သူတိုု႔အာေဘာ္ ေမာင္စြမ္းရည္

ေမာင္စြမ္းရည္ – ခုေခတ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို အားက် ဂုဏ္ယူလိုက္ပါတယ္

ေမာင္စြမ္းရည္ – ခုေခတ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို အားက် ဂုဏ္ယူလိုက္ပါတယ္
(မိုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၄၊ ၂၀၁၅

ကၽြန္ေတာ္တို႕ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝမွာ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေတြ အမ်ားႀကီးႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ေက်ာင္းသား အခြင့္အေရးတိုက္ပြဲေတြ၊ ပညာေရးဆိုင္ရာေတာင္းဆိုမႈေတြ မၾကာခဏ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲၾကရပါတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ (တ.က.သ )က ဦးေဆာင္ပါတယ္။ တကသမွာ ပါဝင္ဦးေဆာင္တဲ့ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြကေတာ့ ေက်ာင္းသားထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ့ တရားဝင္သမဂၢအမႈေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ အမႈေဆာင္ေတြကေတာ့ “ ေက်ာင္းသားညီညြတ္ေရးတပ္ဦး ” အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အတိုေကာက္ “ တပ္ဦး ” အဖြဲ႕လို႕ ေခၚပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟိုအမႈေဆာင္ေကာ္မတီစတင္ဖြဲ႕စည္းစက ပါဝင္ၾကတဲ့ ဦးတင္ေရႊ(မံုရြာ )၊ ဦးမိုးသူ ေခၚဦးစိန္ျမင့္၊ ဦးတင္မိုး ေခၚ ဦးဘဂ်မ္း၊ ရခိုင္ဦးသာဘန္း(ရန္ကုန ္တကသ) စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး တကသအမႈေဆာင္ေဟာင္းေတြေပါ့ ။ ဦးကိုယုတို႕ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္တို႕လဲ တပ္ဦးအဖြဲ႕သားေတြပါပဲ။ ေမာင္သာနိုးတို႕၊ ေမာင္သာရတို႕ဆိုတာလဲ အေစာဆံုး အထိန္းအသိမ္း အဖမ္းအဆီးခံခဲ့ၾကရတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မံုရြာဦးတင္ေရႊ၊ ဦးသာနိုး၊ ဦးမိုးသူတို႕ တကသအမႈေဆာင္ လုပ္တဲ့ကာလေတြမွာ အတူ ပါဝင္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ တကၠသိုလ္ေရာက္စကတည္းက ေက်ာင္းသားသမဂၢရံုးခန္း( ဝါးကပ္ကာ၊ ထီးကပ္မိုး တဲႀကီးထဲ )က ထြက္ရတယ္ မရိွပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နဲ႕ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ ႏွစ္ခုပဲရိွခဲ့ၿပီး ေနာက္မၾကာခင္မွာ မေကြးေကာလိပ္ နဲ႕ မံုရြာေကာလိပ္တို႕ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေကာလိပ္ေတြမွာလဲ ေက်ာင္းသားညီညြတ္ေရးတပ္ဦးကပဲ ေရွ႕ေဆာင္ေနရာကို အၿမဲတမ္းရရိွေနခဲ့ပါတယ္။  တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္ေပါင္းစံု ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ႕ဆံုညိွႏိႈင္းၿပီး ေက်ာင္းသားအေရးကိစၥေတြကို ေဆာင္ရြက္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရးကာကြယ္မႈ၊ ပညာေရးစနစ္ခၽြတ္ယြင္းမႈတို႔ အတြက္ ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကျခင္းပါပဲ။ ပညာေရးစနစ္က အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ကၽြန္ပညာေရးစနစ္ မလိုခ်င္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီပညာေရးစနစ္ လိုခ်င္တယ္လို႕ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ ဒီလိုေတာင္းဆိုမႈေတြကို အဲဒီတုန္းက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ ့ကိုျမတ္ေလး၊ ကိုေလးညြန္႕၊ ကိုသစၥာ စသူတို႕ကလဲ ေတးဖြဲ႕ၾကတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႕က အားတက္သေရာ သီဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေတာင္းဆိုမႈေတြဟာ ဒီေန႔ထိလဲ မၿပီးေသးဘူးဆိုေတာ့ ဦးသာဘန္းတို႕၊ ဦးမိုးသူတို႕၊ ဦးလွေရႊတို႕လို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြက ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လူငယ္ေတြကို ေတးသီခ်င္း လက္ဆင့္ကမ္းေပးၾကရမယ္ ထင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔တုန္းက ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာလဲ ပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕ “ သူမနာ ကိုယ္မနာ ” သင္ပုန္းေခ်ေရးျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႔က “မင္းတို႔ေက်ာင္းသားေတြက အျပင္ေလာ ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ၀င္ပါၾကသလဲ” တဲ့။ အျပစ္တင္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း – “ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ပညာသင္ၾကားလိုၾကတဲ့ အခ်ဳိ႔ေဒသေတြမွာ (ဒီေန႔အထိ) အစုိးရစစ္တပ္နဲ႔ သူပုန္တပ္ေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနလို႔ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ပညာသင္ယူႏိုင္မႈ မရွိေသးပါဘူး။ တပ္ရင္းတရင္းရဲ့ တႏွစ္အသုံးစာရိတ္ဟာ မေကြးေကာလိပ္လို ေကာလိပ္တခုရဲ့ တႏွစ္အသုံးစာရိတ္ထက္ ပိုလြန္ပါသတဲ့။ တပ္ရင္းတရင္းဆိုတာ တပ္သား ၇၀၀နဲ႔ ၁၀၀၀ ၾကား ရွိပါသတဲ့။ စစ္တပ္ေတြပ တိုးခ်ဲ႔ေနေတာ့ စစ္သုံးစာရိတ္ဟာ အမ်ဳိးသား၀င္ေငြရဲ့ ၅၀% ကို ေက်ာ္ခဲ့ျပီး ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအသုံးစာရိတ္ဟာ ၃ % ေလာက္ပဲ ရွိပါသတဲ့။…” ။ ဒီလိုေက်ာင္းသားေတြက တြက္ျပေတာ့ လူၾကီးမိဘေတြက အံ့ၾသၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ဘာေၾကာင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေတာင္းဆိုရသလဲဆိုတာလဲ သေဘာေပါက္သြားျပီး မိဘျပည္သူေတြက ကိုယ္တိုင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္တပ္က တေန႔တျခား ၾကီးထြားလာျပီး ဦးႏု၊ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းစတဲ့ ဖဆပလအစုိးရအဖြဲ႔ဟာ ကိုယ္ေမႊးတဲ့မီး ကိုယ္ေမြးမိတဲ့ တေစၦသရဲၾကီးကို မႏိုင္ေတာ့ဘဲ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတာ ခံလိုက္ရေတာ့တာပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔ေခတ္က ဦးႏုေခတ္ပါ။ ဖဆပလေခတ္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီ ရွိတန္သေလာက္ ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ဖဆပလ၀န္ၾကီး ဆိုရွယ္လစ္ဦးေက်ာ္ျငိမ္း၊ ဗုိလ္ခင္ေမာင္ေလးတို႔ အုပ္စုက ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်၊ တကၽြန္းပို႔ စသည္ျဖင့္ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္း ခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဦးႏုကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္က ေက်ာင္းသားသမဂၢသပိတ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့ေလေတာ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢကို သံေယာဇဥ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၈ မွာ တကၠသုိလ္ေကာလိပ္ေပါင္းစုံ ပညာေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲၾကီး ျပဳလုပ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ျပီးလဲျပီးေရာ ဗုိလ္ေန၀င္းရဲ့ ပထမအၾကိမ္ အာဏာသိမ္းတာနဲ႔ ၾကဳံေတြ႔လိုက္ရလို႔ ပညာေရးစနစ္သစ္ အေကာင္အထည္ မေဖာ္လိုက္ရပါဘူး။ ၁၉၆၂ မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦကိုပါ မိုင္းခြဲျဖိဳခ်ခံရျပီး ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ေျပးႏိုင္မွ လြတ္မေဟ့ဆုိတဲ့အတိုင္း ေတာေရာက္၊ ေတာင္ေရာက္၊ ေထာင္ေရာက္ တန္းေရာက္ ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ့ အၾကီးဆုံးေအာင္ပြဲတရပ္ပါပဲ။ လက္နက္မဲ့ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြကို ‘တုတ္တုတ္ခ်င္း၊ ဓားဓားခ်င္း” လို႔ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္း အရွက္မဲ့စိန္ေခၚခဲ့ေသးပါသေကာ။ သူတို႔ကိုင္တဲ့ ေသနတ္ေတြ သူတို႔၀တ္တဲ့ စစ္ယူနီေဖာင္းေတြဟာ ေက်ာင္းသားမိဘေတြရ့ဲ ေငြ၊ ျပည္သူလူထုရဲ့ ေငြနဲ႔ ျပည္ပက ၀ယ္ယူတင္သြင္းခဲ့ရတယ္ ဆိုတာ ဒင္းတို႔ ေမ့သြားခဲ့ပါျပီ။

စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းေတြ အားလံုးကို ၿဖိဳခြင္းဖ်က္သိမ္းခဲ့ရာမွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢလဲ ပါခဲ့ပါတယ္။ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္ၿပီး ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီႀကီးကို ထူေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြ၊ နိုင္ငံေရးမလုပ္ရဆိုေပမဲ့ မဆလနိုင္ငံေရးပါတီထဲကိုေတာ့ ဝင္ၾကရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြအတြက္ လမ္းစဥ္ပါတီကို ကြန္ျမဴနစ္ပ်က္၊ ဆိုရွယ္နီပ်က္ေတြနဲ႕ထူေထာင္ေပးၿပီး ခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာ လမ္းစဥ္လူငယ္ေတြကို ဆရာေတြက ဖြဲ႕ေပးရပါတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္သီခ်င္းက“ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္၊ ကိုယ့္အက်ိဳးေအာင္” တဲ့။ “ေအး – မင္းတို႕တေတြ ကိုယ့္အက်ိဳး မေအာင္ရင္ ၊ အမ်ားအက်ိဳးမေဆာင္ၾကနဲ႕ေပါ့ကြာ …” လို႕ ေက်ာင္းဆရာ ေမာင္စြမ္းရည္က “ ရိ” ေလ့ရိွပါတယ္။

က်ေနာ္က “ အာရွလူငယ္” အဖြဲ႕အစည္းကို ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ခဲ့ရေလာက္ေအာင္ အသက္အရြယ္က မရိွခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ဦးေလး၊ ကိုယ့္အကို အရြယ္ေတြက အာရွလူငယ္ေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔က မႏၱေလးမွာ ေနခဲ့တာဆိုေတာ့ အထက္ဗမာနိုင္ငံ အာရွလူငယ္ေခါင္းေဆာင္ လူထုဦးလွနဲ႕ ေတြ႕ဆံုရင္းႏွီးခြင့္ရလိုက္ေတာ့ အာရွလူငယ္အေၾကာင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလးသိခြင့္ရလိုက္ပါတယ္။ အာရွလူငယ္ေတြဟာ အထက္ဗမာနိုင္ငံ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကို ေစာေစာစီးစီးထၿပီး လုပ္လိုက္တဲ့ ဗိုလ္ဗထူးရဲ႕တပ္သားေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ လူထုဦးလွတို႕က လူအား၊ ရိကၡာအားလိုသမွ် ျဖည့္ဆည္း ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကရခဲ့ဖူးတဲ့ အာရွလူငယ္သီခ်င္းကိုလဲ အေလးအနက္ျပဳမိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းက အသင္းရဲ႕ေဆာင္ပုဒ္လဲျဖစ္ပါတယ္။ “တို႕ တကုိယ္ေကာင္းစိတ္ထား ပယ္၊ အမ်ားအကိ်ဳးအတြက္ ထမ္းရြက္မယ္ ” တဲ့။ လမ္းစဥ္လူငယ္ေတြရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့ “ အမ်ားအကိ်ဳးေဆာင္ – ကိုယ့္က်ိဳးေအာင္ ” ဆိုတာနဲ႕ မကြာဘူးလား။ ေအာင္ဆန္း၊ ဗထူးလမ္းေၾကာင္းနဲ႕ ဗိုလ္ေနဝင္းလမ္းေၾကာင္း တို႕မကြာေပဘူးလား။

“ဒီေခတ္လူငယ္ေတြ” ဟာ လမ္းစဥ္လူငယ္ေက်ာင္းဆင္း “ လမ္းစဥ္လူလည္” ေတြ မဟုတ္ၾကေပဘူး၊ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးနဲ႕ ေခတ္သစ္သမိုင္းစိတ္ဓါတ ္အျပည့္အဝရိွၾကပါေပတယ္။ က်ေနာ္တို႕ေခတ္ထက္ သတၱိအရာမွာေရာ၊ စိတ္ဓါတ္အရာမွာေရာ၊ နိုင္ငံေရးအျမင္မွာေရာ သာလြန္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ သမိုင္းေပးစိတ္ဓါတ္ပါ။ သူတို႕ဟာ တကသ၊ ဗကသေတြ ျဖစ္ၾကေလေတာ့ အာရွလူငယ္စိတ္ဓါတ္လဲ အေမြခံၾကပါတယ္။ “ ဒို႕တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ထား ပယ္ ” ၾကပါတယ္။ ခု သူတို႔က ေခတ္သမိုင္းကို ေရွ႕ေဆာင္ေနၾကၿပီ။ ပုဆိုးဝတ္စစ္အစိုးရရဲ႕ အမ်ိဳးသားပညာေရးစနစ္ကို “ အလိုမရိွ ” ဆိုၿပီး အျပတ္ ျငင္းပယ္ေနၾကပါၿပီ။ ေရနံေျမအလုပ္သမားအေရးေတာ္ပံုႀကီးတုန္းကလို အထက္ဗမာနိုင္ငံကေန ရန္ကုန္၊ေရႊတိဂံုေျခေတာ္ရင္းဆီကို ဦးတည္ခ်ီတက္ေနၾကပါၿပီ။ လမ္းတေလွ်ာက္ၿမိဳ႕ရြာေတြက ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြကလဲ ပူးေပါင္း ဆႏၵျပၾကပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ အစအဆံုး မလိုက္ပါနိုင္ၾကေတာင္မွ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ဆီ နီးကပ္လာတဲ့အခါ သြားေရာက္ ဆီးႀကိဳၾက၊ ေရပူေရခ်မ္း ဆြမ္းကမ္းလွမ္းၾက၊ ေကၽြးၾက ေမြးၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ထြက္သြားေတာ့ လိုက္ပို႕လိုက္ၾကပါေသးတယ္။ တိုက္ပံုဝတ္စစ္အစိုးရက ေသနတ္ခါးထိုးၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ၿခိမ္းေျခာက္တားဆီးတဲ့ၾကားက ကြင္းေရွာင္ နင္းေက်ာ္ၿပီး ဆက္လက္ခ်ီတက္ေနၾကပါၿပီ။ ေရာက္ရာအရပ္က ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြက အရိပ္ေပး၊ အစာေကၽြးၾကပါတယ္။ စစ္အစိုးရက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို ပိတ္ဆို႕တားျမစ္တဲ့အခါ မိဘျပည္သူေတြက သူတို႕အိမ္ေတြမွာ နားေနေစပါတယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားကလဲ လိုက္လံ ေစာင့္ေရွာက္ၾကတာကို ျမင္ရေတာ့ မ်က္ရည္လည္ရပါတယ္။

ဘုရားသားနဲ႕ ေက်ာင္းသား သားႏွစ္သား ေပါင္းစည္းေနၾကပါတယ္။“ စစ္သား ” ဆိုတဲ့ သားတေယာက္က သစၥာေဖာက္ျပားေနဆဲပါ ။ မိဘျပည္သူေတြရဲ႕ ေငြနဲ႕ ဝယ္တဲ့ ေသနတ္ေတြ ခါးထိုးၿပီး “ လမ္းမေတာ္ဖိုးတုတ္ ” လို အေလာင္းကစားသမား၊ လမ္းေပၚကလူ အငွားရုိက္တဲ့ လူမိုက္ဇာတ္ကို ခင္းဆဲပါ။ စစ္အစိုးရ စိတ္ဓါတ္အတိုင္း “ တုတ္နဲ႕ ဓါး မပါသူေတြကို ေသနတ္ခါးထိုးၿပီး စိန္ေခၚဆဲပါပဲ။ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းေမြးထုတ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြ၊ ဗိုလ္လက္်ာ၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာတို႕သင္တန္းေပးခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြ မရိွၾကေတာ့ဘူးလား။ ေဘးေရာက္၊ ေနာက္ေရာက္ကုန္ၾကၿပီလား။ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္တပ္က စစ္သား၊ ေၾကးစားလူမိုက္ေတြလို ဟာမ်ိဳးေတြ၊ အရပ္ဝတ္နဲ႕ ေသနတ္မခၽြတ္ဘဲ ျပည္သူ႕သားသမီးေတြကို အတားအဆီးလုပ္ေနၾကသလား။

ေအာင္ဆန္းစိတ္ဓါတ္၊ တကသ၊ ဗကသ သမိုင္းစိတ္ဓါတ္နဲ႕ ရွစ္ေလးလုံးစိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ စြန္႕စားခ်ီတက္လာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကုိ မိဘျပည္သူေတြ၊ ရဟန္းသံဃာေတြက ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သူတုိ႔ရည္မွန္းခ်က္မ်ား မရမခ်င္း ဆက္လက ္ခ်ီတက္ႏုိင္ၾကပါေစ။ တကသ ၊ ဗကသ စိတ္ဓာတ္ ေအာင္ပဲြခံႏုိင္ပါေစ။ ရွစ္ေလးလုံး စိတ္ဓါတ္၊ ႏုိင္ငံျဖန္႔၊ လႊမ္းပတ္ကမၻာတည္ေစေသာ္။

ေမာင္စြမ္းရည္ (တကသ အမႈေဆာင္ေဟာင္းတစ္ဦး)
၂၀၁၅ ဇန္နဝါရီ ၃၀


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts