ေမာင္ရစ္ – ငါ့သမီး ဆႏၵျပေနတယ္
(မိုးမခ) မတ္ ၁၂၊ ၂၀၁၅
ဗမာျပည္က အၾကမ္းဖက္အစုိးရကေတာ့ သူ႔သရုပ္မွန္ကို ေဖာ္ျပတဲ့အေနနဲ႔ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ ဆႏၵျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္ ျဖိဳခြဲပစ္လိုက္တယ္။ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ့ မ်က္ႏွာကို ေသနတ္ေတြ လက္ကိုင္ဒုတ္ေတြနဲ႔ ေထာက္ျပီးေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဆာင္ရြက္လိုက္တာပဲ။ အဲသည္မတိုင္ခင္ ေန႔ မတ္လ ၉ ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ္သမီးက ေက်ာင္းမသြားခင္ မိဘေတြကို အသိေပးလိုက္တယ္။ “ဒီေန႔ သမီးတို႔ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းေရွ႔မွာ ဆႏၵျပၾကမယ္၊ ေက်ာင္းတက္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး” တဲ့။
ေမာင္ရစ္သမီးက ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္၊ ဆန္ဖရန္ေဘးဧရိယာ၊ ရစ္ခ်္မြန္ျမိဳ့က ဒီအန္ဇာအထက္တန္းေက်ာင္းသူ၊ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ၁၂ တန္း တက္ေနတာပါ။ သူ ဆႏၵသြားျပမွာက ပဲခူးတိုင္း၊ လက္ပံတန္းျမိဳ့က ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြ ပိတ္ဆို႔ခံထားရတဲ့ သပိတ္စခန္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္ကေန လမ္းေလ်ာက္သြားရင္ ၃ ျပေလာက္ေ၀းတဲ့ သူ႔အထက္တန္းေက်ာင္းေရွ႔မွာ ဆႏၵသြားျပမွာ ဆိုပဲ။
သူတို႔တေတြ ဒီကိစၥကုိ လုံးပမ္းေနတာ ၾကာျပီ။ ၃ ပတ္ေလာက္ ရွိေနျပီ။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူတုိ႔ေက်ာင္းက ဥပေဒအကယ္ဒမီသင္တန္း ဦးေဆာင္ဆရာမ မစ္စဒင္းကို ေက်ာင္းအုပ္နဲ႔ ျမိဳ့နယ္ပညာေရးဘုတ္အဖြဲ႔က အလုပ္ဆက္မခန္႔ေတာ့လို႔ပါ။ အင္း … ေမာင္ရစ္လည္း ဒီစာကို ဖြင့္ဆိုရွင္းနည္းနဲ႔ ေရးရမယ္။ သူတို႔ကယ္လီဖုိးနီးယား အခ်ဳိ႔ေသာအထက္တန္းေက်ာင္းေတြမွာ Academy ေတြရွိတယ္ဗ်။ Law Academy, Tech Academy and Health Academy ဆိုျပီး ျဖည့္စြက္သင္တန္း ၃ ခု ရွိတယ္။ ပုံမွန္ သင္ရိုးေတြ၊ အားကစားေတြ၊ ကလပ္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြ ရွိတဲ့အျပင္ အကယ္ဒမီေတြက ဘာလုပ္ေပးသလဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ သက္ေမြးပညာအတြက္ အေျခခံ စာေတြ႔လက္ေတြ႔ သင္ၾကားမႈ စပယ္ရွယ္ သင္တန္းေပါ့ဗ်ာ။ ဥပေဒတို႔ ႏိုင္ငံေရးတို႔ ရာဇ၀တ္မႈေရးရာတို႔ စိတ္၀င္စားသူေတြက Law Academy ယူတယ္။ နည္းပညာသမားျဖစ္ခ်င္သူေတြက Tech, က်န္းမာေရး ေဆးပညာစိတ္ပါသူေတြက Health Acedamy ယူၾကတယ္။ Academy ေတြမွာ ဆရာ ဆရာမေတြက ေက်ာင္းသားေတြကို ပုံမွန္သင္ရိုးမွာ မပါတဲ့ သူတို႔စိတ္ၾကိဳက္ စာေတြ လက္ေတြ႔ေတြ သင္ေပးတယ္၊ အျပင္ထြက္ျပီး ေလ့လာတယ္၊ ေလ့က်င့္ၾကတယ္။
သမီးက Law Academy ဆိုေတာ့ တရားရုံး တရားခြင္ ဥပေဒေတြ ေလ်ာက္လဲခ်က္ေတြ၊ စကားစစ္ထိုးတာေတြ၊ socail and political justice issue ေတြ ႏိုင္ငံေရး လူမႈေရးဆိုင္ရာ တရားမွ်တမႈအေရးကိစၥေတြ ေလ့လာ ဖတ္ရႈ တင္ျပ ေရးသားတာေတြ လုပ္ၾကရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေမာင္ရစ္တေယာက္လည္း သူလုပ္ေနတာေတြ ေဘးက ေငးေမာျပီး နားစြင့္ သင္အံရတာေပါ့ေလ။ သူတို႔ေျပာမွ အေမရိကန္မွာ school to prison pipeline ဆိုတာကို ၾကားဖူးတာဗ်။ ေက်ာင္းမွာ ဆိုးတဲ့ကေလးကို အခ်ဳပ္ထဲ တန္းပို႔ႏိုင္တဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ရွိသတဲ့။ ဗမာျပည္က ေက်ာင္းသားေတြကို ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြ ေက်ာင္းထဲ ၀င္ဖမ္းခ်ဳပ္သလိုမ်ဳိး ဆိုပါလား။ အေမရိကန္က inner-city ေတြ (ဆင္ေျခဖုံးေက်ာင္းေတြ) ဟာ ပညာေရး ေထာက္ပ့ံမႈ ခ်ဳိ႔တဲ့တယ္၊ ဆရာေတြက ညံ့တယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြ ဆိုးတယ္၊ သည္ေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းေတာင္ မျပီးဘဲ ကေလးေတြ ေလလြင့္ဆုံးရႈံးတယ္၊ အဲသည္ျမိဳ့နယ္ေတြဟာ လူေနမႈအဆင့္ တိုးတက္မႈ မရွိၾကဘူး … ဒါမ်ဳိးေတြလည္း ၾကားရ သိရတယ္။ ဟင္ … ငါတို႔ဆီမွာလည္း ဒီလိုမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနတာကိုးေလ။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ ဥပေဒအကယ္ဒမီသင္တန္းသားေတြက အျခားေက်ာင္းေတြနဲ႔ တရားခြင္မွာ အေပ်ာ္တန္း အမႈလိုက္ၾက၊ ေလ်ာက္လဲွၾကနဲ႔ ျပိဳင္ၾကေသးသဗ်။ တရားရုံးေတြ၊ ရဲစခန္းေတြ၊ ေထာင္ေတြကိုလည္း သြားလည္ပတ္ၾကေသးသတဲ့။ ျမိဳ့နယ္နဲ႔ ေဒသဆိုင္ရာက အမတ္ေတြ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ၾကရသတဲ့။ တေလာက ျမိဳ့ေတာ္၀န္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာင္ မဲဆြယ္ပြဲေတြမွာ သူတို႔ေတြက ႏွစ္သက္ရာကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါၾကတယ္ ဆိုပဲ။ ေအာင္မယ္ေလး သူတို႔လုပ္ေနတာမ်ား ငါတို႔ ဗမာျပည္ကေက်ာင္းမွာဆို ေက်ာင္းထုတ္ခံရမယ့္အေပါက္ေတြခ်ည္းပါလား။
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ကေလးေတြရဲ့ ဆရာမ မစ္စဒင္းဟာ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ပါ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္စရာ ဆရာမ ျဖစ္လာတာေပါ့ေလ။ သူက အာဖရိကန္အေမရိကန္မ်ဳိးႏြယ္။ အသား ညိဳတိုတို။ နယူးေယာက္မွာ ၾကီးျပင္းျပီး ေက်ာင္းဆရာမအျဖစ္ သမီးတို႔ဆီကို ေျပာင္းေရႊ႔လာတာ စာသင္ႏွစ္ ၂ ႏွစ္ေတာင္ ရွိခဲ့ပါျပီ။ မစ္စဒင္း ေကာင္းမႈနဲ႔ ကေလးေတြဟာ ေျပာရဲ ဆိုရဲ ေလ့လာ ေဆြးေႏြးရဲ အသင္းအဖြဲ႔ စုေ၀းျပီး လုပ္ရဲကုိင္ရဲ ျဖစ္လာလို႔ မိဘေတြက ၀မ္းသာ အားရျဖစ္လို႔ မဆုံးေသးဘူး … ဒီႏွစ္ကုန္က်ရင္ အဲသည္ဆရာမကို ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးနဲ႔ ျမိဳ့နယ္ပညာေရးဘုတ္အဖြဲ႔က ဆက္ျပီး အလုပ္မခန္႔ေတာ့ဘူးလို႔ ယတိျပတ္ၾကီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ၾကပါေလေရာလား။
အဲသည္ဟာက အမႈသြား ျဖစ္စဥ္ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ သမီးကို အတုယူျပီး ျဖစ္စဥ္ကို ေျပာျပရတာေလ။ သည္ေတာ့ သမီးတို႔ ေက်ာင္းသားအုပ္စုက ဒါကို လုံး၀လက္မခံႏိုင္ဘဲ မတရားမႈတခုအျဖစ္ ရႈျမင္သုံးသပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ စုေ၀းတိုင္ပင္ျပီးေနာက္ မိဘေတြ ေက်ာင္းဆရာေတြ ေက်ာင္း၀န္ထမ္းေတြကို ဖိတ္ၾကားျပီးေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ပတ္က ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္က အစည္းအေ၀းခန္းမမွာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲ ေဆြးေႏြး တင္ျပပြဲ လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ ဒါကေတာ့ သူတို႔က သူတို႔လုပ္ငန္းစဥ္ကို စတင္တည္ေဆာက္လိုက္တာပါ။ ေမာင္ရစ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာဆို ေက်ာင္းျပင္ပက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတို႔ လဘက္ရည္ဆိုင္တို႔မွာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ရမယ့္ဟာ သူတို႔က ေက်ာင္းတြင္းမွာပဲ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို ဖြင့္ခ်ျပီး အမႈကို တည္ေဆာက္ျပၾကတာကလား။ ေမာင္ရစ္လည္း သူတို႔ ဖိတ္လုိ႔ ခပ္ကုတ္ကုတ္နဲ႔ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲ တက္ခဲ့ရပါေသးသဗ်။
မိဘေတြ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ လူေတြေရွ႔ထြက္ရပ္ျပီး သူတို႔ေက်ာင္းဆရာမကို အလုပ္ဆက္မခန္႔ျခင္းအတြက္ မေက်နပ္ခ်က္၊ ဆရာမရဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေၾကာင့္ သူတို႔ကေလးေတြ ဘ၀အျမင္ ပညာအျမင္ ေျပာင္းလဲတိုးတက္မႈေတြကို ရဲရဲေတာက္ ေျပာၾက တင္ျပၾကပါတယ္။ သည္ ၾကားနာပြဲ (အဲေလ ေယာင္လို႔ ဗမာျပည္က လႊတ္ေတာ္ၾကားနာပြဲေတြနဲ႔ ေရာကုန္ျပီ) အဲသည္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲကို ျမိဳ့နယ္ပညာေရးဘုတ္အဖြဲ႔က ကိုယ္စားလွယ္တဦးနဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကိုယ္တိုင္လည္း လာေရာက္ ေလ့လာနားေထာင္ၾကတယ္ဗ်။ သတင္းေပးေတြ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ မလႊတ္တာ ဗမာျပည္နဲ႔ ကြာခ်က္ေပါ့ဗ်ာ။ မကြာတာကေတာ့ ျမိဳ့နယ္နဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းအေၾကာင္း ရွင္းမျပႏိုင္ဘဲ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့အခ်စ္ေတာ္ ဆရာတေယာက္ကို အလုပ္ဆက္မခန္႔ဘဲ ျဖဳတ္ခ်တဲ့ အျဖစ္ပါ။ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကေတာ့ သူ ဘာမွ မွတ္ခ်က္မေပးႏိုင္ပါဘူးတဲ့။ ျမိဳ့နယ္ကိုယ္စားလွယ္ကေတာ့ ေနာက္တပတ္ ျမိဳ့နယ္ပညာေရးဘုတ္အဖြဲ႔အစည္းအေ၀းမွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မွာမို႔ အခု ေက်ာင္းသားေတြ မိဘေတြ ေျပာတာကို တင္ျပေပးပါ့မယ္တဲ့ေလ။ ေမာင္ရစ္ဆိုတဲ့ ဗမာျပည္သား မက်က္တက်က္ဒီမုိကေရစီေပါင္မုန္႔ေလာက္ စားဖူးသူဆိုေတာ့ ေအာ္ … အာဏာပိုင္ေမာင္မင္ၾကီးသားမ်ား တင္ျပေပးမယ္ဆိုပါလား ဆိုျပီး သာဓုအၾကိမ္ၾကိမ္ ေခၚမိတာေပါ့ဗ်ာ။ သို႔ေသာ္လည္း ကေလးေတြကေတာ့ မယုံေရးခ် မယုံတဲ့ဗ်။ ဗမာျပည္က ပညာေရးသပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြကဲ့သို႔ ေလးပြင့္ဆိုင္ရုံမကလို႔ ႏွစ္ဆယ္တစ္ေပါက္ပဲ ခ်ခ်၊ ဘူၾကီးပဲ ထိုးထိုး၊ ပိုကာပဲ ေဒါင္းေဒါင္း … ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အေျဖမထြက္ေသးသမွ် သပိတ္မလွန္ဟု သႏၷိဌာန္ ခိုင္မာဘိသကဲ့သို႔ ျမိဳ့နယ္ပညာေရးဘုတ္အဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းကို ေက်ာင္းသားေတြ မိဘေတြ တက္ျပီးေတာ့ ၀င္ေရာက္တင္ျပ ေတာင္းဆိုမယ္လို႔ ေၾကညာလိုက္ေရာကလား။
သည္လိုနဲ႔ ေနာက္တပတ္ ျမိဳ့နယ္ပညာေရးဘုတ္အဖြ႔ဲ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ သူတုိ႔ကေလးေတြ တက္ေရာက္ နားေထာင္ၾက၊ လုိလားခ်က္ေတြ တင္ျပ ေတာင္းဆိုၾကနဲ႔ သူတုိ႔ဆရာမကို ဆက္ျပီး အလုပ္ခန္႔ၾကဖို႔အေရး ဆက္လက္ ၾကိဳးပမ္းၾကရတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ဆရာမ မစ္စဒင္းကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ က်င္းပတဲ့ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲမွာ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္အျဖစ္ တက္ေရာက္ပါတယ္။ ဘာမွ သူ႔အာေဘာ္ကို ေျပာၾကားျခင္း မရွိပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေက်ာင္းသားကေလးသူငယ္ေတြက သူတို႔ဆရာမအေၾကာင္း၊ သူတို႔ဆရာမကို မခြဲႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာဆို တင္ျပေနတာကိုေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ ၀ိုင္းျပီး နားေထာင္ေနရွာတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ေက်ာင္းဆရာဆိုတာ လစာကလည္း နည္း၊ အႏွိမ္လည္း ခံရဆိုတာ ဗမာျပည္ၾကီးက ေက်ာင္းဆရာေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲလားလို႔ ေမာင္ရစ္ခင္ဗ်ာ ဥာဏ္အလင္းေလး ရရွာပါတယ္။ အိမ္က ေမာင္ရစ္ရဲ့မိန္းမ ဆန္ဟုိးေဇးျပည္နယ္တကၠသိုလ္မွာ အခ်ိန္ပိုင္းကထိက လုပ္ေနတာ လစာနည္းတဲ့အေၾကာင္းက ကိုု္ယ္ေတြ႔ပါ၊ ကုုိယ္ခ်င္းစာျပီး သိေပတာေပါ့။ ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ … ဗမာျပည္က ဆရာေတြက က်ဴရွင္ဆိုျပီး ေအာက္ဆိုက္ေတြ ရွာႏိုင္ၾကေသာ္လည္း ဘယ္သူကမွ ေအာ့္ဖ္ဆိုက္ဆိုျပီး လူကၽြံေဘာ မဖမ္းၾကတာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေလ … သြပ္သြပ္သြပ္ဆိုျပီး တရားနဲ႔ ေျဖရပါတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း အေမရိကန္စစၥတန္ဆိုတာ ဗမာျပည္က စစၥတန္နဲ႔ အတူတူပါပဲကလား။ ထြက္ျပီးသား ဆင္စြယ္ ျပန္၀င္ရိုး ထုံးစံ မင္းတို႔ အာဏာပိုင္တို႔မွာ မရွိဘူးပဲကိုးေလ။ ေက်ာင္းသားမ်ားက အသနားခံ တင္ျပေသာလည္း ပညာေရးဘုတ္အဖြဲ႔ကေတာ့ “ေဆာရီးပါပဲ” တဲ့ဗ်ား။ သူတို႔တေတြဟာ စာသင္သက္ႏုတဲ့ ေက်ာင္းဆရာေတြကို အခုလို ထုတ္ပယ္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္တဲ့။ မစ္စဒင္းလိုပဲ အျခားေက်ာင္းဆရာေတြကိုလည္း အခု အစည္းအေ၀းကေန တပါတည္းအတူတကြ အလုပ္ဆက္မခန္႔ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါသတဲ့ဗ်ာ။ ကေလးေတြေတာ့ မသိဘူး၊ ေမာင္ရစ္ဆိုတာ ရင္ဘတ္ကို ျမင္းကန္သလိုပါပဲခင္ဗ်ာ။ ေအာင့္ခနဲ ျဖစ္သြားတာ။ အေမရိကန္ျပည္မွာ ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုရင္ အနည္းနဲ႔အမ်ား သက္သာေအာင္ စီစဥ္ေပးၾကတယ္ဆိုလား ၾကားဖူးတာကိုးေလ။ အခုကေတာ့ ဗ်ဴရိုကေရစီဆိုတာ ဗ်ဴရိုကေရစီပဲ။ ဥပေဒအကယ္ဒမီနဲ႔ လူလားေျမာက္လာသူ သမီးနဲ႔တကြေသာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြဟာ ရင္မွာမခ်ိေသာ္လည္း မ်က္ႏွာ ခ်ီလို႔ ရင္ကိုေမာ့လို႔ ရုံးေတာ္က ျပန္ဆုတ္လို႔ လာရတာေပါ့ေလ။ သူတို႔ေတြရဲ့ ေနာက္ေျခတလွမ္းကေတာ့ ‘ေက်ာင္းမွာ ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္ၾကဖို႔ပဲ ျဖစ္တယ္’ လို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တာ ျဖစ္ေနပါေရာ့လား။
ဗမာျပည္က ပညာေရးျပဳျပင္ဖိုု႔ သပိတ္ေမွာက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သပိတ္ေမွာက္ခ်ီတက္ျပီးမွ အစုုိးရက လူလႊတ္ျပီးေတြ႔တယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးမလိုုလုုိနဲ႔ သပိတ္ေတြ ျပန္လွန္ခိုုင္း၊ ေကာလဟာလေတြ လႊင့္၊ ဓာတ္ပုုံေတြ တြဲရိုုက္ျပီး နားခ်တာခံလိုုက္ရတာနဲ႔ သပိတ္စစ္ေၾကာင္းေတြ တကြဲတျပားျဖစ္ကုုန္ပါေကာလား။ သမီးတိုု႔ အေမရိကန္ေက်ာင္းသားေတြခင္ဗ်ာ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြး ေတာင္းဆိုုတာ အဆင္မေျပမွ ဆႏၵျပဖိုု႔ ေရြးခ်ယ္ၾကရရွာတယ္။ အေဖျဖစ္သူ ေမာင္ရစ္ခင္ဗ်ာ ၀မ္းသာရမလား၊ ၀မ္းနည္းရမလား၊ ဂုုဏ္ယူရမလားမသိ။ မိဘေနရာေရာက္ေနေတာ့ စိတ္ထဲ ပူကနဲ႔ေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ။ မတ္လ ၅ ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုုန္ျမိဳ့ေတာ္ခန္းမေရွ႔မွာ ရဲေတြ စြမ္းအားရွင္ေတြ လက္စြမ္းျပလိုုက္လိုု႔ ေက်ာင္းသားေတြ ျပည္သူေတြ အာလူးသီးကုုန္ၾက မဟုုတ္လား။ မိုုးမခက သတင္းေထာက္ ရန္ေနာင္လည္း သတင္းသမားမွန္းမသိလိုု႔ တမင္ရိုုက္လိုုက္တဲ့ လက္ကုုိင္တုုတ္လက္ေအာက္ ေမွာက္သြားလိုု႔ အေထာက္ေတာ္ ဟန္သစ္ႏိုုင္က ထမ္းထုုတ္ခဲ့ရတာကိုုးေလ။ ကဗ်ာဆရာ ကိုုေစာေ၀ ၾကပ္ထုုတ္ထိုုးလိုု႔ သတိျပန္လည္လာရွာတာ။ အတိတ္ေမ့သြားတယ္ထင္ျပီး ျပန္သတိရေအာင္ ေနာက္တေခါက္ ထပ္ရိုုက္မလိုု႔ေတာင္ စီစဥ္ခဲ့ၾကရတာဆိုုေတာ့ သမီးက အေမရိကန္မွာ ဆႏၵျပမယ္ဆိုုတာကိုု ဖခင္ၾကီး ေမာင္ရစ္ စိုုးရိမ္တာ မလြန္ဘူးမိုု႔လားဗ်ာ။
ေမာင္ရစ္တိုု႔ သားအမိ သားအဖ ၃ ဦးက အေမရိကန္မွာ ဆႏၵျပတာနဲ႔ စိမ္းသူေတြေတာ့ မဟုုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာ့အေရး စစ္အစုုိးရ ၾကံ့ဖြတ္အစုုိးရ အၾကမ္းဖက္တိုုင္း လူစုုျပီး ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္ပြဲေတြမွာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲေနၾကပါ။ အရုုဏ္ဦးမွာ ဖူးတဲ့ၾကာ စစ္၀ါဒျဖန္႔ကားရိုုက္တဲ့ ျမန္မာေတြကိုုေတာင္ အေမရိကန္ျပည္က ျပန္ႏွင္ထုုတ္တဲ့အထိ လက္ကုုန္ဆႏၵျပတုုန္းကလည္း ကေလးေတြ လက္ဆြဲျပီး ကန္႔ကြက္ ရႈံ႔ခ်ခဲ့ၾကဖူးတယ္ေလ။ ေမာင္ရစ္ရဲ့အလုုပ္ရွင္ ဆန္ဖရန္ျပည္နယ္တကၠသိုုလ္မွာလည္း အေမရိကန္ေက်ာင္းသားေတြက တျခိမ္းျခိမ္း ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပေနၾက၊ ဆရာေတြေတာင္ လစာမတိုုးလိုု႔ ဆႏၵျပတဲ့ ႏိုုင္ငံေတာ္မွာ အေနၾကာသူဆိုုေတာ့ အသက္နဲ႔ အေ၀းၾကီးမွန္း သိတာေပါ့ဗ်ာ။ သုုိ႔ေသာ္လည္း အထက္တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြက မိမိတိုု႔ အထက္တန္းေက်ာင္းကိုု သူတိုု႔ဆရာမကိုု အလုုပ္ကေန ျဖဳတ္ေတာ့မွာမိုု႔ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမွာ စာသင္ခန္းထဲကေန သပိတ္ေမွာက္ျပီး ထြက္လာၾကမွာဆိုုေတာ့ ေက်ာင္းစည္းကမ္းေတြ ဘာေတြနဲ႔ ညိကုုန္ ရႈပ္ကုုန္မွာ စိုုးမိတာေပါ့ေနာ္။
သမီးကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ အခ်ိန္ေပးႏိုုင္တဲ့ မိဘေတြက ဆႏၵျပပြဲမွာ ေထာက္ခံပါ၀င္ၾကမွာတဲ့။ မီဒီယာေတြကိုုလည္း ဆက္သြယ္ထားတယ္ တဲ့။ ေဒသခံ သတင္းစာသတင္းေထာက္ေတြကိုုလည္း ဖိတ္ထားလုုိက္ေသးသတဲ့။ ေက်ာင္းစဖြင့္တဲ့ အခ်ိန္ကတည္းက ေက်ာင္းေရွ႔မွာ စုုေ၀းၾကမယ္၊ ေဟာေျပာ ေဆြးေႏြး ရွင္းျပမယ္။ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ဆိုုင္းဘုုတ္ေတြ ကိုုင္စြဲၾကမယ္တဲ့။ ကေလးေတြ (ကေလးေတြေတာ့ မဟုုတ္ပါဘူး … ၁၇၊ ၁၈၊ ၁၉ ႏွစ္ လူငယ္ေတြပါ) သူတုုိ႔ အေတြ႔အၾကဳံ ေလ့လာသင္ၾကားမႈေတြနဲ႔ တေယာက္တလက္ စီစဥ္ေနၾကတာကိုု စိတ္ပူတဲ့ ဖခင္ၾကီးေမာင္ရစ္က တေစ့တေစာင္း အကဲခတ္ သိမွတ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ သူတုုိ႔ကိုုလည္း တုုိက္ရိုုက္မေမးရဲဘူးမိုု႔လား။ အဂၤလိပ္စကားလည္း သိပ္မေပါက္တဲ့ ေမာင္ရစ္ခင္ဗ်ာ အေမရိကန္ေရာက္ကတည္းက ဗိုုလိုု႔ ဆိုုလိုု႔ ေလပဲခၽြန္တတ္တာဆိုုေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းက အရိပ္အကဲ ၾကည့္ရတာေပါ့။ သမီးကေတာ့ ေက်ာင္းကေန ထုုတ္တာ၊ ဆပ္ဆပင္းရွင္းဆိုုတဲ့ ေက်ာင္းကနားတာ အျဖစ္မခံရဘူးတဲ့။ သူတိုု႔ ေက်ာင္းသားဦးေရ ၂၀ ေက်ာ္ရင္ သူတိုု႔ ေက်ာင္းအုုပ္ခ်ုုပ္ေရးက အေရးမယူႏိုုင္ဘူး ဆိုုပဲ။ သူေျပာေတာ့လည္း ေအး ဟုုတ္မွာေပါ့ေလလိုု႔ ေခါင္းျငိတ္ျပရတာေပါ့။ အေမရိကန္လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္ေရးအဖြဲ႔တခုုကလည္း ကိုုယ္စားလွယ္ လႊတ္မတဲ့။ သူတိုု႔ေတြမ်ား လုုပ္တတ္လိုုက္တာေျပာပါတယ္။ ငါ့သမီးေလးျဖစ္ေနလိုု႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့။
သည္လိုုနဲ႔ ဗမာေက်ာင္းသားေတြ လက္ပံတန္းမွာ ရဲေတြ၀ိုုင္းျပီး ပိတ္မိေနခ်ိန္မွာ ကယ္လီဖိုုးနီးယားျမိဳံကေလးတခုုမွာလည္း ၁၂ တန္းေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူကေလးေတြဟာ သူတုုိ႔ ယုုံၾကည္တဲ့ ပညာေရးျပဳျပင္ဖိုု႔အတြက္ ဆႏၵျပပြဲကန္႔ကြက္ပြဲလုုပ္ဖိုု႔ စီစဥ္ေနၾကပါတယ္။ ထူးဆန္းတဲ့ ၾကဳံၾကိဳက္တိုုက္ဆိုုင္မႈပဲလိုု႔ ဆိုုရမွာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ဟုုိက ဗမာလူငယ္ေတြ ရင္ဆိုုင္ေနရတဲ့ အသက္နဲ႔ ရင္းျပီး ေတာင္းဆိုုရတဲ့ သပိတ္ေမွာက္တိုုက္ပြဲဟာ မုုန္တိုုင္းတခုုလိုုမ်ဳိး ဆိုုရင္ အေမရိကန္ေရာက္ သမီးတိုု႔ရဲ့ ေက်ာင္းသားသပိတ္ဆိုုတာ ေလေပြတခုုလိုုမ်ဴိးေလာက္ပါ။ သမီးေရ နင္တိုု႔သပိတ္အေၾကာင္း ေဖစ့္ဘြတ္ေလး ဘာေလးမွာ တင္ပါလားဆိုုျပီးေတာ့ မိုုးမခအယ္ဒီတာအိုုၾကီး ေမာင္ရစ္က သူ႔အၾကံ ၂ျပားဖိုုး သူ႔သမီးကိုု ေပးလိုုက္ေတာ့ သမီးက ျပန္ေျပာတယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္က လူၾကီးေတြ သုုံးတာ ပါပါ … တဲ့။ သမီးတိုု႔က instagram တိုု႔ twitter တိုု႔ကေန ၾသဂႏိုုက္ဇ္ လုုပ္ၾကတယ္ ဆိုုပဲ။ ေအး ေအး ဆိုုျပီး သာဓုုပဲ ေခၚေနရတာေပါ့ေလ။
သည္လိုုန႔ဲ စာမူရဲ့ အစမွာ ေရးခဲ့သလိုုပါပဲ …
ဗမာျပည္က အၾကမ္းဖက္အစုိးရကေတာ့ သူ႔သရုပ္မွန္ကို ေဖာ္ျပတဲ့အေနနဲ႔ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ ဆႏၵျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္ ျဖိဳခြဲပစ္လိုက္တယ္။ တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ့ မ်က္ႏွာကို ေသနတ္ေတြ လက္ကိုင္ဒုတ္ေတြနဲ႔ ေထာက္ျပီးေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဆာင္ရြက္လိုက္တာပဲ။ အဲသည္မတိုင္ခင္ ေန႔ မတ္လ ၉ ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ္သမီးက ေက်ာင္းမသြားခင္ မိဘေတြကို အသိေပးလိုက္တယ္။ “ဒီေန႔ သမီးတို႔ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းေရွ႔မွာ ဆႏၵျပၾကမယ္၊ ေက်ာင္းတက္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး” တဲ့။
ဗမာျပည္က ေက်ာင္းသားေတြကိုု စစ္အစုုိးရ အဲေလ ၾကံ့ဖြတ္အစုုိးရ အၾကမ္းဖက္ တိုုက္ခိုုက္မႈ မက်ဴးလြန္မီ ၁ ရက္အလိုု မတ္လ ၉ ရက္ေန႔မွာ အေမရိကန္ျပည္ ျမိဳ့ေလးတျမိဳ့က သမီးအပါအ၀င္ ၁၈ႏွစ္အရြယ္၀န္းက်င္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေလးေတြ သူတိုု႔ေက်ာင္းေရွ႔မွာ သူတိုု႔ဆရာမအတြက္ ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္ပြဲ လုုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဦးေရ ၁ ေထာင္ေက်ာ္တဲ့ ေက်ာင္းေရွ႔မွာ သူတိုု႔ကေလးေတြ ၁၀၀ ေက်ာ္ စုုေ၀းျပီး တေနကုုန္ ေက်ာင္းအျပင္ကေန ဆႏၵျပပြဲ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတယ္။ သူတိုု႔ ျဖစ္စဥ္နဲ႔ လိုုလားခ်က္ေတြ တင္ျပ ထုုတ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ရဲေတြက လုုံျခဳံေရးယူျပီး အေ၀းကပဲ ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ မိဘျပည္သူမ်ား … ခငိဗ်ားေတြ … ဘာေတြ မေအာ္ၾကပါဘူး။ မီဒီယာေတြ တီဗီစေတရွင္ေတြက သတင္းယူ ထုုတ္လႊင့္ခဲ့ၾကတယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ျမိဳ့နယ္က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ ကိုုယ္တိုုင္ လာေရာက္ အားေပးတယ္။ သူအားေပးတာက သမီးတိုု႔ ေတာင္းဆိုုခ်က္ေတြ လိုုလားခ်က္ေတြကိုု မဟုုတ္ပါဘူး။ အခုုလိုုမ်ိး မေက်နပ္မႈေတြ အလိုုရွိတဲ့အခ်က္ေတြကိုု ဆႏၵထုုတ္ေဖာ္ ေတာင္းဆိုုတတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ လုုပ္တတ္ကိုုင္တတ္မႈကိုု လာေရာက္ အသိအမွတ္ျပဳ ခ်ီးက်ဴးတာပါ။ ေနာင္လည္း ဒါမ်ဳိးကိုု လိုုအပ္ရင္ လုုပ္ၾကတာေပါ့တဲ့ဗ်ာ။ ေျပာသြားပုုံက မွတ္သားဖြယ္ရာပါပဲ။ ဗမာျပည္သား ေမာင္ရစ္ခင္ဗ်ာ ကိုုယ့္တုုိင္းျပည္က အစိုုးရေတြ ရဲေတြ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကိုုယ္စား ရွက္လိုုက္တာေလ။ မ်က္ႏွာ ဘယ္ထားရမွန္းမသိလိုု႔ သမီးရဲ့ twitter account ကိုု follow လုုပ္ျပီး ေနလိုုက္ေတာ့တယ္။
ကဲ စာေရးတာကလည္း ရွည္ျပီ၊ “ဇာတ္ကိုုေပါင္းသည္ရွိေသာ္ မည္သူမွ် တရားမရၾကကုုန္ …” လိုု႔ ေမာင္ထင္ေရးသလိုု ေရးရမွာပဲ။ အေမရိကန္မွာလည္း ဆႏၵျပတိုုင္း လိုုခ်င္တာ မရပါဘူးေလ။ မတရားမႈကိုု injustice ကိုု ေခါင္းငုုံ႔မခံဘူး၊ ကန္႔ကြက္တယ္ဆိုုတယ္ အသံကိုု အက်ယ္ေလာင္ဆုုံး ေအာ္ခြင့္ပဲ သမီးတိုု႔ ရၾကတာပါ။ ဘာမွ ေျပာင္းလဲသြားတာ မရွိ(ေသး)ပါဘူး။ ဆႏၵျပျပီး စြာက်ယ္က်ယ္လုုပ္ၾကတဲ့အတြက္ သမီးတိုု႔ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြကိုု ေအးေဆးသက္သာ ေနခ်င္တဲ့ ေက်ာင္းအုုပ္၊ ဆရာ၊ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြက မ်က္မုုန္းက်ဳိးၾက အျမင္ကပ္ၾကပါတယ္။ ဆရာမကိုုလည္း ဘယ္သူကမွ ျပန္ခန္႔မယ္ မေျပာၾကပါဘူး။ မီဒီယာေတြ သတင္းပိုု႔တိုုင္းလည္း သိၾကားမင္းၾကီး ဗႏၳဳကမၺလႅာေက်ာက္ျဖာၾကီးတင္းတယ္ဆိုုျပီး မဏိေမခလာလည္း လာမကယ္ၾကပါဘူး။ ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ သမီးတိုု႔တေတြ ေက်ာင္းသင္ခန္းထဲ ျပန္၀င္ၾကရေတာ့တာပါပဲ။ (ေအာင္မယ္ … ဗမာျပည္မွာဆိုု ရဲစခန္းျဖစ္ျဖစ္ ေထာင္ျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္ေနလိုု႔ ေက်ာင္းေတာင္ ျပန္တက္ရမယ္ မထင္ဘူး ဟုုတ္လား)။ သပိတ္ေလးဘာေလး ေမွာက္ခဲ့ဖူးသူ ေမာင္ရစ္လည္း ေနာက္ေပါက္သပိတ္သမ သမီးျဖစ္သူ ေနာက္က ခပ္လ်ဳိလ်ဳိေလး လိုုက္ျပီး စိတ္ဓာတ္မက်သြားဖိုု႔ ျပန္အားေပးရပါေတာ့တယ္။ သမီးေရ … သမီးဘ၀မွာ ဒီအေတြ႔အၾကဳံေလးဟာ အစရဲ့ အစပဲ ရွိပါေသးတယ္ သမီးရယ္လိုု႔။ ေနာင္ လာမယ့္ ဘ၀သက္တမ္းမွာ ဒီထက္ဆိုုးတဲ့ အခန္႔မသင့္ရင္ ဗမာျပည္က ျဖိဳးျဖိဳးေအာင္တိုု႔လိုုမ်ဳိး စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္ရတဲ့ တိုုက္ပြဲၾကီးေတြေတာင္ ရင္ဆိုုင္ျဖတ္သန္းၾကရႏိုုင္ေသးတာပဲ မဟုုတ္လား။ သမီးတိုု႔တေတြမွာ မတရားမႈ မမွ်တမႈေတြကိုု ေခါင္းငုုံမခံပဲ ကိုုယ့္အားကိုုယ္ကိုုး ကိုုယ့္အင္အား ကိုုယ္စုုစည္းျပီး ရင္ဆိုုင္ႏိုုင္တဲ့ အေတြ႔အၾကဳံ သင္ခန္းစာယူႏိုုင္ၾကျပီေလ။
ငါ့သမီး စာက်က္ေနတယ္ေလာက္နဲ႔ ဂုုဏ္ယူေနတဲ့ မိဘေလာက္နဲ႔ ကိစၥမျပီးဘဲ ငါ့သမီး ဆႏ̔ၵျပေနတယ္ဆိုုျပီး ဂုုဏ္ယူႏိုုင္တဲ့ မိဘမ်ဳိး ျဖစ္ခြင့္ရလိုု႔ ဗမာျပည္က ႏိုုင္ငံေတာ္အၾကမ္းဖက္အစုုိးရအဆက္ဆက္ကိုု ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဒီတခါေတာ့ တြစ္တာကေန ေျပာလိုုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ဟုုတ္ပါတယ္ … ေက်ာင္းသားေတြ အျမဲ ႏိုုင္ပါတယ္။
အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါဗ်ဳိ႔ …။ ။
အညႊန္းမ်ား
သမီး၏ twitter – https://twitter.com/pwintphyunandar
သူတိုု႔သတင္းေတြ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
