္၊ အဲဒီကေန က်ေနာ္တုိ႔အကုန္လံုး ရုန္းကန္လာၾကတာ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ကို ေရာက္လာၿပီ ဆုိေတာ့ အခြင့္အေရး ဆိုတ့ဲစကားလံုး….. လူ႔အခြင့္အေရးကို လိုခ်င္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္ရမလဲ ဆုိတာ ေတြးၾကည့္တ့ဲအခါက်ေတာ့ တာ၀န္ယူမႈလို႔ က်ေနာ္က ေအာက္ေမ့ပါတယ္၊ တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈ အဲဒါရိွမွ က်ေနာ္တုိ႔က အခြင့္အေရးကုိလည္း ထုိက္တန္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္စီ တာ၀န္ယူခ့ဲၾကတယ္။ ဆက္ျပီးေတာ့လည္း တာ၀န္ခံရမယ္။ က်ေနာ္ အဲဒီလို နားလည္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔လူမ်ဳိးဟာ ယဥ္ေက်းမႈအရ လူတဘက္သားရဲ႕ အခြင့္အေရး ထိခုိက္မွာ စိုးရိမ္သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ တန္ဘုိးထားတတ္သလဲ ဆိုရင္
က်ေနာ္တုိ႔ အရင္က လူေနမႈစနစ္ကို ၾကည့္ပါ၊ အိမ္မွာ အေညွာ္လုပ္ေတာ့မယ္ ဆုိရင္ ေဘးအိမ္နီးခ်င္းက ေနထိုင္မေကာင္းတ့ဲသူေတြ ထိခုိက္မွာ စိုးလို႔ ေညွာ္ၾကမယ္ဗ်ဳိးလို႔ အရင္ဆံုး ၾကားေအာင္ အသိေပးၿပီးေတာ့မွ ေညွာ္စရာ ရိွရင္ ေညွာ္တ့ဲလူမ်ဳိးပါ။
သာမန္ၾကည့္ရင္ ဒါက ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ ေအာက္ေမ့စရာ ရိွေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါကို တန္ဘိုး တခု အေနနဲ႔ နားလည္ပါတယ္။
ကုိယ္လုပ္တ့ဲ အလုပ္ဟာ တဘက္သားရဲ႕အခြင့္အေရးကို သြားၿပီးေတာ့ မနစ္နာေအာင္ စဥ္းၾကတ့ဲလူမ်ဳိးပါ … အေျခခံအားျဖင့္။ အဲဒီလူမ်ဳိးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ၊ အဲဒီတမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ဘယ္လိုပင္ ဆံုးရႈံးခ့ဲ ဆံုးရံႈးခ့ဲ၊
က်ေနာ္တုိ႔အားလံုး ရုန္းကန္ခ့ဲရပါတယ္၊ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္လတ္လတ္ ကုိယ္စီကုိယ္စီ ရုန္းကန္ခ့ဲၾကတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဒီကေန႔ ဒီအေျခအေနကုိ ေရာက္လာတယ္။
သတင္းေထာက္တခ်ဳိ႕က က်ေနာ့္ကုိ ေမးပါတယ္၊ ဒီဆုိင္းဘုတ္ေအာက္မွာ…အခုလို ျမိဳ႕လယ္ေခါင္က ရုပ္ရွင္ရံုမွာ လူ႔အခြင့္အေရး၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ရုပ္ရွင္ပဲြေတာ္ က်င္းပေနၿပီ ဆုိေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးကို ဘယ္လုိျမင္ပါသလဲ တ့ဲ။
ဟုတ္တယ္ …. ဒါကေတာ့ တကယ့္အရိွတရားပဲ။ ေနာက္ထပ္အရိွတရားေတြကုိလည္း ျမင္ပါတယ္။
ဘာကုိ ျမင္ရသလဲ ဆုိေတာ့ … အလြတ္သတင္းေထာက္ ကိုပါႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကုိ ျမင္ပါ၊ ကုိယ့္ေျမေပၚမွာပဲ ကုိယ္အသက္ေပးရတ့ဲ လယ္သူမႀကီး ေဒၚခင္၀င္းရဲ႕ မ်က္ႏွာကုိလည္း ျမင္ပါ၊
ဟုိး ေရႊျပည္သာဘက္မွာ အလုပ္သမားသပိတ္ ဆင္ႏဲႊရင္းနဲ႔ ဖမ္းဆီးခံထားရတ့ဲ အလုပ္သမားေတြ၊ ေက်ာင္းသားသပိတ္အတြက္နဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္နံရံထဲ ေရာက္ေနတ့ဲ ေက်ာင္းသားေတြကုိလည္း ျမင္ပါ…
အရိွတရားေတြ အားလံုးကို သံုးသပ္ရမယ္လို႔ က်ေနာ္ ေအာက္ေမ့ပါတယ္။
အခြင့္အေရးေတြ တဘက္က ရတယ္၊ တဘက္က နစ္နာဆံုးရံႈးမႈေတြ ရိွေနတယ္၊ မေျပလည္ႏုိင္ေသးတ့ဲ ကိစၥေတြ က်ေနာ္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ အမ်ားႀကီး ရိွေနေသးတာကို ဆုိလုိပါတယ္။
ျဖဴးျမိဳ႕က တခုေသာ တရားရံုးကုိ ၾကည့္လုိက္ပါ၊ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္လည္း ေရာက္ခ့ဲပါတယ္၊ တရားစဲြခံရတာက လယ္သမားေတြပါ၊ တရားရံုးေတြရဲ႕ ထံုးစံမွာ … ဆုိပါေတာ့… မုဒိမ္း၊ လူသတ္၊ အေလာင္းေဖ်ာက္ အဲဒါေတြကုိ တေယာက္တည္း ဒိုင္ခံ က်ဴးလြန္ခ့ဲတ့ဲသူေတာင္ ကုလားထိုင္နဲ႔ က်က်နန ထိုင္ခြင့္ ရိွပါတယ္၊
လယ္သမားေတြဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ထုိင္ရတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးဟာ ဒီဟာနဲ႔ မပတ္သက္ရင္ ဘယ္ဟာမ်ဳိးကုိ ဥပမာျပရမလဲ။
ၿမိဳ႕ေပၚမွာရထားတ့ဲ ဆုိင္းဘုတ္ထူခြင့္၊ ရုပ္ရွင္ျပခြင့္၊ စည္းရံုးလႈံ႔ေဆာ္ခြင့္ေတြကုိလည္း ပကတိတရားအတုိင္း ျမင္သလို … တဘက္မွာလည္း ခုနကလို ျပကြက္မ်ဳိး၊ ျမင္ကြင္းမ်ဳိးကုိလည္း ျမင္ေအာင္ ဆက္ျပီးေတာ့ အမွန္တရားကို မွတ္တမ္း တင္နုိင္ပါေစ။
အက်ည္းတန္ေအာင္ျပဳတ့ဲသူေတြဟာ သံသရာအဆက္ဆက္ ကမၻာအဆက္ဆက္မွာ ရိွပါတယ္၊ တဘက္ကလည္း လူ႔အခြင့္အေရး၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ေဟာဒီေလာကကို အလွဆင္မယ့္ လက္ေတြဟာ
ဒဏ္ရာ ရေနလ်က္ကေနၿပီးေတာ့ ဆက္ၿပီးေတာ့ အလွဆင္ေနလိမ့္ဦးမယ္လို႔ ေျပာရင္း အဆံုးသတ္ပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
