(မုိးမခ) ေမ ၂၄၊ ၂၀၁၅
ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက တက္လာခဲ့ၾကတဲ့ ဖဆပလ ပထစနဲ႔ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ ေျပာလာခဲ့ၾကတဲ့ စကားကေတာ့ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ စိုက္ပ်ဳိးေရးနိုင္ငံတခုျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕အဓိကအစားအစာျဖစ္ၿပီး နိုင္ငံျခား ကို အဓိကတင္ပုိ႔တဲ့ ပုိ႔ကုန္ျဖစ္တဲ့ ဆန္စပါးကို စိုက္ပ်ိဳးၾကတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြဟာ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕လူဦးေရရဲ႕ (၈၀)ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ရွိတဲ့အတြက္ ေတာင္သူလယ္သမားထုႀကီးရဲ႕အခန္းက႑ဟာ အေရးႀကီးသလို ေတာင္သူလယ္သမား ေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးနဲ႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္းျမင့္မားေရး ပညာရည္ျမင့္မားတိုးတက္ေရး က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေတြဟာလည္း အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀အေျခအေန အခြင့္အေရးနဲ႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္း၊ ပညာေရး က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာင့္မႈအေျခအေနေတြကို ျပန္ၿပီးေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ကိုလိုနီကြၽန္ေခတ္ လယ္သမားဘ၀ နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကာလအေျခအေနဟာ ဘာမွထူးထူးျခားျခား ကြာျခားလွတာ မေတြ႕ရပါဘူး။ တခါ တိုင္းျပည္ရဲ႕နိုင္ငံ ေရးကို ဦးစီးဦးေဆာင္လုပ္ၾကတဲ့သူေတြရဲ့ စည္းလံုးညီညြတ္မႈမရွိခဲ့တာ၊ ပါတီစြဲ ဂိုဏ္းဂဏစြဲေတြ၊ အာဏာကို အလြဲသံုးစား လုပ္မႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္မီးေၾကာင့္ အဓိကဓားစာခံျဖစ္ရ၊ ဘ၀ေတြဆံုး႐ႈံး ထိခိုက္နစ္နာခဲ့ၾကရသူ ေတြဟာလည္း အမ်ားစုလယ္သမားေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြဟာ အထူးသက္ေသျပေနစရာမလိုေတာ့တဲ့ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ တင္က်န္ရစ္ၿပီးျဖစ္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔မွာ တိုင္းျပည္အာဏာကို အရသာေတြ႕သြားၿပီးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းက ျပည္သူလူထုေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့တရား၀င္ “ပထစ” အစိုးရလက္ထဲက တိုင္းျပည္အာဏာကို အာဏာသိမ္းလုယူၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး လယ္သမားေတြကို “ေတာင္သူလယ္သမားဦးႀကီးေတြ” ဆိုၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲႀကီးေတြ တခမ္း တနားက်င္းပ ဟန္ေရးျပခဲ့ေပမယ့္ လယ္သမားေတြခမ်ာေတာ့ ဆန္စပါးနဲ႔ တျခားေကာက္ပဲသီးႏွံေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိုက္ပ်ိဳးခြင့္မရသလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္လည္း ေရာင္းခ်ခြင့္မရၾကပဲ အစိုးရ မဆလပါတီနဲ႔ စစ္တပ္ရဲ့ ေပးသမွ်ယူ ခိုင္းသ မွ်လုပ္ေပးရတဲ့ အဖိႏွိပ္ အခ်ယ္လွယ္ခံ အခိုင္းခံ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံဘ၀နဲ႔ နင္းျပားအဆင့္က မတက္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အမည္ခံစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေက်ာင္းသား အလုပ္သမား လယ္သမားနဲ႔ ျပည္သူလူထု ႀကီးတရပ္လံုးက ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၈ လူထုဒီမိုကေရစီေရးေတာ္ပံုႀကီးကို စစ္တပ္က ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္း ေခ်မႈန္းခဲ့ၿပီးအာဏာသိမ္းတက္လာခဲ့တဲ့ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ လက္ေအာက္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ “ေနာက္လာတဲ့ေမာင္ပုလဲ ဒိုင္း၀န္ထက္ကဲ” ဆိုတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး ဆီပူအိုးထဲက မီးပံုထဲျပဳတ္က်ရသလိုအျဖစ္မ်ဳိးနဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ ေတြ႕ၾကံဳခံစား ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။
ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕အခြင့္အေရး လူေနမႈအဆင့္အတန္း လူမႈေရး က်န္းမာေရး ပညာေရးေတြဟာ တိုးတက္ျမင့္မား မလာတဲ့အျပင္ ပိုၿပီးဆိုး၀ါးခြၽတ္ျခံဳက်လာခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ျမန္မာနိုင္ငံသားတိုင္း သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ လယ္သမားေတြဟာ စစ္အာဏာရွႈင္ေတြ၊ စစ္တပ္နဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕လက္ေ၀ခံ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရးအတြက္ အခိုင္းခံ အႏွိပ္စက္ခံ ကြၽန္ျပဳခံေနၾကရတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ျမင္သာျမင္ရ မစားရတဲ့ ေတာကၿပိတၱာေတြျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းဆိုရင္ လယ္သမားေတြ လြတ္လပ္ေရးမရၾက ေသးပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာနိုင္ငံျပည္သူလူထုတရပ္လံုး လြတ္လပ္ေရးမရၾကေသးပါဘူး။ ဒီတခါ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးရဲ႕လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေနရတဲ့အစိုးရကေတာ့ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕မဟုတ္ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားစစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ အရင္းရွင္အစိုးရျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔တိုင္းျပည္ကို ဒီကေန႔ မတရားအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့စစ္အစိုးရဟာ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရနဲ႔ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္အစိုးရေတြထက္ပိုၿပီးရက္စက္ၾကမ္း တမ္းပါတယ္။ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲပါတယ္။ အဲဒီလိုအာဏာရွင္အစိုးရမ်ဳိးဟာ သူ႕အလိုလို အျမင္မွန္ရ သေဘာထားေျပာင္းၿပီး တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕အလိုဆႏၵကိုလိုက္ေလ်ာ အာဏာစြန္႔လႊတ္႐ိုးထံုးစံ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ အင္အားအႀကီးမားဆံုးလူတန္းစားျဖစ္တဲ့ လယ္သမား ေတာင္သူလယ္သမားေတြအပါအ၀င္ အလုပ္သမားလူတန္းစား ေက်ာင္းသား သံဃာ အရပ္ဖက္ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ အေျခခံျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုးရဲ႕ စည္းလံုးညီညြတ္မႈအင္အား၊ ေပါင္းစည္းမႈအင္္ အားနဲ႔ တညီတညြတ္တည္း ဆန္႔က်င္အံုႂကြတြန္းလွန္ၾကမွသာ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရဆိုးကို ျဖဳတ္ခ်ဖယ္ရွားနိုင္ပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာနိုင္ငံက ေတာင္သူလယ္သမားေတြဟာ သမိုင္းမညႇဳိးခဲ့ၾကပါဘူး။ ေနမ၀င္အင္ပါယာႀကီးကိုထူေထာင္နိုင္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရဖိႏွိပ္အုပ္စိုးမႈကိုေတာင္ ေခါင္းငုံ႔အညံ့မခံ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ရဲခဲ့တဲ့သမိုင္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဂဠဳန္ ဆရာစံ ဦးေဆာင္တဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားသူပုန္ေတြ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္စစ္တပ္ရဲ႕ေသနတ္လွံစြပ္ေတြကို ဓားလွံေလးျမား ေတြနဲ႔ရွိတဲ့ ေသနတ္လက္နက္ကေလးေတြနဲ႔ အံတုေတာ္လွန္နိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ေတြရဲ႕ အစိုးရအဖြဲ႕နဲ႔ အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားကို တုန္ခါလႈပ္ယမ္းသြားေစနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရဟာ ဆရာစံကို ႀကိဳးေပးသတ္ျဖတ္နိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ေတာ္လွန္ေရး၀ိညဥ္ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့ မသတ္ျဖတ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။ တတိုင္းျပည္ လံုးကို ကူးစက္ျပန္႔ႏွံ႔သြားခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓာတ္ကို မတားဆီး မႏွိမ္ႏွင္းႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ေတာ္လွန္ေရးမီးေတာက္ကို မၿငိမ္းသတ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။
အဂၤလိပ္အဘိဓာန္မွာ “ဘြိဳင္းေကာက္” ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရတလံုး တိုးခ်ဲ႕ထည္႕သြင္းခဲ့ရတာဟာ အိုင္ယာလန္ျပည္ “ေကာင္တီေမ ယို” က လယ္ယာေျမအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ အိုင္းရစ္ေျမမဲ့ ယာမဲ့ ဆင္းရဲသားေတာင္သူလယ္သမားေတြက ေျမရွင္ႀကီး ေလာ့ဒ္အန္းရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ခ်ားလ္ ကန္နင္ဂမ္ ဘြိဳင္းေကာက္ (Charles Cunningham Boycott) ရဲ႕ ဖိစီးႏွိပ္စက္မႈေတြကို ဆန္႔က်င္ျငင္းဆန္ခဲ့ၾကလို႔၊ သူနဲ႔ သူ႔သခင္ေျမပိုင္ရွင္ႀကီးရဲ႕ေစခိုင္းမႈေတြကိုျငင္းဆန္ၿပီး သူတုိ႔ကို လူမႈ ဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္ကေန ၀ိုင္းပယ္ဖယ္ၾကဥ္ထားခဲ့လို႔ ေစ်းမေရာင္း စာမေ၀ အိမ္မွာ အလုပ္မလုပ္ပဲ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက ၾကဥ္ထားခဲ့လို႔ ေနာက္ဆံုးေျမပိုင္ရွင္ႀကီးေရာ၊ စစ္တပ္ေတြပုိ႔ေပးခဲ့တဲ့ အဂၤပ္အစိုးရေရာ ခ်ားလ္ဘြိဳင္းေကာက္ေရာ လက္ေလွ်ာ့ အ႐ႈံးေပးခဲ့ရလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ားလ္ဘြိဳင္းေကာက္ရဲ႕နာမည္ကယူလိုက္တဲ့ ဘြိဳင္းေကာက္ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ့ မူလအစအဓိပၸါယ္ ဟာ “၀ိုင္းပယ္ဖယ္ၾကဥ္ထားမႈ” ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာေတြကေတာ့ သပိတ္ေမွာက္ျခင္းလို႔ အနက္ဖြင့္သံုးစြဲလာခဲ့ၾကပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္အစိုးရကို ေျမပိုင္ရွင္ႀကီးေနရာကထား သူတုိ႔ရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္တပ္သားေတြ၊ အလိုေတာ္ရိေတြ ေက်ာ႐ိုး ေဒါက္တိုင္ေတြကို ေျမရွင္ႀကီးရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္ ခ်ားလ္ဘြိဳင္းေကာက္အျဖစ္သေဘာထားၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕လူမႈဆက္ဆံေရးဘ၀ကေန ၀ိုင္းပယ္ဖယ္ၾကဥ္ထားလိုက္ၾကရေအာင္ပါ။ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ကို ေခါင္းခါပါ။ အဆက္ အဆံလုပ္ဖို႔ကို ေခါင္းခါပါ။ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ဖို႔ကို ေခါင္းခါပါ။ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရအသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ လက္ကိုင္တုတ္ အလိုေတာ္ရိ ေဒါက္တိုင္ ျပည္သူ႔သစၥာေဖာက္ေတြအားလံုးကို ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက “ႏုိး” လို႔ တညီတညြတ္တည္းေခါင္း ခါဆန္႔ က်င္နိုင္ၾကရင္ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရ ၾကာရွည္မခံနိုင္ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုကို ဒူးေထာက္အညံ့ခံလာရမွာ အေသအခ်ာ ပါပဲ။ ညီညြတ္ျခင္းသည္ အင္အားျဖစ္ပါတယ္ ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
