ေအးဝင္း (လမင္းတရာ) – သန္းေခါင္စာရင္း
(မိုးမခ) မတ္ ၁၇၊ ၂၀၁၅
သတင္းထဲမွာ ေက်ာင္းသူ ေခါင္းေဆာင္မေလး တေယာက္ကို အိမ္မွာ သန္းေခါင္စာရင္း စစ္ၿပီး ဖမ္းေခၚသြားေၾကာင္း၊ အျခား ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ လည္းပါေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ေက်ာင္းသူေလးနာမည္က ကိုယ့္နားထဲ၊ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ မစိမ္းဘူးလို႔ သိေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းထဲမွာ နာမည္ သံုးခုက ေရာေနတာ။ တဦးကေတာ့ အေမရိကလည္း လာသြားဖူးလို႔ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ က်န္ ႏွစ္ေယာက္က ေရာေနတယ္။
ကိုယ္တို႔ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက အဂၤလိပ္နာမည္။ တေယာက္က ရဲေဘာ္ထြန္းဦး သမီး၊ တေယာက္က ကိုတင္ေအး(ဗကသ) ရဲ႕ အမ်ိဳးသမီး။
ဟိုေမး သည္ေမး ေမးေတာ့မွ ကြဲျပားသြားတယ္။ ရဲရဲေတာက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို အိမ္မွာ သမီးနဲ႔ စကားစပ္မိၿပီး ေျပာၾကေတာ့ – သမီးက သူ ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက ေၾကာက္ခဲ့ရတဲ့ သန္းေခါင္စာရင္းတေစၦ အေၾကာင္းကို ေျပာတယ္။ အဲဒီ စိတ္အစြဲဟာ စိတ္ဒဏ္ရာ တခုအေနနဲ႔ ႀကီးတဲ့ အထိ ေၾကာက္ေနတုန္း ေျပာရင္း၊ သူ ဒီ တိုင္းျပည္မွာ ေနရတာ တခု ေကာင္းတာက ဧည့္စာရင္း မတိုင္ရဘူး၊ သန္းေခါင္စာရင္း မစစ္ဘူး… တဲ့။
သမီးက အခု အသက္ ေလးဆယ္ရွိၿပီ။ သမီး အသက္ ႏွစ္ႏွစ္မွာ အေဖ အထိန္းသိမ္း ခံရတယ္။ သမီး အိပ္ေနတုန္းမွာ အိမ္ကို ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ေရာက္လာတယ္။ ကိုယ္တို႔ ေနရတဲ့ အထပ္ခိုးေလးမွာ ကိုယ့္ပစၥည္းေတြကို ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ေမႊေႏွာက္ေနတုန္း သမီးေလးက တေရးႏိုးလာတယ္။ ကေလးဆိုေတာ့ ဒီလူႀကီးေတြ ဘာလုပ္ေနၾကတယ္ သူ မသိဘူး…။
ပစၥည္းေတြ ပြထေနတဲ့ အထပ္ခိုး က်ဥ္းက်ဥ္း ေလးမွာ သူက ေတာက္တက္ ေတာက္တက္ ေလွ်ာက္သြားေနတယ္။ ေနာက္ သူ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။
အခု သမီး ျပန္ေျပာျပတာေတာင္ စိတ္ထဲမွာ နာနာက်င္က်င္ တခု ခံစားရတယ္။ ဒါအသစ္ မဟုတ္ဘူး။ စကားၾကံဳရင္ ဒီခံစားမႈကို သမီး ျပန္ေျပာေလ့ ရွိတယ္။ ေျပာတိုင္းလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ခံစားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပဳသူအေပၚေတြအေပၚ ထားခဲ့တဲ့ သေဘာထားဟာ အေျပာင္းအလဲ မရွိပါ..။
သမီးက ေျပာတယ္။ မနက္ မိုးလင္းေတာ့ အေဖက သူ႔ အိပ္ရာေဘး မရွိေတာ့ဘူး။ အေဖ ေပ်ာက္သြားတယ္။ အဲဒီည အိပ္ေတာ့ အိပ္ရာႏိုးရင္ အေမပါ ေပ်ာက္သြားမွာ စိုးလို႔ အေမ့အက်ႌစကို လက္နဲ႔ တအားဆုပ္ၿပီး အိပ္တာ… …. တဲ့။
ေနာက္.. ႏွစ္ေပါင္း တဆယ့္သံုးနွစ္ ၾကာတဲ့ – သမီး အသက္ တဆယ့္ငါးႏွစ္မွာ သန္းေခါင္စာရင္း အျဖစ္ဆိုးကို တခါ ၾကံဳရျပန္တယ္။ သမီးက ေျပာတယ္။ အဲဒီညက အေဖက အိမ္ျပန္မအိပ္ဘူး။ ဖြားဖြားက ေနမေကာင္းဘူ။ မနက္အေစာႀကီး ေလးနာရီမွာ ရပ္ကြက္လူႀကီးေတြလည္း ပါတဲ့ လူအုပ္စု တစုဟာ သမီးတို႔ ျခံဝကေန တံခါးဖြင့္ေပးဖို႔ ေအာ္ေနလို႔ အိမ္က တေယာက္က တံခါး သြားဖြင့္ေပးတယ္။ သူတို႔ သန္းေခါင္စာရင္း စစ္ခ်င္လို႔တဲ့။
သူတို႔ အိမ္ေရွ႕မွာ ထိုင္ေတာ့ အဖြားကို ေမေမက အေပၚထပ္က တြဲခ်လာေပးတယ္။ သန္းေခါင္စာရင္း ထဲပါတဲ့ လူနာမည္ေတြကို အိမ္ရွိ လူေတြနဲ႔ တိုက္ဆိုင္ စစ္ေဆးတယ္။ ကိုယ့္နာမည္ကို စာရင္းေပၚမွာ လက္နဲ႔ ေထာက္ၿပီး သူက ဘယ္မွာလဲ ေမးတယ္။ သမီး ဖိုးဖိုးက မသိဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ…၊ အေဖ ေျခဦးတည့္ရာ ေလွ်ာက္သြားေနတတ္တာ ဖိုးဖိုးက ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲ…။
သမီး ႀကီးလာၿပီး အိမ္ေထာင္ေတြ ဘာေတြ က်ေတာ့ သမီးတို႔က ကမာရြတ္ လိႈင္ျမင့္မိုရ္ အိမ္ယာမွာ ေနတယ္။ အေဖနဲ႔ အေမက အေမရိက ေရာက္ေနၿပီ။
သမီးတို႔ ေနတဲ့ အခန္းေလးမွာ သမီးက လက္ဘက္သုပ္ ဂ်င္းသုပ္ ဆိုင္ ဖြင့္ထားတယ္။ တယ္လီဖံုးလည္း ထားတယ္။ ဖံုးဆက္ခ်င္တဲ့ လူက သမီးအိမ္မွာ ပိုက္ဆံေပးၿပီး လာဆက္ရတယ္။
ေကာင္စီရံုးက သမီးတို႔ အိမ္နားမွာ။ ေကာင္စီေတြ ရဲေတြကလည္း ဖံုးဆက္ခ်င္ရင္ သမီးတို႔ အိမ္မွာ လာဆက္ၾကတယ္။ သူတို႔က ရပ္ကြက္ထဲ ဧည့္စာရင္းစစ္မယ္ ဘာမယ္ဆို သူတို႔ဆီက သမီး အရင္ၾကားတာပဲ။ ကိုယ့္အိမ္ကို လာမစစ္တာေတာင္ သန္းေခါင္စာရင္း-ဧည့္စာရင္းဆို သမီး စိတ္အခံထဲက ေၾကာက္စိတ္က ေပၚလာၿပီး ရင္ေတြတုန္၊ ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားေတြ ေအးေနၿပီ။
သန္းေခါင္စာရင္းဟာ သမီး ဘဝမွာ သမီးနဲ႔ အေဖကို ခြဲခဲ့သလို ျဖစ္ေနေတာ့ သမီးဟာ သန္းေခါင္စာရင္း ဆို သိပ္ေၾကာက္တယ္… …။
ေအးဝင္း (လမင္းတရာ)
မတ္ ၁၆၊ ၂၀၁၅
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
