ကဗ်ာ ေက်ာ္ဟုုန္း

ေက်ာ္ဟုန္း – မင္နီ ကြင္းထားလိုက္

ေက်ာ္ဟုန္း – မင္နီ ကြင္းထားလိုက္

(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၄

တကိုယ္စာ၀ပ္က်င္းထဲက ခႏၶာဟာ
မလူးသာမလႈပ္သာ စိတ္ခၽြန္းအုပ္ခံေနရခ်ိန္
သတ္ကြင္းကို ရင္ဆိုင္ ရဲရင့္မွ
ေရႊထီးနဲ ့ေျမႀကီး လဲခြင့္ႀကဳံႏိုင္မယ္
ေသမင္းကို မင္နီကြင္းထားလိုက္။

ဖုတ္သြင္းရထားပဲ ဆိုက္ဆိုက္
ေက်ာက္မီးေသြးစက္ေခါင္းရထားပဲ ဆိုက္ဆိုက္
တဘူတာၿပီး တဘူတာေပါ့
အေဟာင္းမွအသစ္ ခရီးတြင္ႏိုင္ေအာင္
အႏၱိမမွတ္တိုင္ကို မင္နီကြင္းထားလိုက္။

တကယ္ကို ေဆးဖက္၀င္တဲ့အၿပံဳးေတြ ရွားပါးေခတ္
ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးအတြက္ စဥ္းစားစရာ မလို
ေမာ့ေသာက္လိုက္ၾက ခါးခါး ေကာင္းေကာင္း
ပစၥဳပၸန္ေတာင္ ခါးေနမွေတာ့
ေမာင္က်န္ တတို ့ အနာဂတ္အတြက္
ခ်င္ခ်င္းကို မင္နီကြင္းထားလိုက္။

ျမင္ကြင္းေတြ ေခြးအ က်င္ငယ္ရည္နဲ ့ဖ်န္းထားတဲ့ ည
မာယာေထာင္ေခ်ာက္ေပၚက သစ္ရြက္ေတြဟာ
လေရာင္ေအာက္မွာ အိေျႏၵႀကီးေနမယ္
ေျခသံဖြဖြကို အာနာပါန မရႈနဲ ့
အေမွာင္မွာ က်င့္သားရေနတဲ့
မ်က္၀န္းအစုံကို မင္နီကြင္းထားလိုက္။

ကြင္းဆက္ျပတ္ျခင္းဟာ သားဆက္ျခားျခင္းပဲ
ေဇာနဲ ့ရမၼက္ၾကားမွာ ဗ်ာမ်ားေနမႈဟာ အႏၱရာယ္
ေရႊထီးေဆာင္းဖူးသူ ဓါးလြတ္ကိုင္ရခ်ိန္
မဲမဲျမင္ရာခုတ္ဖို ့ ေနာက္မတြန္ ့တတ္ေၾကာင္း
အသုံးလုံးက စၿပီး သင္အံက်က္မွတ္ထား
က်ားကိုသတ္ခ်င္ရင္ ေလးကြက္သိုင္းေတာ့တတ္ထားေလ
ဘယ္ယိုင္ညာနင္းကို မင္နီကြင္းထားလိုက္။      ။


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts