ကိုသန္းလြင္ – ေခ်ာင္းသာ ႏွင့္ အင္တာနက္

ကိုသန္းလြင္ – ေခ်ာင္းသာ ႏွင့္ အင္တာနက္
(မိုးမခ) ဇန္န၀ါရီ ၁၀၊ ၂၀၁၅

(၁)
ေခ်ာင္းသာကိုသြားမည္ဟု စိတ္ကူးထားမိသည္မွာ ၾကာပါၿပီ။ သို႔ပါေသာ္လည္း အေၾကာင္းက မတိုက္ဆိုင္ႏိုင္၊ တကယ္သြားေတာ့မည္ဟု ေသခ်ာသြားေတာ့ ေဟာ္တယ္ booking လုပ္ရန္ တစ္ရက္ပဲ အခ်ိန္ရေတာ့သည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ထိုေန႔က ေဟာ္တယ္လိုင္း ဖုန္းေတြမွာ တစ္ခုမွေခၚ၍မရ၊ လက္ကိုင္ဖုန္း နံပါတ္ေတြ ေခၚရသမွ်ေတာ့ အခန္းလြတ္မရွိ ဘူးဟုသာ ေျပာၾကေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ေခ်ာင္းသာေဟာ္တယ္ေတြမွာ အခန္းလြတ္မရွိဘူးဆိုတာကို မယံုႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ Beach front ေခၚ ဆိပ္ကမ္းကို မ်က္ႏွာမူထားေသာ ေဟာ္တယ္ေတြမွာသာ ေနရာက်ပ္မည္ ဟု ခန္႔မွန္းမိသည္။ ထိုေနရာေကာင္းေတြမွာ ေဆာက္ထားေသာ ေဟာ္တယ္ေတြမွာ ေနရာမရလွ်င္ ကတၱရာ လမ္းတဖက္မွာ ကမ္းေျခကို မ်က္ႏွာမူျခင္း မရွိေသာေဟာ္တယ္ေတြမွာေတာ့ ေနရာရွိရမည္ဟု ယံုၾကည္မိ သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ မိမိကံၾကမၼာကို ဆိုးရြားလိမ့္မည္ဟုမထင္၊ ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္ ႏွင့္ ေဟာ္တယ္ booking ကိစၥ ဘာမွေရရာျခင္းမရွိဘဲ ဇႏၷဝါရီလ ၂ ရက္ေန႔၊ နံနက္ ၉း၀၀ နာရီတြင္ ကားေမာင္းၿပီး ေခ်ာင္းသာသို႔သြားၾကေလသည္။ ပုသိမ္အထိက မိုင္တစ္ရာေက်ာ၊္ ဟိုဘက္ဆက္သြားလွ်င္ မိုင္အနည္း ငယ္မွ်ႏွင့္ ေခ်ာင္းသာသို႔ ေရာက္မည္ဟု ယူဆၿပီးတြက္ ခဲ့ၾကသည္။

ထိုမိုင္အနည္းငယ္သည္ ၃၅ မိုင္ခန္႔ရွိေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ ေခ်ာင္းသာကို ၂ရ.၂ မိုင္ ဆိုေသာ လမ္းညႊန္ဆိုင္းဘုတ္သို႔ေရာက္ေသာ္ ေနာက္ ၂ရ မိုင္ဆို ေရာက္မွာဘဲဟုထင္မိသည္။ ႀကိဳးတံတား တစ္ခုႏွင့္ အျခားသစ္သားခင္းထားေသာ တံတားႏွစ္ခုကို ျဖတ္ရသည္။ ငဝန္ျမစ္ႏွင့္ ဥတိုျမစ္တို႔ကို ျဖတ္ရသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။

မိုင္တိုင္ေတြကို တခုခ်င္းေရျပီး ေမာင္းလာမိရာ၂ရ မိုင္ဟုဆိုေသာ္လည္း မိုင္ ၃၀ ျပည့္သည့္ တိုင္ ေခ်ာင္းသာသို႔ မေရာက္ႏိုင္ေသး။ ေနာက္ဆံုးလမ္းဆံုျဖစ္သည့္ ေမာ္တင္စြန္း လမ္းခြဲကို ေက်ာ္လာတည္းက ကတၱရာလမ္းသည္ က်ဥ္းရသည့္အထဲ အေကြ႕အေကာက္ ေတြကမ်ားသည္၊ လမ္းကေဟာင္းေနေတာ့ က်င္းေတြဂ်ဳိင့္ေတြကို သတိထားရေသးသည္။

လမ္းက က်ဥ္းရသည့္အခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္ကလာသည့္ ကားေတြက လမ္းေဘးကိုခ်မေပးခ်င္ၾက၊ အေမာင္းက ၾကမ္းလိုက္ေသးသည္။ လမ္းတြင္ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ ပြတ္တိုက္မိၾကေသာ ကားႏွစ္စီးကို ေတြ႕သည္။ အခင္းျဖစ္သည့္ကားေဘးမွာ ထိုင္ေနေသာ သားသယ္အေမသည္ သားႏွင့္အတူ ကားတံခါး ကိုဖြင့္ကာ ေနရိပ္ခိုၿပီး ထိုင္ေနၾကသည္ ကိုျမင္ေတာ့စိတ္ကမေကာင္း၊

ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲမွာလည္း အေပ်ာ္ခရီးသည္ စိတ္ပ်က္စရာခရီးျဖစ္လာေလသည္။ လမ္းသည္ ပုသိမ္ ရန္ကုန္ ကတၱရာလမ္းကဲ့သို႔ ေကာင္းရမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ မဆိုလိုပါ။ သို႔ပါေသာ္လည္း ကား ၂ စီးေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေရွာင္ႏိုင္ဘို႔ ေကာင္းသည္။ ထို႔ျပင္ လမ္းကို ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရး ရွိပုံလံုးလံုး မေပၚသည္မွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္။

ေခ်ာင္းသာသည္ နာမည္ရွိၿပီးသား အပန္းေျဖစခန္း တစ္ခုျဖစ္ေနပါၿပီ။ ငပလီသည္ အပန္းေျဖစခန္း အျဖစ္ ကာလၾကာရွည္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေခ်ာင္းသာမွာက တည္းခိုစရာ အေဆာက္အဦး ဟိုတယ္ ေတြပို၍ေပါသည္။ ငပလီသည္ ရခိုင္႐ိုးမႀကီးကိုေက်ာ္မွ ေရာက္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ကားလမ္း သည္ေလာက္ မေကာင္းႏိုင္တာကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ ႏိုင္ပါသည္။ ေခ်ာင္းသာသို႔ သြားရန္လမ္းမွာ အခုထက္အမ်ားႀကီး ေကာင္းဘို႔လိုသည္။ ေနာက္ဆံုး ၁၃ မိုင္မွာ အဆိုးဆံုးျဖစ္သည္။ အပန္းေျဖစခန္း တစ္ခုသို႔ သြားေသာလမ္း ႏွင့္ မတူ၊ ကားလမ္း မေကာင္း၍စိတ္မရွည္ ျဖစ္ရသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေတြ႕ ျဖစ္ပါသည္။

ညေန ၃ နာရီေလာက္မွာ ကမ္းေျခဘက္မွာ ေဆာက္ထားေသာ ေဟာ္တယ္ေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဝင္ၿပီးေမးရသည္။ အခန္းလြတ္က ဘယ္မွာမွမရွိ၊ ေဟာ္တယ္အျပင္က အခင္းအက်င္းကို ၾကည့္ရသည္မွာ ၾကယ္ငါးပြင့္အဆင့္ေတာ့ ရွိမည့္ေဟာ္တယ္ေတြ ပါသည္။

ကမ္းေျခႏွင့္ အၿပိဳင္ကတၱရာလမ္းကို ေဖါက္ထားရာ ထိုကမ္းေျခဘက္က ေဟာ္တယ္ ေတြက တည္းခိုခ ေစ်းႀကီးမည္ထင္သည္၊ ႏိုင္ငံျခား ထိပ္တန္းေဟာ္တယ္ႀကီးေတြလိုဘဲ သားနားလွပါသည္။ အထဲကိုေတာ့ ၾကည့္ခြင့္ မရေတာ့ၿပီ။

(၂)

ဟိုတယ္မွာ ေနရာရၿပီး ေန႔လည္စာ စားၾကသည့္အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္သား ျဖစ္သူက သူ႔ျပႆနာကို ေျပာျပပါသည္။ သူသည္ စကၤာပူအမ်ဳိးသား တကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသား ျဖစ္သည္၊ သူသည္ ပထမႏွစ္ အတြက္ပထမ ၆လတက္ၿပီးၿပီ။ ေနာက္ ၆လအတြက္ ဘာသာရပ္ (Module) ေရြးရန္ အင္တာနက္ မွတဆင့္ သင္ၾကားရမည့္ ဘာသာကို (bidding) လုပ္ရမည္၊ အမ်ားႏွင့္ ၿပိဳင္ၿပီးေရြးရမည္ဟုဆို သည္၊ တည္းခိုသည့္ ေဟာ္တယ္မွာ အင္တာနက္ကမရွိ၊

NUS မွ Bidding Website မွာယေန႔ နံနက္ (၉)နာရီမွ  ဖြင့္ထားၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ (၉) နာရီ တြင္ ပိတ္မည္။ ဤတစ္ႀကိမ္ လြတ္သြားလွ်င္ တနလၤာေန႔တြင္ ထပ္မံ ဖြင့္ေပးဦးမည္ဟု ဆိုသည္။

ေခ်ာင္းသာ အပန္းေျဖစခန္းတခုလံုးမွာ အင္တာနက္ေတာ့ ရွိမွာဘဲဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ စားေသာက္ဆိုင္ စားပြဲထိုး မိန္းခေလးကို ေမးေတာ့ “ဝိုင္ဖိုင္” ဆိုတာကို ဘာမွန္းမသိ၊ ခဏေနေတာ့ ေသခ်ာ စဥ္းစားၿပီး “အင္တာနက္ဆိုင္မရွိဘူးလား” ေမးေတာ့မွေစ်းထဲမွာရွိပါတယ္ဆိုၿပီး ဆိုင္နာမည္ကို ေျပာသည္။

ေစ်းကနဲနဲလွမ္းေသးသည္၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာေကာ မရွိဘူးလားဟုေမးေတာ့အေနာက္တိုင္း အစားအစာ/တ႐ုတ္အစား အစာေတြ ေရာင္းေသာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ၫႊန္းလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ သူၫႊန္ေသာ ဆိုင္ကိုသြားၿပီး စံုစမ္းၾကရပါသည္။ လက္(ပ္)ေတာ့က တည္းခိုရာအခန္းမွာ က်န္ခဲ့သည္။ သည္ညေနမွာထပ္ၿပီး လာခ်င္ပါသည္ဆိုေတာ့ ေကာင္တာမွာ ထိုင္ေနသူက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လာမွာလဲ ေမးလိုက္ေသးသည္။ သူတို႔ဆိုင္မွာ အင္တာနက္ရွိပါသည္ေပါ့၊

ကၽြန္ေတာ္ဇနီး၏ ေဆြမ်ဳိးမ်ားတြင္ ေညာင္ဦးျမိဳ႔အ၀င္၌ဟိုတယ္တစ္ခုရွိသည္။ ပုဂံေညာင္ဦးမွာ အင္တာနက္က ေဟာ္တယ္တိုင္းရွိရမည့္ အရာတခုျဖစ္ေနပါျပီ၊ နာမည္ႀကီးဟိုတယ္ႀကီးမ်ားတြင္ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ သံုးႏိုင္သလို အင္တာနက္ ဆိုင္ေတြမွာ ပုဂံႏွင့္ ေညာင္ဦး ေနရာအႏံွ႕ရွိေနပါသည္။

“သမီးတို႔ေဟာ္တယ္က အင္တာနက္ရွိသလား” ဟု ေမးေတာ့ “ရွိပါတယ္အန္တီ” ဟုေျဖသည္။ တကယ္ကေတာ့ သူတို႔သည္ နီးစပ္ရာ ေနရာေတြကတဆင့္ငွားၿပီး တပ္ဆင္ထား ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ကၽြန္မတို႔ေဟာ္တယ္မွာ အင္တာနက္ connection ရွိပါတယ္ဟု ေျဖမည္။ User name/Password ေတြေပးႏိုင္မည္။ သို႔ပါေသာ္လည္း တကယ္ Website ေတြကို သြားဖို႔ႀကိဳးစားပါေသာ္ အ၀ိုင္းကေလး သာလည္ေနမည္။ လိုရာသို႔ မေရာက္ႏိုင္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ရွိေသာကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ဆိုင္တြင္ ADSL ႏွင့္ အင္တာနက္ကိုခ်ိတ္ဆက္ ယူသည္  တစ္လလွ်င္ေဒၚလာ ၄၀ ေပးရေသာ အင္တာနက္မွာ အင္တာနက္ဟုဆိုႏုိင္ရံုသာ၊ Gtalk ကိုမသြားႏိုင္ အသံကလည္းျပတ္ေတာင္းေနၿပီး ဘာမွနားမလည္ႏိုင္၊ ေနာက္ထပ္ေဒၚလာ ရ၀ ေပးရေသာ လိုင္းမွာလည္းထိုနည္း၄င္း တစ္လလွ်င္ ေဒၚလာ ၁၂၀ ေပးေသာ လိုင္းကိုယူမွ Gtalk ႏွင့္ SKYPE ကုိသံုးႏိုင္မည္။ ဒါကလည္း connection က်မသြားေသာ ရက္ဟူ၍မရွိ အၿမဲတမ္း က်လိုက္တက္လိုက္ျဖစ္ ေနတက္သည္။

ေညာင္ဦးက အင္တာနက္ေအာ္ပေရတာမွာ “ကၽြန္မတို႔က ရွင္တို႔ေလာက္ေတာင္ နား မလည္ပါဘူး။ မႏၲေလးက ဒီအတိုင္းဘဲ ေျပာပါတယ္” ဟု လိုင္းက်သြားလို႔ ေခၚတာကို ေျဖရွင္း ျပတက္သည္။ modern မွာ မီးစိမ္းေနသည့္တိုင္ အင္တာနက္က ဆက္မရ။ ရွင္တို႔ပစၥည္း ကို ဒီယူခဲ့ပါ ဟု ေခၚတတ္သည္။ သူတို႔ေရွ႕မွာ လည္း Modem မီးက စိမ္းေနေတာ့ သူတိုု႔ဘာမွ အႀကံမေပးႏိုင္။

တိုင္းျမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ အင္တာနက္ကၽြမ္းက်င္သူေတြရွိဖို႔ လိုသလို ခရိုင္ၿမိဳ႕၊ နယ္ၿမိဳ႕ တိုင္းမွာ အင္တာနက္ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္သည့္နားလည္သည့္လူေတြလိုေနပါသည္။ အင္တာနက္လိုင္း ေတြက တကယ္ေကာင္းေနဖို႔ လိုပါသည္။ ဟိုတယ္ ဧည့္သည္ ေတြက အ၀ိုင္းေလးလည္ေနတာကို ျမင္လွ်င္ ေဟာ္တယ္ကိို ပိုက္ဆံလိမ္ယူသည္ဟု အျပစ္တင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ တိုင္းျပည္ႀကီးတခုလံုး၏ ရုပ္ပံုလႊာ (Image) ကို သာထိခိုက္လိမ့္မည္ထင္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ စားေသာက္ဆိုင္ ၃ ဆိုင္ေျပာင္း၊ ေအာ္ဒါလုပ္မွ Password ေပး မည္ဆိုသျဖင့္ စားစရာေတြကို ေအာ္ဒါမွာရေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္သား သြားခ်င္ေသာ Website ကုိေတာ့ သြား၍မရခဲ့ပါ။ သားျဖစ္သူက သူ႔အေၾကာင္းသူသိ၍ စိတ္ပူဟန္မရွိေသာ္လည္း အေဖလုပ္သူကြ်န္ေတာ္က သားျဖစ္သူ၏ ဆႏၵကိုျဖည့္ဆည္းမေပးႏိုင္ျခင္းအတြက္ စိတ္ကမေကာင္း၊

ေနာက္ဆံုးကၽြန္ေတာ္တို႔ျပန္ရမည့္ေန႔ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္ကိုေရာက္မွ ေလဆိပ္ကစားေသာက္ဆိုင္ ကေဖးတြင္ အင္တာနက္ဆက္ၿပီးမွ ကိစၥၿပီးသြားပါေတာ့သည္၊ Starbuck လို McDonald လိုု တျခားေနရာ ေတြမွာ အစားအေသာက္မွာပါလွ်င္အင္တာနက္ကို အလကားခ်ိတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ရန္ကုန္ ေလဆိပ္က ေကာ္ဖီ ဆိုင္မွာ ၂ေဒၚလာေပးလိုက္ရပါသည္။

(၃)

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခ၏ အလွကို ေငးေမာခံစားလိုက္ခ်ိန္မရွိဘဲ စိတ္ေမာစြာႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အပန္းေျဖခရီးကို အဆံုးသတ္လိုက္ရပါသည္။  ေခ်ာင္းသာသည္ၿမိဳ႔ႀကီးတၿမိဳ႕ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ပင္လယ္ဆိပ္ပမ္း အပမ္းေျဖစရာ ေနရာတခု၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားျဖစ္ေသာ ၾကည္လင္ေသာ ပင္လယ္ေရႏွင့္ ႏွစ္လိုဘြယ္ ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြရွိပါသည္၊ ေဟာ္တယ္ျပဴတင္းမွျမင္ေနရေသာ အေ၀းဆီမွေတာင္ကုန္းငယ္ႏွင့္ ေရႊေရာင္၀င္းေနေသာဘုရားေစတီမွာ ၾကည္ညိဳစရာသပ္ပယ္လွပါသည္၊ ေဟာ္တယ္ေတြ တည္းခိုခန္း ေတြမွာ လည္း အဆင့္အတန္းျမင့္မားေနပါၿပီ။

ယိုးဒယားက ပတၱားရား (pattaya) လို ဖူးခတ္လို (Phuket) လိုေနရာမ်ားမွာကဲ့သို႔ ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္ ဧည့္သည္ေတြ စီတန္း၀င္လာဖို႔ ဆိုလ်င္ ေခ်ာင္းသာ၏ Infra-structure ကိုျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔လိုပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ Tourism ဌာနႀကီးကလုပ္မွာလား။ ကိုယ္တူကိုယ္ထ လုပ္ၾကရမွာလား။ ကၽြန္ေတာ္အေျဖကို မေျပာတတ္ပါ။

Xxxx

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ